Czy klawisz Fn może zostać ponownie przypisany lub wyłączony?
Wkopując się w ponowne mapowanie kombinacji Fn za pomocą programu takiego jak AutoHotKey, lub wkopując w klawisze scancodes dla Windows, można zmienić mapowanie kombinacji klawiszy ofensywnych (Fn + klawisz). (patrz poniżej odpowiedź).
Ponieważ klawisz Fn zwykle znajduje się na poziomie sprzętowym, nie można go edytować ani wyłączać, robiąc to na tym poziomie.
[Fn] Zazwyczaj jest to klucz sprzętowy, który nie generuje osobnego kodu.
Źródło: UI Events KeyboardEvent Code Values - W3C Candidate Rekomendacja, 2017
Na podobnym kluczu F-Lock, Jason Tsang, Microsoft MVP, mówi, co następuje:
Klawisz F Lock to przełącznik sprzętowy na klawiaturze. Jego stanu nie można kontrolować programowo. Domyślny stan to „wyłączony”. W rezultacie, za każdym razem, gdy klawiatura zostanie zresetowana lub straci moc, klawisz F Lock będzie zawsze w stanie „wyłączonym”. Należy pamiętać, że w przypadku klawiatur Microsoft wydanych po wrześniu 2004 r. Klawiatura zachowa status F Lock po ponownym uruchomieniu.
Źródło: Klawiatury Microsoft - klawisz F Lock
Co to jest klawisz Fn? Trochę więcej szczegółów:
Fn nie jest normalnym klawiszem klawiatury, takim jak modyfikatory Ctrl, Shift i AltGr. W przypadku standardowego klawisza modyfikującego mikrokontroler wewnątrz klawiatury wysyła skancode dla samego modyfikatora, który jest następnie interpretowany przez system operacyjny i łączony z innymi jednoczesnymi naciśnięciami klawiszy. Klawisz Fn jest formą klawisza meta-modyfikatora, ponieważ powoduje, że system operacyjny widzi zmienione skancody po naciśnięciu innych klawiszy na klawiaturze. Pozwala to klawiaturze na bezpośrednią emulację pełnowymiarowej klawiatury, dzięki czemu system operacyjny może używać standardowych map klawiszy zaprojektowanych dla pełnowymiarowej klawiatury. Ponieważ jednak system operacyjny nie ma pojęcia o klawiszu Fn, klawisza tego nie można zwykle mapować w oprogramowaniu, w przeciwieństwie do wszystkich innych standardowych klawiszy klawiatury.
Źródła - A) post na forum highrez prawdopodobnie oparty na B) post na Wikipedii
Dlaczego często wydaje się niemożliwe mapowanie klawisza Fn?
Rzeczywiście, klawiatura działa w następujący sposób (wartości są tylko przykładami, zachowanie jest uproszczone):
- Normalne klucze: wysyłanie bajtu 0x00 + bajt kodu skanowania klucza
- Modyfikatory (alt / opcja, kontrola, windows / polecenie i fn): wysyła bajt scancode modyfikatora + bajt kodu skanowania klucza
- Klawisze specjalne (jak te G15): wysyłaj standardowe (jak klawisze głośności) lub niestandardowe (w zależności od producenta) skancody
Większość klawiatur „fn” (w tym jabłko) po prostu przetwarza kombinację klawiszy przed wysłaniem danych, więc naciśnięcie i zwolnienie klawisza fn nie zrobi nic. Na przykład:
- Naciśnięcie F1 -> Scancode 0x1A -> system operacyjny rozpoznaje jako klawisz F1
- Naciśnięcie FN i F1 -> Scancode 0x9A -> system operacyjny rozpoznaje jako klawisz VolumeUp
- Naciśnięcie FN -> mikrokontroler klawiatury czeka na kolejny klawisz przed wysłaniem jakichkolwiek danych
Źródło: AutoHotKey Forum
Jeden plakat na AutoHotKey zaczyna się od retorycznych pytań
I don't get any response when I press the Fn key.
