Jakie są wady używania trybu zgodności z BIOSem w porównaniu do rozruchu UEFI?

Kupiłem laptopa Samsunga z serii 9 z 64-bitowym systemem Windows 8 i chcę zainstalować Linuksa (prawdopodobnie Ubuntu 13.04, gdy pojawi się w przyszłym tygodniu, ale rozważam też Mint 14). Teraz pojawiło się wiele raportów o problemach z oprogramowaniem układowym i nieodwracalnych laptopów podczas instalowania Ubuntu, gdy UEFI jest włączony. Standardowa rada wydaje się polegać na aktualizacji BIOS-u do najnowszej wersji, a następnie wyłączeniu trybu UEFI, aby zmniejszyć ryzyko awarii.

Moje pytania:

• Jakie są wady?
• Na co jeszcze muszę uważać?
• Jeśli wyłączę UEFI, czy potrzebuję wersji 32 zamiast 64-bitowej systemu Linux?

Istnieje kilka różnic między uruchamianiem w trybie BIOS a trybem EFI:

• Na nowych komputerach rozruch w trybie BIOS może potrwać dłużej niż rozruch w trybie EFI (o kilka sekund).
• Każdy tryb ma swoje moduły ładujące i menedżery rozruchowe. W trybie BIOS masz LILO, GRUB Legacy, GRUB 2, BURG, SYSLINUX i kilka innych dla Linuksa. W trybie EFI masz ELILO, łataną GRUB Legacy Fedory, GRUB 2, program ładujący EFI jądra Linuksa, rEFInd, gummiboot i jeden lub dwa bardzo egzotyczne programy ładujące. (Zobacz moją stronę internetową na ten temat, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat programów ładujących EFI i menedżerów rozruchowych.) Możesz preferować konkretny program ładujący tylko BIOS lub tylko program ładujący EFI.
• Konserwacja modułu ładującego w trybie EFI różni się od konserwacji modułu ładującego w trybie BIOS. Gdy już wiesz, co robisz i jeśli Twój EFI nie jest obciążony błędami, obsługa modułu ładującego EFI jest łatwiejsza i bardziej elastyczna; ale dla początkujących jest to trudniejsze, ponieważ znają model systemu BIOS i ponieważ narzędzia do zarządzania programami ładującymi BIOS są lepiej zintegrowane z systemami operacyjnymi i instalatorami systemów operacyjnych niż narzędzia do zarządzania programami ładującymi EFI.
• Uruchamianie w trybie EFI zapewnia dostęp do usług środowiska wykonawczego EFI. Obecnie jest to dość niewielkie - pozwalają zarządzać kolejnością rozruchu z Linuksa i pozwalają jądru przechowywać dane w pamięci NVRAM w przypadku paniki jądra, ale o to chodzi. W przyszłości usługi uruchomieniowe EFI mogą stać się ważniejsze.
• EFI zapewnia środowisko uruchomieniowe, które może być przydatne do edycji plików konfiguracyjnych modułu ładującego bez uruchamiania systemu operacyjnego.
• Najnowsze pliki EFI, w tym dostarczane na komputerach z systemem Windows 8, obsługują bezpieczny rozruch. Jest to obecnie bardziej kłopotliwe niż korzyść dla użytkowników systemu Linux, ponieważ obsługa Bezpiecznego rozruchu w systemie Linux jest nadal prymitywna; ale zapewnia przynajmniej teoretyczną przewagę bezpieczeństwa, ponieważ pomaga chronić przed zestawami rozruchowymi EFI.
• Chociaż samo w sobie nie jest to niekorzystne dla systemu BIOS, przejście z trybu EFI do trybu BIOS wymaga ponownej instalacji systemów operacyjnych lub przynajmniej ponownej konfiguracji programów ładujących rozruch - przynajmniej przy założeniu, że chcesz zachować wszystko, co już zostało zainstalowane (Windows, jeśli nie zainstalowałem jeszcze niczego innego).

Wszystko to jest absolutnie trywialne w porównaniu z dużą wadą uruchamiania EFI w trybie EFI na zidentyfikowanych laptopach Samsung : jeśli zostanie wyzwolony błąd oprogramowania układowego Samsung, nowy komputer stanie się bezużyteczną bryłą.

Jeśli chodzi o szerokość bitów Linuksa, w trybie EFI najlepiej jest korzystać z wersji 64-bitowej. Chociaż wersja 32-bitowa może współpracować z niektórymi skokami do góry, wersja 64-bitowa będzie łatwiejsza do zainstalowania i będzie działać lepiej. W trybie BIOS każda wersja będzie działać, chociaż nadal zalecam wersję 64-bitową, ponieważ prawdopodobnie będzie ona szybsza, szczególnie w przypadku niektórych rodzajów programów.

Mogę tylko odnieść się do ostatniej części twojego pytania i to tylko anegdotycznie. Ale właśnie zainstalowałem Ubuntu 12.10 na nowym laptopie Lenovo, który był wyposażony w (64-bitowy) Windows 8 i tryb UEFI domyślnie włączony. Postępowałem zgodnie ze standardowymi zaleceniami dotyczącymi aktualizacji systemu BIOS, a następnie wyłączenia trybu EUFI. Nie miałem problemów z instalacją 64-bitowej wersji Ubuntu. Nie sądzę więc, aby używanie wersji 64-bitowej było problematyczne.