Co zrobić z członkiem zespołu, który cały czas grozi odejściem i z którym trudno jest pracować? [Zamknięte]

Pracuję w małej grupie programistów z 3 programistami. Jesteśmy luźno zarządzani i nie mamy struktury dla zespołu. Nie ma wyznaczonego lidera zespołu, a kierownik jest dość swobodny. Starszy programista pracuje w firmie od 4 lat, w tym czasie miał ogromną rękę w tworzeniu systemów i utrzymywaniu ich działania. Nie jest bardzo dobrym programistą, ale jest świetnym kowbojskim programistą i rozumie sieć w sposób, w jaki nigdy nie mogłem. Wcielił się w rolę „głównego programisty” i „architekta systemów”, ponieważ ma staż pracy i uważa, że ​​jest lepszy w swojej pracy niż reszta z nas.

Mój problem polega na tym, że cały czas grozi mu odejście. Wczoraj poinformował mnie, że za 6 tygodni przejdzie na wyższy poziom w programie nabywania uprawnień za 401 tys. I planuje potem odejść. Kiedy zapytałem go, dlaczego, powiedział, że dzieje się tak, ponieważ nasz menedżer (mężczyzna) i zespół (zespół będący mną) „demaskują” go. Uważa, że ​​„zasługuje” na to, by zostać kierownikiem ds. Rozwoju na podstawie jego stażu pracy. Nie lubi mnie, ponieważ ciągle naciskam na oprogramowanie do śledzenia błędów / problemów i ponieważ jestem dobry w swojej pracy.

Ostatnim razem, gdy groził mu odejść, wziąłem go na poważnie i zacząłem planować swoją pracę wokół niego, odchodząc. Potem zmienił zdanie i powiedział mi, że praca, którą wykonuję, leży w jego gestii. Stracił na mnie panowanie i napięcia na chwilę były bardzo wysokie.

Oto kilka różnych sposobów podejścia do sytuacji:

1. Po prostu rób to, o co prosi: obniża to napięcie, ale potem nic się nie robi, a użytkownicy się denerwują.
2. Przejmij kontrolę i załatw rzeczy: Uszczęśliwia to użytkowników, ale potem się na mnie gniewa i wyłącza, nie chce ze mną rozmawiać ani ze mną pracować, aby robić rzeczy, o których tylko on wie. Nie da mi dostępu do systemów, do których muszę wejść, żeby to zrobić sam.
3. Ściślej współpracuj z wyższym kierownictwem: nie ma szacunku dla wyższego kierownictwa i nie chcą, aby opuścił firmę, więc go rozpieszczają.

Jedną z opcji, z których jeszcze nie skorzystałem, jest odejście z firmy: nie byłem tam jeszcze rok i nie podoba mi się pomysł odejścia. Ogólnie praca spełnia większość moich wymagań na danym stanowisku.

Pomysły? Propozycje? Rozmowy Opcje, których nie rozważałem?

Aktualizacja 5/11/2012:
W końcu zdecydowałem się odejść. To była dobra decyzja. Pomiędzy pierwotnym postem a teraz stał się lepszy, ale nadal nie był to, co uważam za dobrego programistę, a tym bardziej dobry materiał do zarządzania. Szanuję go za jego wiedzę, ale cieszę się, że nie muszę już z nim współpracować.

Zarząd niczego nie zmieni, jeśli nie odczuje bólu.

Jeśli pozwolisz, aby zarządzanie było wolne (przez naprawianie rzeczy i osiąganie sukcesów), będziesz oczekiwać, że będziesz je naprawiał i odnosił sukcesy.

W końcu - z punktu widzenia zarządzania - wszystko jest w porządku. Rzeczy się kończą. Możesz czuć się zestresowany, ale to nie jest ważne. Ważne jest to, że wszystko się robi.

Jeśli chcesz zmiany, musisz zmienić. Musisz zmienić swojego współpracownika w problem swojego przełożonego, a nie w twój problem.

Musisz sprawić, by był to problem menedżera, gdy twój współpracownik stawia żądania i „nic się nie dzieje, a użytkownicy się denerwują”.

Musisz sprawić, by był to problem menedżera, gdy „nie będzie ze mną rozmawiać ani współpracować, aby zrobić rzeczy, o których tylko on wie. Nie da mi dostępu do systemów, których potrzebuję”.

Dopóki ktoś nie odczuje bólu, nic nie może się zmienić.

