Pomyślne zakończenie projektu pomimo wrogiego zarządzania? [Zamknięte]

Pracuję dla filii dużej światowej firmy. Od początku nie była to spółka zależna, była to firma kupiona przez większą firmę.

Wydaje się, że zmierzamy w kierunku marszu śmierci i zastanawiam się, czy jest coś, co ja (lub mój zespół) mogę zrobić, aby rozwiązać problemy związane z zarządzaniem lub ukończyć projekt pomimo nich.

Jest to typowa codzienna sytuacja WTF :

• Nierealne terminy („szacowane” zarządzanie przez 6 miesięcy, zespół programistów potrzebuje minimum 18 miesięcy );
• Długie (do 3 godzin) codzienne spotkania, co dodatkowo obniża naszą wydajność;
• Kierownictwo odmawia przyjęcia harmonogramu, ponieważ chce dobrze wyglądać dla nowych właścicieli;
• Deweloperzy zastraszani, oskarżani o niekompetencję, kładą się na „ścianie wstydu” itp.
• Kierownictwo zespołu właśnie zrezygnowało, a morale jest na niskim poziomie.

Chciałbym odejść - większość twórców rozważa to - ale nie chcę rezygnować. Naprawdę potrzebuję pieniędzy, a ja jestem tu tylko przez krótki czas (5 miesięcy) po okresie bezrobocia, więc teraz odejście może podnieść czerwone flagi dla przyszłych pracodawców.

Czy są jakieś strategie, które mogą być skuteczne we wspieraniu większej współpracy ze strony kierownictwa lub przynajmniej minimalizacji trwających zakłóceń?

EDYCJA: Otrzymałem świetne porady od odpowiedzi na to pytanie. Naprawdę nie mogę zaakceptować odpowiedzi, ponieważ nie mogę zaakceptować więcej niż jednej i byłoby to niesprawiedliwe dla innych.

Postanowiliśmy zrobić wszystko, co w naszej mocy, biorąc pod uwagę okoliczności. Naciskamy na zarządzanie, aby zobaczyć, czy rzeczywiście możemy uzyskać od nich pomoc (jako nowi ludzie, nowy termin itp.). Jednocześnie szukam nowej pracy (jak już robili moi koledzy).

Zobaczymy co się stanie i odpowiednio zaplanujemy. Ale jedno jest pewne: poświęcenie się w korporacyjnej świątyni nie wchodzi w rachubę.

Dziękuję wam wszystkim!

Sugeruję, abyś mimo to zaczął szukać pracy i starał się znaleźć lepsze miejsce, jednocześnie utrzymując najlepszą pracę, jaką możesz wykonać w ramach bieżącego projektu.

Sugestia @ Larry'ego dotycząca skoncentrowania się na tym, czego oczekujesz od nowego miejsca pracy, jest dobra. Musisz jednak starannie przygotować odpowiedź na pytanie, dlaczego chcesz odejść - prawie na pewno dostaniesz to pytanie podczas rozmowy kwalifikacyjnej.

Można krótko powiedzieć, że na początku firma wyglądała obiecująco, ale teraz sprawy zrobiły się kwaśne i że cały zespół odchodzi lub myśli o tym. Jeśli chcą usłyszeć więcej, możesz powiedzieć im, że w opinii zespołu twórców ty (tj. Cały zespół) zostałeś zmuszony do pracy w nierealnym terminie i wszyscy uważali, że nie jest już możliwe wykonywanie pracy o profesjonalnej jakości.

Ważne jest, aby podkreślić, że to nie tylko twoja osobista opinia, ale cały zespół, i równie ważne jest ograniczenie się do faktów na temat obecnego zarządzania, odkładając na bok wszelkie osobiste odczucia lub opinie. Nikt nie lubi ludzi, którzy narzekają na swojego obecnego pracodawcę, ale jeśli pozwolisz im zrozumieć, że wina nie leży po twojej stronie - nie mówiąc o tym głośno - możesz wygrać :-)

Kilka ogólnych przemyśleń na temat kariery:

• Pieniądze to najgorszy możliwy powód do utrzymania pracy. Rozumiem, jak trudno może być, gdy utrzymujesz rodzinę, i właśnie dlatego powinieneś porozmawiać z nimi na ten temat, a nie z nami. Wyjaśnij im, że praca to ślepy zaułek, że inni pracownicy rezygnują, że jeśli nie zrezygnujesz, możesz zostać zwolniony / zwolniony. Rodziny wspierają się nawzajem i mogą pomóc ci lepiej niż ktokolwiek z nas, znajdując dodatkowy dochód lub przynajmniej zapewniając wsparcie moralne.

• Nie musisz rezygnować, aby zacząć szukać nowej pracy. Wykorzystaj dni wolne od pracy / choroby, a nawet godziny na lunch i rozmowę kwalifikacyjną, gdy nadal masz pracę. Dla innych pracodawców jest to znacznie mniej czerwonej flagi i dopóki naprawdę szukasz nowego zatrudnienia, nie jest to nieetyczne postępowanie (to jest twój osobisty czas, możesz go używać tak, jak chcesz!).

• Jeden pięciomiesięczny okres nie zabrzmi dla większości pracodawców. Pracodawcy są podejrzliwi wobec kandydatów, którzy mają długą i powtarzającą się krótką historię . Trudno wyobrazić sobie, żeby osoba przeprowadzająca wywiad skopała cię do krawężnika, po prostu dlatego, że (a) wziąłeś dłuższy urlop dla swojej rodziny i (b) nie czułeś, że twoje unikalne umiejętności zostały docenione u poprzedniego pracodawcy. To wszystko co musisz powiedzieć.

