Czy dyski twarde kłamią?

W dawnych czasach pamiętam błędy, ale wygląda na to, że współczesne dyski nigdy nie zgłaszają błędów, ale starają się coś ci zwrócić. Niedawno miałem awarię dysku twardego, raczej źle, ale podczas awarii nigdy nie zgłaszał błędów (lub przynajmniej WinXP nigdy nie ujawnił tych błędów). Wiedziałem, że to się nie udaje, ponieważ programy zaczęły się źle zachowywać i ostatecznie zginęły podczas uruchamiania. Kiedy podłączyłem dysk do innego komputera, aby wszystko odczytać, byłem w stanie skopiować wszystko (po poprawce niektórych uprawnień) i zrobiło to bezbłędnie, ale rzeczywista zawartość została uszkodzona, jak wykazały testy archiwalne. Oprogramowanie do testowania napędu producenta ustaliło, że nie wystąpiły błędy, ale zatrzymanie dysku twardego SpinRite podczas skanowania dysku. Zaczynam się zastanawiać, ile niestabilności współczesnego oprogramowania można przypisać współczesnym dyskom twardym.

Pytanie brzmi: czy dyski twarde teraz nas okłamują? W szczególności, w obliczu nieczytelnego sektora, czy współczesne dyski mają skłonność do zwracania uszkodzonych danych bez zgłaszania ich jako takich do systemu operacyjnego?

Tak, nowsze dyski twarde nas okłamują. Zwykle możesz monitorować te kłamstwa za pomocą SMART.

Myślę, że ma to związek z gęstością informacji na typowych talerzach. Projektanci zakładają, że na talerzach wystąpią wady, i projektują oprogramowanie układowe wokół tego - jeśli sektor zawiedzie, zostanie automatycznie przepisany ponownie i żadne dane nie zostaną utracone. Typowy system operacyjny zauważy to tylko wtedy, gdy na dysku zabraknie wolnych sektorów, a wtedy Twoje dane są zagrożone.

Sądzę więc, że morałem tej historii jest użycie czegoś w rodzaju smartmontools do monitorowania kłamstw.

Wiem, że nowy system plików, ZFS, faktycznie zgłasza wykrycie uszkodzonych sektorów na dysku twardym. Być może problemem nie są same dyski twarde, ale brak wystarczająco nowoczesnego systemu plików. Dyski twarde czasami wykrywają uszkodzone sektory i ponownie mapują je na dobre, ale najwyraźniej to nie wystarczy.

O ile mi wiadomo, zazwyczaj zobaczysz, że można wykryć błędy (za pomocą pewnego rodzaju testu skrótu?), A jeśli sektor zawiedzie, dysk wycofa ten sektor.

Jeśli wystąpi awaria samego głowicy odczytu lub jakiegoś innego mechanizmu niż bity na dysku, być może trudno będzie to wykryć.

Trudno powiedzieć, czy dyski twarde nas okłamują. Jestem do tego stopnia, że ​​polegam na solidnym kontrolerze RAID i wielu dyskach. Jeśli jedna lub dwie kości, niech tak będzie. Części ruchome są trudniejsze w obsłudze. Z dyskami SSD powoli postępuje na rynku, kto wie, jak dyski twarde mogą nas „okłamać” w przyszłości.

Wydaje mi się, że nowsze dyski znajdują obecnie złe sektory, a następnie oznaczają te sektory jako złe, aby nic nie można było na nim zapisać. Nie pamiętam dokładnie, ale wiem, że nowsze dyski robią to obecnie. Czy to (środki zapobiegawcze) naprawdę kłamie ? Trudno powiedzieć. Ale jeśli naprawdę chcesz wiedzieć, co robi dysk twardy, skorzystaj z SpinRite . Powie ci wszystko , co kiedykolwiek chciałeś wiedzieć o swoim dysku twardym.

Właśnie miałem matrycę dysku (musiałem ją zamrozić, aby uratować to, co mogłem od kliknięcia śmierci) i kupiłem urządzenie zewnętrzne, aby wykonać kopię zapasową. Przez około tydzień miałem Ubuntu na starym dysku (SATA pierwszej generacji, która była IDE z interfejsem SATA). Wiedziałem, że dysk jest stary i nie potrwa długo, ale dopiero po zainstalowaniu Fedory na innym dysku otrzymałem ostrzeżenia o zbliżającej się awarii dysku.

Moja teoria: Jest całkiem prawdopodobne, że przyjazne dla konsumentów systemy operacyjne, takie jak Windows XP i Ubuntu, domyślnie nie będą wyświetlać tych błędów SMART.

Nowoczesne dyski twarde używają SMART, ale działa to tylko do pewnego momentu. Gdy dane na dysku są wystarczająco „uszkodzone”, dysk się poddaje i dane zostały utracone.

