Jak uniknąć sytuacji „CZY WIESZ, ŻE CODEZ”?

Mam dziwną sytuację w pracy, w której mój kolega często pyta mnie i innych współpracowników o działający kod.

Chciałbym mu pomóc, ale ta ciągła prośba o trywialne fragmenty przerywa moje myśli i czasami utrudnia koncentrację.

Ponadto mam wrażenie (...), że żądania te są generowane przez brak kompetencji, bardziej niż przez lenistwo. W rzeczywistości często pyta o rzeczy, które udają, że znają odpowiedź, ponieważ kiedy rozwiązuję problem, zwykle mówi takie rzeczy jak „Jasne”, „Tak, tak właśnie myślałem”, sprawiając wrażenie, że moja odpowiedź nie jest tego warta.

Jak rozwiązać tę zawstydzającą sytuację?
Czy powinienem wyraźniej pokazać innym kolegom jego brak wiedzy (mówiąc: „zrób to sam, jeśli możesz, proszę”), czy dalej dawać mu to, czego chce?

Myślę, że powinien zebrać wszystkie swoje pytania w jednym, abym mógł poświęcić mu trochę czasu i sam mógł popracować nad swoimi rzeczami.

W zespole nie ma hierarchii, muszę powiedzieć, że oboje mamy podobny staż pracy wynoszący mniej więcej pięć lat. Z tego samego powodu uważam, że nie mogę zgłosić się do kierownictwa, ponieważ trywialne pytania są często ignorowane.

Rozmawiałem z pozostałymi dwoma członkami, a oni się ze mną zgadzają: w rzeczywistości często pyta koleżanek.

Moja odpowiedź brzmiałaby: „Jestem teraz trochę zajęta, czy możesz wysłać mi e-mail, a zajmę się tym później”. Są szanse, że niektóre z jego pytań są uzasadnione, zmuszając go do wysłania Ci e-maila, nie przerywa to przepływu i nie jest prawdopodobne, aby zawracał sobie głowę szczegółowym opisem problemu w wiadomości e-mail, jeśli jest to trywialne. Następnie masz również dokumentację do pokazania kierownictwu, jeśli jego pytania nadal pozostają na nieuzasadnionym poziomie.

Pierwszą rzeczą do zrobienia jest szczera dyskusja z tym facetem. Zrób to jeden na jednego zamiast w grupie, bo może poczuć się wychowany (być może na to zasługuje). Zapytaj go, dlaczego ciągle zadaje te pytania, wyjaśnij, jak to przeszkadza w twojej pracy - zobacz, co ma do powiedzenia.

W zależności od tego, czego możesz się dowiedzieć z tej rozmowy, spróbuj sprawdzić, czy on sam może się uczyć. Pomóż mu pomóc sobie zamiast dawać mu odpowiedzi. Sprawdź, czy wystarczy wskazać mu właściwy kierunek.

Jeśli żadne z powyższych nie pomoże:

Ty i twoi koledzy powinniście przestać odpowiadać na jego trywialne pytania.

Odpowiedzi takie jak:

• Niestety nie mogę teraz pomóc. Mam termin.
• Dlaczego pytasz?
• To wygląda na banalne dla kogoś takiego jak ty.

Zasadniczo, jeśli cała drużyna zgodzi się na to, będzie musiał sam to wymyślić.

Mówisz, że to nie współpracuje - tak, jest. To o to chodzi.

Masz członka zespołu, który nie pociąga za sobą - w rzeczywistości powoduje, że ty i twoi koledzy jesteście mniej wydajni. Jeśli jest na poziomie, że pytania te nie są pytaniami, które powinien zadać, odmów odpowiedzi.

Jeśli uważasz, że nie jest to dobra strategia, możesz uruchomić dziennik przerw. Nagrywaj za każdym razem, gdy zadaje ci trywialne pytanie, i ile czasu zajęło ci powrót do pracy (to znaczy, do poziomu świadomości, w którym byłeś przed przerwą).

Ten dziennik da ci wyobrażenie, ile czasu cię kosztuje. Jeśli wszyscy twoi koledzy to zrobią, będziesz miał dobre pojęcie o tym, jak poważny jest problem.

To, co zrobisz z tymi danymi, zależy od Ciebie - przedyskutuj je z nim, wyjaśnij problem i spróbuj rozwiązać problem lub przekaż go zarządowi.

Konstruktywny sposób podejścia to (bo można powiedzieć, że czuje się jak to jest z powodu braku kompetencji), może wyglądać następująco:

• Spróbuj wytrenować go w kierunku odpowiedzi, ale postaraj się, aby wymyślił ostateczną odpowiedź. W ten sposób nauczy się, jak wymyślać trywialne rzeczy, a także nabędzie pewności co do własnych kompetencji w zakresie opracowywania rozwiązań (być może jest niepewny i potrzebuje potwierdzenia ciebie i / lub twoich kolegów? ).

