Dlaczego podczas wywiadu zadawano mi ogólne, nietechniczne pytania? [Zamknięte]

Przeszedłem pierwszy wywiad telefoniczny w Amazon w zeszłym tygodniu i zadali kilka podstawowych pytań technicznych podczas tego wywiadu.

Dzisiaj miałem drugi wywiad telefoniczny i przygotowałem się na kolejny wywiad techniczny, ale wcale nie był on techniczny.

Po przedstawieniu się zadał pytania takie jak:

1. Dlaczego lubisz programować?
2. Czego nie lubisz w programowaniu?
3. Czego oczekujesz od nowej pracy?
4. W jaki sposób upewniłeś się, że projekt został wdrożony w ostatnim projekcie zgodnie z wymaganiami klienta?
5. Czy był jakiś projekt, który podczas opracowywania miał wrażenie, że projekt był zły, a jeśli tak, to co zrobiłeś, aby rozwiązać problem?
6. Jako inżynier, jak nadążasz za nowymi technologiami?

Dodatkowo, kiedy wyjaśniłem mu o ostatnim projekcie, nad którym pracowałem, zapytał mnie, dlaczego zdecydowaliśmy się na konkretną decyzję projektową i czy to była moja decyzja.

Zastanawiałem się, dlaczego zadał mi tego rodzaju pytania; ponieważ angielski nie jest moim językiem ojczystym, zakładam, że jednym z powodów było sprawdzenie mojej znajomości języka.

Większość odpowiedzi, które mu dałem, była bardzo krótka, a ponieważ czułem, że spodziewa się czegoś więcej, próbowałem wymyślić coś do powiedzenia i skończyło się tylko bełkotem. Ogólnie rzecz biorąc, myślę, że wywiad poszedł naprawdę źle, ponieważ nie mogłem jasno przekazać mu swoich punktów.

Dlaczego zadawano mi tego rodzaju pytania i jakich odpowiedzi oczekują ankieterzy?

To pytania otwarte. Są dostosowane do tego, aby zobaczyć, jak łatwo możesz opisać swoje poglądy na temat swojej praktyki. Głównym celem tych pytań jest sprawienie, abyś zaczął mówić, a nie sprawdzanie umiejętności posługiwania się językiem angielskim (nawet jeśli można w ten sposób przetestować umiejętności komunikacyjne), ale sprawdzenie, czy jesteś pasjonatem ( dlaczego lubisz programować? projekt? ) o tym, co robisz i czy czujesz się zainwestowany w swoją praktykę.

Są również proszeni o sprawdzenie, czy potrafisz zdystansować się i osądzić w praktyce, czy znasz swoje słabe punkty ( czego nie lubisz w programowaniu? )

Istnieją również pytania, które można uznać za pytania wykrywające BS ( szczegółowe informacje na temat ostatniego projektu? ). To dlatego, że ostatnią rzeczą, jakiej ktoś chce w zespole, jest kłamstwo, więc musisz poznać szczegóły tego, co udajesz.

Następnie pojawiają się pytania dotyczące ewolucji jako kompetentnego programisty (w jaki sposób nadążasz za nowymi technologiami? ) I twojej zdolności do ciągłej ewolucji bez ciągłego popierania.

Ogólnie rzecz biorąc, pytania te są zazwyczaj zadawane w celu nawiązania połączenia i sprawdzenia, czy dobrze pasujesz do firmy i jej kultury. To jest całkowicie subiektywne. Celem jest sprawdzenie, czy komunikacja jest łatwa, a pomysły można łatwo udostępnić. Jeśli czujesz, że źle ci poszło, bo to połączenie się nie zdarzyło, może lepiej, że przejdziesz do następnej firmy.

Są to delikatne pytania, na które nie ma właściwej lub złej odpowiedzi, ale mają na celu określenie sposobu myślenia, jaki rodzaj osobowości posiadasz i czy twoja osobowość będzie pasować do ich kultury. Jest to coś, z czym obcokrajowcy, którzy nie znają angielskiego, a także ludzie wywodzący się z innej kultury, mogą mieć trudności, szczególnie z kulturami azjatyckimi.

