Kiedy podzielić dysk twardy na partycje?

16

Czy są jakieś szczególne zalety sprzętowe partycjonowania dysku twardego przed instalacją systemu operacyjnego w porównaniu do robienia tego po instalacji systemu operacyjnego?

(Tutaj przez zalety rozumiem efekty fizyczne, takie jak żywotność dysku twardego itp., A nie utratę danych lub niemożność zmniejszenia itp.)

hard-drive partitioning

— ETER
źródło

1

Chodzi mi o to, że jeśli partycjonujesz później, będziesz prawdopodobnie musiał przenosić dane, aby nieco zużyć dysk twardy w porównaniu do wcześniejszego partycjonowania. To, czy jest to znaczące, czy nie, zależy od ciebie, ale większość ludzi nie martwiłaby się tym, chyba że robią to wiele razy. Pozwala zaoszczędzić czas, bez względu na to zrobić wcześniej, ale ...

— user541686

3

Jaki system operacyjny komputera można zainstalować na dysku HDD / SSD, który nie wymaga partycjonowania (przed instalacją lub w trakcie instalacji)?

— trociny

@sawdust: Prawie wszystkie systemy uniksopodobne, w tym między innymi Linux i BSD, prawdopodobnie większość systemów DOS (w końcu można je uruchamiać z dyskietek, płyt CD lub DVD, które zwykle nie są podzielone na partycje). Nie jestem pewien systemu Windows, ale myślę, że jest to również możliwe.

— Jörg W Mittag,

2

@sawdust Wiem, że znajomemu udało się zainstalować Fedorę na niepartycjonowanym dysku. Doprowadziło to do problemów w dalszej kolejności, ponieważ oczekiwano, że będzie żyć na partycji.

— Baldrickk,

1

W systemie Windows możesz mieć cały dysk jako jedną partycję. Niektórzy nazywają to „niepartycjonowanym”. Ale jeśli tak naprawdę nie był podzielony na partycje, nie widzę, jak można go uruchomić.

— Jamie Hanrahan,

22

Brak prawdziwych zalet.

Jeśli masz tylko jeden dysk, nie masz nawet wyboru. Musisz mieć coś do zainstalowania systemu operacyjnego, a dla systemu Windows, który jest partycją.

(Dla zachowania kompletności: dla prawie każdego systemu operacyjnego, który będzie partycją, chociaż można powiedzieć BSds itp., Aby korzystało z surowego napędu w niebezpiecznie dedykowanym trybie. Nie zdziwiłbym się, gdyby QNX, GNU / Linux itp. Również to obsługiwały).

Powiedziawszy to:

Jak myślisz, dlaczego miałoby to wpłynąć na żywotność dysku twardego?
Niezależnie od partycjonowania instalacji sprzed systemu operacyjnego lub partycjonowania instalacji systemu operacyjnego, prawie na pewno potrzebujesz drugiego dysku lub drugiej partycji na dane. (np. do przechowywania /usr/locali /home, lub w systemie WindowsMy documents/

— Hennes
źródło

nie do końca powiedziałem „życie”, starałem się podkreślić, że chodzi o efekty fizyczne, o które pytam

— ETHER

2

Zdecydowanie masz wybór. Uruchamiasz komputer z instalacyjnego nośnika instalacyjnego CD / DVD / USB i używasz go do partycjonowania napędu przed instalacją. Zezwolenie na instalację systemu operacyjnego na pojedynczej partycji obejmującej cały dysk, a następnie zmniejszenie, które nie jest konieczne. IIRC, nawet Windows zawiera narzędzie do partycjonowania na nośniku startowym instalatora (nawet z graficznym interfejsem użytkownika, nie tylko dyskiem fdisk z wiersza polecenia lub jakkolwiek to się nazywa w dzisiejszych czasach). Oczywiście wszystkie dystrybucje GNU / Linux.

