Zauważyłem, że podczas partycjonowania i formatowania dysku twardego mogę samodzielnie ustawić nazwę partycji i etykietę partycji . Na przykład podczas partycjonowania za pomocą gdiskmożna zmienić nazwy partycji , a po sformatowaniu za pomocą mkfs.ext4można ustawić etykietę partycji (z -Lopcją). Najwyraźniej oba są niezależne.
Jaka jest różnica? Jak każdy jest używany?
Wiem o ls /dev/disk/by-label, ale niewiele więcej. Szybkie wyszukiwanie w Internecie nie pomogło.
Odpowiedzi:
Format dysku GPT może po prostu zawierać więcej danych niż jego poprzednicy. Jednym z tych pól jest nazwa partycji, którą, jak odkryłeś, można ustawić przez gdisklub podobnie. Jednak przed GPT istniały formaty, które nie obsługiwały etykiet w tablicy partycji (np. MBR), więc dane były przechowywane w systemie plików jako etykieta systemu plików. Używanie GPT z systemem plików, który obsługuje etykiety (tj. W zasadzie wszystko), tworzy zatem nieco mylącą kombinację nazwy / etykiety partycji i nazwy / etykiety systemu plików .
Wartości te są całkowicie niezależne (chociaż nie polecam ich całkowicie różnić) i większość programów będzie używać etykiety fs, ponieważ ta jest dostępna w zasadzie we wszystkich systemach plików, w przeciwieństwie do nazwy partycji, która jest tylko na GPT. Jednak niektóre programy mogą również używać nazwy partycji. (Np. /dev/disk/Zawiera by-label/również by-partlabel/.)
Nie jestem do końca pewien, dlaczego miałbyś kiedykolwiek używać etykiety partycji, ale wymyślonym przykładem może być zaszyfrowana /homepartycja. Ponieważ partycja jest zaszyfrowana, nie można wyodrębnić etykiety (lub UUID) bez uprzedniego jej odszyfrowania. (Zwróć uwagę, że zwykłe kontenery obsługują te wartości.) Dlatego musiałbyś gdzieś zakodować numer partycji. Ponieważ nikt nie lubi numerów zakodowanych na stałe, możesz zamiast tego ustawić etykietę partycji i uzyskać do niej dostęp podczas deszyfrowania.
/dev/disk/by-label