Gdy przeglądasz lokalizację w Google Earth, buforuje ona dane zdjęciowe (ale nie dane wysokościowe), przechowując je lokalnie, aby podczas przewijania w różne strony nie trzeba było pobierać tych samych zdjęć w kółko ponownie z serwera w Internecie. W rzeczywistości istnieją dwa zestawy lokalnie buforowanych danych:
Pamięć podręczna: dane przechowywane w pamięci RAM systemu. Informacje te można odzyskać bardzo szybko, ale znika po zamknięciu aplikacji.
Pamięć podręczna dysku: dane przechowywane na dysku twardym, które są przechowywane po zakończeniu programu. Jeśli więc masz dane buforowane dla określonego obszaru w Google Earth, wyjdź z programu, a następnie wróć do tego samego obszaru przy następnym użyciu Google Earth, GE załaduje informacje o zdjęciach bezpośrednio z pamięci podręcznej dysku twardego - znacznie szybciej niż konieczność ponownego pobrania go przez Internet.
Rozmiar tych pamięci podręcznych można ustawić w sekcji Narzędzia => Opcje, na karcie Pamięć podręczna:
Maksymalne wartości są powyższe, 500 MB dla pamięci podręcznej pamięci i 2 GB (2000 MB) dla pamięci podręcznej dysku; najwyraźniej Google nie chce, aby ludzie pobierali cały zestaw danych zdjęć dla całej planety do swoich systemów :). Jeśli masz miejsce na dysku i większość współczesnych systemów tak, zdecydowanie powinieneś ustawić rozmiar pamięci podręcznej dysku na tę maksymalną wartość. Optymalna wartość pamięci podręcznej zależy od ilości pamięci RAM zainstalowanej w systemie i od ilości używanego systemu operacyjnego. Jeśli masz system ze stosunkowo małą ilością pamięci RAM (od 512 MB do 1 GB), zbyt duża pamięć podręczna może obniżyć wydajność. W większości nowoczesnych systemów z 2 GB lub więcej pamięci RAM maksymalny rozmiar pamięci podręcznej 500 MB nie powinien powodować żadnych problemów.
Dane pamięci podręcznej D isk są domyślnie przechowywane w katalogu C: \ Users \ twoja_nazwa_użytkownika \ AppData \ Local \ Google \ GoogleEarth w systemie Windows Vista. Jeśli nie możesz go tam znaleźć, możesz określić rzeczywistą lokalizację za pomocą
wpisu rejestru HKEY-CURRENT-User / Software / Google / Google Earth Plus, pod wpisem CachePath . Istnieją dwa pliki: dbCache.dat, który zawiera rzeczywiste dane, i
dbCache.dat.index, który prawdopodobnie jest plikiem indeksu danych. Możesz wyczyścić wszystkie dane z pamięci podręcznej dysku za pomocą przycisku „Wyczyść pamięć podręczną dysku”, który usuwa wszystkie dane, ale utrzymuje tam pliki. Aby całkowicie usunąć pliki, musisz wylogować się z serwera (Plik => Wylogowanie z serwera), a następnie kliknąć przycisk „Usuń plik pamięci podręcznej” widoczny powyżej lub wyjść z Google Earth i usunąć te dwa pliki bezpośrednio z pamięci podręcznej informator. Możesz także skopiować je do innego katalogu, aby się do nich przyczepić.
Dlaczego chcesz usunąć lub skopiować te pliki? Dwa powody:
Jeśli masz awarię lub problemy z grafiką w Google Earth, Google zaleca usunięcie plików pamięci podręcznej dysku jako jedną z możliwych poprawek.
Możesz „wstępnie buforować” zestaw danych dla określonego obszaru zainteresowania, a następnie skopiować je do innego katalogu na dysku twardym. Następnie, gdy chcesz szczegółowo przyjrzeć się temu obszarowi w Google Earth, możesz skopiować te pliki z powrotem do oryginalnego katalogu, a Google Earth uzyska dostęp do tych danych z dysku twardego, znacznie szybciej niż pobieranie ich ponownie z Google Earth serwer. Jeśli masz przyzwoite połączenie internetowe przez cały czas, może to być bardziej kłopotliwe niż warte. Ale jeśli masz wolne połączenie, może to znacznie przyspieszyć. A jeśli chcesz korzystać z Google Earth na swoim laptopie, w miejscu, które nie ma połączenia z Internetem, jedyną opcją jest użycie danych z pamięci podręcznej; Google Earth może uzyskiwać dostęp do danych z pamięci podręcznej i korzystać z nich, gdy nie ma połączenia z Internetem ani nie jest ono dostępne.