Więcej na temat zarządzania / miejsca pracy:

• Nawet najgorsi menedżerowie zwykle reagują na twarde liczby. Mogą postrzegać prognozy pracy jako rozmytą-wuzzy Star-Trek-Esque „mówi 8 godzin, ale może to zrobić w 2” wytycznej, ale jeśli spotkania naprawdę trwają 3 godziny, powinieneś zacząć śledzić swój czas, zarówno w poza spotkaniami. Następnie, po kilku tygodniach, zsumuj wszystko i oszacuj ilość pracy, którą byłbyś w stanie wykonać w tym czasie. To prawdziwe pieniądze, utracona prawdziwa produktywność.

  Wyjaśnij, że nie jesteś w stanie dużo pracować w godzinach nadliczbowych (rodzina itp.) I że 30% twoich godzin zostanie wykorzystanych na codzienne spotkania, będą musieli zatrudnić o 30% więcej pracowników. Sugeruj, że cotygodniowa aktualizacja może być wystarczająca do śledzenia postępu projektu. Bardzo duża szansa, że ​​spotkania się zatrzymają lub zostaną później zmniejszone.

• Zamiast narzekać, że harmonogram jest nierozsądny, przyjrzyj się dokładnie wymaganiom i oszacuj, co Twoim zdaniem mogą zrobić inni członkowie zespołu w pozostałym czasie. Zapytaj, czy jest to dopuszczalne. Jeśli nie, zapytać, które funkcje są chciałby wyciąć. Wyjaśnij, że chcesz stworzyć imponujący, wysokiej jakości produkt pełen funkcji, ale że to wszystko, na co twój zespół ma czas, i że albo musi zatrudnić więcej pracowników (co samo w sobie jest grą), albo rozpocząć triaging cechy.

  Może im się to nie podoba, ale jeśli chcą zaimponować swoim szefom, ostatecznie lepiej będzie dla nich , w perspektywie długoterminowej, świadomie wybrać, które cechy są najważniejsze, zamiast skończyć się mozaiką tego, co się wydarzyło do pracy w ciągu 6 miesięcy.

• Jeśli myślisz o jakichkolwiek narzędziach lub technikach, które Twoim zdaniem mogłyby poprawić produktywność w zespole, byłby to dobry moment, aby je zasugerować. Twoi menedżerowie desperacko szukają sposobu na rozwiązanie problemu i możesz być zaskoczony tym, jak bardzo są gotowi się na to poradzić. Nie mówię o zabawkach, ale może potrzebujesz szybszych maszyn, systemu zarządzania projektami / śledzenia problemów, lepszej kontroli źródła, spokojniejszej przestrzeni roboczej ... jeśli możesz przełożyć ją na godziny (a następnie dolary), to wszystko trochę pomaga .

  Pamiętaj Trójkąt Projektu („piramida inżyniera” AKA). Jeżeli nie mogą rozciągać osi czasu i nie są skłonni do cięcia funkcje, a następnie tylko inne możliwe (nie gwarantowane) sposobem na przyspieszenie projektu jest spędzić kapitału.

• Jeśli jesteś kimś w rodzaju osoby, spróbuj spędzić trochę czasu ze swoim menedżerem poza pracą. Wiem, że sama myśl o tym prawdopodobnie sprawia, że ​​teraz chorujesz, ale problem polega na tym, że utknąłeś w związku z przeciwnikiem, a jedynym długoterminowym rozwiązaniem jest ustanowienie przyjaznego. Nie musisz być najlepszym przyjacielem, ale kilka razy wychodzisz na lunch, a może na drinka po pracy. Może porozmawiaj o swoich rodzinach, historiach wojennych ze starych zawodów, cokolwiek. Zaufaj mi, o wiele trudniej jest być obelżywym, a nawet odmówić pomocy komuś, kogo znasz jako „miłego faceta”, niż zwykłemu „zasobowi” w biurze.

• Wreszcie, w miarę możliwości, używaj prostego warunkowania behawioralnego. Całkowicie zignoruj ​​kierowników, którzy działają agresywnie; nie oferuj żadnej pomocy ani odpowiedzi, chyba że poprosisz o to grzecznie. Nie bądźcie niegrzeczni ani nie rzucajcie znaków stop, ale bądźcie asertywni i odbijajcie argumenty: „Czy będziemy rozmawiać o tym spokojnie i racjonalnie?” „Czy możemy o tym porozmawiać bez kłótni?” „Czy tak chcesz, aby rozmowa była kontynuowana?” I tak dalej. Drugą stroną jest to, że musisz również zareagować pozytywnie, gdy są uprzejmi lub używają wzmocnienia pozytywnego. Bądź bardzo przychylny i bardzo pomocny, gdy są w „dobrym nastroju” i okazuj prawdziwą wdzięczność, gdy cię komplementują, odwołują dla ciebie spotkanie, dają ci trochę wolnego itp.

  Większość ludzi robi coś przeciwnego, oczekuje / ignoruje dobre zachowanie i nagradza złe; godzą się lub pracują ciężej, kiedy są popychane, szturchane i wrzeszczone. Zrób coś przeciwnego (i poproś o to swój zespół), a menedżerowie zmienią sposób, w jaki działają wokół ciebie. Spróbuj i przekonaj się - nie masz nic do stracenia, prawda?