• Jeśli wielokrotnie zadaje podobne pytanie, wyjaśnij, że już to wyjaśniłeś i że powinien to wiedzieć (ponieważ w tym konkretnym przypadku faktycznie WIESZ, jaka powinna być jego wiedza na ten temat).

Jako osoba, która wcześniej zatrudniała tego rodzaju osoby, powiem wam, że uświadomienie sobie tego problemu to naprawdę dobry uczynek. W tych okolicznościach chciałem, aby mój lud zrobił:

• Zacznij mówić nie. Jest to trudne, ponieważ ci ludzie są bardzo dobrzy w tym, co robią, co sprawia, że ​​inni pomagają im. Bardzo dobre. [patrz przypis 1]
• Jeśli masz na to ochotę, poprowadź dorosłą rozmowę, w której określisz zachowanie i powiesz, że nie będziesz już uczestniczyć. To jest opcjonalne. Nie musisz mówić współpracownikowi, że nie może dowolnie pobierać z portfela 20 dolarów.
• Powiedz swojemu szefowi. Panie, chciałbym, żeby ludzie powiedzieli mi wcześniej.

Wiesz, co się stanie, jeśli ten współpracownik zostanie zwolniony? To jest szokująca rzecz. NIC ZŁEGO. Jeśli zespół produkował x jednostek pracy tydzień wcześniej, nadal będzie produkował x jednostek pracy tydzień później. Czas, który ta osoba pochłania, oraz zakłócenia, które powodują w toku pracy, można naprawdę zauważyć dopiero później. Zrobisz więcej, gdy to zachowanie się skończy. Ty też będziesz szczęśliwszy. A Twoja firma będzie miała więcej pieniędzy.

Uwaga 1: Kiedyś miałem pracownika, który miał zły dzień w zły tydzień. Odp .: Powiedziałem, że potrzebuję listę wszystkich waszych wybitnych rzeczy i ich stanu przed dzisiejszym powrotem do domu. Przyjrzę się temu wieczorem i jutro rano opracujemy plan. W ciągu dnia pozostała godzina. Po tym, jak opuściłem biuro A (żeby pojechać do domu, nie pracowaliśmy o tej samej godzinie), zamieniłem B i zastraszałem A, aby „pomagał” w projekcie B (co nie było nawet ważne dla firmy, był to projekt szkoleniowy, aby zrobić B lepiej w konkretnej technologii, dodając coś do naszej witryny) na - zgadłeś - jedną godzinę. Potem A poszedł do domu. Nie mam nic przeciwko temu, trudny przystanek to trudny przystanek. Ale byłam wściekła na B następnego dnia. Poziom umiejętności niezbędny do tego, aby inteligentni ludzie porzucili wszystko za ciebie, nie jest czymś niedocenianym. Możesz zdecydować się powiedzieć nie,

Chciałbym móc powiedzieć, jak sprawić, by osoba przestała to robić. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​nie możesz. Ale możesz je zatrzymać robi to dla ciebie . Czasami ci ludzie, po zwolnieniu z miejsca, w którym to robili, kończą w pracy gdzieś, gdzie nie ma nikogo, kto mógłby się z nich wylać i nie podoba im się tam, lub pracują w pracy, którą naprawdę wiedzą, jak to zrobić. Ale kiedy mają pracę, nie wiedzą, jak to zrobić, i zdolność do nakłonienia innych do zrobienia tego za nich, to jest strategia, którą zastosują.

Wyślij mu link do przepełnienia stosu .

Jeśli naprawdę jest to lenistwo, nie powinno być Twoim obowiązkiem zaspokoić jego gotowość do ukończenia pracy. Jeśli jest to brak umiejętności, pozwól mu kult kultowy na własną rękę, a nie twoją. Na swoim pracodawcy spoczywa profesjonalna odpowiedzialność za wykonanie jak najlepszej pracy i nie możesz pozwolić, aby inni ci poszli na kompromis. Współpraca i pomaganie kolegom to profesjonalne i oczekiwane zachowanie. Umożliwienie deadweight powstrzymania cię od wykonywania pracy (bez przekazywania czegoś z powrotem) jest czymś, czego musisz unikać, a to właśnie twój menedżer dostaje duże dolary za naprawę.

To dziwne - po prostu prosi cię o wykonanie dla niego swojej pracy. Chyba że ma jakiś bardzo sprytny / subtelny sposób zadawania pytań, myślę, że miałbym ochotę po prostu powiedzieć „nie, nie mam czasu”.

