Dobry profesor jest na szczęście nadal z nami, a najlepszym sposobem na uzyskanie ostatecznej odpowiedzi jest napisanie go i spytanie o zdanie.
To powiedziawszy, nie sądzę, żeby liczba bezwzględna miała tak duże znaczenie, jak funkcja, którą reprezentują silnie. Niezależnie od tego, czy Knuth zdawał sobie z tego sprawę, model, który ustanowił z tym stwierdzeniem, działa bardzo dobrze, jeśli chodzi o spojrzenie wstecz na to, co było praktyczne do obliczenia w poprzednich dziesięcioleciach i do przodu w następnych.
W 1973 r. Nasza zdolność do generowania, przechowywania, przesyłania i przetwarzania danych była wystarczająco ograniczona, aby uzyskać 10! rozsądna postać z „dalekiej krawędzi”, o którą można strzelać. Wątpię, aby Knuth (lub ktokolwiek inny) byłby w stanie przewidzieć wykładniczą poprawę w prawie wszystkim, co nas cieszyło od tego czasu, ale silnie pasują do rzeczywistych liczb.
Widziałem to z pierwszej ręki: Dziesięć lat temu pracowałem nad projektem, w którym opracowywaliśmy sposoby przechowywania i przetwarzania około 50 milionów rekordów, jednocześnie zastanawiając się, jak moglibyśmy zrobić rząd wielkości więcej. Dziesięć lat później wykonuję podobny projekt. Moje liczby docelowe uległy zmianie, wszystkie w sposób czynnikowy:
2002 2012
Small Test ....... 9! / 362K ... 10! / 3.6M
Large Test ....... 10! / 3.6M ... 11! / 40M
Capacity Goal .... 11! / 40M ... 12! / 479M
Capacity Dream ... 12! / 479M ... 13! / 6.3B
Grupy wykonujące oba projekty skupiały się na znacznie bardziej okrągłych liczbach, ale czynniki nie są bardzo odległe. Googles i Facebook na całym świecie mają zasoby do robienia rzeczy, o których marzy mój obecny projekt, ale z miejsca, 13!
w którym siedzę, za dziesięć lat lub mniej nie wydaje się tak daleko poza zasięgiem.
Nie myślałem o dużych ilościach danych w 1992 roku, ale z perspektywy czasu wynika, że prawdopodobnie szukałem wszystkiego o jeden czynnik mniej.