Klawisz fn nie powinien wysyłać żadnych sygnałów. Zmienia sygnał wysyłany po naciśnięciu innego klawisza ...
Tak naprawdę kluczem do klawisza Fn jest to, że po prostu nie istnieje w systemie operacyjnym, więc nie można go „mapować” w systemie operacyjnym. Wszystko, co możesz zrobić, to zmienić mapowanie funkcji drugorzędnej jakiegoś klawisza, zmieniając klawisz, aby wysłać pojedynczy sygnał zmodyfikowany przez FN ...
Zasadniczo automatyzacja klawisza FN nie jest możliwa. Jednak automatyzacja końcowego wyniku nie stanowi problemu! ...
Dlatego niestety automatyzacja nie będzie możliwa na poziomie systemu operacyjnego: musisz przejść do poziomu sprzętu / sterownika, co nie jest możliwe za pomocą AutoHotKey.
Źródło: AutoHotKeyForum Post
Niektórym udało się odwzorować funkcje Fn za pomocą Autohotkey, a niewielu nawet widziało klawisz Fn.
... nadal możesz zrobić z niego skrót, wykonując następujące czynności:
- Upewnij się, że działa co najmniej jeden skrypt korzystający z zaczepu klawiatury. Możesz sprawdzić, czy skrypt ma zaczep klawiatury, otwierając główne okno i wybierając „Widok-> Historia kluczy” z paska menu.
- Kliknij dwukrotnie ikonę tego skryptu, aby otworzyć jego okno główne.
- Naciśnij jeden z „tajemniczych klawiszy” na klawiaturze.
- Wybierz punkt menu „Widok-> Historia kluczy” Przewiń w dół do dolnej części strony.
- Gdzieś u dołu znajdują się zdarzenia związane z klawiszem w dół i klawiszem w górę dla twojego klucza.
- UWAGA: Niektóre klucze nie generują zdarzeń i dlatego nie będą tutaj widoczne. W takim przypadku nie można bezpośrednio uczynić tego
klawisza skrótem, ponieważ sterownik klawiatury lub sprzęt obsługuje go na poziomie zbyt niskim, aby uzyskać dostęp do AutoHotkey. Możliwe rozwiązania, patrz
dalej poniżej. Jeśli Twój klucz jest wykrywalny, zanotuj 3-cyfrową
wartość szesnastkową w drugiej kolumnie listy (np. 159). Aby
zdefiniować ten klucz jako skrót, wykonaj następujący przykład:
SC159:: ; Replace 159 with your key's value.
MsgBox, %A_ThisHotkey% was pressed.
return
Odwróć kierunek: aby zmienić przypisanie innego klucza, aby stał się „kluczem tajemniczym”, skorzystaj z tego przykładu:
; Replace 159 with the value discovered above. Replace FF (if needed) with the
; key's virtual key, which can be discovered in the first column of the Key History screen.
#c::Send {vkFFsc159} ; See Send {vkXXscYYY} for more details.
Źródło: autohotkey.com/docs/KeyList.htm
Używanie AutoHotKey do ponownego mapowania za pośrednictwem DLL
AutoHotkey to narzędzie do tworzenia makr typu open source dla systemu Windows, a jedną z jego wielu funkcji jest tworzenie skrótów klawiszowych. Micha, jeden z członków forów AHK, utworzył plik DLL, aby dodać obsługę AHK dla urządzeń interfejsu człowieka. Za pomocą tego pliku DLL można odczytać klucze praktycznie każdego HID; klawiatury, myszy, piloty itp.