Jeśli nie możesz sobie pozwolić na odejście (co ktoś zrobiłby na twojej pozycji), po prostu zamknij się i daj z siebie wszystko w pracy, nic więcej, nic mniej. Nie akceptuj niedopuszczalnych, takich jak stałe nadgodziny. Nie rób jak wiele osób, które decydują się zamknąć, ale robią ich mniej . Robienie wszystkiego, co w twojej mocy, i przestaniesz być zbyt zaniepokojony problemem, którego nie możesz kontrolować, przestanie pogarszać sytuację ...

... lub alternatywnie powinieneś podwinąć rękawy i zacząć aktywnie komunikować się z zarządem:

• podejmuj jeden problem naraz: dostarczaj mu szczegółowy raport wyjaśniający, dlaczego wystąpił problem, oraz zalecenia dotyczące jego rozwiązania.
• poprzyj je referencjami i weź pod uwagę punkt widzenia menedżera, problemy i ból.
• uwzględnij również opinię zespołu, prawdopodobnie docenią to, że przejmiesz inicjatywę.
• zacznij od najbardziej oczywistego: „ Dlaczego jesteśmy tak późno? ”. Wiele odnośników na ten temat dostępnych jest tutaj na P.SE.

Jeśli masz niezbędne kompetencje i / lub motywację, będzie to twoje największe doświadczenie. Doświadczenie, które pomoże Ci udowodnić, że jesteś rozwiązaniem problemu i ostatecznie pomoże ci w rozwoju kariery i życia osobistego.

Byłem w takiej sytuacji u dwóch różnych pracodawców w ciągu ostatnich czterech lat. Próbowałem coś poprawić, ale nie przyniosło to żadnego pożytecznego efektu. Powiedziałbym teraz:

Jedynym sposobem na poprawę sytuacji jest zastąpienie osób zarządzających firmą. Jeśli nie możesz tego zorganizować - i jestem pewien, że nie możesz - najbardziej przydatne rzeczy, które możesz zrobić, to wykonać swoją pracę bez wycieraczki, uniknąć zwolnienia i poszukać innej pracy. Być może ktoś zastąpi twoje kierownictwo i sytuacja się poprawi, zanim znajdziesz inną pracę - i widziałem, że tak się dzieje - ale nie liczyłem na to.

To naprawdę nie jest inna odpowiedź, ale rodzaj połączenia doskonałej porady Pétera Töröka i Pierre'a 303 - których obu głosowałem.

Ale napisałem to jako odpowiedź, ponieważ mam sugestie dotyczące szukania innej pracy, która jest zbyt długa na komentarze.

Najlepszym źródłem pomocy w wydostaniu się z tego piekła są twoi współpracownicy. Wszyscy wiecie, jak źle jest. Pozostań z nimi w kontakcie poza pracą.

Moi dwaj ostatni pracodawcy również prowadzili marsze śmierci, ale ludzie idący w marszu dobrze się dogadywali, a oto kilka rzeczy, które zrobili ludzie z tych firm:

• Bądź dla siebie referencjami do pracy. Jako odniesienie możesz powiedzieć potencjalnemu pracodawcy rzeczy, których kandydat nie może sam powiedzieć, na przykład: „Nie wiem dokładnie, jakie są powody odejścia ionn, ale MoronCo umieszcza nazwiska programistów na Ścianie Wstydu, i Uważam to za wystarczający powód, aby chcieć odejść. ” Podobnie znam jednego wybitnego programistę, który spędził kilka lat między programowaniem prac przy dostawach pizzy, i nie potrafi tego tak naprawdę dobrze wytłumaczyć - ale jako jego były menadżer mogę i jako punkt odniesienia mogłem pomóc mu wylądować dwie różne prace.
• Załóż konta LinkedIn i podaj tam swoje referencje . Potencjalni pracodawcy spojrzą na twój profil i powiedzą sobie: „ionn chce opuścić MoronCo po pięciu miesiącach, ale trzy osoby, które tam pracowały, uważają go za wspaniałego. Myślę, że problem nie może być z nim - musi być coś jest nie tak z firmą ”. (Wygląda na to, że LinkedIn ustanowiło nowe zasady, w których jeśli A i B podają sobie wzajemne odniesienia, nie pojawiają się, więc możesz być ostrożny.)
• Byli pracownicy obu firm utworzyli prywatne grupy LinkedIn dla absolwentów firm . Następnie osoby, które przeniosły się na opublikowane oferty pracy od swoich nowych pracodawców i gdzie indziej. Moderatorzy wpuścili także osoby, które nadal pracowały dla firm - jestem pewien, że było to „tylko po to, aby mogły pozostać w kontakcie” i nie miały nic wspólnego z chęcią wyjścia :-) W grupie wcześniejszej firmy były masowe zwolnienia, moderator wpuścił nawet rekruterów. Mieliśmy kilka osób z trudnymi do znalezienia zestawami umiejętności, a rekruterzy byli bardzo zadowoleni z ich wykorzystania. (Powinieneś założyć, że wszystko opublikowane w takiej grupie nie jest tak naprawdę prywatne, więc zachowuj wszelkie uwagi na temat MoronCo przynajmniej neutralne).
• Od czasu do czasu spotykaj się osobiście. W jednym z moich dwóch byłych pracodawców grupa absolwentów robi to raz na kwartał na kolację i piwo w barze piwnym. U byłego pracodawcy jeden z zwolnionych menedżerów prowadził cotygodniową sesję „jak możemy sobie nawzajem pomóc w znalezieniu pracy” w sali konferencyjnej w bibliotece publicznej, a rok po zwolnieniu ostatnich osób nadal istnieje cotygodniowa jazda rowerem, która zaczęła się jako coś do zrobienia po firmowych potrawach z pizzy po południu.