Uwaga: buforuje tylko dane terenu z Google Earth, a nie dane z plików KML / KMZ. Jeśli pliki KML / KMZ są samodzielne, możesz je załadować do Google Earth i wyświetlić dane, ale jeśli są to łącza sieciowe i nie masz połączenia z siecią, dane w linkach nie będą wyświetlane w górę.
Ostatni post dotyczył podstaw pamięci podręcznej Google Earth i tego, jak pozwala ona korzystać z Google Earth, nawet gdy nie masz połączenia z Internetem. Dzisiaj porozmawiam o najprostszej metodzie utworzenia pliku pamięci podręcznej dysku Google Earth dla obszaru - robienie tego ręcznie
Aby ręcznie utworzyć zlokalizowany plik pamięci podręcznej Google Earth:
Uruchom Google Earth po połączeniu z Internetem
Przejdź do Narzędzia => Opcje i wybierz kartę Pamięć podręczna:
Kliknij przycisk „Wyczyść pamięć podręczną dysku”, aby usunąć wszystkie dane z pamięci podręcznej i plików indeksu pamięci podręcznej. Maksymalizuje to dostępną ilość miejsca dla twoich buforowanych danych, dzięki czemu możesz objąć większą powierzchnię buforowanymi danymi.
Ustaw rozmiar pamięci podręcznej pamięci na minimalną dopuszczalną wartość 16 MB; zmusi to Google Earth do szybszego umieszczania danych w pamięci podręcznej dysku. Kliknij przycisk „Wyczyść pamięć podręczną”, a następnie zamknij ekran Opcje
W Google Earth przejdź do interesującego Cię obszaru.
Ustaw wysokość oglądania („Eye alt”) dla żądanej rozdzielczości zdjęć. Wyższe wysokości oznaczają niższą rozdzielczość, ale dane zajmą mniej miejsca. Niższe wysokości zapewniają wyższą rozdzielczość obrazu, ale kosztem większej ilości miejsca na dysku. Jeśli wystąpią poważne zmiany wysokości nad obszarem, może być konieczna zmiana wysokości, aby je dopasować, aby zachować względną wysokość; jeśli wysokość terenu spadnie, ale „oko alt” pozostanie takie samo, rozdzielczość obrazu zmniejszy się, ponieważ jesteś dalej od powierzchni.
Poczekaj na wskaźnik „ładowanie danych” w prawym dolnym rogu, aby pokazać, że wszystkie dane dla tego obszaru i rozdzielczości zostały pobrane; wyświetli się jako jednolicie jasnoniebieskie kółko po zakończeniu pobierania dla tego obszaru. Zobaczysz także, że zdjęcia zmieniają się z rozmytych na ostre.
Za pomocą myszy lub klawiszy kursora przenieś widok do sąsiedniego obszaru, który przynajmniej częściowo pokrywa się z pierwszym obszarem, i poczekaj, aż wskaźnik „ładowania danych” ponownie pokaże, że wszystkie dane zostały pobrane.
Powtarzaj ten proces, aż obejmiesz cały obszar swoich zainteresowań.
Jeśli potrzebujesz danych w kilku różnych poziomach rozdzielczości, możesz powtórzyć kroki 5-9, ale na różnych wysokościach oglądania.
Po zakończeniu kroków 5-10 możesz rozważyć zbliżenie się do najbliższego poziomu w jednym punkcie, a następnie aż do poziomu widoku planet. Wydaje mi się, że to skłania Google Earth do zapisania wszystkich danych zapisanych w pamięci RAM w pamięci podręcznej dysku, ale mogę się mylić. Wydaje się również, że może wystąpić opóźnienie czasowe między przeglądaniem lokalizacji a momentem buforowania jej na dysku, więc odczekanie 10 minut po zakończeniu pokrycia interesującego obszaru może być dobrym pomysłem.
Masz teraz zestaw danych Google Earth dla tego obszaru zapisanych w pamięci podręcznej dysku. Jeśli przełączysz komputer w tryb offline i uruchomisz program Google Earth, powie Ci, że nie może zalogować się na serwerze i pobierać danych, ale nadal może czytać dane zapisane w pamięci podręcznej. Możesz skopiować te buforowane dane (zobacz, gdzie je znaleźć) do innego katalogu, a następnie skopiować je z powrotem do katalogu pamięci podręcznej, gdy jest to potrzebne, a nawet skopiować na inny komputer.
W przypadku małych obszarów ręczne buforowanie danych nie potrwa zbyt długo, ale w przypadku większych obszarów ręczne przewijanie do obszaru, czekanie na pobranie danych, a następnie przewijanie do innego obszaru bardzo szybko się starzeje. Na szczęście istnieje kilka bezpłatnych aplikacji, które mogą częściowo zautomatyzować proces, a niektóre z nich omówię w kilku następnych postach.