Co ma znaczyć casting?

Podczas kodowania w językach niskiego poziomu, takich jak CI, zauważ, że rzutowanie czasami oznacza „reinterpretuj te bajty, tak jakby zawsze był tego innego typu”, a innym razem jako „inteligentnie przekonwertuj tę wartość na ten inny typ”.

Jakie jest pierwotne znaczenie tego słowa i czy istnieje spójność, kiedy należy spodziewać się konwersji, a kiedy surowej interpretacji?

Przesyłanie w C jest wyjątkowe, w przeciwieństwie do innych języków. Nigdy też nie jest inteligentny.

Rzutowanie w C konwertuje wartości z jednego typu na inny przy użyciu dokładnie zdefiniowanych reguł. Jeśli naprawdę potrzebujesz wiedzieć, przeczytaj standard. W przeciwnym razie główne punkty to:

1. Konwersja między typami liczb całkowitych zachowuje wartość, jeśli to możliwe. Jeśli miejsce docelowe ma więcej bitów, rozszerza się i jest ogólnie bezpieczne, ale może obejmować rozszerzenie znaku. Jeśli węższy, bity zostaną utracone.
2. Konwersja między typami wskaźników zachowuje wartość wskaźnika, ale wyniki są często niezdefiniowane, często nieprzenośne i często przydatne w zaawansowanych scenariuszach.
3. Konwersja między typami liczb całkowitych a wskaźnikami jest OK, jeśli liczba całkowita jest wystarczająco duża i zachowuje wzorzec bitowy (cokolwiek by to nie znaczyło). Jeśli liczba całkowita jest zbyt mała, wynik jest niezdefiniowany, ale nie jest użyteczny. Z reguły „długa” jest wystarczająco szeroka dla „pustki *”, ale nie ma gwarancji! Wskaźniki utworzone w ten sposób mogą być nieważne na wiele interesujących sposobów.
4. Konwersja między typami zmiennoprzecinkowymi i liczbami całkowitymi są konwersjami arytmetycznymi zdefiniowanymi przez odpowiednią procedurę biblioteczną (z obcięciem, bez zaokrąglania).
5. Możesz rzucić wartość zwracaną funkcji, aby anulować. Nigdy nie mam. Nic nie robi.

Niektóre rzutowania są stosowane domyślnie, a w niektórych kompilator generuje ostrzeżenie. Najlepiej posłuchaj ostrzeżeń!

Słownikową definicję obsady najlepiej zignorować, ponieważ jest nieprzydatna. Wiele obsad jest lepiej opisanych terminami konwersja lub przymus, więc warto je też poznać.

C ++ jest DUŻO bardziej skomplikowany, ale o to nie pytałeś, prawda?

Ta część słownika Webster zawiera poprawną definicję:

a: aby nadać kształt (substancji) przez wlanie płynnej lub plastikowej formy do formy i pozostawienie do stwardnienia bez ciśnienia
b: do wytworzenia w tym procesie

Zatem przed rzutowaniem „obiekt” (nie dosłownie obiekt OOP) ma określony kształt (typ). Kiedy ponownie go rzucisz, czyli „wylejesz beton” wokół niego, aby nadać mu nowy kształt, to właśnie robisz z odlewem. Masz liczbę jako liczbę całkowitą w kształcie sześciokąta, a po rzuceniu otrzymasz ciąg w kształcie prostokąta.

Przydatne może być rozdzielenie rzutów C na dwie grupy:

1. Rzutowanie numeryczne - konwertuj liczbę między jedną reprezentacją na drugą, próbując zachować wartość. Na przykład - (int)3.1byłoby 3. Istnieją dokładne reguły określające, co dzieje się, gdy nie można zachować dokładnej wartości.

2. Rzutowanie wskaźnika - Zachowaj adres pamięci, ale zmień sposób, w jaki jest wyrenderowany. Na przykład for float x=3.5, *(int *)&xdaje 1080033280- ta liczba całkowita jest reprezentowana przez ten sam wzór bitowy, który reprezentuje liczbę zmiennoprzecinkową 3.5.

cast (v): to receive form in a mold

W C ++ różne rodzaje rzutowań mogą być bardziej wyraźne, reinterpret_castco oznacza „traktuj te bajty tak, jakby były już inną rzeczą”. W C można to absolutnie jednoznacznie określić za pomocą a union, rzutowanie z (type)operatorem będzie próbowało zachować wynik liczbowo równoważny, aż do utraty precyzji.