Znam grono wykwalifikowanych programistów / grafików GUI, którzy robią takie rzeczy i od lat śledzą się nawzajem w Dolinie Krzemowej. Spotkali się w Silicon Graphics w czasach świetności, a kiedy na południe udali się do Słońca, a kiedy poszedł na południe, poszli do PalmSource, a kiedy poszedł na południe ... masz pomysł.

Pomijając trochę filozofii, każda działalność grupy ludzkiej jest jak grupa ludzi pchających samochód.

Czasami osoba za kierownicą prowadzi ją w kierunku klifu. A jeśli ich ostrzeżesz, zmierzają w stronę klifu, a oni nie przekręcają koła po tym, jak kilka razy im to przyszło do głowy… cóż, może ci się to wydawać szalone, ale z mojego doświadczenia wynika, że ​​„ po prostu zepchnę ten samochód z klifu.

Zazwyczaj jest to rodzaj szalonego zaangażowania emocjonalnego, aby udowodnić, że to, co robią, jest „słuszne”, pomimo wszystkich oznak, że sprawy potoczą się źle. Tacy ludzie decydują się wierzyć, że wszystko się powiedzie, ponieważ samochód będzie magicznie latał, podobnie jak pracodawcy PO myślący, że „Ściana Wstydu” zachęci programistów do lepszej pracy. Im bardziej próbujesz ich przekonać, aby nie zjeżdżali z klifu, tym bardziej zdeterminowani będą to robić. Często próbują się ciebie pozbyć, ponieważ myślą, że sprawiasz, że wyglądają głupio dzięki twojej „logice” i „rozumowi”. A jeśli spróbujesz wsiąść do samochodu i popchnąć go do tyłu, po prostu zostaniesz przejechany.

Więc jeśli nie jesteś wystarczająco silny, aby wyciągnąć ich zza kierownicy i znaleźć tam kogoś, kto odwróci samochód od klifu ...

... najbardziej użyteczną rzeczą, którą możesz zrobić, to odejść i znaleźć inny samochód do popchnięcia.

Usiądź ze swoim kierownictwem i szczerze z nimi porozmawiaj.

Powiedz im to bardzo wyraźnie

1. Ich oszacowanie jest niemożliwe do osiągnięcia i wszyscy będą wyglądać głupio, jeśli spróbujesz zawieść. Podziel projekt na tyle, na ile to możliwe, z szacunkami zespołu, aby przedstawić punkt.
2. Ludzie prawdopodobnie odejdą wcześniej, niż później, jeśli nalegają na nadgodziny, zakazy wakacji itp., Aby rozwiązać problem, przez co wyglądają głupio i wszyscy inni w innej pracy, a także firmy (ważni ludzie tutaj, którzy płacą wynagrodzenie twojego i kierownictwa) bez żadnego produktu.
3. Rozumiesz, że teraz złożyli obietnice i chcesz z nimi współpracować, aby upewnić się, że te obietnice zostały spełnione.

Zapytaj ich

1. Dokładnie to, co obiecali w tamtym czasie.
2. Dokładnie, ile części projektu można uznać za sukces (większość projektów w ciągu 6 miesięcy jest pełna rzeczy, których firma tak naprawdę nie potrzebuje).
3. Czy jest miejsce na zatrudnienie większej liczby osób.
4. Czy zastanawiają się nad Scrumem lub innym bardzo iteracyjnym podejściem do upewnienia się, że firma dostaje to, czego naprawdę potrzebuje, zamiast tego, co myśli, że chce i do przechowywania tych codziennych spotkań.

Jeśli pod koniec tego spotkania nie jesteś szczęśliwy, wiesz, co musisz zrobić.

Zanim przeniosłem się do IT, pracowałem w budownictwie. Byłem inżynierem pierwszej linii, podlegającym kierownikowi wyższego szczebla, który podlegał dyrektorowi generalnemu. Pracowaliśmy nad projektem morskiego doku dla projektu marynarki wojennej. Dyrektor generalny chciał, aby cała sprawa została wykonana za rok, a szczegóły pozostawił mojemu kierownikowi.

Teraz mój menedżer naciskał na mnie, a ja naciskałem na kontrahentów (którzy zatrudniali dla niego około 50 osób na miejscu). Po trzech miesiącach wiedziałem, że jesteśmy w stanie wykonać jedną czwartą pracy w ciągu roku przy istniejących zasobach i niczym więcej. Mój menedżer czekał na cud, który nigdy się nie wydarzy. Dyrektor generalny zdał sobie sprawę, że to nie działa, więc postawił dodatkowego starszego faceta. Teraz popchnęło mnie dwóch menedżerów i codziennie kłóciliśmy się ze mną, mówiąc, że to „niemożliwe”. Byłem pomiędzy nazywany „pesymistą”.

