Dlaczego rsync nie używa transferu delta dla plików lokalnych?

Mam duży obraz ISO, który jest obecnie pobierany przez klienta torrenta z włączoną rezerwacją miejsca: oznacza to, że rozmiar pliku się nie zmienia, a niektóre porcje w (4 Mib) ciągle się zmieniają z powodu pobierania.

Przy 90% pobierania robię początkową synchronizację, aby zaoszczędzić czas później:

$ rsync -Ph DVD.iso / media / another-hdd /
wysyłanie przyrostowej listy plików

DVD.iso
       2,60G 100% 40,23 MB / s 0:01:01 (xfer # 1, do sprawdzenia = 0/1)

wysłane 2,60G bajtów odebrane 73 bajty 34,59M bajtów / sek
całkowity rozmiar to 2.60G przyspieszenie to 1.00

Następnie, gdy plik zostanie w pełni pobrany, ponownie synchronizuję:

total size is 2.60G   speedup is 1.00

Przyspieszenie = 1 mówi, że transfer delta nie był używany, chociaż 90% pliku się nie zmieniło, katalog docelowy znajduje się na innym FS, a kopiowanie zajmuje kilka minut. Dlaczego nie próbuje przyspieszyć transferu ?! Jak mogę wymusić rsyncużycie transferu delta?

Według strony man , psusi ma rację:

-W, --whole-file : Transfer może być szybszy, jeśli ta opcja jest używana, gdy przepustowość między maszyną źródłową i docelową jest większa niż przepustowość do dysku (szczególnie, gdy „dysk” jest w rzeczywistości sieciowym systemem plików). Jest to ustawienie domyślne, gdy zarówno źródło, jak i miejsce docelowe są określone jako ścieżki lokalne, ale tylko wtedy, gdy nie obowiązuje opcja zapisu wsadowego.

Prosta odpowiedź na to pytanie brzmi:

Użyj --no-Wflagi, aby wymusić kompresję delta, niezależnie od tego, czy jest ona lokalna czy zdalna.

Aktualizacja: Wygląda na to, że w tej historii jest coś więcej. delta compressionWydaje się być aktywna tylko między proces nadawania i odbierania rsync. Podczas wysyłania pliku do systemu plików rsyncmoże nadal zapisywać cały plik (pliki), nawet przy włączonej kompresji delta.

Zobacz dochodzenie „Wakan Tanki” tutaj .

Domyślnie rsync najpierw tworzy nową kopię pliku docelowego, a następnie zastępuje ją z różnych powodów bezpieczeństwa. Możesz to zmienić, podając --inplacewraz z --no-whole-file. To mówi rsync, aby dokonała edycji na miejscu pliku docelowego, akceptując różne ryzyka (zwykle niewielkie w tej sytuacji), jak udokumentowano na stronie man.

Domyślnie rsynctworzy kopię pliku w miejscu docelowym, a następnie atomowo zastępuje oryginał nową kopią. Odbywa się to ze względów bezpieczeństwa. To, czego szukasz, to --inplaceopcja, która spowoduje rsyncmodyfikację tylko tych części pliku docelowego, które zmieniły się względem źródła.

W przypadku użycia PO zalecam również wyłączenie wstępnej alokacji, aby zsynchronizować rzadką kopię, która będzie znacznie szybsza. W przypadku pobierania nie martw się o fragmentację, chyba że używasz bardzo starego systemu plików, takiego jak VFAT. W szczególności pliki multimedialne nie są odczytywane przy maksymalnej wydajności nośników pamięci, więc ich defragmentacja to zmarnowany wysiłek.

Aby rzadko kopiować katalog pobierania do woluminu docelowego, polecam te flagi i operacje w następującej kolejności:

rsync --ignore-existing -vxaHAXS /source /destination
rsync --inplace -vxaHAX /source /destination

Pierwszy przebieg rzadko kopiuje nowe pliki do miejsca docelowego. Drugi przebieg aktualizuje istniejące pliki w miejscu, kopiując tylko zmiany

Ponieważ wykonuje rzadkie i lokalne kopie delta, możesz uruchamiać to wielokrotnie, nie ponosząc przy tym dużo dodatkowego IO. Nawet jeśli masz jednocześnie uruchomionych 20 torrentów, nie zwiększy to zapisu w miejscu docelowym ani nie zniszczy woluminów źródłowych / docelowych.