Dlaczego niektóre miejsca są oznaczone jako priorytetowe dla potrzebujących?

43

Zainspirowany Czy mogę użyć fotela priorytetowego, jeśli jest wolny?

Wiele pociągów, autobusów i metra ma miejsca oznaczone jako „miejsca priorytetowe”, co oznacza, że osoby, które bardziej potrzebują miejsca, takie jak osoby starsze lub kobiety w ciąży, powinny mieć preferencyjny dostęp do tych miejsc. Jednak:

W wielu lokalizacjach, w tym mojej własnej, korzystanie z jednego z tych miejsc jest całkowicie dozwolone, o ile nikt inny ich nie potrzebuje.
Przynajmniej w moim regionie idea, że ludzie w potrzebie powinni mieć pierwszeństwo, odnosi się, zgodnie ze zdrowym rozsądkiem, do wszystkich miejsc. Na przykład, jeśli wątła osoba wsiądzie do pełnego pociągu, ktoś wstanie, aby pozwolić jej usiąść, bez względu na to, czy miejsce to jest oznaczone jako priorytetowe, czy nie.

Nie rozumiem zatem, dlaczego niektóre konkretne miejsca są oznaczone jako priorytetowe, a inne nie, ponieważ nie widzę żadnej różnicy w praktyce. Najczęściej miejsca, o których mowa, są identyczne i jednakowo dostępne. Jaki jest powód tego rozróżnienia?

Edycja: aby wyjaśnić, przede wszystkim mam na myśli przypadek, w którym siedzenia oznaczone jako priorytetowe, na pierwszy rzut oka nie są w żaden sposób wygodniejsze niż pozostałe siedzenia. Nie większy, z większą przestrzenią wokół lub nawet bliżej drzwi.

public-transport seating

— abl
źródło

15

@fkraiem Jeśli uważasz, że powodem, dla którego niektóre miejsca są oznaczone jako priorytetowe, jest to, że ktokolwiek podjął tę decyzję, spodziewał się, że tylko użytkownicy, którzy naprawdę ich potrzebują, będą z nich korzystać, to byłaby prawidłowa odpowiedź na moje pytanie, możesz je opublikować. Moje pytanie oparłem na założeniu tego, co postrzegam jako zaakceptowane zachowanie, skąd pochodzę, niezależnie od tego, czy się z tym zgadzam, czy nie.

— abl

33

@fkraiem - to kiepski argument w prawdziwym życiu. Wsiądź do przeciętnego londyńskiego metra. 6 wagonów, każdy z 3 drzwiami; 16 miejsc priorytetowych na wagon, najbliżej każdych drzwi. To 96 miejsc, które byłyby puste przez cały czas na wypadek, gdyby ktoś ich potrzebował. Powodem jest tak wiele miejsc, że osoba potrzebująca jednego nie musi znaleźć jedynego dostępnego miejsca o dokładniej wymyślonej liczbie, może dostać się do każdych drzwi.

— Tetsujin

2

@Tetsujin ”, które byłyby puste przez cały czas„ Jak to możliwe? Jeśli ludzie, którzy ich potrzebują, używają ich, nie będą puste. W rzeczywistości, jeśli odsetek miejsc uprzywilejowanych odpowiada odsetkowi potrzebujących ich osób, będą one tak samo wypełnione jak cały wagon. Londyński wagon ma średnią pojemność 140 osób (70% stojących, źródło ), 16/140 to nieco ponad 10%, twierdzę, że jest co najmniej 10% osób, które potrzebują tych miejsc i jeśli proporcja wydaje się tak, będą wypełnione i powinny pozostać puste.

— zakinster

7

Poprawiam swoje dane - wygląda na to, że miejsca priorytetowe są w parach, a nie 4 inne niż niektóre specjalistyczne wagony - ale nadal nie widzę argumentu, że puste miejsce powinno pozostać puste „na wszelki wypadek”. 40 minut z twarzą wciśniętą pod pachę dużego faceta, a plecak innej osoby wpychany w plecy co godzinę szczytu jest niczyim pomysłem na zabawę; dlaczego go pogorszyć, zasadniczo określając część dostępnej przestrzeni jako „nie wolno, chyba że”.

— Tetsujin

4

@zakinster Nawet jeśli odsetek miejsc uprzywilejowanych odpowiada odsetkowi potrzebującej ich populacji, osoby te musiałyby w jakiś sposób równomiernie rozdzielić się między wagony, aby zmaksymalizować wykorzystanie miejsc. „Właściwa” liczba miejsc nie rozwiązuje problemu, nadal kończy się sytuacja, że czasami ma się za mało miejsc priorytetowych, a czasami pozostawia się wolne. Zgadzam się z Tetsujin, że jest prawdopodobne, że zajęli więcej miejsc niż to konieczne, aby niektóre mogły zostać udostępnione, przy założeniu, że zwykle będą one traktowane jak zwykłe miejsca.