Czy zastanawiałeś się nad rozmową z tą osobą dla dorosłych? Niech wiedzą, że ich ciągłe pytania są zabójcą produktywności, i zapytaj, dlaczego uważa, że ​​musi ciągle zadawać ci pozornie proste pytania. Może jest trochę niekompetentny. Możesz pozwolić mu zawieść lub pomóc mu odnieść sukces.

Idealnie, daj mu znać, że chcesz pomóc, jeśli naprawdę utknął, ale oczekujesz, że da ci szacunek, na jaki zasługujesz, i najpierw przeprowadzi trochę niezależnego badania. Ciągłe udzielanie mu odpowiedzi na proste pytania nikomu nie pomaga. Zachęcanie go do nauki i rozwoju pomaga całemu zespołowi.

Tak, będzie to niewygodna rozmowa, ale będzie mniej niewygodna niż jeszcze kilka miesięcy cichej urazy.

Jako były menedżer nie mogę zacząć mówić, ile czasu spędzałem co tydzień jako „dorosła” opiekunka do dziecka. Wszystkie ego, konflikty, obelgi i sporadyczne problemy związane z pracą. Nigdy nie ma problemu z recenzjami kodu.

Pragnę tylko, aby prawdziwe miejsca pracy nawet zaczęły przypominać te z książki Joela.

Wspólnie usiądź w sali konferencyjnej z całym personelem, który jest dręczony przez tę osobę. Poinformuj tę osobę, że zakłócenia odwracają uwagę od twojej pracy i zakłócają twoją zdolność do pracy w „strefie”.

Poinformuj kierownika, jeśli to możliwe.

Poproś, aby wszystkie pytania były rozwiązywane za pośrednictwem poczty elektronicznej, aby wyeliminować zakłócenia w pracy, dzięki czemu możesz zacząć rejestrować zarówno częstotliwość przerw, jak i niski poziom doświadczenia.

W krótkim czasie grupa powinna albo wysłać wiadomość, która zniechęci wszystkich do przeszkadzania wszystkim, albo zbierzecie wystarczającą liczbę wiadomości e-mail, aby wykazać nawet niedoświadczonemu kierownikowi popełniony błąd w zatrudnieniu.

Lekcja, której nauczyłem się wcześnie jako menedżer, polegała na zatrudnianiu najlepszych pracowników, jakich mogłem znaleźć, próbowaniu zobaczyć, jak każda osoba pracowała w zespole i jak zespół się żelował.

Kolejną wczesną lekcją było niezwłoczne pozbycie się złych pracowników.

Poproś go, aby napisał swoje pytanie, abyś mógł później odpowiedzieć, kiedy będziesz wolny, i porozmawiaj ze swoim przełożonym, aby zapewnić ci spokojne warunki pracy.

Twoja sytuacja zawodzi Punkt Joela Testa # 8 Czy programiści mają ciche warunki pracy?

Jeśli współpracownik zada ci pytanie, powodując 1-minutową przerwę, ale to wytrąca cię ze strefy wystarczająco mocno, że powrót do produktywności zajmuje pół godziny, ogólna produktywność ma poważne problemy.

Poproś go, aby opublikował pytanie na tej stronie i zobaczył, jaką odpowiedź otrzymał, pomogło to wielu programistom;) Umieść kopię CLR za pośrednictwem C # na jego biurku i pozwól mu się tam sprawdzić.

Poprosiłbym go, aby ułożył wszystkie jego pytania w stos, a następnie usiąść i zrobić z nim parę programów przez dłuższy czas.

Brzmi tak, jakby nie wiedział, jak programować, ale to może być twoja frustracja. Programowanie w parach nauczy go programowania (zakładając, że można go uczyć, nie każdy ma talent do programowania).

Wiem dokładnie, jak się czujesz. Wcześniej byłem w takiej sytuacji. To tylko odgrywanie ról i manipulacja. Zwykle dzieje się to z wielu powodów: - Ta osoba nie zna odpowiedzi, jest niekompetentna i nie chce być tak niekompetentna, dlatego właśnie tak myślałem. - Jeśli ta osoba zadaje ci głupie pytanie przed ludźmi i odpowiada na nie zaraz, może spróbować postawić cię w niekompetentnym miejscu lub grać na tobie (miejsce pracy jest pełne tego rodzaju ludzi, próbując wspiąć się na ciebie). - Ta osoba jest leniwa i chce, żebyś wykonał dla niego swoją pracę. - Ta osoba jest facetem typu „słyszeć”, co oznacza, że ​​może odtworzyć próbkę kodu, ale nie może go dostosować, ponieważ nie rozumie, jak to działa, tylko gdzie go użyć.

