Chciałbym zsumować wszystkie wartości w kolumnie, zaczynając od pewnej wartości minimalnej, ale nie chcę podawać górnej granicy, ponieważ dowolna wartość w tabeli będzie odpowiednia do zsumowania (minus nagłówek oczywiście), a ja chciałbym to zrobić „we właściwy sposób” zamiast sumowania A2:A65535.
czy to możliwe?
Odpowiedzi:
Pomiń numery wierszy:
=SUM(A:A)
Zauważ, że tego wyrażenia nie można umieścić w kolumnie A (spowodowałoby to niekończące się sumowanie rekurencyjne, na które program Excel nie zezwala).
Jeśli zamiast tego chcesz zsumować wszystkie wiersze w kolumnie A powyżej bieżącego wiersza (powiedzmy 51), możesz to zrobić:
=SUM(A$1:A50)
Jeśli kiedykolwiek przeniesiesz komórkę, która zawiera to wyrażenie, zmieni A50 na cokolwiek powyżej bieżącej komórki, zachowując jednocześnie punkt początkowy sumowania (A1).
To samo można zrobić, jeśli suma jest przechowywana powyżej zsumowanych komórek w bieżącym wierszu (powiedzmy wiersz 1):
=SUM(A2:A$51)
=SUM(A:A)działała poprawnie.
SUM(A:A). Usunięcie pustego rzędu uruchomi go.
W moim przypadku pola, których nie chciałem zawrzeć w zakresie, zawierały w sobie liczby. Byłem zaskoczony, dopóki nie zorientowałem się, że możesz po prostu zsumować całą kolumnę, a następnie po prostu odjąć pola, których nie chcesz:
=(SUM($B:$B)-SUM($B$1:$B$6))
Gdzie pierwsze sześć wierszy kolumny B to liczby, ale nie istotne dla danych, które chcę zsumować, a kolumna B zawiera nieokreśloną liczbę wierszy informacji.
W przypadku Arkuszy kalkulacyjnych Google możesz wykonać następujące czynności:
=SUM(C4:C)
Zsumuje wszystkie wiersze w kolumnie C, zaczynając od 4. rzędu.
Cdrugiej części odwołania do zakresu, gdy pierwsza określa określoną komórkę. Odniesienie jest nielogiczne: mój zakres od C4 do C co ?
Chciałem podsumować C2:C∞i zastosowałem dziwne rozwiązanie:
Umieściłem formułę w =SUM(C:C)środku B1, a następnie użyłem polecenia scalania komórek, aby scalić B1i C1. Wynik był taki:
