„Nie rób programowania po kilku latach od rozpoczęcia kariery”. Czy to uczciwa rada? [Zamknięte]

Jestem trochę doświadczonym programistą, który ma około 5 lat doświadczenia w PHP i nieco mniej w Javie, C # i staram się obecnie nauczyć trochę Pythona. Od początku mojej kariery programisty od czasu do czasu mówili mi inni programiści, że programowanie jest odpowiednie na kilka pierwszych lat kariery (większość z nich trwa 5 lat) i że trzeba zmienić kierunek po to. Powodem, dla którego się prezentują, są bóle głowy i presja związana z programowaniem. Mówią też, że programiści są mniej towarzyscy i zwykle nie lubią poświęcać czasu swoim rodzinom itp., A zwłaszcza „Och, daj spokój, nie możesz programować całego życia!”

Jestem tu nieco zdezorientowany i muszę o to zapytać innych. Jeśli zakończę programowanie, co mam zrobić ?! Myślę, że nauczanie może być dobrym rozwiązaniem w tym przypadku, ale może wymagać najpierw uzyskania stopnia doktora. Warto również zauważyć, że w moim kraju (Pakistan) życie programisty nie jest zbyt dobre, ponieważ zwykle muszą poświęcić 2-3 dodatkowe godziny w biurze, aby wykonać pilne zadania programistyczne. Mam wrażenie, że sytuacja jest nieco podobna również w innych krajach i regionach.

Czy uważasz, że to słuszna rada, aby zmienić karierę z programowania na coś innego po spędzeniu 5 lat w tej dziedzinie?

AKTUALIZACJA

Nie sądzę, że jest to pytanie, na które można udzielić ogólnej odpowiedzi, która jest zawsze poprawna, z wyjątkiem być może odwiecznego „To zależy”.

Najprostsza rada: jeśli programowanie jest tym, co lubisz najbardziej, nie przestawaj, chyba że to się zmieni.

Należy wziąć pod uwagę wiele innych czynników, takich jak rynek pracy, możliwości awansu, lokalizacja i oczywiście wynagrodzenie, ale najważniejsze w każdej decyzji zawodowej jest pytanie „Czy to mnie uszczęśliwi ?”

Mamy kilku programistów, w których pracuję po 50., którzy programują od ponad 20 lat. Jeśli chcesz to zrobić, nie pozwól nikomu powiedzieć, że jest to odpowiednie tylko dla młodych.

Zawieszam kod od 21 lat, więc myślę, że mam kwalifikacje do komentowania tego.

Przede wszystkim istnieje nietrywialna liczba osób, które zaczynają jako programiści, którzy po kilku latach zamierzają całkowicie zająć stanowisko kierownicze. Nie piszą kodu, ponieważ lubią pisać, piszą kod, ponieważ uważają go za niezbędny krok na drodze do ich prawdziwego celu. Podejrzewam, że są to ludzie, którzy każą ci jak najszybciej zejść ze ścieżki kodowania.

Są też ludzie tacy jak ja, którzy lubią programować dla własnego dobra i których umiejętności ludzkie są, powiedzmy, mniej niż wystarczające do zajmowania stanowiska kierowniczego (raz próbowałem i to była katastrofa dla wszystkich zaangażowanych).

Możliwe jest pozostanie na torze technicznym i wcześniejsze wynagrodzenie i odpowiedzialność. Jest też wiele pozycji dla starszych facetów. Mam 46 lat i wszyscy oprócz jednego faceta w moim zespole są starsi ode mnie.

Chociaż znam kilku starszych programistów, którzy popadają w stereotyp MIT übergeek, jestem przekonany, że ogólnie nie jest to prawdą. Ja i większość programistów, których znam, są w moim wieku, mam rodziny, potrzebujemy wolnego czasu i ogólnie prowadzimy normalne życie. Nie jesteśmy zwierzętami imprezowymi, ale też nie jesteśmy mnichami.

Tak, istnieje wiele złych zadań programistycznych. Jednak przemysł podejmuje prawdziwy wysiłek, aby zrównoważyć pracę i życie osobiste, a wiele firm produkujących oprogramowanie robi wszystko, aby uniknąć scenariuszy marszu śmierci. Zawsze będą sprinty (jestem teraz w środku jednego, to po prostu charakter działalności), ale maratony stają się coraz krótsze.