Tam są narzędzia, takie jak SpinRite GRC za które można pominąć Smart - a to może czasem uratować swoje dane nawet wtedy, gdy nadzieja wydaje się stracone.

Regularnie uruchamiam SpinRite na moich dyskach. SpinRite testuje zapisane dane i opcjonalnie odświeża je, a nawet odzyskuje.

Ostatnio słyszałem o 2,5-calowych dyskach twardych, w laptopach, powodujących awarie, ale tak naprawdę nigdy nie doświadczyłem prawdziwej awarii dysku twardego w ciągu 30 lat pracy. Mam go teraz, ponieważ skok zasilania komputera stacjonarnego spowodował uszkodzenie komputera Mac pamięć, która uszkodziła system plików. Kondycjoner liniowy o wartości 40 USD wyeliminowałby skok mocy, a codzienne kopie zapasowe (i dobre partycjonowanie, / Użytkownik) to naprawią. Wkrótce mam nadzieję dodać większy, drugi dysk PATA i dublować / Usr przegroda.

Jak na ironię, było to mniej prawdopodobne w moim komputerze IBM z 1984 roku, którego pamięć miała 9-ty bit parzystości na każde 8 bitów. (W tamtych czasach korzystałem ze SpinRite i cieszę się, że nadal działa dobrze.) Istnieją bezpłatne programy TSR, które regularnie sprawdzają dysk i logują się, wysyłają pocztę lub (w systemie Windows) wyświetlają ostrzeżenie, jeśli coś wydaje się złe . (Powinienem czuć się bardziej komfortowo, porównując dwa dzienniki.)

Moja maszyna jest przeznaczona do obliczeń naukowych: powtarzam wszystkie ważne obliczenia. Serwery i komputery stacjonarne (dawniej stacje robocze, takie jak Suns), dla tych, którzy nie mogą sobie na to pozwolić, powinni mieć pamięć ECC (z dodatkowym bitem na bajt), co zajmuje bardzo mało dodatkowego czasu i pieniędzy. Jednak jest on dziś dostępny tylko na profesjonalnych serwerach, stacjach roboczych, komputerach Mac Power Pro 2009 o dużej prędkości i bez wątpienia na drogich komputerach z systemem Windows. Jeśli jesteś fizykiem przetwarzającym dane superkomputera lub tylko aktuariuszem, możesz potrzebować jednego z nich. Pamięć w przyszłości prawdopodobnie zliczy błędy, aby przewidzieć nadchodzące problemy z zestawem pamięci.

Książka online, którą uważam za przydatną, to „Minimalizowanie awarii dysku twardego i utraty danych”, online pod adresem : http://en.wikibooks.org/wiki/Minimizing_hard_disk_drive_failure_and_data_loss

Dyski twarde ATA i SCSI już od około 15 lat używają SMART do przewidywania nadchodzących awarii dysków. Chociaż różne firmy stosują różne kryteria, aby wyskoczyć okno ostrzegawcze, znaczenie wielu pomiarów SMART jest wyraźnie podane w artykule na ten temat w Wikipedii. Nie musisz polegać na swojej firmie programistycznej w celu obliczenia pojedynczej liczby, takiej jak iloraz inteligencji. :-) Sprawdź czerwone sekcje en.wikipedia.org/wiki/SMART#Known_ATA_S.MART_attributes

Ci, którzy mogą korzystać z wiersza poleceń, mogą mierzyć te atrybuty za pomocą bezpłatnego pakietu Sourceforge o nazwie „smartmontools”. (Wersja Windows wyskakuje okno.) Znajdź ją na sourceforge.net/apps/trac/smartmontools/wiki/TocDoc

Wypróbuj / usr / local / sbin / smartctl -i / dev / hda lub wypróbuj / usr / local / sbin / smartctl -i / dev / sda dla dysków SATA w systemie Windows.

Wszystkie podane liczby można ocenić, przeglądając powyższą stronę Wikipedii. Zapewniony jest również program rezydentny, który co jakiś czas testuje dysk pod kątem powolnej degradacji. Jeśli chcesz dostroić dysk (w celu uzyskania większej prędkości lub), aby był wolniejszy, cichszy i bardziej niezawodny, możesz także spróbować ustawić parametry dysku twardego za pomocą opcji „hdparm”, dostępnej na stronie sourceforge.net/projects/hdparm/

Nie mam dokumentacji systemu Windows, ale w systemie Debian Linux używam:

/ sbin / hdparm -i / dev / hda

dla mojego napędu PATA, tylko dla informacji (i informacji o bezpiecznych usunięciach). Do tej pory pozostawiłem domyślne ustawienia w spokoju.