Następnym razem, gdy grozi odejściem, zapytaj swojego menedżera, czy powinieneś rozpocząć transfer wiedzy, abyś mógł zapoznać się z częściami systemu, o których tylko on wie.

Jeśli blefuje, twój menedżer nie będzie miał pojęcia, o czym mówisz, i możesz poinformować ich, że powiedział ci, że odchodzi za x tygodni, a następnie pozwól mu się tym zająć.

Jeśli nie blefuje, twój menedżer określi zadania, które powinieneś zrobić, aby jeśli zmienił zdanie, nie wyglądałbyś, jakbyś marnował czas na zbędne przygotowania, ponieważ robiłeś tylko to, co nakazało ci kierownictwo.

W obu przypadkach pokaże, że jesteś na topie i jesteś gotów rzucić dodatkowy wysiłek, jeśli firma tego potrzebuje.

Wezwij jego blef lub zwolnij go. Tego rodzaju zachowanie podważa cały zespół i strukturę zarządzania.

Och, czekaj, nie rządzisz? Hmmm ... zignoruj ​​go, poproś o transfer od niego lub przejdź dalej.

Umm, bardzo zaskoczony, że nikt dotąd tego nie powiedział, ale jeśli dosłownie powiedział, że praca z tobą „demaskuje” go, to prawdopodobnie masz podstawy, aby pozwać go za dyskryminację ze względu na płeć. Nie pozwól mu się z tym pogodzić - przynajmniej zgłoś coś takiego kierownikom; mogą być wolne, ale jeśli nie zrobią tego szybko, masz podstawy, aby ich pozwać . Zasadniczo nie jestem fanem „szczęśliwej” kultury, ale jest całkiem jasne, że ta osoba dyskryminuje, przynajmniej na podstawie twojego opisu.

To powiedziawszy, zgadzam się z oceną @ Tyanny . Przekonałem się, że zgłaszając się do kłopotliwych ludzi, po prostu postawiłem mnie w sytuacji, w której mogę ich zastąpić, i naprawdę pomogłem w rozwoju mojej kariery.

Kiedy byłem młody, raz usłyszałem, jak ktoś powiedział: „Nie możesz wydłużyć swojego kija, próbując sprawić, by ktoś był niższy”. W życiu zdałem sobie sprawę, że często, gdy próbuję przywrócić koncentrację na niepowodzeniach kolegi, wracam do siebie.

To powiedziawszy, znalazłem, że najlepszym sposobem na podkreślenie porażek innych jest skupienie się na tym, aby zabłysnąć tak bardzo, że kierownictwo nie może nie zauważyć, że gram w moją grę A, podczas gdy inni nie.

Jak sugerowali inni, gdy przedstawiłem blokadę drogi od tego innego programisty, zwróciłem się do mojego przełożonego i poprosiłem ich o niezbędne wsparcie / zasoby, aby wykonać dane zadanie. Gdyby mój przełożony polecił mnie z powrotem do danego programisty, upewniłbym się, że wszystko zostało zrobione za pośrednictwem poczty elektronicznej i że mój przełożony został uwzględniony we wszystkich wiadomościach e-mail.

Kiedy radzisz sobie z własnymi sukcesami, upewnij się, że raportujesz, co robisz, bezpośrednio swojemu przełożonemu. Pamiętaj, aby podkreślić napotkane problemy i sposób ich rozwiązania. Wszyscy kochają kogoś, kto mówi o problemie po tym, jak już go rozwiązał.

Gdy twój przełożony zorientuje się, że jesteś gwiazdą rocka, możesz przeforsować swój plan ulepszeń bezpośrednio przez swojego przełożonego.

Jeśli twórca problemu zgłosi jakiekolwiek roszczenia, które mogłyby wpłynąć na twoją zdolność do wykonywania pracy, dotrzymywania terminów itp., Po prostu przekaż sytuację swojemu przełożonemu w formie pytania z propozycją, jak sobie z tym poradzić. Jeśli grożą odejście, przedstaw plan, aby przekazanie pomocy było jak najbardziej płynne.

Nie mogę wystarczająco podkreślić, że ludzie zawsze chcą rozwiązywać problemy. A zajmując się rzeczami, które są z natury negatywne, zawsze szukaj sposobu, aby przedstawić problem w pozytywnym świetle.

• Zgłoś swojego współpracownika swojemu przełożonemu.
• Zgłoś współpracownika kierownikowi swojego przełożonego.
• W przypadku braku któregokolwiek z powyższych, opuść firmę. Nie ma sensu pracować z osobą zakłócającą spokój, jeśli firma nie wydaje się tym przejmować.