To brzmi dla mnie jak klasyczna rada dużej firmy, która wciąż jest rozpowszechniana po dziesięcioleciach.

Zasadniczo jednym z problemów związanych z rozwojem kariery jest to, że wiele firm nie jest powołanych do oferowania kariery (w przeciwieństwie do pracy) dla programistów. W wielu innych zawodach masz tendencję do powolnego przechodzenia między poziomami dodatkowej odpowiedzialności kierowniczej lub specjalizacji, które wymagają dodatkowego doświadczenia i certyfikatów, aby uzyskać, jeśli chcesz pozostać w roli niezwiązanej z zarządzaniem. Ważne jest jednak to, że w tych dziedzinach znany jest postęp kariery zawodowej, taki jak „pewnego dnia zostanę partnerem” lub „otworzę własną praktykę”.

Z jakiegoś powodu wiele firm, które najwyraźniej przyjęły sposób myślenia, że ​​„kodowanie” 1 jest po prostu czymś, co można zrobić, pisząc na maszynie zgodnie ze szczegółowymi specyfikacjami opracowanymi przez architekta oprogramowania. Ponieważ jest to postrzegane jako nisko zajęty zawód, nie osiąga się żadnego postępu zawodowego jako ktoś, kto pisze oprogramowanie na życie, chyba że po prostu przestaniesz być praktykiem i przejdziesz na wyższy poziom zarządzania.

Moim zdaniem niepokojące jest to, że IBM zauważył w latach 70., że nie oferowanie ścieżki kariery niezwiązanej z zarządzaniem pozostawiło ich z grupą kiepskich menedżerów, którzy byli kiedyś bardzo dobrymi programistami. Jest to znane w branży od dłuższego czasu, ale notatka albo nie dotarła do HR, albo ludzie w zasadzie nie dbają wystarczająco o ten problem.

Obecnie zajmuję się profesjonalnym tworzeniem oprogramowania od końca lat 80. i początku lat 90. XX wieku i nadal głównie zarabiam na życie. Tak, „poświęciłem czas” na zarządzanie na różnych etapach mojej kariery, ale odkryłem, że jestem szczęśliwszy tworząc oprogramowanie (i prawdopodobnie wykonuję trochę zarządzania z boku) niż wspinać się po tym, co ma „oficjalna” drabina kariery być.

Istnieją firmy, które doceniają wartość, jaką doświadczeni inżynierowie oprogramowania mogą wnieść do stołu. Sztuką jest ich znalezienie, jeśli chcesz mieć długoterminową karierę w tworzeniu oprogramowania. Nie sądzę, żeby ludzie wychodzili z „kodowania” po 4-5 latach, to naprawdę dobry pomysł, chyba że chcemy ciągle powtarzać błędy z przeszłości, ponieważ nie ma ich pamięci.

1 Używam tego zarówno jako skrótu do tworzenia oprogramowania, jak i do pokazania, jak często zawód jest postrzegany przez osoby, które nie są w to zaangażowane - aby zacytować PHB „jeśli nie rozumiem, to musi być łatwe”.

Nie, myślę, że to kiepska rada. Jak długo ludzie udzielający tej porady programują? To byłaby jedna z moich retorty. Pracowałem w USA i Kanadzie jako programista i tak naprawdę nie widzę problemu z robieniem tego przez całe życie, jeśli wybiorę taką ścieżkę kariery. Jestem programistą od 1998 roku, więc mam ponad 5 lat doświadczenia w tej dziedzinie i nadal robię to, co robię. Mogą istnieć różne przejścia, które można przejść z miejsca na miejsce lub dowiedzieć się, jaki rodzaj progresji chcą mieć, np. Zostać menedżerem, analitykiem lub architektem.

IMO, programiści mogą być dość towarzyscy, choć kluczem jest to, jaką grupę badamy tutaj. Zbiór fanów „Star Trek”, którzy są również programistami, może mieć niezłą imprezę, jaką sobie wyobrażam, choć inni mogą uważać to za kiepskie

Powodem pytania o doświadczenie jest to, że może pomóc w zapewnieniu kontekstu dla ich porad. Każdy ma uprzedzenia, których nie należy tutaj zapominać. Ludzie powinni być w stanie podążać za swoimi pasjami, a dla niektórych programowanie jest ich pasją. Widziałem programistów, którzy byli tak podekscytowani tworzeniem oprogramowania, że ​​było to raczej zaraźliwe. Niektóre osoby mogą rozwijać się w innych dziedzinach, a inne mogą nadal programować przez dziesięciolecia. To, co działa dla jednego, może nie działać dla drugiego.