Prezes wezwał na spotkanie ze wszystkimi zaangażowanymi. Byłem najmłodszym facetem na tym poziomie (stażysta) i po tym, jak wszystko zostało omówione bez żadnych wniosków, zapytano mnie o moją opinię i oto, co powiedziałem. „Możemy go ukończyć w ciągu roku! Ale potrzebujemy 4 razy więcej ludzi niż nasi kontrahenci w tej chwili. A jeśli zapewnisz więcej zasobów, możemy to zrobić w ciągu 9 miesięcy”. Nikt potem nic nie powiedział, a spotkanie było Zamknięte. Następnego dnia jestem wezwany do drugiego biura kierowników i poproszony o wyjaśnienie, dlaczego potrzebujemy więcej osób, i wyjaśniłem moje obliczenia. To było to. Kierownictwo „udało się” pozyskać kilku kolejnych kontrahentów ze wszystkimi potrzebnymi ludźmi i sprzętem. Nie trzeba dodawać, że zrobiliśmy to na czas. Powodem, dla którego pozyskali dodatkowe zasoby, jest to, że dużo stracili, gdyby nie s ukończone w czasie (chociaż wciąż musieliśmy pracować nad naszymi osłami) niż dodatkowy koszt większej liczby ludzi i sprzętu. Jedyny powód, dla którego nie zostało to zrobione wcześniej, ponieważ mój menadżer obawiał się powiedzieć CEO, że jego oceny są pokręcone.

Morał tej historii polega na tym, że mówisz zarządowi, jak możesz ukończyć projekt na czas, a nie, że nie da się tego zrobić. Zatrudniaj pracowników tymczasowych na podstawie umowy, pozyskaj od zespołów o niższym priorytecie, ale zdobądź więcej osób. Spędź noc i obliczyć, jak to zrobisz za sześć miesięcy, a następnie wyjaśnij to szefowi i zrób to z przekonaniem i bez uprzedzeń, że ludzie nie będą słuchać. Ludzie słuchają, jeśli masz rozwiązanie, a nie jeśli masz problem.

Może nie być prawdą, że nikt cię nie zatrudni, ale musisz mieć dobrą odpowiedź na pytanie „Dlaczego chcesz odejść?” pytanie.

Jedną rzeczą, która działała dla mnie dobrze w przeszłości podczas rozmowy kwalifikacyjnej, jest podkreślanie tego, czego chcę od nowego środowiska pracy i nie wspominanie o negatywnych rzeczach dotyczących obecnego środowiska, chyba że zostanie o to poproszony. Na przykład możesz powiedzieć, że szukasz środowiska, w którym procesy ułatwiają wydajną pracę.

Naprawdę nienawidzę takich sytuacji. Wcześniej byłem w podobnych sytuacjach z klientami (jestem konsultantem). Moja odpowiedź będzie brzmiała bardzo surowo i jakbyś dźgał cię w plecy, ale moim celem jest po prostu, aby to: a) zmniejszyć prawdopodobieństwo, że ty lub ktokolwiek pozostający w zespole poniesie jakieś realne konsekwencje, i b) mniej prawdopodobne, że twój zespół zarządzający straci twarz z nową firmą.

Kiedy przytrafiła mi się powyższa sytuacja, zanim kierownik zespołu opuścił firmę, powiedział mi, że jeśli ktoś spróbuje mnie do tego zmusić, powiedzieć, że to jego wina - winić go, ponieważ nie ma nic przeciwko, a to po prostu prosty sposób na przekierowanie nienawiści. W tamtym czasie mieliśmy tylko dwuosobową drużynę, więc oczywiście byłem pod dużą presją. Oczywiście to była wina kierownictwa klienta, ale nie jest tak oczywiste, że niewiele TL ani ja mogliśmy z tym zrobić; zamiast tego poprzedni TL dostał trochę luzu wewnętrznie, ale ponieważ pracował już dla innej firmy, nie miało to znaczenia.

Wreszcie zespół zarządzający to zrobiłwziąć z tego dużo płatka. To, co dobre, to jednak, że ogólnie rzecz biorąc, stanowiska niższego poziomu, takie jak programiści i testerzy, i to, czego nie dostają, przynajmniej w moim obszarze. Zamiast tego zespół zarządzający zostaje zrestrukturyzowany lub rozwiązany i możesz zostać objęty bardziej bezpośrednim nadzorem przez kogoś z firmy macierzystej, co niekoniecznie jest złą rzeczą. Co więcej, jeśli ktoś z firmy macierzystej przyjdzie z pytaniem „nad głową” swojego zespołu zarządzającego, możesz zgłosić swoje uwagi na temat tego, dlaczego wstępne szacunki nie były świetne i tak dalej. Nie ma to na celu pomóc Ci w osiągnięciu sukcesu, a raczej, jak mam nadzieję, pomóc ci zdobyć bardziej kompetentny zespół zarządzający. W przypadku wystarczająco dużych firm na ogół rozumieją, że zdarzają się opóźnienia i że rzadko, rzadko jest to zespół programistów ”

Nie spuszczaj głowy i zacznij rozmowę kwalifikacyjną. Skacz po potwierdzeniu oferty.

Pytanie dla ciebie, co stanie się z tobą i twoim zespołem / firmą, jeśli kierownictwo straci „twarz” wobec właściciela? Czy Twoja firma upadła, czy może coś takiego wpłynęłoby na zarządzanie?

Jak inni tutaj polecili, spróbuj nawiązać jasną komunikację z zarządem. Jeśli zarządzanie jest zbyt złudzeniem, spróbuj otworzyć linię komunikacyjną bezpośrednio z klientem. Jeśli projekt jest rażąco niedoceniany, gdy twierdzisz, a kierownictwo nie podejmuje proaktywnych kroków w celu rozwiązania problemu, to nie jest tak, że klient nie dowie się o nim, kiedy przyjdzie termin. Z mojego ograniczonego doświadczenia w radzeniu sobie z późnymi projektami, na ogół im wcześniej klient jest świadomy problemu, tym większą elastyczność masz, szczególnie jeśli projekt jest na wczesnym etapie.

Jeśli nie możesz zrobić powyższego lub uważasz, że dostaniesz szyb od kierownictwa za to. Potem po prostu pracowałbym normalnie przez kilka miesięcy, szukając innej pracy z twojego opisu zarządzania. Wygląda na to, że możesz zostać zwolniony, gdy nie chcesz grać w marsz śmierci.

Tylko dwa centy: regularnie przeprowadzam wywiady z ludźmi i skanuję ogromną liczbę CV, zanim jeszcze tam dotrzemy. Jeśli widzę osoby poszukujące pracy, zazwyczaj jest to powód, aby nie zapraszać kogoś na rozmowę kwalifikacyjną, ponieważ szukamy długoterminowych relacji z nowymi pracownikami. Jednak jeśli ktoś ma doświadczenie w regularnych pracach (2-3 lata) i kilka 3-6 miesięcy pracy i ma dobrą historię (coś w stylu - „Nie pasowałem do kultury tej firmy - chcę pracować” zwinny, bądź raczej partnerem niż niewolnikiem biznesu, rozwijaj siebie i zespół, w którym pracuję "), niż, jeśli w ogóle, jest to dla mnie pozytywny wskaźnik. To pokazuje, że nie rozmawiam z jakimś głupim dronem kabinowym, ale z własną motywacją, która chce się wyróżniać.

W skrócie: nie bój się szukać czegoś innego. Każdy ankieter pracujący w firmie, w której chcesz pracować, będzie w porządku z dobrym wyjaśnieniem. Reszta nie, ale hej - i tak nie chcesz tam pracować, co?

(dlatego nigdy nie pojawię się w garniturze i krawacie podczas rozmowy kwalifikacyjnej - jeśli to łamie interesy, i tak nie będę szczęśliwy w tym sklepie ;-))

Byłem w podobnej sytuacji jak ty. To jest do bani. To tak, jakby strzelano do ciebie z obu stron. Twoi menedżerowie oferują ci, ponieważ pasza jest czymś złym. Boisz się iść do pracy i odliczasz godziny, aż nadejdzie czas odejścia.

Moje sugestie dla Ciebie:

• Zrób najlepiej, jak potrafisz. Upewnij się, że wszystko, co robisz, jest najlepszą pracą. Upewnij się, że to, co dajesz zarządzaniu, działa i działa dobrze.
• Pracuj w nadgodzinach, aby wykonać swoją pracę, ale nie szalone nadgodziny. Jeśli spędzasz dodatkową godzinę w biurze każdego dnia pracy, będzie to dla ciebie dobrze wyglądać bez nadmiernego stresowania. Nie zaczynaj ciągnąć 12-godzinnych zmian, których zarządzanie b / c oczekuje.
• Porozmawiaj z kolegami z drużyny. Spróbuj wyjść na lunch raz w tygodniu jako zespół i porozmawiaj o tym, jak się sprawy mają i jak zamierzasz przez to przejść. Silny zespół może wiele zdziałać i może nadrobić skandaliczne środowisko pracy.
• Otwórz linie komunikacji z Kierownikiem Zespołu. Poinformuj ich, jak się czujesz i sprawdź, czy mają jakieś sugestie. Kierownik zespołu prawdopodobnie odczuwa kryzys znacznie bardziej niż ty, ale może zaoferować kilka wskazówek, które mogą ci pomóc.
• Na koniec dopracuj swoje CV i poszukaj nowej pracy. Jeśli słyszysz już marsz śmierci, prawdopodobnie masz rację. Czas wprowadzić strategię wyjścia. Poszukaj pracy i sprawdź, czy możesz przeprowadzić wywiad przed lub po pracy. Wiele firm zrozumie, że nie chcesz przegapić pracy na rozmowę kwalifikacyjną i postara się to ułatwić.

W końcu, jeśli zobaczysz napis na ścianie, prawdopodobnie nie masz zbyt wiele czasu. Jeśli wyższe kierownictwo szuka powodu do zwolnienia zespołu, znajdzie go. To haczyk 22. Przeklęty, jeśli to zrobisz, i przeklęty, jeśli nie. W końcu musisz sprawić, by środowisko było na razie funkcjonalne i spokojnie znaleźć własną tratwę ratunkową.

Po prostu rób, co możesz i pracuj tak ciężko, jak to możliwe, aby uzyskać jak najlepszy wynik. Zachowaj harmonogram tego, co się dzieje, a każdy w przyszłości (potencjalny pracodawca), który spojrzy na twoje notatki i to, co zrobiłeś w danym okresie, zrozumie, że podany termin był daleko w lewym polu i nie można go uzyskać.

Szczerze mówiąc, biorąc pod uwagę czas, jaki masz w tej firmie, prawdopodobnie postarałbym się to utrzymać. Nie chcesz być tym facetem, który szuka innej pracy, a kiedy ktoś pyta cię, dlaczego go zostawiłeś, wypowiadasz negatywne komentarze na temat obecnego pracodawcy. To często kończy się jako ktoś, kto tak naprawdę nie może dobrze współpracować z innymi ludźmi. Po prostu rzeczywistość sytuacji.