— Nuclear Wang

154

Oprócz doskonałej odpowiedzi Johns-305 istnieje jeszcze jeden dobry powód, aby wyznaczyć niektóre miejsca jako miejsca priorytetowe.

Umożliwia operatorom egzekwowanie zasady „zrezygnuj z miejsca dla kogoś, kto tego potrzebuje”, bez konieczności nadawania mu formalnej uniwersalnej zasady lub zmuszania kierowcy do decydowania, kto musi zrezygnować z miejsca. Może się wydawać, że „zdrowy rozsądek” polega na tym, że ludzie oddają swoje zestawy tym, którzy ich potrzebują, ale ludzie nie zawsze postępują zgodnie ze zdrowym rozsądkiem.

Wyobraźmy sobie sytuację, w której nie ma wyznaczonych miejsc, autobus jest pełny i wsiada ktoś, kto potrzebuje miejsca z prawdziwego, medycznego powodu. Nikt dobrowolnie nie rezygnuje ze swojego miejsca. Osoba ta może stać albo stać (co może być dla nich dosłownie niemożliwe), albo poprosić przypadkową osobę o rezygnację z miejsca. Możliwe, że ktoś powie „Nie chcę, zamiast tego niech ta osoba zrezygnuje ze swojego miejsca. Są młodsi / sprawniejsi / noszą mniej”. Ta osoba może myśleć, że trzecia osoba jest w stanie lepiej znieść. Teraz masz kłótnię i nie możesz jej rozwiązać.

Wyznaczone miejsce jest łatwe. Osoba potrzebująca siedzenia prosi osobę zajmującą wyznaczone miejsce o rezygnację. Mogą narzekać, ale znak już tam jest, wiedzieli, że mogą to zrobić, kiedy w nim usiądą. Kierowca może go nawet egzekwować bez wydawania się arbitralnym.

— DJClayworth
źródło

20

Jest to szczególnie ważne, jeśli argumentem za tym, kto powinien zrezygnować z miejsca, będzie się wiązać z innym rodzajem braku równowagi sił.

— R ..

9

Doskonała odpowiedź i wyjaśnienie, jedyne co chciałbym dodać to to, że miejsca priorytetowe są często pozostawione puste nieco dłużej niż zwykłe miejsca (jeśli osoba może wybrać miejsce niepriorytetowe lub miejsce priorytetowe, często wybiera miejsce niepriorytetowe), a zatem pozostawiając priorytetowe miejsca przy wejściu otwarte.

— David Mulder

Ponadto miejsca priorytetowe rzadko kolidują z miejscem na wózek, więc jeśli musisz wyrzucić kogoś z jego miejsca, aby go złożyć i manewrować wózkiem inwalidzkim, nie będzie to inna osoba niepełnosprawna.

— Mołot

2

Działa to również w drugą stronę - jeśli jesteś zdrowy, ale nie chcesz zostać poproszony o zwolnienie miejsca (np. Boisz się interakcji społecznych lub nie mówisz w lokalnym języku), po prostu zdaj priorytet i utrzymaj pozycję . Wyznaczanie miejsc priorytetowych jest korzystnym scenariuszem.

— Agent_L

34

Istotne źródło: en.wikipedia.org/wiki/Bystander_effect Dlatego w sytuacji awaryjnej nie pytać „kogoś zadzwonił po karetkę”, wybrać jednego świadka i powiedzieć „ ty wezwać karetkę”. Wyznaczone miejsca siedzące w zasadzie mówią „zwolnisz miejsce”, usuwając w ten sposób rozproszenie odpowiedzialności.

— Agent_L

86

Oto kilka powodów tego. Dla jasności dokładne uzasadnienie różni się w zależności od operatora lub agencji.

Miejsca priorytetowe często znajdują się obok drzwi, umożliwiając łatwiejszy dostęp podczas wsiadania, wysiadania oraz w nagłych wypadkach.
Fotele priorytetowe są często dwufunkcyjne i można je złożyć / schować, aby pomieścić urządzenia mobilne.
Wyznaczenie miejsc na Priority stanowi dodatkowy bodziec do ich udostępnienia. Tak, powinieneś zrezygnować z dowolnego miejsca dla kierowcy ze złamaną nogą, ale naprawdę powinieneś zrezygnować z wyznaczonych miejsc.
Dostępność jest poważnym problemem w krajach rozwiniętych. Posiadanie wyznaczonych miejsc priorytetowych jest korzystne dla operatora (jak wyżej) i opinii publicznej.

— Johns-305
źródło

15

Dodatek do punktu 3: wyznaczenie konkretnego miejsca pomaga uniknąć efektu przechodniów : jeśli zajmiesz miejsce priorytetowe, to ty powinieneś dać swoje miejsce jako pierwszy.

— molnarm

5

Jest także dodatkiem do nr 1: siedzenia te prawie zawsze znajdują się na tej samej wysokości co „podłoga” autobusu, dzięki czemu nie musisz wspinać się na autobus ani w górę. Szczególnie ważne dla osób starszych ze słabymi kolanami i kobiet w ciąży. (dla porównania większość innych miejsc w naszych autobusach w Turcji jest z jakiegoś powodu podwyższona, zwykle z powodu ograniczeń technicznych projektu autobusu)

— John Hamilton,

Zachęca również ludzi do zajęcia najpierw miejsc niepriorytetowych, ponieważ ludzie wiedzą, że znacznie rzadziej będą musieli zrezygnować ze swojego miejsca, jeśli zajmą inne miejsce, więc mniej mobilni ludzie nie będą walczyć o wolne miejsce w środku wagonu zamiast prosić kogoś o przejście z miejsca priorytetowego.

— James

14

Wyznaczone miejsca priorytetowe są „lepsze” dla osób z różnymi niepełnosprawnościami, na różne sposoby:

Jak wskazuje @ Johns-305, można je złożyć, aby pomieścić urządzenia mobilne.
Są tuż obok drzwi, więc osoba niepełnosprawna nie musi iść daleko.
Psy przewodnicy są często szkolone, aby poprowadzić osobę do określonych miejsc. Siedzenia te mogą również mieć więcej miejsca, aby pomieścić psa.
W autobusie siedzenie przy oknie nie jest zbyt dostępne, podobnie jak siedzenie nad kierownicą (i jest nieco wyższe). Istnieją różne konfiguracje miejsc w autobusach, ale we wszystkich przypadkach nie wszystkie miejsca są jednakowo dostępne. Miejsca o wyznaczonym priorytecie są dostępne.

Zatem osoba zajmująca miejsce priorytetowe jest świadoma, że zajęte miejsce jest tym, które byłoby potrzebne osobie niepełnosprawnej - inne miejsce nie będzie akceptowalnym substytutem.

Podobnie, wymaganie od pociągów i autobusów posiadania wyznaczonych miejsc pociąga za sobą wymagania miejsc odpowiadających różnym potrzebom osób z różnymi niepełnosprawnościami. „Każde miejsce” po prostu nie da rady.

— Galastel obsługuje GoFundMonica
źródło

1

Ma to całkowity sens w przypadkach, w których jest to prawdą. Zadałem pytanie, ponieważ jeśli dobrze pamiętam, widziałem sporo pociągów, w których zarezerwowane miejsca nie wydają się wygodniejsze pod żadnym względem. Często miejsca są w grupach czteroosobowych, dwie naprzeciwko siebie, aw każdym wagonie pozornie losowa grupa czterech osób jest wyznaczana jako miejsca priorytetowe. W rzadkich przypadkach, gdy są cztery osoby o ograniczonej sprawności ruchowej, wydaje się, że posadzenie ich razem byłoby złym pomysłem, ponieważ osoby w przejściu muszą wstać, aby umożliwić osobom siedzącym w oknie zajęcie miejsca lub skakanie poza.

— abl

4

@abl Czy możesz powiedzieć, gdzie widziałeś to „losowe” miejsce miejsc priorytetowych? Na przykład we wszystkich pociągach w Wielkiej Brytanii, które widziałem, znajdowały się w pobliżu drzwi (lub, być może, toalet).

— TripeHound

@TripeHound W Barcelonie i okolicach. Nie mogę powiedzieć z całą pewnością, że to miejsce jest naprawdę losowe, ale pamiętam, dlaczego zastanawiałem się, dlaczego zostały wybrane jako miejsca priorytetowe, i nie znalazłem oczywistego powodu. Zwrócę większą uwagę następnym razem, gdy wsiadam do jednego z tych pociągów.

— abl

2

Wydaje mi się raczej sprzeczne z intuicją, że siedzenia priorytetowe można składać, aby pomieścić urządzenia mobilne (a zresztą nie zauważyłem tego w Wielkiej Brytanii): co jeśli osoba niepełnosprawna miałaby zająć takie miejsce, a następnie użytkownik wózka inwalidzkiego następnie wsiada? Osoba niedołężna naprawdę musiałaby opuścić miejsce i szukać innego. Z pewnością lepiej, aby składane siedzenia były zajęte przez sprawne osoby?