Zwykle, gdy ludzie udzielają tego rodzaju rad („Nie bądź wiecznie małpą kodową!”), Nie oznacza to, że powinieneś dążyć do czegoś niezwiązanego z programowaniem, ale iść na stanowisko kierownicze, gdzie spędzasz więcej czasu na planowaniu i zarządzaniu zespoły niż faktycznie kodują. To jest w porządku i wiele osób ostatecznie wolałoby tę alternatywę, ale wielu programistów absolutnie nie cierpi tych obowiązków typu „biznes-y”. Jeśli lubisz kodować, wciąż jest miejsce na postęp, a starsi programiści w wielu organizacjach nie są zbyt daleko w tyle za swoimi menedżerami w zakresie wynagrodzeń i świadczeń. Tak czy inaczej, w miarę zdobywania doświadczenia będziesz otrzymywać oferty i możliwości rozwoju, prawdopodobnie po obu stronach spektrum. Korzystaj z każdej okazji indywidualnie dla każdego przypadku i zdecyduj, czy chcesz podjąć się tej konkretnej roli. Nie wydawało ci się, że ogólnie nienawidzisz programowania, ale bardziej, że boisz się tego, co mówią inni ludzie o tym, jak się rzeczy mają.Nie słuchaj ich . Nie są tobą, a jeśli lubisz kodować, kontynuuj kodowanie. W Programmers SE jest mnóstwo programistów, którzy uwielbiają to, co robią na co dzień i robią to od wielu lat.

Właśnie głosowałem za wszystkimi odpowiedziami, które mówią: „Po prostu rób to, jeśli to kochasz”, ponieważ uważam, że jest to ostatecznie właściwa odpowiedź - ale potem przez chwilę zastanawiałem się nad alternatywnym poglądem, aby sprawdzić, czy potrafię wymyślić dobrego Adwokata Diabła przeciwko opcji „kontynuuj programowanie” ....

Myślę, że pomysł „przechodzenia w górę i wychodzenia” z programowania nie jest tak naprawdę unikalny dla programowania. Jest to raczej ogólna rada dotycząca rozwoju kariery w bardzo wielu zawodach technicznych - w zasadzie każda, która ma tendencję do ograniczania się i jest na tyle ogólna, że ​​nikt tak naprawdę nie staje się mega guru. Programowanie może jednak upaść w środku. W tym sensie istnieją zarówno argumenty za, jak i przeciw.

Pozwól, że wyjaśnię, porównując bycie chirurgiem do bycia księgowym:

Chirurg serca, jeśli zyska światową renomę i jest świetny w swojej dziedzinie, może mieć bardzo dobrą i produktywną karierę po prostu będąc chirurgiem serca. Może wymyśli specjalną nową procedurę, która zrewolucjonizuje operację serca i kardiologię, i będzie nadal ratować życie wykonując te operacje. Krótko mówiąc, kariera zaczyna się mniej więcej tak naprawdę od pracy, którą wykonujesz najlepiej . Poza wygłaszaniem wykładów lub pisaniem o nowej procedurze, którą wymyśliła - kariera pozostaje zasadniczo taka sama - techniczna.

Z drugiej strony, księgowy prawdopodobnie chce wykonywać jedynie klasyczne, niskopoziomowe „prace księgowe”, takie jak osobiste zwroty podatku, tylko we wczesnych latach swojej kariery. Nie sądzę, żeby księgowi mogli po prostu chcieć być małpami zgniatającymi zeznania podatkowe przez całą karierę. Wolą wchodzić i wychodzić na stanowiska kierownicze lub zakładać własne firmy. W każdym razie są szanse, że „naturalny” krok kariery wielu księgowych wykracza poza standardowe, podstawowe „techniczne” prace i „awansuje” w coś bardziej kierowniczego i strategicznego.

Chodzi o to, jeśli pomyślisz o tych dwóch karierach: po pierwsze, dobrze jest nadal robić to samo przez całe życie. Z drugiej strony wygląda to mało ambitnie. Myślę, że to jest klucz - dlatego ludzie dają tę radę. Mają w głowie pomysł, że bycie programistą jest niskopoziomową rolą inżyniera i że nie jesteś tak ambitny w swojej karierze, jeśli po prostu robisz małpy kodowe na całe życie. Dla wielu ludzi ten pomysł prawdopodobnie zrodził się z niewiedzy. Dla innych być może chcą po prostu prestiżu w hierarchii zarządzania.

W każdym razie myślę, że jest to podstawowe źródło tego zjawiska. Ludzie często myślą o wielu zawodach technicznych jako naturalnie ograniczających. Ponieważ ludzie starzeją się, nie powinni nadal wykonywać cholernej pracy technicznej, a raczej przejść do wyższego szczebla zarządzania lub czegoś w rodzaju „wyższego poziomu”, na przykład prowadzenia własnej firmy.

Albo pasjonujesz się programowaniem, w którym to przypadku nie ma powodu, aby przestać to robić.

W przeciwnym razie nie powinieneś tego robić.

Jeśli w pewnym momencie pasja pozostawia miejsce na inne rzeczy, to jest w porządku, a kiedy to się stanie, na pewno znajdź coś innego do zrobienia, ale tymczasem ciesz się!

Jeśli jesteś w związku małżeńskim i / lub masz dzieci, najprawdopodobniej po kilku latach opuścisz programowanie. Marsze śmierci są normą w tej branży, a nie wyjątkiem, a wielu małżonków / dzieci tak bardzo nie lubi mieć tatusia / mamy poza domem. To jest powód, dla którego wielu programistów opuszcza programowanie przed 30. rokiem życia.

zwykle muszą poświęcić 2-3 dodatkowe godziny w biurze na wykonanie pilnych zadań programistycznych. Mam wrażenie, że sytuacja jest nieco podobna również w innych krajach i regionach.

Tak, tego rodzaju wpadki popełniane przez menedżerów są bardzo powszechne - mimo że przez ostatnie 150 lat wyraźnie udokumentowano, że tryb crunch jest najgorszym możliwym sposobem na wykonanie pracy . W Stanach Zjednoczonych, zgodnie z ustawą federalną, wszyscy programiści są „zwolnieni”, co oznacza, że ​​w przypadku braku umowy związkowej przeciwnie, nie dostajemy nadgodzin.

29 USC § 213 a (17) każdy pracownik, który jest analitykiem systemów komputerowych, programistą, inżynierem oprogramowania lub innym podobnie wykwalifikowanym pracownikiem ...

http://codes.lp.findlaw.com/uscode/29/8/213

Moja rada to zawsze mieć jakiś „Plan B” - coś, co zrobisz, kiedy będziesz chciał wyjść lub zostać wypchnięty. Dla niektórych osób wiąże się to z przejściem do zarządzania / ciemnej strony. Czasami robią to, ponieważ nie nadążają, nie chcą lub nie mogą nadążyć za zmianami technologicznymi. Czasami robią to, ponieważ chcą rozwiązać problemy zbyt duże, aby jedna osoba mogła je rozwiązać.

Jeśli wywodzisz się z kultury, w której liczy się twoja przeszłość, a kiedy „ukończysz” kurs na dany temat, nigdy więcej nie będziesz musiał go studiować (nazywam to teorią edukacji na temat szczepionek ), wtedy będziesz przekonaj się, że po kilku latach to, czego się nauczyłeś, nie jest przydatne; z tego kulturowego punktu widzenia będziesz musiał odejść z zawodu, chyba że „wstyd” ciągłego uczenia się nie przeszkadza ci. Szczerze mówiąc, zwykle cierpią z tego powodu amerykańscy menedżerowie, którzy chodzili do szkoły biznesu o bardzo wysokim statusie, ale natknąłem się na ludzi urażonych koniecznością ponownego nauczenia się czegoś, co zrobili lata temu.

programowanie jest odpowiednie dla kilku pierwszych lat pracy przewoźnika (większość z nich zajmuje to 5 lat) i po tym trzeba zmienić kierunek. Powodem jest to, że bóle głowy i presja związana z programowaniem. Mówią też, że programiści są mniej towarzyscy i zwykle nie lubią poświęcać czasu swoim rodzinom itp., A zwłaszcza „Och, daj spokój, nie możesz programować przez całe życie!”

Nigdy tego nie słyszałem i wszystko to brzmi śmiesznie.

Jeśli jesteś programistą i lubisz to, po prostu idź dalej ... nie ma absolutnie żadnego powodu, aby arbitralnie porzucać i zmuszać się do walki o znalezienie innej kariery, aby go zastąpić.

Wiele osób w Pakistanie i Indiach po kilku latach przenosi się do innych zawodów IT. W indyjskich firmach, z którymi współpracuję, obowiązują zasady zatrudniania programistów; wszyscy analitycy biznesowi, architekci, kierownicy projektów, administratorzy baz danych i inni specjaliści początkowo byli programistami. Przypomina to wiele firmowych sklepów z przetwarzaniem danych w Stanach Zjednoczonych do połowy lat 80-tych. Tak więc w tego typu organizacji tak jest oczekiwaną normą, aby „przejść dalej”, w przeciwnym razie mogłoby się wydawać, że nie odnosi się sukcesu. Staramy się zmienić ten sposób myślenia, ponieważ w naszej grupie uważamy, że wysoce doświadczeni programiści są niezwykle korzystni dla projektów. Pięć lat to ledwie wystarczająco dużo czasu, aby naprawdę dobrze pracować w tej dziedzinie.

W każdym razie nie pozwolę innym powiedzieć, co powinieneś robić - chociaż jeśli pracujesz w organizacji takiej, jak opisałem, być może będziesz musiał rozważyć długoterminową rentowność kariery programistycznej, jeśli nie jest to spodziewane lub szanowane, gdzie ty jesteś.

Pracuję jako programista od około dekady, więc podobnie jak wielu innych, którzy już tu pisali, mam trochę doświadczenia związanego z tym pytaniem. Około pięcioletniego okresu faktycznie zauważyłem, że moje zainteresowanie polem zaczęło słabnąć. Byłem jednym ze starszych programistów w mojej firmie i byłem tam od dłuższego czasu. Wydawało się, że zawsze robiliśmy te same stare rzeczy, nawet po przejściu z Visual Basic 6 na C #, a ja byłem coraz bardziej bezinteresowny, spędzając zdecydowanie za dużo czasu na przeglądaniu stron internetowych itp.

W firmie, w której pracowałem, nikt nie zwracał uwagi na to, co działo się w społeczności programistów poza naszym biurem. Koncepcje takie jak TDD i pozostałe praktyki XP stały się popularne, wzorce projektowe, SOLID , refaktoryzacja i tym podobne zyskiwały na znaczeniu, .NET CLR wprowadził radość z ogólnych, ale nie wiedzieliśmy o tym. Przyznam się swobodnie, że byłem częścią problemu, nie patrzyłem na to, co robią inni, ale nie było też nikogo w firmie, włączając w to typy architektów oprogramowania.

Po kilku latach pływania w tym bezmyślnym charakterze w kilku innych firmach o podobnych stylach, szukałem nowej pracy i widziałem mnóstwo warunków, które nic dla mnie nie znaczyły. W tym momencie zdałem sobie sprawę, że muszę się dużo nauczyć i dlatego zacząłem przyśpieszać. Odkrywanie blogosfery, subskrybowanie podcastów takich jak .NET Rocks, uczestnicząc w kilku spotkaniach grup użytkowników i innych tego typu działaniach, zapoznałem się z najlepszymi praktykami branżowymi. W ten sposób zacząłem odzyskiwać zainteresowanie tworzeniem oprogramowania. Natychmiastowe testowanie nowego kodu za pomocą frameworka TDD, refaktoryzacja w celu znalezienia czystszego rozwiązania itp. Sprawiły, że całe doświadczenie było znacznie przyjemniejsze i zmusiło mnie do poszukiwania pracy, w której takie umiejętności byłyby pożądane. Teraz po raz pierwszy od lat kocham swoją pracę. Coś, o czym nigdy bym nie pomyślał, że powiedziałbym kilka lat temu.

Po tym wszystkim, co mam na myśli, chodzi o to, aby starać się być w kontakcie z tym, co dzieje się poza firmą, poza krajem, nawet jeśli niektóre z waszych problemów mogą być dość specyficzne dla kultury. Jeśli potrafisz znaleźć zainteresowanie, podekscytowanie i motywację tym, co się dzieje, możesz skierować niektóre z nich z powrotem na codzienną rutynę i sprawić, że twoje życie zawodowe będzie przyjemniejsze (i być może sprawisz, że wyróżnisz się jako bardziej skuteczny i lepszy programista niż koledzy, lub nawet pomóżcie wyciągnąć je ze sobą). Jeśli mimo wszystko nie odczuwasz iskry entuzjazmu dla tego tematu, być może życie kodujące nie jest dla ciebie.

