Dlaczego tak wiele przestrzeni nazw zaczyna się od com

Zauważyłem, że wiele firm używa przestrzeni nazw „odwrotna nazwa domeny” i jestem ciekawy, skąd ta praktyka się wzięła i dlaczego trwa. Czy kontynuuje to tylko z powodu praktyki głosowania, czy też istnieje wyjątkowa koncepcja architektury, której mógłbym tu brakować?

Zwróć także uwagę na pytania, takie jak: https://stackoverflow.com/questions/189209/do-you-really-use-your-reverse-domain-for-package-naming-in-java, które odpowiadają na moje pytanie, ale nie 100 %

_{(Jeśli to sprawi, że poczujesz się lepiej, jestem naprawdę ciekawy, czy powinienem go używać do moich wysiłków w zakresie przestrzeni nazw javascript, ale jestem bardziej ciekawy, kiedy i dlaczego, i to powinno pomóc mi w odpowiedzi na odpowiedź javascript, nota bene: „okno”)}

Przykład tej praktyki obejmującej foldery i pliki:

Odwrotna notacja domen ma swoje początki w Javie, ale jest szeroko stosowana na wielu platformach, takich jak Pakiety Androida, Pakiety Mac OS X, JavaScript, ActionScript i inne.

Ta praktyka jest niezwykle przydatna, ponieważ zapewnia zdecentralizowany system oprogramowania do przestrzeni nazw. Nie trzeba składać wniosku do scentralizowanej agencji o przestrzeń nazw; wystarczy użyć nazwy domeny (odwróconej) i zarządzać nią we własnej organizacji. Nazewając takie pakiety, można być niemal pewnym, że kod nie będzie kolidował z innymi pakietami.

Z samouczków Java Oracle :

Firmy używają swojej odwróconej nazwy domeny internetowej do rozpoczynania nazw swoich pakietów, na przykład com.example.mypackage dla pakietu o nazwie mypackage utworzonego przez programistę w example.com.

Kolizje nazw występujące w obrębie jednej firmy muszą być obsługiwane przez konwencję w ramach tej firmy, być może poprzez dołączenie regionu lub nazwy projektu po nazwie firmy (na przykład com.example.region.mypackage).

To coś więcej niż zwykła praktyka, to dobra praktyka, ponieważ jest to kompletna i w pełni specyficzna przestrzeń nazw. Gdyby istniały dwie firmy o nazwie Acme i obie wybrały przestrzeń nazw acme., ich kod byłby w konflikcie. Ale tylko jedna z tych firm może posiadać domenę acme.com , więc mogą korzystać z com.acme.przestrzeni nazw.

Odwrócenie nazwy domeny pozwala na odgórną architekturę. comzawierałby kod firm (lub każdego, kto jest właścicielem nazwy domeny .com), a pod nimi nazwy firm (domeny). Następnie głębiej w tej strukturze byłaby struktura organizacji i / lub rzeczywista przestrzeń nazw. (Na przykład, jeśli był to kod z sieci o nazwie internal.acme.com , który nadaje temu działowi własną podprzestrzeń nazw com.acme.) Ta odgórna struktura jest używana w wielu aplikacjach, w tym w administracji systemów. (Jest to podobne do wyszukiwania wstecznego adresu IP).

Osobiście używam go do całego nowego kodu JavaScript, który piszę dla mojej firmy. Zapewnia to, że kod nigdy nie będzie w konflikcie z żadnym innym kodem, nawet jeśli później napiszę ten sam kod dla innej firmy. Może to utrudnić dostęp do kodu (pisanie com.digitalfruition.może trochę się wydłużyć), ale można to łatwo obejść za pomocą zamknięcia i zmiennej lokalnej ( var DF = com.digitalfruition).

Wynika to z faktu, że używanie przestrzeni nazw ogromnie zmniejsza ryzyko konfliktów nazw, a także dlatego, że używanie nazwy domeny (która została już uregulowana) jest dobrym sposobem na utworzenie globalnej przestrzeni nazw.

Odwracając część domeny w przestrzeni nazw, czynisz ją sortowalną; wszystkie nazwy należące do twojej małej części wszechświata przestrzeni nazw są posortowane razem.

I na koniec, TLD .comjest najpopularniejszą TLD w Internecie, więc jest używana przez większą liczbę programistów niż jakakolwiek inna TLD.

W każdym razie praktyka rozpoczęła się od języka Java, w którym każda klasa musi mieć własny plik, a do grania w większym ekosystemie wprowadzono globalny schemat przestrzeni nazw, aby ułatwić klasyfikację klas.

Endianness

Nie jestem ekspertem od Java, ale jeśli chodzi o ogólny wzorzec, jest to po prostu kolejna kombinacja big-endian kontra little-endian, mówiąc metaforycznie.

„Endianness” jest czasami używany do opisania kolejności składników nazwy domeny, np. „En.wikipedia.org” (zwykła nowoczesna forma „little-endian”) w porównaniu do odwrotnego DNS „org.wikipedia.en” ( „big-endian”, używany do nazywania komponentów, pakietów lub typów w systemach komputerowych, na przykład pakietów Java, plików „.plist” na komputerach Macintosh itp.). Adresy URL można uznać za „big-endian”, nawet jeśli część hosta może być nazwą DNS „little-endian”.

W tym przypadku przypuszczalnie w celach organizacyjnych umożliwia naturalne grupowanie / rozgałęzianie drzew. Utrzymuje porządek na wyższym poziomie, a ty kopiesz w celu uzyskania bardziej szczegółowych szczegółów.

Alternatywa byłaby bardzo płaska, a sensowne / potencjalnie przydatne grupowanie musiałoby być interpretowane w przeciwieństwie do bycia nieodłącznym elementem struktury.

Myślę, że w innych odpowiedziach nie wspomniano o drobnych szczegółach: Powodem, dla którego .com TLD jest najbardziej popularny, jest to, że we wczesnych dniach Internetu przeglądarki internetowe takie jak Netscape Navigator „automatycznie dołączały” .com, jeśli brakowało go w adresie (np. jeśli wyszukiwanie nazwy nie powiodło się). Więc jeśli wpiszesz „shareware”, zostanie ono rozwinięte do „ http://shareware.com ” (lub „ http://www.shareware.com ”; nie pamiętam szczegółów www). Domeny .com są prawdopodobnie nadal najbardziej popularne.