— eggyal

2

Twoja uwaga na temat większej przestrzeni nie dotyczy tylko psów przewodników, ale pomocników do chodzenia lub po prostu więcej miejsca na wchodzenie i wychodzenie, zamiast konieczności skręcania i zginania się w tym samym czasie. Dodatkowa przestrzeń jest głównym powodem do zaprojektowania określonych miejsc. (Chciałem dodać odpowiedź na ten efekt, ale już o tym wspominałeś)

— Chris H

4

Miejsca te są po to, aby zapewnić, że osoby, które muszą usiąść, znajdą wolne miejsce.

Tak, ludzie mogą oddać swoje miejsce potrzebującym, ale nie zawsze działa to w prawdziwym świecie z wielu powodów:

Nie zawsze jest oczywiste, kiedy ludzie ich potrzebują (można nie wyglądać na tak starego, ale mieć problemy z utrzymaniem pozycji, można zajść w ciążę, nie okazując wiele, można mieć ukrytą chorobę itp.)
Jeden nie może odważą się zaoferować swoją siedzibę w razie wątpliwości w obawie obrazić ( „Nie jestem aż tak stary dziękuję!”, „Nie jestem nie ciąży dziękuję!”)
Potrzebujący może nie zawsze pytać (nie chce przeszkadzać lub nie wie, może ty też tego potrzebujesz)
Nawet gdy zostanie o to poproszony, niektórzy mogą nie dać się przekonać, że nie ma takiego obowiązku

Aby rozwiązać wszystkie te problemy, istnieje wyznaczone miejsce zarezerwowane dla potrzebujących i zawsze należy je zrezygnować w razie potrzeby, ale idealnie iw zależności od kultury należy je pozostawić puste.

Wtedy możesz pomyśleć „to dużo zmarnowanego miejsca”, no cóż, tak i nie. Chodzi o to, że liczba miejsc priorytetowych zazwyczaj odpowiada odsetkowi potrzebujących ich osób.

Przykład: Załóżmy, że 5% populacji musi usiąść (osoby starsze, niepełnosprawne, kobiety w ciąży itp.). Jeśli transport ma standardową pojemność 100 osób (30 siedzących, 70 stojących), może być 6 miejsc priorytetowych. To 20% dostępnych miejsc, ale tylko 6% pojemności. Nie będą puste, będą tak samo wypełnione jak cały powóz.

Następnie, jeśli nikt nie korzysta z miejsca priorytetowego bez ich potrzeby, a wózek jest pełny w 30%, może siedzieć 26 osób (24 na normalnym siedzeniu i 2 na siedzeniu priorytetowym), 4 osoby stojące i 4 dostępne miejsce priorytetowe. To marnowanie miejsca, ale jest konieczne, aby zapewnić, że osoby ich potrzebujące znajdą jedno dostępne.

Jeśli naprawdę chcesz usiąść w tym scenariuszu, możesz użyć jednego z miejsc priorytetowych, stosując następującą zasadę:

Nigdy nie używaj ostatniego miejsca priorytetowego
Jeśli zajmujesz miejsce priorytetowe i nie ma innego, zrezygnuj z miejsca nawet bez pytania, ktoś w potrzebie może po cichu czekać

— zakinster
źródło

2

+1 za wzmiankę o oczywistym teście opuszczenia miejsca priorytetowego. Zawsze zostawiaj jedną otwartą, a nigdy nie zostaniesz poproszony o opuszczenie jednej, ponieważ zawsze jest jedna dla prawdziwej potrzeby. Tego należy uczyć każdego roku w każdej szkole na całym świecie.

— KalleMP

4

Z pewnością każdy obywatel właściwego pochodzenia powinien z radością zrezygnować z miejsca dla osoby potrzebującej. Tymczasem w prawdziwym świecie ...

Jest to (planowany) efekt domina ADA lub podobnych przepisów

ADA to skrót od „Americans with Disabilities Act”, ale UE i większość cywilizowanych krajów mają podobne prawo. Wymaga to wbudowania zakwaterowania, gdy obiekty są nowe lub przebudowane, zapewnia prywatność medyczną itp. Niektóre prawa, takie jak ustawa Unruh w Kalifornii, również powodują konsekwencje dyskryminacji .

Kluczowym elementem ADA itp. Jest to, że dostawcy muszą zawsze „robić to, co łatwe”.