— Peter Cordes,

Jedynym sposobem, w jaki partycjonowanie może, nawet zdalnie, wpłynąć na żywotność dysku twardego - o czym myślę, byłaby mała lub większa partycja wymiany w mechanicznych dyskach twardych innych niż SSD. Teoretycznie mniejsza partycja w obszarze, w którym jest dużo zapisów, może powodować większe zużycie. Ale jak powiedziałem, jest to teoretyczne i bardzo mało prawdopodobne, aby miało jakikolwiek wpływ na rzeczywisty świat.

— DocWeird,

Uwaga dodatkowa: niektóre kontrolery SSD obsługują dynamiczne nadmierne przydzielanie zasobów. Oznacza to, że nieużywane miejsce w tablicy partycji jest wykorzystywane przez dysk SSD do utrzymania wydajności zapisu. Zobacz oficjalny artykuł Seagate: seagate.com/tech-insights/…

— oldmud0

@ oldmud0 Czy nie jest używane wolne miejsce? Partycjonowany czy nie? Czyli dysk 100 GB z partycją 100 GB i 80 GB danych w porównaniu z dyskiem 1000 GB z partycją 90 GB, 80 GB tego miejsca i 10 GB, ponieważ nadwyżka miałaby takie samo zachowanie? (zakładając, że prace wykończeniowe).

— Hennes,

9

Głównym powodem, dla którego lepiej jest mieć silny plan partycji w czasie instalacji zamiast dynamicznie z nim mieszać po zainstalowaniu systemu operacyjnego, jest zazwyczaj kwestia zachowania danych. Wiele narzędzi pozwala obciąć partycję zawierającą dane, co może pozostawić dysk w stanie uszkodzonym i wymagać ponownej instalacji systemu operacyjnego lub dowolnej aplikacji, która straciła pliki z powodu zmiany. Taki jest jednak zakres; dysk twardy lub SSD nie ulegają nienormalnemu starzeniu się ani stresowi przez zmiany partycji.

— CDove
źródło

„Dysk twardy lub dysk SSD nie ulegają nadmiernemu starzeniu się lub stresowi podczas zmiany partycji” - gdy GParted przenosi partycję NTFS, kopiuje całą jej zawartość. To duży stres dla dysku SSD. (Nie wiem, czy inne narzędzia mogą to zrobić z wdziękiem)

— gronostaj

2

To był stres dla SSD. Nowoczesne dyski SSD nie ulegają szybkiemu wygaśnięciu cyklu zapisu, tak jak poprzednie, głównie ze względu na TRIMing i użycie pamięci SLC. Dyski SSD najnowszej generacji zwykle trwają dłużej niż maszyny, na których są instalowane poza ogromnymi centrami danych, w których dyski są stale zapisywane.

— CDove

Nowoczesne dyski SSD klasy konsumenckiej nie używają SLC, ale przeważnie tańszego TLC, który jest mniej trwały. TRIM nie działa w tym przypadku, ponieważ jest to kopia bajt po bajcie. W ciągu 2 lat swojego życia (do tej pory) mój dysk SSD miał 23 razy większą pojemność, co daje około 1 pełny nadpis na miesiąc. Przeniesienie partycji na pół dysku jest w zasadzie warte dwóch tygodni zapisów wykonanych w ciągu kilku minut. Nie zabije dysku (chyba że przenosisz partycje codziennie), ale to znaczna ilość danych. (Btw, zadeklarowana trwałość mojego dysku MLC jest 2x wyższa niż obecne TLC. Tak więc trwałość nowych dysków SSD faktycznie się pogarsza.)

— gronostaj

7

Przeważnie to nie ma znaczenia.

Jednym wyjątkiem jest instalacja starszych systemów operacyjnych na nowoczesnych dyskach.

Stare instalatory systemów operacyjnych zwykle wyrównywały partycje na granicach „cylindra”. W szczególności rozpoczęcie pierwszej partycji na początku „cylindra” 1 (sektor 0 był zarezerwowany dla kodu rozruchowego i tablicy partycji).