W swojej karierze programisty (miejmy nadzieję) przejdziesz z podstawowej pozycji „małpy kodowej” na starszego programistę, gdy w pełni zapoznasz się z wybranym językiem i wykorzystaniem wzorców projektowych, dodając umiejętności analizy / projektowania do zostań analitykiem oprogramowania, zdobądź umiejętności niektórych ludzi i zbieraj wymagania, zostań analitykiem biznesowym, a następnie połącz architekturę sprzętową i zostań analitykiem systemowym, w którym to momencie będziesz robił sześć liczb i będziesz bardzo poszukiwany. Lub, od Senior, możesz kontynuować hierarchię nadzorczą do kierownika zespołu, a następnie kierownika projektu.

... ale ZAWSZE będziesz „programować”. ZAWSZE będziesz mieć sytuację, w której osobiście będziesz musiał usiąść i napisać kod. Dopiero gdy przejdziesz do etapu bycia częścią zespołu programistów, do nadzorowania zespołu oprogramowania i zajmowania się pieniędzmi i logistyką projektu, przestaniesz to robić codziennie i prawdopodobnie przestaniesz nazywać się „programistą”.

Programowanie nie różni się niczym od innych w życiu: niektóre rzeczy będziesz robić wiecznie, podczas gdy inne będą bardziej efemeryczne. Programuj tak długo, jak lubisz programować. Pewnego dnia możesz poczuć się pełny, jak po dobrym posiłku, i po prostu naturalnie przejść do czegoś innego, co cię wciągnie. Ale do tego czasu nie martwiłem się tym zbytnio. Jak dowodzą inne odpowiedzi, nierzadko można cieszyć się karierą programistyczną przez wiele dziesięcioleci. :-)

Jest wielu ludzi, którzy dopiero rozpoczynają karierę programistyczną, patrząc na dynamicznie rozwijający się sektor IT. Nie są tak naprawdę zainteresowani programowaniem, ale robią to po to, żeby zarobić na życie. Tacy ludzie mają dość pracy po pewnym czasie i mogą udzielić takiej porady.

Programuję od dłuższego czasu. Zacząłem programować sam, kiedy byłem w szkole, i wciąż to robię i będę to robić wiecznie. Studiuję teraz na uniwersytecie i czasami siedzę cały dzień, pisząc kod, aby nie kończyć moich zadań lub zarabiać pieniądze, ale dlatego, że to uwielbiam. Nie czuję, że niczego mi brakuje.

Odpowiedź jest prosta - jeśli ci się podoba, zrób to, jeśli ci się nie podoba, nie rób tego. Jeśli bardziej lubisz rzeczy związane z zarządzaniem niż programowanie, przejście do zarządzania po 5 latach doświadczenia w programowaniu nie przynosi żadnych szkód.

Możliwe, że stracę kosmyk włosów z powodu zbyt długiego myślenia, przyjmowania zbyt dużej ilości kofeiny i stania się mniej towarzyskim.

Może się okazać, że niektórzy programiści nie są zbyt towarzyscy. Ale to przychodzi im naturalnie. Spędzają dużo czasu na dziwacznych rzeczach, więc ich umiejętności społeczne są nieco słabo rozwinięte. (Google „problemy inteligentnych ludzi”, aby dowiedzieć się więcej.) Jeśli obecnie jesteś społeczny, nie sądzę, abyś stał się mniej społeczny w przyszłości z powodu programowania. Jedyną rzeczą jest czas, który spędzasz w pracy. Jeśli uważasz, że spędzasz cały dzień w biurze, oznacza to problem. Ze względu na charakter zadań programistycznych może być czasem konieczne siedzenie przez dodatkowe godziny. Ale jeśli zdarza się to bardzo często w obecnym miejscu pracy, możesz spróbować przejść do innej pracy.

