Powinno to ogólnie działać dobrze w przypadku większości nowoczesnych konfiguracji systemu Linux. Do ostatniej przebudowy mojego domowego serwera w zeszłym tygodniu (przejście z Debian / Lenny na Ubuntu / 10.04 i instalowanie zestawu błyszczących nowych dysków do przebudowania) było na trzeciej kombinacji CPU + mobo i oba przełączniki CPU + mobo działały dobrze. Ponadto, gdy serwer plików roboczych zmarł jakiś czas temu, po prostu przeszczepiliśmy dyski do innego zupełnie innego pudełka i wszystko działało dobrze (wykryto cały odpowiedni sprzęt, poprawnie zmontowano macierze RAID oprogramowania itd.) Oprócz numeracji urządzeń sieciowych problem, który zamierzam wspomnieć.
Nie jest mało prawdopodobne, że będą pewne prace związane z rekonfiguracją z powodu różnic w wyliczeniu urządzeń. Wbudowany kontroler LAN płyty głównej najprawdopodobniej stanie się, eth1jeśli eth0na przykład był poprzedni. W tym przypadku konieczne będzie wprowadzenie zmian w celu skonfigurowania odpowiednio eth1 i reguł zapory / routingu lub zmiany konfiguracji udev w celu usunięcia rezerwacji dla eth0 ze starej karty sieciowej i ustaw nową, aby miała tę nazwę (plik do zmiany w tym celu wydaje się być /etc/udev/rules.d/70-persistent-net.rulesw domyślnej konfiguracji Ubuntu).
Mogą występować podobne problemy z różnymi nazwami / numerami dysków, zwłaszcza jeśli masz ich kilka, ale Ubuntu domyślnie identyfikuje partycje według UUID, podobnie jak obsługa LVM i RAID jądra w celu identyfikacji ich woluminów, więc w większości przypadków nie powinno to stanowić problemu .
Nie spodziewałbym się żadnych problemów, które po prostu całkowicie przestałyby się uruchamiać (będziesz uruchamiał całkiem nowe jądro z 10.04, więc nie powinieneś się martwić, że nowa płyta ma zbyt nowy sprzęt, aby jądro mogło poprawnie rozpoznać), a jeśli tam jest w przypadku jakichkolwiek takich problemów można je prawdopodobnie rozwiązać za pomocą małego jiggery-pokery po pierwszym uruchomieniu lub z LiveCD, ale i tak zaleciłbym zrobienie świeżych kopii zapasowych ważnych danych / konfiguracji, na wszelki wypadek.
W powyższym zakładam, że używasz jednego z podstawowych jąder Ubuntu. Jeśli korzystasz z niestandardowego modułu jądra +, wymagana jest większa ostrożność, ponieważ być może pominąłeś rzeczy potrzebne nowej płycie, ale nie starej, ale jeśli zainstalowałeś niestandardowe jądro, będziesz wiedział, jakie są istotne rzeczy bądź tego świadomy!
Windows XP lub nowszy często może przetrwać przełączenie płyty głównej (po wielu restartach i być może wizycie w SafeModeLand lub dwóch w celu uporządkowania sterowników), ponieważ nie jest tak złośliwy, jak w czasach NT pod tym względem, o ile używasz standardowych sterowników Windows dla kontrolera I / O, a nie czegoś konkretnego dla płyty głównej, ale jest to znacznie mniej bezpieczne rozwiązanie niż w przypadku Linuksa. Wystarczająco duży skok w technologii CPU / mobo (od jedno-rdzeniowego pojedynczego procesora do SMP i / lub wielordzeniowego), co oznacza, że potrzebny jest inny HAL (lub tylko inny optymalny) spowoduje, że Windows się nie uruchomi lub nie można właściwie wykorzystać nowego sprzętu.
W dowolnym systemie operacyjnym, jeśli używasz kontrolera RAID swojej płyty głównej (który będzie układem „fałszywej RAID”) dla RAID, zamiast obsługiwać go jako standardowy kontroler PATA i / lub SATA torfowiska, wtedy wszystkie zakłady są wyłączone i będziesz najprawdopodobniej trzeba ponownie zainstalować. Jak sugeruje Bob, przejście z wersji 64-bitowej na 32-bitową również wymagałoby ponownej instalacji. A także dla każdego systemu operacyjnego, posiadanie drugiej maszyny jest użyteczną siatką bezpieczeństwa na wypadek, gdybyś musiał połączyć się z Internetem, aby złapać poprawione sterowniki lub znaleźć jakiś inny problem, który tymczasowo wyłącza główne urządzenie.