Nowoczesne dyski zwykle byłyby postrzegane przez system operacyjny jako posiadające 255 „sektorów” na „ścieżkę” i „63” głowic. Zatem każdy „cylinder” miałby 16065 sektorów.

Było to w porządku, dopóki nie pojawiły się dyski w „zaawansowanym formacie”. Te dyski mają fizyczny rozmiar sektora 4KiB, ale logiczny rozmiar sektora to 512 bajtów. Działają znacznie lepiej, jeśli odczyty i zapisy (zwłaszcza zapisy) są wielokrotnością rozmiaru 4KiB i są wyrównane na granicy 4KiB (8 sektorów logicznych). Niepoprawne zapisy przełożą się na operację odczytu-modyfikacji-zapisu, która grozi utratą danych.

Wynikiem tego jest to, że jeśli używasz napędu w „zaawansowanym formacie”, naprawdę chcesz, aby partycje zaczynały się na granicy 4KiB (8 sektorów logicznych).

Zauważysz, że 16065 nie jest podzielna przez 8. Dlatego użycie starego narzędzia systemu operacyjnego do partycjonowania nowoczesnego dysku może spowodować niewspółosiowość.

— płyn do płukania
źródło

2

@crypto: Pamiętaj, że nie chodzi tylko o utratę danych, ale oznacza również, że Twój dysk wykonuje więcej pracy niż to konieczne, więc szybciej się zużywa.

— user541686,

+1. To właściwie bardzo dobry powód.

— Hennes,

2

Wiele systemów plików (np. Ext3 / ext4) podejmuje decyzje dotyczące optymalizacji zarezerwowanych struktur (np. Rozmiary tabel i-węzłów, przestrzeń zarezerwowana przez superużytkownika, może nawet wielkość użytych wskaźników). Wątpliwe jest, czy struktury te pozostaną optymalnie dostrojone, jeśli rozmiar systemu plików zostanie znacznie zmieniony, szczególnie przez narzędzia zmiany rozmiaru online, dla których zmiana podstaw systemu plików byłaby niebezpieczna. Na przykład zbyt mała tabela i-węzłów na ext3 (przeznaczona dla znacznie mniejszego systemu plików) może spowodować, że w systemie plików zabraknie „miejsc” na pliki, więc nie można nagle utworzyć nowego pliku i uzyskać błąd braku miejsca nawet przy dużej ilości wolnego miejsca. Zbyt duża tabela i-węzłów (przeznaczona dla większego systemu plików) marnowałaby miejsce.

— rackandboneman
źródło

1

Podziel go na partycje przed / podczas instalacji, abyś mógł umieścić dane użytkownika na własnej partycji niezależnie od plików systemu operacyjnego.

Ponieważ system operacyjny nie wymaga wiele (względnego terminu ...) przestrzeni, możesz sprawić, że partycja systemu operacyjnego będzie względnie mała, a partycja użytkownika duża.

Anegdota: Używam Linuksa, a moje dane użytkownika (nazywane /home) są na własnej partycji od 17 lat. To pozwala mi kopiować moje dane z dysku na dysk bez martwienia się o system operacyjny lub wersję.

— RonJohn
źródło

Dedykowana partycja danych lub dysk (albo / home, D :, gdzie hostować moje_dokumenty, / usr / local / home, ... cokolwiek) z pewnością jest bardzo dobrym pomysłem. Ale można to zrobić zarówno przed, jak i po instalacji systemu operacyjnego. (tutaj zakładam, że instalacja systemu operacyjnego nie zapełnia całego dysku jedną partycją. Na szczęście system Windows jest wystarczająco inteligentny, aby nie robić tego podczas rozsądnej instalacji, chociaż nadal musisz ręcznie skonfigurować partycje, ponieważ automatyczne konfiguracje nie udają się ).

— Hennes,

@Hennes „ostatnie” (ostatnio to zrobiłem to 2014) Instalatory Ubuntu domyślnie wypełniają cały dysk jedną partycją, ale pozwalają dodawać partycje, jeśli wiesz, o co poprosić.

— RonJohn,