Dlaczego powinienem używać exFAT zamiast NTFS na nośnikach wymiennych?

Zasadniczo zawsze domyślnie formatuję wymienne urządzenia pamięci masowej jako NTFS, ale ktoś mi powiedział, że lepiej korzystać z exFAT. Teraz rozglądam się za Google, ale nie mogę znaleźć dobrych powodów, dla których powinienem.

Czy jest coś, co robi exFAT (lepiej), czego nie robi NTFS, co jest przydatne, gdy używa się go do wymiennej pamięci masowej (> 4 GB)?

exFAT w zasadzie przenosi system plików FAT na wyższy poziom, dodając dużą liczbę długo oczekiwanych funkcji, których bardzo brakowało w systemie FAT32. Jedną z kluczowych funkcji dla osób wykonujących edycję wideo jest obsługa plików> 4GiB i znacznie większych rozmiarów partycji niż zwykle obsługiwanych przez FAT32, co znacznie ułatwia pracę z nowoczesnymi dyskami o pojemności wielu terabajtów.

exFAT jest dostępny dla systemu Windows Vista, 7, i wydaje mi się, że widziałem nawet wersję Microsoft, aby XP działał z exFAT . Niektórzy ludzie pracują nad obsługą exFAT dla Linuksa, ale nie mogę powiedzieć, jak daleko są, i jak zawsze istnieje ryzyko uszkodzenia danych, tak jak w przypadku NTFS ...

Z Wikipedii (moje komentarze pogrubione) :

• Skalowalność do dużych rozmiarów dysków: teoretyczna maksymalna 64 ZiB, maksymalna zalecana 512 TiB, podwyższona z limitu 16 TiB partycji FAT32. Należy pamiętać, że wbudowany system Windows 2000 / XP / Vista / 7 może montować i obsługiwać woluminy FAT32 większe niż 32 GB, ale nie może utworzyć wolumenu FAT32 większego niż 32 GB.
• Rozmiar klastra do 32 MiB (co pozwala na większe partycje kosztem większego luzu plików)
• Limit wielkości pliku 16 EiB (ograniczony wielkością wolumenu), podniesiony z prawie 4 GiB w FAT32 (Lepsza obsługa edycji wideo i dużych archiwów)
• Zwiększona wydajność alokacji i usuwania wolnego miejsca dzięki wprowadzeniu bitmapy wolnej przestrzeni (znacznie lepsza wydajność niż FAT32)
• Obsługa list kontroli dostępu (więc możesz kontrolować dostęp do plików, jeśli chcesz, ale podejrzewam, że głównym zastosowaniem byłyby urządzenia USB, na których po prostu chcesz, aby ludzie mieli do niego dostęp, przejdź rysunek ...)
• Zapewnienie parametrów definiowanych przez producenta OEM w celu dostosowania systemu plików do określonych właściwości urządzenia (do zastosowania w urządzeniach wbudowanych o określonych potrzebach)

Programiści Microsoft zrobili w zasadzie aktualizację systemu plików FAT32 do exFAT, przechodząc z adresowania 32-bitowego na adresowanie 64-bitowe, aby zaoferować lepszą alternatywę prędkości w porównaniu z przejściem do NTFS w tym samym czasie, umożliwiając tworzenie, przechowywanie lub przesyłanie ogromne pliki, pliki większe niż 4GiB. Teoretycznie exFAT nie ma tak dużego obciążenia operacyjnego NTFS, jak brakuje wielu funkcji, które zwiększają złożoność (a tym samym czas przetwarzania i opóźnienie dysku) w systemach plików.

Niektóre z brakujących (i faktycznie bezużytecznych lub marnotrawstwa nośników wymiennych) obejmują:

• Alternatywne strumienie danych
• Kompresja pliku
• Journaling

Jedynymi wadami exFAT jest to, że Microsoft nie opublikował go publicznie, wymagając od firm licencjonowania go do użytku na swoich urządzeniach. Jest to prawdopodobnie bardziej ukierunkowane na urządzenia z cyfrowym rejestratorem wideo, użytkownicy domowi otrzymują licencję na używanie go z systemem Windows.

Z exFAT kontra FAT32 kontra NTFS

Jednak exFAT powinien być prawdziwym konkurentem NTFS w systemach o ograniczonej mocy obliczeniowej i pamięci. NTFS w pamięci flash był znany od dłuższego czasu jako nieefektywny. Mniejszy ślad / obciążenie exFAT czyni go idealnym do tego celu. Oczywiście, tylko jeśli twoja definicja „ideału” pozwala oprogramowaniu być zastrzeżonym, a nie otwartym oprogramowaniem.

Jako dodatek do powyższych odpowiedzi exFAT jest także obsługiwany przez OS X Snow Leopard w wersji 10.6.5 i nowszych (chociaż nie wspomniany w informacjach o wydaniu).

Jedna bardzo ważna różnica pojawia się, jeśli użyjesz atrybutu EFS „Encrypted” (EFS oznacza Encrypting File System , który w rzeczywistości nie jest systemem plików, ale raczej funkcją NTFS).

