Dlaczego użytkownicy Git twierdzą, że Subversion nie ma całego kodu źródłowego lokalnie?

Mówię tylko o tym, co przeczytałem na SO, więc wybacz mi, ale wszystko, co czytam, mówi, że jedną z głównych zalet Git nad Subversion jest to, że Git przekazuje cały kod źródłowy deweloperowi lokalnie, nie musząc nic robić na serwer.

Przy ograniczonym użyciu SVN i TortoiseSVN miałem cały kod źródłowy, a przynajmniej tak mi się wydawało. Na przykład mam stronę internetową. Przesyłam go do SVN. Nadal prowadzę witrynę lokalnie, prawda? Jeśli ktoś zgłosi zmianę, a ja nie będę połączony, nie będzie miało znaczenia, czy mam Git, czy nie, dopóki nie połączę się ponownie z serwerem.

Nie rozumiem. Nie proszę o powtórzenie jednego z drugim oprócz tego jednego punktu.

Przesłana przez ciebie przesłanka jest naprawdę błędna:

jedną z głównych zalet Git nad Subversion jest to, że Git przekazuje cały kod źródłowy deweloperowi lokalnie

Zarówno Subversion, jak i Git, masz kod źródłowy lokalnie. Dzięki Git masz zarówno kod źródłowy, jak i repozytorium na komputerze lokalnym.

To idzie mniej więcej tak.

Obalenie:

Twój kod <-> The Repository

Git:

Twój kod <-> Twoje lokalne repozytorium <-> Zdalne repozytorium (... <-> inne zdalne repozytorium itd.)

Jedną z korzyści uzyskanych z tej struktury jest to, że nadal możesz korzystać z kontroli źródła i zatwierdzać lokalne zmiany w lokalnym repozytorium bez zakłócania pracy innych członków zespołu (którym udostępniasz zdalne repozytorium).

Z Subversion będziesz musiał albo ryzykować zepsucie kompilacji dla innych ludzi, albo cierpieć z powodu długotrwałego rozwoju lokalnego bez jakiejkolwiek kontroli źródła, co kończy się ogromnym zatwierdzeniem (lub bardziej prawdopodobne cofnięciem).

Z drugiej strony w Git możesz swobodnie zatwierdzić te zmiany w swoim lokalnym repozytorium, przeglądać logi i pliki różnic lub zmiany, i tylko wtedy, gdy czujesz, że jest gotowy do udostępnienia zespołowi, wypchnij zmiany z lokalnego repozytorium do zdalnego.

Git lub Mercurial przechowują całe twoje repozytorium lokalnie ze wszystkimi wersjami i nazwanymi oddziałami. Subversion przechowuje tylko jeden - zwykle rewizję głowy. Dzięki Git i Mercurial możesz uzyskać dostęp do pełnego repozytorium (tj. Bieżącego kodu źródłowego i jego historii), nawet gdy twoja sieć ulegnie awarii z SVN, jesteś ograniczony do ostatniej wersji, którą zaktualizowałeś.

Krótka odpowiedź brzmi: z git masz cały kod źródłowy, z subversion masz całą najnowszą wersję kodu źródłowego.

Git przechowuje lokalnie kopię całej historii Twojego repozytorium. Dzięki subversion cała historia jest na serwerze.

Myślę, że możesz dostać się do tego, że w SVN wszystkie twoje działania wymagają komunikacji z serwerem, czego nie robi GIT. W przypadku SVN, jeśli chcesz rozgałęzić się, rozgałęziasz się na serwerze i ściągasz tę gałąź. Dzięki GIT możesz utworzyć oddział lokalny bez wiedzy o tym „serwera”.

Masz rację mówiąc, że masz kod źródłowy zarówno w SVN, jak i GIT, ale w przypadku GIT nie musi istnieć scentralizowany serwer, który również zawiera kod źródłowy. Dzięki GIT możesz być JEDYNYM człowiekiem z kodem źródłowym, ale nadal możesz wykonywać wszystkie funkcje, które zrobiłbyś z typowym VCS.

Słyszałem argumenty przeciwko GIT i myślę, że może to pomóc w twoim pytaniu, mówiąc, że skoro nie musisz się zobowiązać do centralnego repozytorium, jesteś właścicielem swojego kodu źródłowego, dopóki go nie zatwierdzisz i nie prześlesz na serwer, jeśli masz jeden. W przypadku SVN jedynym sposobem na kontrolę wersji jest zatwierdzenie na serwerze, ale dzięki GIT możesz potencjalnie zachować wszystko na komputerze lokalnym, a jeśli coś pójdzie nie tak, możesz „stracić wszystko”, nawet jeśli równie łatwo możesz stracisz wszystkie zmiany w SVN, jeśli nie zatwierdziłeś i twój dysk również się zawiesił.

mówiąc, że ponieważ nie musisz zatwierdzać centralnego repozytorium, jesteś właścicielem swojego kodu źródłowego, dopóki go nie zatwierdzisz i nie prześlesz na serwer, jeśli taki masz. W przypadku SVN jedynym sposobem na kontrolę wersji jest zatwierdzenie na serwerze, ale dzięki GIT możesz potencjalnie zachować wszystko na komputerze lokalnym, a jeśli coś pójdzie nie tak, możesz „stracić wszystko”, nawet jeśli równie łatwo możesz stracisz wszystkie zmiany w SVN, jeśli nie zatwierdziłeś i twój dysk również się zawiesił.

Jeśli naciskasz codziennie, ryzyko powinno być niewielkie. Ale jeśli jesteś zmuszony codziennie zatwierdzać na serwerze SVN, to pod koniec dnia możesz zrobić wszystko w jednym dużym zestawie zmian, który nie dzieli każdej zmiany na małe kroki. Z git zachęca się do dokonywania wielu małych zmian. Podczas wypychania, jeśli wymagane jest scalanie, spróbuj połączyć i wypchnij. Jeśli nie możesz w tej chwili scalić, możesz przekazać do nowej gałęzi lub innego repozytorium na serwerze.