Dlaczego frameworki Windows Forms / Swing preferują dziedziczenie zamiast kompozycji?

Dzisiaj mój profesor skomentował, że to dziwne, że chociaż filozofia SWT polega na tworzeniu własnych kontroli przez kompozycję, Swing wydaje się faworyzować dziedziczenie.

Prawie nie mam kontaktu z obiema platformami, ale z tego, co pamiętam w Windows Forms C #, zwykle rozszerza się sterowanie, podobnie jak Swing.

Ponieważ ludzie zazwyczaj wolą kompozycję niż dziedziczenie, dlaczego ludzie z Swing / Windows Forms nie preferowali kompozycji zamiast dziedziczenia?

JComponentujawnia wiele funkcjonalności . Gdyby JComponentbył interfejs i komponenty zostały zaimplementowane z kompozycją, proste komponenty musiałyby mieć dziesiątki prostych metod pakowania, np

class MyComponent implements JComponent {
    JPanel panel;
    public boolean contains(int x, int y) {
        return panel.contains(x, y);
    }
    ...
}

Istnieje również powód wydajności, aby preferować dziedziczenie nad kompozycją - przesłonięcie nic nie kosztuje (zakładając brak superwywołania), a kompozycja kosztuje dodatkowo INVOKEVIRTUAL. Nie wiem, czy wpłynęło to na projekt Swinga, ale jest to duży problem dla klas kolekcji.

Swing Framework jest w rzeczywistości zaprojektowany zgodnie z Composite Design Pattern. Przyznaję, że jest tam wiele dziedziczenia, ale zwykle komponowałbyś własne formy przy użyciu kompozycji. Oznacza to, że forma jest kompozycją pojemników i kontroli poziomu pośredniego.

W Javie dużo łatwiej jest korzystać z dziedziczenia tylko dlatego, że wszystko jest wirtualne. Chcesz naprawić „funkcję” w JTable / JFrame? Rozszerz go, zastąp metody problematyczne, a następnie użyj wszędzie tabeli / ramki.

Myślę o takich rzeczach jak WPF, gdzie powiązanie danych jest podstawową cechą projektu, znacznie ułatwia tworzenie kompozycji zamiast dziedziczenia.

W Effective Java , pozycja 17, Bloch wspomina, że ​​klasa zaprojektowana do dziedziczenia „musi udokumentować swoje samodzielne stosowanie nadrzędnych metod”. Znakiem rozpoznawczym tego jest zwrot „ implementacja” . Zobaczysz to w klasach takich jak JTablei JInternalFrame. Jest to jedna miara dziedziczenia według projektu w Swing.

Od C # 3.5 mamy pojęcie nazywane jako Metody Rozszerzenia, które pozwalają na pojęcie składu niż dziedziczenia.

W tym procesie implementujemy rozszerzoną funkcjonalność do istniejącej klasy poprzez dodanie klasy rozszerzającej, która renderuje nową funkcję do istniejącej klasy.

Więcej informacji można znaleźć tutaj