Krótko mówiąc: rób, co możesz i najlepiej jak potrafisz. Zawsze będziesz mieć wyższe osoby tworzące niemożliwe terminy, a następnie krzyczą na ciebie, zastanawiając się, dlaczego ich nie dotrzymałeś. Masz tutaj skrajny przypadek, ale to nie znaczy, że nie napotkasz go ponownie. I nie zawsze chcesz się wycofywać za każdym razem, gdy to masz.

Czyste rozwiązanie:

Dostarczenie, co możesz, oznacza to, że wszyscy zaangażowani muszą wyrazić zgodę:

(1) Wszystko w oryginalnej specyfikacji NIE zostanie ukończone.

(2) Akceptując (1) bez czego mogą żyć w dniu 1?

(3) Czy (2) skróciło czas na dopasowanie się do terminu? Jeśli nie, spróbuj (2) jeszcze raz zgodzić się na nową specyfikację.

to działało dla mnie w przeszłości.

Powodzenia.

Nie znam twojego wieku i jestem trochę masochistą, trzymałbym się i dawał z siebie wszystko, dopóki albo nie dam rady, albo mnie nie zabiorą.

Zaletą tego sposobu jest to, że musisz się wiele nauczyć i może mieć ekstremalny zwrot w krótkim lub średnim okresie. Rezygnacja z pierwszego tornada nie jest najlepszą rzeczą, co się stanie, gdy nadejdzie tsunami?

Ale to tylko moje dwa centy ...

Jestem zaskoczona i trochę zakłopotana uczciwością, jaką okazujecie ludziom wobec tak nieświadomych i pompatycznych dupków, że wszyscy musicie być bardzo, młodzi i świeżo po szkole. Kiedy projekt idzie w błoto, powinieneś oczywiście zrobić jak najmniej i cieszyć się pokazem, gdy gówno uderza w fanów. Polecam lekturę książki francuskiej pisarki Corinne Maier, „Bonjour Paresse” lub „Hello Laziness” w tłumaczeniu na angielski.

Ponieważ pracujesz w dużej firmie, czy zastanawiałeś się nad przeniesieniem się do innej spółki zależnej (jeśli jest to w ogóle możliwe)?

Prawdopodobnie nie będzie to lubiana odpowiedź i nie ułatwi ci twojej pracy, ale właśnie to bym zrobił. Poza tym nie możesz dev, gdy utkniesz na spotkaniach, na których nie dzieje się nic konstruktywnego, nie możesz dev, gdy ludzie są tak sfrustrowani, a warunki są tak absurdalne, że miejsce pracy przypomina bójkę w barze, i to może uratować projekt, który znajduje się w spirali śmierci.

1) Anonimowo skontaktuj się z zarządem spółki dominującej i wyjaśnij im sytuację. Powiedz im, że albo (A) twoje kierownictwo ustaliło harmonogram bez konsultacji z zespołem deweloperów i albo nie mieli pojęcia, jak skomplikowany był projekt, albo (B), jeśli chcesz odrzucić winę od kierownictwa, że ​​poczyniono pewne założenia , na przykład, że będziesz mógł ponownie wykorzystać tysiące wierszy kodu z poprzedniego projektu, ale po pewnym majsterkowaniu szybko okazało się, że stary kod nie został zaprojektowany dla tego projektu i że musisz zacząć całkowicie od zera. Wyjaśnij, że sytuacja przeszła na południe, że wskazywanie palcami i nadużycia ze strony kierownictwa wzrosły do ​​niemożliwego do zaakceptowania poziomu, a lider zespołu, którego nie można było winić, już zrezygnował.

Jeśli się powiedzie, osiągnie to co najmniej jeden z następujących celów: (1) Po konfrontacji z faktami skrobią projekt i znajdą dla was coś innego, nad czym pracujemy, (2) Przyniosą inny zespół programistów, który będzie zostać przydzielonym do zajmowania się częścią programu, aby twój zespół mógł ponownie przydzielić swoich członków, (3) Przedłużą termin.

