Jakie są różnice między MBR a GPT a jakimkolwiek innym schematem partycji?

Czy ktoś może mi powiedzieć, jakie są główne różnice między np. MBR a GPT lub jakimkolwiek innym schematem partycji? Dlaczego jeden miałby wybierać jeden nad drugim?

Nie jestem ekspertem, ale z nowej wersji Mac OS X, która zawiera funkcję o nazwie Time Machine, która jest dla mnie bardzo przydatna. GPT jest wymogiem dla Mac OS X Lion ... więc na tej podstawie powiedziałbym, że GPT jest bardziej przydatny niż MBR.

Jakie są inne schematy partycji i które należy zastosować w jakiej sytuacji?

Różnice między głównym rekordem rozruchowym w stylu MS-DOS (MBR), mapą partycji Apple (APM) i tablicą partycji GUID w stylu UEFI (GPT) są następujące:

Rozmiar dysku

MBR i APM ograniczają rozmiar używanego dysku do 2 TiB (partycja nie może rozpoczynać się ani kończyć poza limitem 2 TiB). Dzięki GPT dysk może mieć maksymalnie 8 ZiB.

Liczba partycji

MBR jest ograniczony do czterech partycji.

Aby ominąć ten limit, jedna z partycji jest zwykle tworzona jako „partycja rozszerzona”, która zagnieżdżona zawiera serię „partycji logicznych”. Najczęstszym schematem jest Rozszerzony rekord rozruchowy , chociaż systemy BSD często zagnieżdżają etykietę dyskową BSD .

APM może wzrosnąć do 62 partycji; GPT może mieć co najmniej 128.

Metadane partycji

Partycje MBR mają 1-bajtowy kod „typu”, który jest zbyt mały, aby był użyteczny (większość systemów operacyjnych używa bardzo ogólnych kodów typów i po prostu zgaduje resztę). System Windows NT wprowadził również 4-bajtowy „identyfikator dysku” do rozróżniania wielu dysków tego samego modelu.

APM wykorzystuje tekstowe „identyfikatory typu” (32 bajty ASCII), np Apple_UFS. Rezerwuje również 32 bajty na opisową nazwę partycji.

GPT, jak sama nazwa wskazuje, używa 16-bajtowego identyfikatora GUID dla typu partycji, innego identyfikatora GUID do identyfikacji konkretnej partycji (partuuid), a także innego identyfikatora GUID do identyfikacji całego dysku (podobnie jak „identyfikator dysku” MBR) . Rezerwuje również 72 bajty (UTF-16) na etykietę partycji.

Architektury systemu

Komputery Mac z procesorami Intel mogą uruchamiać się tylko z dysków GPT, a komputery Mac z procesorami PowerPC obsługują tylko APM.

„Zwykłe” komputery kompatybilne z IBM mogą uruchamiać dowolny dysk, o ile sektor 0 zawiera prawidłowy program ładujący BIOS i AA55hsygnaturę rozruchową. Zazwyczaj oznacza to MBR, ale wszystkie dyski z partycjami GPT mają „ochronny MBR”, który spełnia to wymaganie.

Komputery PC korzystające z UEFI muszą obsługiwać zarówno GPT, jak i MBR - ponownie, o ile obecny jest bootloader kompatybilny z UEFI. (UEFI utrzymuje bootloadery na partycji FAT32 z określonym kodem typu).

(Wyjątki: niektóre konkretne wersje BIOS-u odrzucają „ochronny MBR” GPT jako nieprawidłowy z powodu błędów lub błędów. Ponadto Windows odmówi rozruchu z dysku GPT w systemach BIOS lub z dysku MBR w systemach UEFI, z powodów nieznany.)

Programy ładujące

W systemach BIOS początkowy moduł ładujący jest częścią MBR. W MBR może znajdować się tylko jeden program ładujący, co powoduje konflikty podczas instalowania systemów podwójnego rozruchu. Ze względu na pochodzenie x86 DOS bootloadera MBR, kod jest specyficzny dla architektury x86.

Z drugiej strony UEFI używa dedykowanej partycji FAT32 dla programów ładujących (potencjalnie wiele) i innych narzędzi EFI. Zawartość partycji może być łatwo zarządzana z dowolnego systemu operacyjnego.

Kawałki techniczne

• Istnieje tylko jeden MBR lub APM na dysk, oba rozpoczynające się od sektora 0. GPT przechowuje kopię zapasową w pobliżu końca dysku.

Bardziej szczegółowe informacje dotyczące MBR i GPT: Często zadawane pytania dotyczące systemu Windows i GPT

Znam tylko trzy schematy partycji: MBR, GPT i APM. (Są to te, które Apple Disk Utility może utworzyć.)

MBR (Master Boot Record) jest historycznie używany przez system Windows (a zatem przez większość producentów komputerów). Nie jestem pewien, czy możesz uruchomić komputer Mac z dysku MBR; Nie wydaje mi się

GPT (tablica partycji GUID) jest zwykle używana w połączeniu z zamiennikiem BIOS EFI Intela. Jako taki jest obecnie używany głównie przez Apple w komputerach Mac z procesorami Intel. Każdy komputer Mac z systemem 10.4 lub nowszym może odczytać dysk GPT; tylko komputery Mac z procesorami Intel mogą się z nich uruchamiać. Jeśli komputer ma EFI, możesz uruchomić system Windows na dysku GPT.

APM (Apple Partition Map) to to, czego używał Apple przed przełączeniem Intela. Jest używany od 1989 roku w Macintosh SE. Komputery Mac z procesorami Intel mogą uruchamiać się i czytać dyski APM.

Powiedziałbym, że twierdzenie, które postawiłeś w pytaniu („GPT jest bardziej przydatne niż MBR”) jest nieprawidłowe: z pewnością możesz uruchomić więcej komputerów z dyskiem MBR niż z GPT. GPT to sposób na przyszłość, ale główni producenci komputerów mogą przestawić się na EFI z BIOS-u.

Twój dysk Time Machine prawie na pewno korzysta z GPT, ale jest to całkowicie nieistotne, ponieważ nigdy się z niego nie uruchomisz.