Czy procesor utrzymuje szybkość przetwarzania po latach użytkowania? Czy migracja elektronów ma wpływ na procesory? [duplikować]

Chcę definitywnie wiedzieć, czy mogę budować komputery przy użyciu procesorów USED i oczekuję takiej samej wydajności, jak nowe procesory dokładnie tego samego producenta i typu z dokładnie taką samą płytą główną i dyskami.

Szukałem już kilka dni online, nie znajdując ostatecznej odpowiedzi ani badań wyjaśniających, czy prędkość procesorów spada po dłuższym okresie użytkowania. Chcę wiedzieć, czy używany, ale funkcjonalny procesor zapewni taką samą wydajność, jak nowy procesor.

Edycja: Dla jasności szukam ostatecznej odpowiedzi naukowej, popartej dowodami, aby móc podejmować świadome decyzje przy budowaniu komputerów i odnawianiu komputerów. Myślę, że to wystarczająco różni się od innych zadawanych pytań związanych z tym tematem.

Szybkość przetwarzania procesora spadnie wraz ze wzrostem temperatury i może być konieczna wymiana związku wymiany ciepła, ale czy procesor straci całkowitą moc przetwarzania lub „zużyje się” po długim użytkowaniu?

Jeśli tak, co to powoduje? Słyszałem o migracji elektronów na płytach głównych, ale czy może to faktycznie spowodować spowolnienie procesora podczas użytkowania? Z tego, co rozumiem na temat migracji elektronów, bardziej prawdopodobne jest, że spowoduje ona całkowitą awarię procesora niż stopniowe spowolnienie prędkości przetwarzania.

Procesory nie zmienią prędkości wraz z wiekiem. Ich szybkość zależy od szybkości zegara i fizycznych cech konstrukcyjnych procesora.

Procesory wydają się zwalniać z czasem. Jest to spowodowane różnymi czynnikami, ale najważniejsze jest to, że rzeczy, do których używamy procesorów, się zmieniają. Na przykład możesz pomyśleć, że używasz komputera do tego samego „e-maila i przeglądania”, co kiedyś. Ale dziś poczta e-mail i przeglądanie nie są takie, jak kiedyś. Na przykład, jeśli porównasz dziś strony internetowe ze stronami internetowymi sprzed pięciu lat, są to zupełnie inne rzeczy.

W rzeczywistości procesory i elementy elektroniczne ogólnie starzeją się z czasem. Może się zdarzyć, że to zjawisko starzenia wpływa na maksymalną częstotliwość taktowania procesora, ale ocena wpływu na rzeczywisty scenariusz byłaby prawie niemożliwa.

Główny problem, jaki widzę, to elektromigracja . Zasadniczo na procesorze masz mnóstwo tranzystorów połączonych bardzo krótkimi i cienkimi metalowymi śladami. Elektrony, poruszając się w przewodniku (normalnie Al lub Cu), mogą przebić niektóre atomy sieci. Z czasem atom porusza się i osiada w miejscach, w których nie powinien być. Zjawisko to jest podobne do tego, co dzieje się z rzeką, która powoli przenosi materiały z jednego miejsca do drugiego.

Elektromigracja może zniszczyć połączenie, a to doprowadziłoby do niedziałającego procesora, ale przed zniszczeniem połączenie staje się coraz cieńsze, więc wzrasta rezystancja szeregowa. Jeśli połączenie jest źródłem zasilania dla określonego bloku, zwiększenie jego rezystancji oznacza, że ​​napięcie, które zobaczy blok, spadnie. Z grubsza, mniejsze napięcie = mniejsza prędkość, więc możesz uzyskać zawodną pracę z powodu warunków wyścigu między ścieżkami, które teraz mają inną prędkość z powodu starzenia. Ten problem można rozwiązać, zmniejszając szybkość zegara. Elektromigracja nie wpływa na rzeczywistą częstotliwość zegara, ponieważ zegar jest generowany przy użyciu kryształu kwarcu, który jest wyjątkowo stabilny w każdym scenariuszu.

Zjawisko to jest dobrze znane i badane i jest brane pod uwagę przy projektowaniu układu. Nie oczekuję, że żaden współczesny procesor konsumencki będzie miał taki problem, przynajmniej w założonym okresie życia, ale istnieje taka możliwość.