Oto, co mówi twórca procesów DLL w starym artykule:
Przede wszystkim pewne informacje na temat działania klawiatury, a zwłaszcza klawisza Fn. Każdy klucz ma swój unikalny kod, kod skanowania, dzięki któremu komputer, do którego jest podłączony, może dowiedzieć się, czy dany klawisz został naciśnięty i kiedy jest zwolniony. Klawisz Fn działa nieco inaczej. Naciśnięcie i przytrzymanie klawisza Fn spowoduje zmianę kodów skanowania (niektórych) innych klawiszy na klawiaturze, dzięki czemu jeden klawisz może wysłać różne kody skanowania z powrotem do komputera, każdy podłączony do innej funkcji. Dlatego klawisz Fn jest często używany w notebookach, mniejszych klawiaturach lub klawiaturach z dużą ilością klawiszy multimedialnych. W ten sposób możesz dodać wiele funkcji do stosunkowo niewielkiej liczby kluczy.
Problem polega na tym, że klawisz Fn zwykle nie ma własnego kodu skanowania. W zależności od klawiatury i komputera, z którym się łączy, możliwe jest, że klawisz Fn nie modyfikuje kodów skanowania innych klawiszy i dlatego nie działa. Ponieważ nie wysyła również własnego kodu skanowania, komputer nie może wiedzieć, że istnieje nawet klawisz Fn, nie mówiąc już o tym, co zrobić, gdy zostanie naciśnięty w połączeniu z innym klawiszem. Narzędzia do mapowania również nie mogą ci pomóc, ponieważ są one również oparte na wykorzystaniu kodów skanowania.
Przykład rejestracji wartości klucza Fn na podstawie instrukcji:
Po uruchomieniu naciśnij klawisz Fn lub inny klawisz specjalny i zapisz odpowiednią wartość.
; Filter bit 5 (Fn key) Transform, FnValue, BitAnd, 16, KeyStatus
Przykładowy kod do zmiany mapowania funkcji Fn
;
; Fn + Backspace = Delete
;
$Backspace::hotkeyBS()
hotkeyBS() {
global fnPressed
if (fnPressed = 1) {
Send {Delete}
} else {
Send {Backspace}
}
}
Return
Źródło: postępuj zgodnie z instrukcjami tutaj
SharpKeys
Pobierz tutaj ; jest tu artykuł .
SharpKeys to narzędzie, które zarządza kluczem rejestru, który pozwala Windowsowi przypisać jeden klucz do dowolnego innego klucza. Do aplikacji dołączona jest lista popularnych klawiszy klawiatury oraz funkcja Type Type do automatycznego rozpoznawania większości klawiszy klawiatury. Został pierwotnie opracowany w języku C # przy użyciu .NET v2, ale został zaktualizowany do obsługi profilu klienta .NET 4.0.
Również KeyTweak
KeyTweak to proste narzędzie, które pozwala użytkownikom przedefiniować sygnały wejściowe z klawiatury. Funkcjonalność jest możliwa dzięki wartości rejestru najpierw udokumentowanej w Windows 2000, ale także w Windows NT 4.0. i zawarte w XP, Vista i Windows 7. W tej sekcji wymieniono niektóre funkcje KeyTweak oraz powody, dla których warto użyć KeyTweak.
Archiwum: Podręcznik i instalator tutaj
Inne informacje:
Dokumentacja i łącza Microsoft
Linki pierwotnie od SU Answer
Co robi tryb Action Key w Bios?
To ustawienie zmienia domyślne zachowanie górnych przycisków na klawiaturze laptopa. Co to znaczy?
Jeśli „Tryb klawiszy działania” jest ustawiony na „Włączone”, to aby użyć dodatkowych funkcji, które są wyświetlane jako ikony w górnym rzędzie klawiatury, nie trzeba przytrzymywać klawisza Fn. Musi być zaciśnięty, aby górne przyciski działały jak F1..F12.
W przypadku, gdy „Tryb klawiszy akcji” znajduje się w pozycji „Wyłączone”, co często jest ustawieniem domyślnym, górne przyciski będą działać jak standardowe F1 ... F12 i aby skorzystać z ich zaawansowanych funkcji, przedstawionych jako ikony, musisz: dodatkowo zacisk Fn.
Źródło: Tłumaczenie rosyjskiego artykułu HelpAdmins.ru
Dalsza lektura