Wczoraj poinformował mnie, że za 6 tygodni przejdzie na wyższy poziom w programie nabywania uprawnień za 401 tys. I planuje potem odejść. Kiedy zapytałem go, dlaczego, powiedział, że dzieje się tak, ponieważ nasz menedżer i zespół (zespół będący mną) „demaskują” go. Uważa, że ​​„zasługuje” na to, by zostać kierownikiem ds. Rozwoju na podstawie jego stażu pracy.

Krok 1:

Rozpocznij dziennik / dziennik, który zabierasz do domu każdej nocy. Zapisz za każdym razem, gdy ten facet wybuchnie, za każdym razem, gdy grozi mu odejście, za każdym razem, gdy czujesz się jak zużyty ręcznik do naczyń.

Krok 2:

Za każdym razem, gdy grozi mu odejście, postępuj zgodnie z zaleceniem Tyanny, aby wysłać e-mail do szefa na temat przeniesienia jego pracy. To pozwoli menedżerom wiedzieć, że ten facet jest niestabilny, albo przestanie cię narzekać na odejście. Tak czy inaczej jest dla Ciebie wygrana.

Myślę, że to się dzieje: ten facet czuje się zagrożony przez ciebie. Jesteś kobietą (na podstawie nazwy użytkownika) i prawdopodobnie jesteś młodszy. Uważa, że powinien on kierować, ponieważ jest mężczyzną, a kobiety nie mogą być szefem. Nie możesz zmienić zdania bigota.

Jego uwaga na temat nabycia uprawnień za 401k wydaje mi się bardzo podejrzana. W większości planów 401 tys. Firma ma dopasowaną kamizelkę natychmiast lub po upływie określonego czasu. Nie spotkałem się z planem, w którym niezainwestowane mecze firmowe są automatycznie przyznawane po osiągnięciu określonej rocznicy.

Po prostu rób to, o co prosi: obniża to napięcie, ale potem nic się nie robi, a użytkownicy się denerwują.

Nie. To uczy go (w sensie pawłowskim) zdobywania tego, czego chce, wysadzając go w powietrze. To nie jest przedszkole, to biuro. Jeśli nie może być profesjonalistą, musi odejść. Chyba że lubisz wytatuować ZAPRASZAMY na czole, gdy robisz mu kawę i kanapki.

Ściślej współpracuj z wyższym kierownictwem: nie ma szacunku dla wyższego kierownictwa i nie chcą, aby opuścił firmę, więc go rozpieszczają.

Myślę, że to jest sedno sprawy. Polecam przeczytanie książki Poufne informacje korporacyjne . Wydaje mi się, że polityka biurowa może stać się bardzo brzydka. Chociaż zgadzam się z książką, że sprawa o molestowanie seksualne zakończy karierę w tym biurze, twój dziennik będzie skuteczną amunicją do wynegocjowania korzystnego porozumienia. W zależności od tego, jak bardzo chcą rozpieszczać tego faceta, może to sprowadzać się do „on lub ja” (czytając między wierszami tego, co napisałeś, myślę, że będzie naciskał) i chcesz sprawić, by było to jak najdroższe aby wybrali „on”. Poleciłem kilka książek o polityce biurowej w innym wątku .

Mam zamiar zająć się 2:

2. Przejmij kontrolę i załatw rzeczy: Uszczęśliwia to użytkowników, ale potem się na mnie gniewa i wyłącza, nie chce ze mną rozmawiać ani ze mną pracować, aby zrobić rzeczy, o których tylko on wie. Nie da mi dostępu do systemów, do których muszę wejść, żeby to zrobić sam.

Po przydzieleniu zadania poproś menedżera o udzielenie dostępu do potrzebnych systemów. Jeśli poprosisz go o powiadomienie go, że musi to zrobić, istnieje duża szansa, że ​​Twój kierownik zrozumie. Staraj się, aby sytuacja działała. Zamiast szukać ścieżki najmniejszego oporu, zejdź z drogi, aby zapewnić swojemu współpracownikowi najmniejsze możliwości, aby się tobie oprzeć. I staraj się to robić przy jak najmniejszym stresie na swoim przełożonym.

Teraz jesteś tam, gdzie twój współpracownik kieruje swoimi frustracjami. Możesz zejść mu z drogi, a on będzie musiał się przystosować, ale twoje życie powinno być łatwiejsze. Twój menedżer prawdopodobnie najbardziej doceni ten utwór.

