Jakiego „rozmiaru jednostki alokacji” należy użyć dla dysku z pojedynczą partycją NTFS?

Formatuję zewnętrzny dysk twardy o pojemności 1 TB jako pojedynczą partycję NTFS. Ten dysk jest przeznaczony głównie do przechowywania multimediów.

Czy powinienem wybrać coś innego niż domyślny allocation unit size? Dostępne opcje to od 512 bajtów do 64 KB. Czy są jakieś wytyczne, których powinienem używać w przypadku partycji przechowujących inne dane? Czy powinienem przestać się grzebać i pozostawić „domyślną”?

Jeśli z definicji Microsoftu jesteś „użytkownikiem standardowym”, powinieneś zachować domyślne 4096 bajtów. Zasadniczo rozmiar jednostki alokacji to rozmiar bloku na dysku twardym podczas formatowania NFTS. Jeśli masz dużo małych plików, dobrym pomysłem jest utrzymanie małego rozmiaru alokacji, aby nie zmarnować miejsca na dysku twardym. Jeśli masz dużo dużych plików, utrzymanie go na wyższym poziomie zwiększy wydajność systemu poprzez ograniczenie liczby bloków do przeszukania.

Ale znowu, w dzisiejszych czasach pojemność dysku twardego rośnie i robi małe różnice, wybierając odpowiedni rozmiar alokacji. Sugeruję, abyś zachował domyślną wartość.

Należy również pamiętać, że większość plików jest stosunkowo niewielka, większe pliki są duże, ale małe w jednostkach.

Pod względem wydajności przestrzeni mniejsze rozmiary jednostek alokacji działają lepiej. Średnia ilość miejsca zmarnowanego na plik będzie równa połowie wybranego AUS. Więc 4K marnuje 2 KB na plik, a 64 KB marnuje 32 KB. Jednak, jak zauważa Jonathon, współczesne dyski są ogromne, a trochę zmarnowanej przestrzeni nie jest warte zamieszania i nie powinno to być decydującym czynnikiem (chyba że masz mały dysk SSD).

Porównaj 4K ze średnim marnotrawstwem skrzynek (32 K-2 K = 30 K), dla 10 000 plików, które wychodzą tylko do 300 000 KB lub około 300 MB.

Zamiast tego zastanów się, jak system operacyjny wykorzystuje przestrzeń. Załóżmy, że masz plik 3K, który musi wzrosnąć do 2 KB. W przypadku AUS 4K dane muszą być podzielone na dwa bloki - i mogą nie być razem, aby uzyskać fragmentację. Dzięki 64K AUS jest o wiele mniej bloków do śledzenia i mniej fragmentacji. 16x rozmiar bloku oznacza 1/16 liczby bloków do śledzenia.

W przypadku dysku multimedialnego, na którym przechowywane są Twoje zdjęcia, muzyka i filmy (pliki zwykle o wielkości 1 MB +), korzystam z największego AUS. W przypadku partycji rozruchowej systemu Windows korzystam z domyślnego systemu Windows (czyli 4K dla dowolnego dysku NTFS mniejszego niż 16 TB).

Aby dowiedzieć się, jaki jest rozmiar klastra na istniejącym dysku:

fsutil fsinfo ntfsinfo X:

Konfiguruję cztery dyski Seagate ST3000DM001 3 TB w konfiguracji RAID 10. Po przeczytaniu, jak sformatować go dla rozmiaru jednostki alokacji, znalazłem ten artykuł: Ogólne wytyczne dotyczące poprawy wydajności systemu operacyjnego .

Podczas konfigurowania macierzy napędów i napędów logicznych w sprzętowym kontrolerze napędów upewnij się, że dopasujesz rozmiar paska kontrolera do rozmiaru jednostki alokacji, w której będą formatowane woluminy . Zapewni to optymalną wydajność odczytu i zapisu na dysku i zapewni lepszą ogólną wydajność serwera.

Używam wbudowanej w RAID płyty głównej ASUS P8Z77-V DELUXE z macierzy Intel. Ponieważ domyślny rozmiar paska RAID 10 na płycie głównej wynosi 64 KB, formatuję moją macierz RAID przy użyciu opcji „64 kilobajtów” w systemie Windows.

W każdym razie mam nadzieję, że te informacje, które znalazłem, pomagają innym osobom badającym ten temat i dodają do niego więcej informacji.

Pamiętaj tylko, że im większy rozmiar klastra, tym lepsza wydajność. Ale wydajność spada.

Jeśli masz dysk o pojemności 3 TB i przechowujesz tysiące zdjęć, potrzebujesz mniejszego rozmiaru klastra, aby uzyskać oszczędność miejsca, ale jeśli zrobisz go za mały, poniesiesz poważny spadek wydajności.

Dla każdego dysku 500 GB lub większego zalecam rozmiar klastra 8 KB lub większy.

To może coś zmienić.

Plik może być tylko wielokrotnością tego, co wybierzesz, więc bardziej drobnoziarnisty format oznacza, że ​​będziesz tracić mniej miejsca na plikach - ale zwiększysz tabelę alokacji.

Jeśli chcesz mieć tysiące plików poniżej 64 KB, warto rozważyć jednostkę o mniejszym rozmiarze. Jeśli jednak zapełnisz dysk ogromnymi, stu megabajtowymi filmami, bardziej odpowiedni będzie większy rozmiar jednostki.

Jeśli nie wiesz, po prostu wybierz domyślną.

Wskazujesz użycie dysku jako wideo i muzykę. Większość rozmiarów plików danych powinna wynosić 2 MB + dla muzyki i 100 MB + dla wideo, niektóre listy odtwarzania (mniej niż 5% ogólnej ilości plików) kilka kB. Wskazujesz, że urządzenie to zewnętrzny dysk USB.

Najlepszym rozwiązaniem dla takiej specyfikacji jest exfat (vfat na Linuxie) lub NTFS z blokiem / jednostką alokacji 64kB. Kilka wskazówek na temat systemu plików, który należy wybrać: - xxfat powinien być używany do szybszego zapisu i kompatybilności (tj. Planujesz / już używasz urządzenia do strumieniowego przesyłania multimediów do użytku domowego / biurowego) - NTFS dla bezpieczeństwa i zaawansowanych funkcji. (bezpieczeństwo jest nadal źródłem problemów dla użytkowników domowych - upewnij się, że go potrzebujesz)

Miłej zabawy