Zdecydowana definicja pocztówki „Co jest łatwe” daje miejsca siedzące najbliżej drzwi dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej. Jest to mandat, więc jest to wymagane od personelu, aby to zrobić, a prawnik o ograniczonej sprawności ruchowej lub dowolny prawnik ADA może wnieść piekielne piekło, jeśli tego nie zrobi.

Jak dotąd nie są wymagane oznaczenia miejsc. Personel musi to robić niezależnie od tego. Jest to obowiązkowe, nie może ani sugestia.

Ale spróbuj wyjaśnić to opinii publicznej

Kierowca nie może tak naprawdę ruszyć autobusem, dopóki nie usiądzie chwiejna osoba o ograniczonej sprawności ruchowej. Może jednak kolidować z manierami hoi polloi, którzy często jeżdżą autobusami tranzytowymi. Jeśli nie może łatwo usiąść, kierowca musi interweniować . Obywatel może odpowiedzieć „Ale dlaczego miałbym rezygnować z miejsca?” „Ponieważ ADA” dostanie puste spojrzenie i wbicie obcasów.

Tak więc, dodając znaki, wstępnie ładuje argument kierowcy. „Ponieważ zdecydowałeś się usiąść w fotelu, w którym osoby niepełnosprawne mają pierwszeństwo, i oto jedno”. Problem rozwiązany.

Także: Gdy złym humorze wsiadł, że z tyłu autobusu były dostępne miejsca. Teraz nie ma. Refuser mógłby argumentować: „dlatego powinieneś uderzyć jednego z tych spóźnialskich z tyłu, abym mógł zająć ich miejsce, ponieważ wsiadłem przed nich”. To także zostaje rozbrojone przez znak. „Miałeś szeroko otwarte oczy; kiedy usiadłeś, wiedziałeś, że siedzenia te są zagrożone eksmisją”.

To, co powiedziałem do tej pory, dotyczy wszystkich pojazdów, nawet pojazdów magicznych z równym dostępem do każdego miejsca (w co nie do końca wierzę).

Rzeczywiście, to oznakowanie „priorytetowego siedzenia” pomaga w niekończącym się wyzwaniu, przed którym stoi każdy operator autobusu: Aby zmusić ludzi do zatrzymania się przy drzwiach i przejścia na tył autobusu .

Miejsca nie są równe

W autobusach, którymi jeżdżę, około 30–40% miejsc w autobusie ma te znaki „priorytetowego siedzenia”. To więcej niż prawdopodobne, że będziesz mieć osoby o ograniczonej sprawności ruchowej.

W wielu przypadkach siedzenia nie są nawet nieco równe: jest to klęczący autobus, który może spuścić powietrze z zawieszenia poduszki powietrznej, aby umieścić przednie wejście około 8 cali nad ziemią. Jest to wielka pomoc dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej i sprawia, że najbardziej pożądane są siedzenia z przodu, co pozwala im również wejść na pokład / wyjść w polu widzenia kierowcy, aby mógł obserwować lub asystować.

Co więcej, niektóre miejsca (4-6) zazwyczaj „podnoszą się”, aby stworzyć otwartą przestrzeń, w której występują wiązania dla wózków inwalidzkich. Są w określonych lokalizacjach i absolutnie zdobywają te znaki.

— Harfiarka
źródło

2

Dla tych z nas, którzy nie znają terminologii prawnej i jej skrótów, a może mieszkają w innej jurysdykcji lub nawet mówią innym językiem ojczystym ... czy mógłbyś wyjaśnić, czym jest ADA?

— Tetsujin

[tylko dla informacji] W Wielkiej Brytanii większość autobusów jest dwupoziomowych z 2 lub 3 drzwiami (3 tylko w nowych Routemasterach ) z łatwym dostępem ogólnie między przednimi i środkowymi drzwiami. Nawet jeśli drzwi wejściowe i wyjściowe są oddzielne, nadal istnieje tendencja do przebywania w tym obszarze, chyba że jest się zmuszonym do przejścia. Oznakowanie oczywiście pomaga, dopóki nie osiągną prawie pojemności. Pokój stojący jest tylko na dole, a nie na górze, z oczywistych względów bezpieczeństwa. Mogą również „klęczeć”, aby ograniczyć wysokość.

— Tetsujin

2

Ustawa europejska, do której linkujesz „Parlament Europejski i Rada osiągnęły tymczasowe porozumienie w dniu […] w dniu 8 listopada 2018 r.”. Wątpię, że jest to przyczyną czegoś, co było (przynajmniej tam, gdzie mieszkam) w ten sposób od lat dziewięćdziesiątych. Mogą istnieć inne przepisy, które są istotne (choć być może nie prawo obowiązujące w całej UE), ale to, z którym się łączysz, nie wydaje się być odpowiednie.

— Jasper