Czy dyski hybrydowe SSD działają lepiej niż dyski flash HDD + ReadyBoost?

Seagate wydało produkt o nazwie Solid State Hybrid Drive Momentus XT . Wygląda to dokładnie tak, jak Windows ReadyBoost próbuje zrobić z oprogramowaniem na poziomie systemu operacyjnego: Połączenie zalet dużego dysku twardego z wydajnością półprzewodnikowej pamięci flash.

Czy Momentus XT wykonuje podobne parowanie ad-hoc porządnego dysku twardego z podobną pamięcią flash w Windows ReadyBoost?

Poza oczywistą „implementacją sprzętową powinno być szybszą niż implementacją oprogramowania”, dlaczego ReadyBoost nie byłby w stanie działać tak dobrze, jak takie urządzenie hybrydowe?

Jedną z głównych różnic jest to, że ReadyBoost jest ograniczony do przepustowości USB 2.0 (chyba że twój komputer ma ultra rzadki i wyjątkowo krwawiący USB 3.0), podczas gdy dysk twardy jest na znacznie, znacznie szybszym interfejsie SATA.

Tak więc umieszczenie szybkiej pamięci flash na samym SATA wystarczy wygrać, aby definitywnie powiedzieć, że będzie szybsze.

ReadyBoost został również zaprojektowany w oparciu o stosunkowo powolne ograniczenia we / wy, co ogranicza także zakres jego możliwości.

Jeden przegląd znalazłem było całkiem pozytywne. Wydaje się, że przy odpowiednich algorytmach można mieć tutaj najlepsze z obu światów - prędkość dysku SSD (głównie) oraz pojemność i niską cenę za megabajt tradycyjnego dysku twardego.

Sądzę, że to nie technologia zwycięży tutaj, tylko algorytm decydujący o tym, gdzie przechowywać. Ponieważ nie znamy algo dla Vista, Win7 lub hybrydy, sądzę, że uzyskanie rozsądnej odpowiedzi wymaga empirycznych dowodów. Powiedziawszy to, system operacyjny może uruchamiać bardziej skomplikowane algorytmy, sprawdzać wzorce użytkowania w dłuższych okresach i lepiej rozumieć sam system plików, więc być może jest tam większy potencjał. Jednym z możliwych spowolnień w ReadyBoost jest to, że musi szyfrować wszystko, ponieważ zakłada nośniki wymienne, podczas gdy rozwiązanie hybrydowe nie ma takiego ograniczenia.

„wdrożenie sprzętowe powinno być szybsze niż wdrożenie oprogramowania”

Nie jestem pewien, czy to musi być prawda, ale zyskujesz przewagę, wiedząc, że jeśli twój komputer jest obciążony dużym obciążeniem, dysk twardy będzie nadal działał z optymalną prędkością. Edycja: utrzymuje również puste szyny danych.

Zaletą, którą widzę w ReadyBoost, jest to, że oddzieliłeś dwie technologie przechowywania, więc możesz je aktualizować niezależnie, gdy ceny spadną lub technologia się poprawi.

Jednym ze sposobów, w jaki hybrydowy dysk twardy jest lepszy, jest to, że może przyspieszyć bootstrap, podczas gdy ReadyBoost nie. Dysk twardy może buforować pliki używane podczas rozruchu, a tym samym może przyspieszyć rozruch.

ReadyBoost nigdy tego nie zrobi, ponieważ system operacyjny nie ufa zawartości dysku ReadyBoost podczas rozruchu. W rzeczywistości, ponieważ klucz sesji ReadyBoost jest wyrzucany podczas zamykania i generowany od nowa przy każdym rozruchu, system operacyjny nie może odczytać starej pamięci podręcznej ReadyBoost, nawet jeśli tego chce.

Mylisz się z tym założeniem; Napędy ReadyBoost i hybrydowe są zupełnie inne. ReadyBoost został zaprojektowany w celu „rozszerzenia pamięci RAM”, aby pomóc maszynom niskiego poziomu, podczas gdy napędy hybrydowe mają na celu poprawę wydajności dysków dla maszyn najwyższego poziomu. Sposób działania ReadyBoost jest następujący: najpierw odczytaj dane z dysku twardego do pamięci RAM, a jeśli z pamięci RAM wypchniesz dane z pamięci RAM na dysk flash. ReadyBoost nie może poprawić wydajności, jeśli masz dużo pamięci RAM (w rzeczywistości raczej spowolni twój system).

PS Jestem zaskoczony, ile osób głosuje za jedyną poprawną odpowiedzią na to pytanie. Po prostu sprawdź to sam, a zobaczysz.