Co Alan Perlis miał na myśli, mówiąc o sposobach pisania programów bezbłędnych? [Zamknięte]

Jest cytat Alana J. Perlisa, który mówi:

Istnieją dwa sposoby pisania programów bezbłędnych; działa tylko trzeci.

Niedawno usłyszałem ten cytat od mojego przyjaciela i nie byłem w stanie zrozumieć głębszego znaczenia tego słowa.

O czym tutaj mówi Perlis?

Oznacza to, że tak naprawdę nie ma żadnych programów wolnych od błędów. Głębokim cytatem o sposobach uniknięcia błędów z samym błędem jest parodia.

Nie ma trzeciej drogi.

Nie ma sposobu na pisanie programów bezbłędnych

Odpowiem innym cytatem ...

Dziwna gra. Jedynym zwycięskim ruchem jest nie grać.

;-)

Jak już wskazano wiele innych odpowiedzi, nie ma sposobu na napisanie programu bezbłędnego .

Chciałbym jednak zwrócić uwagę na potencjalną meta-naturę cytatu. Jest to zasadniczo błąd poza zakresem. W pierwszym stwierdzeniu definiuje wszechświat lub „listę” mającą tylko dwie możliwości lub elementy. Jednak w drugim oświadczeniu odwołuje się do trzeciego. Co jest absurdalne! Nawet nielegalne! Trzeci element mający granicę dwóch elementów sam w sobie jest błędem.

Prawdziwie głęboki w tym, że cytat jest w stanie pokazać samą istotę, do której się odnosi.

Oznacza to, że wszystkie nietrywialne programy będą miały błędy. To po prostu zabawny sposób powiedzenia, że ​​nie ma sposobu na napisanie programu bezbłędnego.

Możliwe jest pisanie programów bezbłędnych, nawet nietrywialnych, a nawet ich poprawność. Rozważmy na przykład takie języki, jak Coq, Epigram lub Agda.

Zatrzymanie problemem stwierdza, że nie jest możliwe, aby zrobić to dla ogólnego programu .

To przypomina mi nerdowską koszulę, którą widziałem: na świecie jest 10 rodzajów ludzi. Ci, którzy znają binarny, a ci, którzy nie.

Może to być także gra polegająca na tym, że czasami listy są indeksowane 0. $ var = array („First”, „Second”, „Third”); I możesz uzyskać dostęp do tej listy jako takiej: $ var [0] = 'First' $ var [1] = 'Second' $ var [2] = 'Third'

Tak więc dosłowny indeks tablicy 2 wskazuje na indeks „Trzeci”.

Jest to już wyjaśnione innymi słowy, ale nie tak jasno, jak myślę, że powinno być. Oznacza to po prostu, że spróbujesz w obie strony, będą miały błędy, a na koniec naprawisz błędy i będziesz mieć program bezbłędny. Porównaj z innym cytatem:

Jedynym sposobem na wystąpienie błędów w programie jest umieszczenie ich przez autora. Żadne inne mechanizmy nie są znane. Programy nie mogą uzyskać błędów, siedząc z innymi błędnymi programami. - Harlan Mills

(Ewentualnie możesz to przeczytać, jak powiedział Pierre (co uważam za odcinek). (Trzeci sposób, który nie istnieje w domenie, działa.) Tak jak powiedziałem, jest to odcinek, ale prawda.

To ten sam cytat, za pomocą którego mój tata mówi mi, kiedy robię wymówki. Powiedzenie zwykle brzmi: „Historia ma 3 strony. Ich strona, Twoja strona i prawa / prawdziwa / poprawna strona”.

Umieszczając to w kontekście rozwoju (i będąc testerem oprogramowania przez prof.), Powiedziałbym, ponieważ istnieje tak wiele sposobów na kodowanie czegoś, co miałoby sens, mówiąc: „Istnieją trzy strony kodowania. Twój kod, ich kod i Refaktoryzowany kod ”.

Myślę, że dzieje się tak, ponieważ programiści / programiści mają tendencję do refaktoryzacji, gdy produkt staje się stabilny, co jest w większości za późno, ale przez większość czasu refaktor jest robiony w celu poprawy czegoś, czego ty i kolega nie zrobili tak dobrze w pierwszej kolejności.

Mam nadzieję że to pomoże.

Myślę, technicznie rzecz biorąc, że można napisać bezbłędny nietrywialny program, ale z powodu problemu zatrzymania nie można udowodnić, że jest wolny od błędów. Tak więc należy pracować przy założeniu, że wszystkie programy zawierają błędy, ponieważ nie można udowodnić inaczej.

http://en.wikipedia.org/wiki/Halting_problem

Aktualizacja: możesz udowodnić, że określony algorytm zwróci prawidłowe odpowiedzi, ale to nie to samo, co udowodnienie, że jest całkowicie poprawny. http://en.wikipedia.org/wiki/Correctness_(computer_science )

Chodzi mi jednak o to, że cytat odnosi się do faktu, że należy założyć, że program zawsze zawiera błędy i próbuje wyjaśnić, dlaczego tak jest. http://en.wikipedia.org/wiki/Software_bug#Bug_management

Jako dodatkowy wgląd, „dwa sposoby” mogą odnosić się do cytatu Tony'ego Hoare'a :

Istnieją dwa sposoby konstruowania projektu oprogramowania: Jednym ze sposobów jest uczynienie go tak prostym, aby oczywiście brakowało braków, a drugim sposobem jest uczynienie go tak skomplikowanym, aby nie było oczywistych braków. Pierwsza metoda jest znacznie trudniejsza. Wymaga takich samych umiejętności, poświęcenia, wglądu, a nawet inspiracji, jak odkrycie prostych praw fizycznych, które leżą u podstaw złożonych zjawisk natury.

Zastanów się nad tym trochę, a zobaczysz, że mówi to samo: jeśli twoje oprogramowanie nie jest trywialne, zawiera błędy (ale komplikuj je wystarczająco i nie będą to oczywiste błędy).