Dziwię się, że wytrzymałeś tak długo.

Ten związek jest niezrównoważony. To, co bym zrobił (i zrobiłbym), to po prostu powiedzieć zarządowi, bez względu na to, jak się do niego czujesz jako osoby, współpraca z nim nie może być kontynuowana. Nie ma potrzeby wchodzić w głupotę, którą powiedziała. Powiedz im, że odejdziesz, jeśli nie można zmienić organizacji.

I oznacza to, mimo że jest przerażające. Nie jesteś pierwszą osobą, która zauważyła jego postać.

Zespoły, które działają dobrze, osiągają więcej niż suma poszczególnych osób, a zespoły, które walczą, osiągają coś przeciwnego.

Powiedziałbym też, że ta osoba jest niedojrzała. Nie zniosłbym tego. Jednak „nie znoszenie go” oznacza o wiele więcej niż całkowite nałożenie problemu na czyjeś ramiona. Jeśli chcesz należeć do zespołu, który działa dobrze, w sytuacjach rozwiązywania konfliktów, takich jak ten, musisz pracować jako zespół (z kierownictwem). Jeśli osoba, która podobno chce zostać menedżerem, nie współpracuje nawet dobrze z innymi, musi dorosnąć zawodowo. Nie jest trudno uczyć się technicznych rzeczy, jeśli jesteś oddany, więc kiedy miałem członków zespołu, którzy spędzali czas na szarpaniu się w swoim zespole, zamiast pomagać lub kierować, ja (jako kierownik) rozmawiałem z nimi i jasno to wyjaśniłem konkretnie to, czego potrzebowałem, aby zobaczyć zmianę. Jeśli się nie zmienili, zniknęli z czasem.

Jeśli chodzi o to, co powinieneś zrobić, zaleciłbym, aby jeśli kierownictwo jeszcze o tym nie wiedziało, poinformuj ich: to zdecydowanie pierwszy krok. Wygląda na to, że wypróbowałeś różne podejścia do obejścia problemu i to świetnie; pokazuje, że nie starasz się natychmiast o pomoc, ale zamiast tego próbujesz zrobić to, co wydaje się rozsądne spośród wyborów przed tobą.

Możesz bezwzględnie skorzystać z porad innych, tzn. Przejąć kontrolę nad sytuacją i upewnić się. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​jeśli miejsce jest „wolne od pracy” pod względem zarządzania, może to być dobre, dopóki nie pojawią się takie problemy. Mogą po prostu pozwolić, by się rozprężyło, dopóki się nie rozwiąże (zrezygnujesz, zrezygnujesz z tego członka zespołu itp.). Ostrożność, którą poświęciłbym wspinaniu się po łańcuchu poprzez wspinanie się na ludzi, polega na tym, że chociaż absolutnie wzrośnie to w twojej karierze, wadą jest to, że wspinanie się na ludzi staje się normą kulturową dość szybko, a wkrótce jedynym sposobem na rozwiązanie każdy problem, bez względu na to, jak niewielki, jest dźganiem innych ludzi w plecy. Może przerodzić się w małe miejsce pracy, podczas gdy kierownictwo nadal usprawiedliwia brak zaangażowania w rozwiązywanie konfliktów jako chory „przetrwanie najsilniejszego” świata.

Jestem fanem zarządzania bez użycia rąk. Cieszę się, że mam zaufanie do wykonywania mojej pracy. Z drugiej strony, gdy pojawia się problem, spodziewam się (a), że członkowie zespołu będą profesjonalni w pierwszej kolejności, oraz (b) że kierownictwo wkroczy i zacznie aktywnie pomagać, zamiast siedzieć z boku walka na śmierć i życie.

Ten facet brzmi jak mizoginiczny maniak kontroli. Założę się, że lubi mikro zarządzać każdym najmniejszym szczegółem i prawdopodobnie każdym najmniejszym szczegółem tego, co robisz.

• On ci nie ufa.

• Patrzy na ciebie z góry za to, że jesteś kobietą

• Czuje się zagrożony przez ciebie, ponieważ jesteś lepszym deweloperem niż on i ponieważ jesteś kobietą.

• Prawdopodobnie mówi i zachowuje się inaczej niż inni męscy członkowie zespołu niż ty.

Radzę porozmawiać z prawnikiem i wyjaśnić mu to. Uzyskaj porady dotyczące dalszego postępowania i dostępnych opcji.

Proszę wziąć to pod uwagę, jesteście celem dyskryminacji ze względu na płeć w miejscu pracy.