Przez większość czasu EFS jest przejrzysty. Nie widzisz tego. Pliki są szyfrowane na dysku, ale są automatycznie odszyfrowywane po uzyskaniu do nich dostępu.

Gdy kopiujesz zaszyfrowany plik na inny wolumin NTFS, pozostaje on zaszyfrowany przy użyciu tego samego klucza (ów), co oryginalny. To może być świetne, a także może być niezwykle denerwujące, w zależności od przypadku użycia.

Zasadniczo, jeśli chcesz przenieść pliki na inny komputer, na którym są zainstalowane wszystkie te same certyfikaty deszyfrowania, wybierz NTFS na dysku wymiennym. Dzięki temu pliki pozostaną szyfrowane podczas przesyłania, ale będą w przejrzysty sposób dostępne na wszystkich autoryzowanych komputerach. Nieźle!

Jednak jeśli zwykle przenosisz pliki na komputery, które nie mają certyfikatów deszyfrowania, nie ma sposobu, aby powiedzieć systemowi Windows, aby automatycznie odszyfrował plik po skopiowaniu na dysk zewnętrzny . Jeśli zapomnisz ręcznie go odszyfrować, nie będziesz mieć dostępu do niego na innym komputerze. Jeśli robisz to często, wybierz exFAT na dysku wymiennym. Wszelkie kopiowane do niego pliki zostaną automatycznie odszyfrowane w locie.

Jeśli nie używasz EFS (jak prawie wszyscy), to oczywiście nie ma to zastosowania. Myślę, że to druga największa różnica po „kompatybilności z innymi systemami operacyjnymi”.

Ważna jest interoperacyjność systemu plików. exFAT jest również natywnie  obsługiwany w trybie odczytu / zapisu przez system OS X Snow Leopard w wersji 10.6.5 i nowszych (chociaż nie wspomniany w informacjach o wydaniu). Można to zweryfikować, zaznaczając Narzędzie dyskowe, gdzie exFAT jest opcją formatowania.

W systemie OS X, NTFS jest nadal uważany za „tylko do odczytu”, chyba że zmodyfikujesz fstab dla każdego napędu i nie będziesz gotów poradzić sobie z montażem nienatywnym. W związku z tym dla większości użytkowników nie jest to niezawodna opcja.

Chociaż korzystanie z napędu na komputerze Mac, Linux lub innym systemie może nie być twoim głównym problemem, warto o tym pomyśleć.

NTFS ma atrybuty bezpieczeństwa, które domyślnie są przywiązane do komputera lokalnego - więc w przypadku multimediów, które muszą się przemieszczać, FAT jest zwykle bardziej przydatny.

NTFS ma kronikowanie, które pomaga zapewnić systemowi plików odzyskiwanie po uszkodzeniu, podczas gdy exFAT tego nie robi. Jeśli więc korzystasz z napędu tylko z komputerów z systemem Windows, a ważna jest niezawodność i integralność danych, na przykład do celów archiwizacji lub tworzenia kopii zapasowych, NTFS powinien być używany zamiast exFAT .

Źródło (istnieje wiele innych źródeł z tego samego rodzaju informacjami)

Naszym zdaniem w exFAT jest tylko jedna „niezbyt pozytywna” rzecz, a mianowicie brak wsparcia dla dziennikarzy. Kronikowanie to funkcja umożliwiająca systemowi plików przechowywanie zapisów zmian wprowadzonych do plików w nim przechowywanych. Jest to przydatne, gdy dochodzi do uszkodzenia danych, ponieważ dzienniki mogą służyć do odzyskiwania uszkodzonych danych. exFAT nie ma tej funkcji, a to oznacza, że ​​dane można łatwiej uszkodzić, gdy wystąpią nieoczekiwane wyłączenia lub sformatowany w ten sposób dysk wymienny nie zostanie bezpiecznie wysunięty.

Wiele wyników Google wydaje się sugerować, że jest znacznie lepszy z wielu powodów (jest nowszy, te same stare powody, takie jak mniejsze, szybsze, bardziej wydajne), ale także mniej kompatybilny, tylko Vista i 7.

To jest najlepsze, jakie znalazłem, wykres dużo wyjaśnia .

Jedną praktyczną zaletą NTFS w porównaniu z exFat jest to, że maksymalna długość etykiety woluminu w exFat to nadal tylko 11 bajtów (jak w FAT), ale jego 32 bajty w NTFS.

Może to być pomocne, gdy masz wiele urządzeń USB tej samej marki i chcesz utworzyć różne nazwy w celu ich identyfikacji.

Na przykład moje typowe nazwy woluminów, na przykład dysk dosłowny o pojemności 256 GB, to verbatim256. Teraz, jeśli mam drugi dysk tego samego typu, nie mogę nawet dodać 1 lub 2 do nazwy, ponieważ osiągnęła już maksymalny limit.

To jest właściwie decydujący czynnik, dla którego trzymam się NTFS, ponieważ w przeciwnym razie oba działają prawie wszędzie.