Wybór implementacji JAX-RS dla nowego projektu

Zaczynam nowy projekt Java, który będzie wymagał RESTful API. Będzie to aplikacja biznesowa SaaS obsługująca klientów mobilnych.

Opracowałem jeden projekt z Javą EE 6, ale nie znam się zbytnio na ekosystemie, ponieważ większość mojego doświadczenia dotyczy platformy Microsoft.

Jaki byłby rozsądny wybór dla implementacji JAX-RS dla nowego projektu, takiego jak opisany?

Sądząc z listy Wikipedii , głównymi pretendentami wydają się Jersey, Apache CXF, RESTeasy i Restlet. Jednak porównanie implementacji JAX-RS cytowanych na Wikipedii pochodzi z 2008 roku.

Moje pierwsze wrażenia z ich stron głównych to:

• CXF ma być bardzo kompleksowym rozwiązaniem (przypomina mi WCF w przestrzeni Microsoft), co sprawia, że ​​uważam, że zrozumienie, konfiguracja i debugowanie może być bardziej skomplikowane niż to, czego potrzebuję;
• Jersey jest implementacją referencyjną i może być dobrym wyborem, ale jest dziedzictwem firmy Sun i nie jestem pewien, jak Oracle ją traktuje (strona ogłoszeń nie działa i ostatnie powiadomienie o zatwierdzeniu pochodzi sprzed 4 miesięcy);
• RESTeasy pochodzi od JBossa i prawdopodobnie jest to solidna opcja, chociaż nie jestem pewien co do krzywej uczenia się;
• Restlet wydaje się być popularny, ale ma wiele historii, nie jestem pewien, jak aktualny jest w świecie Java EE 6 lub czy niesie za sobą ciężkie nastawienie J2EE (jak wiele konfiguracji XML).

Jakie byłyby zalety każdej z tych alternatyw? Co z krzywą uczenia się? Wsparcie funkcji? Oprzyrządowanie (np. NetBeans lub wizard Eclipse)? Co z łatwością debugowania, a także wdrażania? Czy któryś z tych projektów jest bardziej aktualny niż inne? Jak stabilne są?

Uwielbiam Dropwizard za ogólne rozwiązanie

Dropwizard opowiada się za lekkim rozwiązaniem, które oferuje znacznie szybsze cykle programowania. Zasadniczo zapewnia klej do następujących dobrze znanych ram:

• Molo (HTTP)
• Jersey (JAX-RS)
• Jackson (JSON lub XML)
• Guawa (doskonałe dodatki do bibliotek JDK)
• Metryki (monitorowanie aplikacji w czasie rzeczywistym)
• Hibernacja Walidator (weryfikacja danych wejściowych)
• OAuth (uwierzytelnianie RESTful)

Połączenie powyższego, w połączeniu z solidnym podejściem do testów funkcjonalnych, daje kompletne rozwiązanie do szybkiego uruchomienia usługi.

Tak? I pytanie JAX-RS, które zadałem ...

Zauważysz, że wybrali Jersey, referencyjną implementację JAX-RS. Jako RESTEasy, pomyślałem, że to będzie problem, ale krzywa uczenia się była zerowa. Te dwa są w dużej mierze wymienne. Powiedziałbym jednak, że klient Jersey oferuje płynny interfejs do konstruowania testów. Przykładem może być ...

 @Override
  protected void setUpResources() {
    addResource(new HelloWorldResource("Hello, %s!","Stranger"));

    setUpAuthenticator();
  }

  @Test
  public void simpleResourceTest() throws Exception {

    Saying expectedSaying = new Saying(1,"Hello, Stranger!");

    Saying actualSaying = client()
      .resource("/hello-world")
      .get(Saying.class);

    assertEquals("GET hello-world returns a default",expectedSaying.getContent(),actualSaying.getContent());

}

Możesz rzucić okiem na to pytanie , które omawia niektóre doświadczenia innych programistów.

Mogę osobiście polecić Jersey. Jest bardzo łatwy w użyciu i ma dobrą opinię, ponieważ jest implementacją referencyjną. Oznacza to również, że będzie on utrzymywany i obsługiwany przez następną chwilę.