Nie wiem o sytuacji w Pakistanie, ale w moim kraju zawód ten jest bardzo źle brany pod uwagę i gorzej opłacany. Na pewno będę programować przez całe życie i uczyć się nowych języków, bo to jest coś, co naprawdę mi się podoba. Pytanie brzmi, czy będę musiał przejść do innej pracy i pisać kod tylko jako hobby. A może ucieknę z mojego kraju, kto wie ... Ale programowanie ma moc robienia rzeczy, za które inni ludzie muszą płacić.

Jeszcze jedna myśl, że nie ma nic złego w wspinaniu się po korporacyjnej drabinie podczas kodowania w wolnym czasie. Uważam, że kodowanie to miłe uwolnienie od żmudnych spotkań ze specyfikacjami biznesowymi i analizami, które towarzyszą zespołowi ds. Usług technicznych. Właśnie skończyłem na tym wątku, szukając czegoś w Stack Overflow na temat Ruby on Rails, którego świetnie się uczę.

Ponadto, zachowując ostrożność po stronie technicznej, będziesz nadal rozwijać silne umiejętności techniczne, które pomogą w dalszej drodze. Programiści zwykle mają większy szacunek dla menedżera, który może mówić i mówić. Mam wrażenie, że osoba, która powiedziała ci tę radę, nie należy do tej kategorii.

To, co mówią twoi znajomi o programistach, ma również zastosowanie do każdego, kto jest głęboko zaangażowany w jakąkolwiek trudną dziedzinę.

Więc twoje pytanie naprawdę brzmi: „Czy chcę mieć karierę wymagającą dużego poświęcenia, aby inne dziedziny mojego życia mogły być nieco zagrożone, czy też chcę zrobić coś, o czym mogę całkowicie zapomnieć, kiedy opuszczę pracę w noc i wróć następnego dnia rano? ”

Musisz dobrze poznać siebie, aby odpowiedzieć na to pytanie, a odpowiedź może z czasem ulec zmianie.

IMO, dopóki czujesz się zadowolony i prowokowany jako programista, idź do niego - nie przejmuj się nim, chyba że poczujesz tęsknotę za zmianą (lub nie możesz znaleźć pracy ...) - jeśli i kiedy to czas przyjdzie, przyjdzie.

HTH

Mój ojciec pracuje jako programista przez ostatnie 24 lata. Mówił mi tylko jedną rzecz: „Zbyt wiele wszystkiego jest bezużyteczne”. Ale nie nadaje się do programowania.

Programowanie jest naprawdę trudną dziedziną i ma niewielką nagrodę, gdy porównasz ją z innymi zawodami, szczególnie w Pakistanie. Kiedy byłem w Pakistanie, słyszałem o młodych utalentowanych programistach, którzy dostali dobrą pensję (niezbyt dobrą BTW), ale musieli od nich dużo oleju. Osobiście nie chciałbym programować przez długi czas. Ale potem muszę coś zrobić :) A przy okazji programowanie jest fajne.

Z wiekiem zdobywasz duże doświadczenie, które pojawia się w twoim CV. Słyszałem o tym i myślę, że to nieprawda. Oczywiście, jeśli jesteś w stanie umysłu, w którym nie jesteś w stanie skoncentrować się lub stracić zainteresowania, nie możesz tak naprawdę programować. Twoje życie społeczne, zwłaszcza problemy i zainteresowania, mogą mieć duży wpływ na twoje umiejętności w tej dziedzinie.

Osobiście zmieniłem drogę od programowania i poszedłem do służby publicznej, ale programowanie też jest fajne. Musisz być trochę szalony, aby zostać programistą.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​na wyższych stanowiskach IT są dwa rodzaje specjalistów.

• Zarząd branży informatycznej
• Starszy technik

Wszystko zależy od tego, gdzie chcesz się rozwinąć. Jeśli przewidujesz, że będziesz pisać kod aż do przejścia na emeryturę, to chcesz drugiej opcji. Ale jeśli chcesz być szefem zespołu i zarządzać ludźmi zamiast kodu, ten pierwszy byłby najlepszym rozwiązaniem.

Nie ma właściwej odpowiedzi. Wielu z nas naprawdę lubi pisanie kodu i programowanie, rozwiązując drobne problemy. Ale jest też wielu ludzi, którzy lubią „większy obraz”, na przykład zarządzanie ludźmi / projektami.

To nie tylko strona programistyczna. Ten sam „profesjonalny widelec w drodze” widzisz w innych aspektach, takich jak tworzenie sieci, administrowanie bazami danych, administracja systemem itp.