Jeśli znasz wewnętrzne elementy systemu Windows, napraw moje błędy.
„Montaż” składa się z dwóch podstawowych części, które są takie same w obu systemach, ale ich rozdział jest nieco inny:
- dostęp do systemu plików na dysku;
- przypisanie ścieżki do systemu plików.
W systemie Linux ta sama mount()funkcja wykonuje oba zadania; system plików musi być zamontowany jawnie na ścieżce wybranej przez użytkownika i pozostaje otwarty, dopóki jest zamontowany na co najmniej jednej ścieżce (być może więcej). Po edycji wszystkich ścieżek do tego systemu plików jest umount()on zamykany.
System Windows montuje woluminy automatycznie po pojawieniu się woluminu - natychmiast otwiera system plików i przypisuje mu literę dysku i / lub inne skonfigurowane nazwy.
Dysk można tymczasowo „zdemontować” za pomocą funkcji FSCTL_LOCK_VOLUMEi / lub ioctl - na przykład podczas uruchamiania na nim - ale jest automatycznie montowany ponownie, gdy program go odblokuje lub wyjdzie. To zachowanie może być postrzegane jako przeciwieństwo Linuksa. Ponieważ odinstalowanie systemu plików jest tymczasowe, zachowuje przypisane nazwy nawet po odinstalowaniu. (Funkcja „Bezpieczne usuwanie” dezinstaluje system plików i wyłącza urządzenie bazowe, aby system Windows nie widział systemu plików i nie zamontował go ponownie).FSCTL_DISMOUNT_VOLUME chkdsk
Do systemu plików można przypisać kilka nazw:
Litery dysków ( A:, C:, [:) - automatycznie przypisane do nowych dysków i stracił na restarcie, chociaż system Windows zapamiętuje zadań skonfigurowanych przez użytkownika. W ten sposób są one podobne do punktów montowania Unixa.
(Litery dysków można również przypisać do dowolnych urządzeń, w tym sieciowych systemów plików obsługiwanych przez system Windows. Można zobaczyć swoje cele co \GLOBAL??\i \Sessions\<session>\DosDevices\<loginid>\w WinObj ).
Uwaga: Litery dysków są zwykle dla całego systemu, ale można je także przypisać dla całej sesji za pomocą substlub DefineDosDevice(), i tak, akceptuje [:. Zadania dla całej sesji nigdy nie są nigdzie przechowywane i znikają po ponownym uruchomieniu.
Punkty montowania folderów ( C:\Disks\Music) - system plików można zamontować w dowolnym dowolnym katalogu, np. W Uniksie; są one jednak faktycznie przechowywane na dysku docelowym, w postaci punktów ponownej analizy (bardziej wydajna forma dowiązań symbolicznych), które odnoszą się do zamontowanego dysku według nazwy woluminu .
(Istnieją również różne rodzaje punktów ponownej analizy; kilka standardowych to punkty montowania, dowiązania symboliczne, połączenia katalogów.)
Ścieżki GUID woluminu ( \\?\Volume{710308c0-978e-11e1-95bc-806d6172696f}\) (przynajmniej tak to się nazywa) - specjalne ścieżki w przestrzeni nazw Win32\\?\ , zawierające UUID, który Windows przypisuje do tego konkretnego woluminu w tym konkretnym systemie Windows. Nie można ich zmienić. Są one wymienione przez mountvollub pod \GLOBAL??\WinObj. W przeciwieństwie do liter dysków, są one takie same dla wszystkich użytkowników.
Ścieżki interfejsu urządzenia \\?\STORAGE#Volume#<something>Signature<hex>Offset<hex>Length<hex>#<uuid>\W przeciwieństwie do ścieżki GUID woluminu, każdy wolumin ma dokładnie jedną ścieżkę interfejsu urządzenia.
- Nazwa urządzenia woluminu
\Device\HarddiskVolume23- w przeciwieństwie do wszystkich poprzednich, które są tylko dowiązaniami symbolicznymi, bezpośrednio określa nazwę woluminu. Wiesz o tym, ponieważ znajduje się w \Deviceprzestrzeni nazw, a nie w \\?przestrzeni nazw. Oznacza to również, że nie można go używać z funkcjami takimi jak CreateFile.
diskmgmt.msc, mountvolA diskpartmoże zarządzać zarówno litery dysków i punkty montowania.
Nawet jeśli wolumin nie ma żadnych liter dysku i nie jest „zamontowany” w żadnym folderze, pozostaje otwarty, a jego zawartość można nadal uzyskać poprzez jego nazwę; na przykład
\\?\Volume{710308c0-978e-11e1-95bc-806d6172696f}\Windows\Explorer.exe