2) Jeśli to nie zadziała, zaokrąglij wszystkich programistów i zgódź się na całkowite zarządzanie stonewall. Trudno byłoby ich całkowicie zignorować, więc może znajdź kogoś, kto nie ma nic przeciwko utracie pracy w tym momencie, i poproś kierownictwo o przeniesienie ich do obowiązków związanych z „integracją zarządzania”. Sprzedaj to kierownictwu: będzie tłumaczem między tobą (deweloperami) a zarządem, aby mogli być lepiej poinformowani, a programiści nie musieli być odrywani od pracy, aby cały czas wyjaśniać sprawy kierownictwu. Ta osoba będzie w zasadzie twoim własnym małym Sekretarzem Prasowym Białego Domu, który odbierze ci ciepło. Poproś, aby zrobili fałszywe zdjęcia, prezentacje PowerPoint i wykresy na temat wszystkich „postępów”, które są dokonywane (być może nawet wykładniczy wykres słupkowy z etykietą „ niepotrzebne bzdury. Aby obalić przekonanie, że po prostu ma BS, niech co kilka tygodni konstruuje fałszywy prototyp / program. Funkcjonalność, której nie można sfałszować, należy uznać za ukończoną, ale nie w wyświetlanej wersji, ponieważ istnieje sześciotygodniowe opóźnienie między prototypem a miejscem, w którym deweloperzy są w tym momencie. Jego zadaniem jest zarządzanie kamizelkami. Jeśli kierownictwo zadaje konkretne pytania programistom, programiści powinni po prostu powiedzieć, że nic nie wiedzą o tej konkretnej części programu (chyba że jest to skomplikowana część, której kierownictwo nie jest w stanie zrozumieć, należy zapoznać się z następującym zdaniem). kładzie je pod pistoletem i pyta, co to dokładnie jest niepotrzebne bzdury. Aby obalić przekonanie, że po prostu ma BS, niech co kilka tygodni konstruuje fałszywy prototyp / program. Funkcjonalność, której nie można sfałszować, należy uznać za ukończoną, ale nie w wyświetlanej wersji, ponieważ istnieje sześciotygodniowe opóźnienie między prototypem a miejscem, w którym deweloperzy są w tym momencie. Jego zadaniem jest zarządzanie kamizelkami. Jeśli kierownictwo zadaje konkretne pytania programistom, programiści powinni po prostu powiedzieć, że nic nie wiedzą o tej konkretnej części programu (chyba że jest to skomplikowana część, której kierownictwo nie jest w stanie zrozumieć, należy zapoznać się z następującym zdaniem). kładzie je pod pistoletem i pyta, co to dokładnie jest każ mu skonstruować fałszywy prototyp / program co kilka tygodni. Funkcjonalność, której nie można sfałszować, należy uznać za ukończoną, ale nie w wyświetlanej wersji, ponieważ istnieje sześciotygodniowe opóźnienie między prototypem a miejscem, w którym deweloperzy są w tym momencie. Jego zadaniem jest zarządzanie kamizelkami. Jeśli kierownictwo zadaje konkretne pytania programistom, programiści powinni po prostu powiedzieć, że nic nie wiedzą o tej konkretnej części programu (chyba że jest to skomplikowana część, której kierownictwo nie jest w stanie zrozumieć, należy zapoznać się z następującym zdaniem). kładzie je pod pistoletem i pyta, co to dokładnie jest każ mu skonstruować fałszywy prototyp / program co kilka tygodni. Funkcjonalność, której nie można sfałszować, należy uznać za ukończoną, ale nie w prezentowanej wersji, ponieważ istnieje sześciotygodniowe opóźnienie między prototypem a miejscem, w którym deweloperzy są w tym momencie. Jego zadaniem jest zarządzanie kamizelkami. Jeśli kierownictwo zadaje konkretne pytania programistom, programiści powinni po prostu powiedzieć, że nic nie wiedzą o tej konkretnej części programu (chyba że jest to skomplikowana część, której kierownictwo nie jest w stanie zrozumieć, należy zapoznać się z następującym zdaniem). kładzie je pod pistoletem i pyta, co to dokładnie jest sześciotygodniowe opóźnienie między prototypem a miejscem, w którym deweloperzy są w tym momencie. Jego zadaniem jest zarządzanie kamizelkami. Jeśli kierownictwo zadaje konkretne pytania programistom, programiści powinni po prostu powiedzieć, że nic nie wiedzą o tej konkretnej części programu (chyba że jest to skomplikowana część, której kierownictwo nie jest w stanie zrozumieć, należy zapoznać się z następującym zdaniem). kładzie je pod pistoletem i pyta, co to dokładnie jest sześciotygodniowe opóźnienie między prototypem a miejscem, w którym deweloperzy są w tym momencie. Jego zadaniem jest zarządzanie kamizelkami. Jeśli kierownictwo zadaje konkretne pytania programistom, programiści powinni po prostu powiedzieć, że nic nie wiedzą o tej konkretnej części programu (chyba że jest to skomplikowana część, której kierownictwo nie jest w stanie zrozumieć, należy zapoznać się z następującym zdaniem). kładzie je pod pistoletem i pyta, co to dokładnie jestsą robi, powiedz im, aby mówić o naprawdę skomplikowanych rzeczy i machają rękami w powietrzu wokół, starając się wykazać pacjenta poprzez rysowanie i łączenia rzeczy w przestrzeni 3D. Zdezorientowani i zirytowani tymi „dziwnymi dziwactwami programistów”, zdecydują, że z twoim małym tłumaczem jest o wiele łatwiej rozmawiać i zostawić programistów w spokoju. Kiedy minie sześć miesięcy, niech twój tłumacz upadnie, po prostu przestań się pojawiać. Działaj zdziwiony, gdy kierownictwo powie Ci wszystko, co mówił, a następnie powiedz im, że najwyraźniej stracił rozum z powodu presji związanej z pracą. Powiedz im, że był twoim najsłabszym programistą, więc pomyślałeś, że może być bardziej przydatny w „Paradigm Integration Engineer” ( SROKA), ale że byłeś zaskoczony, że nie mógł sobie z tym poradzić. Poleć inną osobę (czytaj: męczennik) do pracy, twierdzę, że jest on znacznie bardziej znany i szanowany w zespole - w pełni wykwalifikowany do pracy! Niech tam wejdzie i będzie zaskoczony tym, co powiedział ostatni facet, a potem powie, że wszystko to było dziełem jego wyobraźni. Kierownictwo będzie musiało spędzić co najmniej miesiąc lub dwa, ucząc się BS starego faceta i ucząc się BS nowego faceta, a miną kolejne 3 lub 4 miesiące, zanim złapią nowego faceta. W tym momencie kierownictwo będzie wściekłe i odmówi posiadania kolejnej SROKI, w którym to momencie będą znów oddychać na szyi - ale przynajmniej kupiłeś sobie 9-12 miesięcy bezproblemowej pracy.

To nie jest bardzo dobry plan, ale mimo wszystko jest o wiele lepszy niż ciągłe przybieranie się do pracy, wstrząsanie przez cały dzień, a następnie decydowanie się na przerwę na lunch.