Dobrym podejściem IMO jest po prostu powiedzenie temu facetowi, przepraszam kolego, że jesteś teraz sam, musisz tym razem sam się dowiedzieć, mam rzeczy do zrobienia. Jeśli problem będzie się powtarzał, porozmawiaj o tym ze swoim menedżerem (wiem, że stołek nie jest najlepszy, ale mam nadzieję, że masz kompetentnego kierownika, który widział śnieg wcześniej :))

Rozważałbym większość odpowiedzi, nawet rozmawiając z nimi, jako „eskalację”, podczas gdy moja pierwsza odpowiedź byłaby czymś w rodzaju propozycji połączenia się z nimi. W tym momencie zaoferowałeś pomoc, a jeśli odmówią, możesz ją eskalować z czystym sumieniem. Jeśli się z tobą sparują, możesz ocenić ich rzeczywisty poziom kompetencji.

Chodzi o to, że jeśli jedna osoba pisze bibliotekę, dopuszczalne jest poproszenie jej o napisanie kodu, który się z nią łączy - przynajmniej w ramach testu. Istnieją inne przykłady, które są w mniej oczywisty sposób akceptowalne, ale nadal budzą wątpliwości - na przykład gdy ktoś myśli, że już przeszedłeś problem i nadal możesz mieć pod ręką wynikowy kod.

Jeśli faktycznie proszą cię o wykonanie swojej pracy, WCIĄŻ rozsądnie jest poprosić o parę, w rzeczywistości jest to dobra sugestia, jeśli jesteś zakłopotany i jest to świetny sposób na naukę.

Jeśli nie są zainteresowani parowaniem, chętnie skorzystam z któregoś z innych rozwiązań tutaj - w rzeczywistości w zależności od ich reakcji mogę pominąć omawianie ich z nimi i przejść bezpośrednio do kierownika (z nie tylko prośbą o twoje pomoc, ale bezdyskusyjne stwierdzenie, że zaoferowałeś pomoc i okazało się, że NAPRAWDĘ chcieli czegoś więcej niż tylko pomocy)

Poproś go, aby nauczył się informatyki i pomógł ewoluować od bezmózgiego pisania skryptów; prawdopodobnie jest osobą, która zna się na rzeczy (ze sprawdzonymi umiejętnościami), ale nie ma doświadczenia.

„Wiesz, że naprawdę możesz zagłębić się w te rzeczy, ale co powiesz na poprawę siebie - teraz…”. Wydaj trochę pieniędzy na Amazon, aby zdobyć dobrą używaną książkę (Gang of Four, Programowanie w Haskell,… Tylko dla zabawy?), A zatem dodaj kilka zakładek do jego ostatnich pytań.

Dostałbym pomoc od kierownictwa, porozmawiałem z nimi na ten temat, a potem umówiłem się z grupą dewelopera, aby poradzić sobie z sytuacją.

Alternatywnie czasem trzeba być nieco politycznym w stosunku do tych rzeczy i wyraźnie pokazać zachowanie danej osoby przed resztą zespołu (i kierownictwem, jeśli to możliwe), nie będąc niegrzecznym lub konfrontacyjnym, ale delikatnie zadając pytanie, dlaczego to robią to. Niedawno miałem do czynienia z podobną sytuacją. W takim przypadku powiedziałem pytającemu dewelopera, kiedy ponownie poprosiłem o pomoc: „Jeśli wiesz, co robisz, jak twierdzisz, to dlaczego konsekwentnie zadajesz pytania? A kiedy odpowiadam na nie, po co się kłócić? Jeśli chcesz, żebym ci pomógł w przyszłości, pozwól mi to zrobić ”. Ta sama osoba została zwolniona przez dyrektora technicznego, kilka dni później (już uśpiony był już z problemami).

Obaj byliśmy kontrahentami, FYI, więc z punktu widzenia niszczyciela nie było wewnętrznej lojalności wobec żadnego z nas. Czasami rzeczy muszą po prostu wyjść na jaw.

Ponieważ jesteś w tej samej drużynie, bądź dobrym graczem zespołowym, pokazując mu, jak być jednym z nich. Narażenie go na zarządzanie może wzbudzić gniew niektórych twoich kolegów i jest to, moim zdaniem, karmicznie złe.
Są szanse, że kierownictwo już wie o twoim koledze, więc po co odstąpić od szeregu, pokazując im, że był kiepski najemnikiem? Na dłuższą metę pomoc teraz temu facetowi może na dłuższą metę się opłacić w sposób, którego nawet sobie nie wyobrażasz.

Przepraszam, że znalazłeś się w tak trudnym miejscu.