Pamiętaj, że przestrzeń adresowa może być używana dla więcej niż (rzeczywistej) pamięci. Można również mapować pamięć dużych plików, co może poprawić wydajność w bardziej dziwnych wzorcach dostępu, ponieważ uruchamia się bardziej wydajne i wydajne buforowanie na poziomie maszyny wirtualnej na poziomie bloków. Bezpieczniej jest również alokować duże bloki pamięci w 64-bitach, ponieważ menedżer heap jest mniejszy może napotkać fragmentację przestrzeni adresowej, która nie pozwoli mu na przydzielenie dużego bloku.
Niektóre rzeczy powiedziane w tym wątku (np. Podwojenie # rejestrów) dotyczą tylko x86-> x86_64, a nie ogólnie 64-bitowych. Podobnie jak fakt, że pod x86_64 jedna gwarantowana ma SSE2, 686 kodów i tani sposób na wykonanie PIC. Te funkcje nie dotyczą wyłącznie wersji 64-bitowej, ale ograniczają dziedzictwo i usuwają znane ograniczenia x86
Ponadto dość często ludzie wskazują na podwojenie rejestrów jako przyczynę przyspieszenia, podczas gdy bardziej prawdopodobne jest, że domyślne użycie SSE2 załatwia sprawę (przyspieszenie memcpy i podobne funkcje). Jeśli włączysz ten sam zestaw dla x86, różnica będzie znacznie mniejsza. (*) (***)
Należy również pamiętać, że często wiąże się to z początkową karą, ponieważ średnia struktura danych wzrośnie po prostu dlatego, że rozmiar wskaźnika jest większy. Ma to również wpływ na pamięć podręczną, ale jest bardziej zauważalne w tym, że średnia memcpy () (lub jakikolwiek inny odpowiednik kopii pamięci w twoim języku) potrwa dłużej. Jest to tylko wielkość kilku procent btw, ale wyżej wymienione przyspieszenia również są w tej wielkości.
Zwykle narzut wyrównania jest również większy w architekturach 64-bitowych (rekordy poprzednio 32-bitowe często stają się mieszanką wartości 32-bitowych i 64-bitowych), jeszcze bardziej wysadzając struktury.
Ogólnie rzecz biorąc, moje proste testy wskazują, że z grubsza się wzajemnie znoszą, jeśli sterowniki i biblioteki wykonawcze są w pełni przystosowane, nie dając znaczącej różnicy prędkości dla przeciętnej aplikacji. Jednak niektóre aplikacje mogą nagle stać się szybsze (np. W zależności od AES) lub wolniejsze (kluczowa struktura danych jest ciągle przenoszona / skanowana / kroczona i zawiera wiele wskaźników). Testy odbywały się jednak w systemie Windows, dlatego optymalizacja PIC nie była testowana.
Zauważ, że większość języków JIT-VM (Java, .NET) używa znacznie więcej wskaźników (wewnętrznie) niż np. C ++. Prawdopodobnie ich użycie pamięci wzrasta bardziej niż w przypadku przeciętnego programu, ale nie odważę się utożsamiać tego bezpośrednio z efektami spowalniającymi (ponieważ są to naprawdę złożone i funkowe bestie i często trudne do przewidzenia bez pomiaru)
Windows 64-bit domyślnie używa SSE2 do liczb zmiennoprzecinkowych, co wydaje się przyspieszać proste operacje i spowalnia złożone operacje (sin, cos itp.).
(*) mało znanym faktem jest to, że liczba rejestrów SSE podwaja się również w trybie 64-bitowym
(**) Dr Dobbs miał fajny artykuł na ten temat kilka lat temu.