Największym problemem, jaki widzę, gdy zadaję tego rodzaju pytania ludziom z kultur azjatyckich, jest to, że mają ogromny problem z przyznaniem się do winy w sposób introspektywny i pozytywny. Wielu ludzi z Zachodu widzi zdolność do przyznawania się do winy i sugeruje, jak poprawić się jako godną podziwu cechę (może to mieć wpływ na chrześcijaństwo i religijną potrzebę przyznania się do winy Bogu?). Większość ludzi z kultur azjatyckich, z którymi pracowałem, postrzega tego rodzaju introspekcyjne przyznanie się jako niezwykły znak słabości i mogę również uszanować ten punkt widzenia. Nie wszyscy ludzie z Zachodu to rozumieją.

Innym problemem, który widzę, jest niemożność odmowy przełożonemu. Jest to kolejna różnica kulturowa między cenionymi zachodnimi wartościami, takimi jak to, jak postrzegamy niezależność i kreatywność jako ważniejsze niż służenie, uspokajanie lub szacunek.

Te bariery kulturowe mogą zostać pokonane przez każdą ze stron, która szanuje i lepiej rozumie różne punkty widzenia oraz mocne i słabe strony nawzajem kulturowo zaszczepionych wartości.

EDYCJA: Moja odpowiedź wydaje się wzbudzać pewne kontrowersje, więc wyjaśnię kilka kwestii. Nie opierają się one na żadnych dowodach naukowych ani badaniach, o których wiem. Moja odpowiedź jest całkowicie moją opinią na podstawie studiów azjatyckich, filozofii i historii świata, które odbyłem na uniwersytecie, a także kilku bliskich przyjaźni z ludźmi z różnych kultur na całym świecie.

Ponadto chciałbym wyjaśnić, że nie omawiam różnic rasowych, a jedynie różnice kulturowe. Sądzę, że im bardziej jesteśmy świadomi swojego pochodzenia, tym mniej podświadomie oceniamy tych, którzy różnią się od nas. W żaden sposób nie mówię, że jedna kultura jest lepsza od innej. Jeśli uważasz, że uznanie różnic kulturowych jest w rzeczywistości dyskryminacją, rozumiem i szanuję twoją opinię, jednak pokornie się nie zgadzam.

Jeśli chodzi o to, dlaczego zadawali tego rodzaju pytania, zadaję tego rodzaju pytania w każdym wywiadzie, który przeprowadzam. Zatrudniając kogoś, chcę wiedzieć, jak radzą sobie z różnymi sytuacjami, ich proces myślowy podczas próby rozwiązania problemów, jak radzić sobie ze stresującymi / negatywnymi sytuacjami itp.

Ktoś, kto zna określony język programowania, to tylko niewielka część decyzji o zatrudnieniu. Znając potencjalnego pracownika będzie podejmowanie trafnych decyzji , wziąć odpowiedzialność za swoje działania, itp, jest bardziej ważne.

Jeśli chodzi o oczekiwane odpowiedzi ... Uczciwe. Doceniam, kiedy ktoś odpowie szczegółami i chętnie przyznaje się do swojej roli (zarówno pozytywnej, jak i negatywnej) w różnych sytuacjach. Ponadto pytania typu „Co lubisz w programowaniu” pomagają mi odkryć więcej o osobowości kandydata niż cokolwiek konkretnie o programowaniu.

Nie zadawali ci pytań, ponieważ nie jesteś rodzimym językiem angielskim. Takie pytania są typowe w wywiadzie. Pytania techniczne mają na celu poznanie twoich umiejętności i wiedzy technicznej, którą możesz wnieść do zespołu lub firmy. Jednak firmy chcą również zatrudniać osoby, które dobrze pasują do kultury i które mogą przyczynić się w inny sposób, być może poza swoją podstawową rolą lub które mogą wyrosnąć na nowe stanowiska w organizacji.

Pytania dotyczące tego, co lubisz, a czego nie lubisz w programowaniu, mogą wskazywać na twoją etykę pracy i twoje zdolności do uczenia się i dostosowywania się do obowiązków programistycznych w przyszłości. Chcą zobaczyć, jak bardzo jesteś pasjonatem pracy, którą zamierzasz wykonywać, i upewnić się, że nie będziesz kimś, kto wejdzie, poświęci swój czas i odejdzie, nie ciesząc się pracą, którą wykonują. W zachowaniu organizacyjnym dobrze wiadomo, że pracownicy, którzy są szczęśliwi z wykonywania swoich obowiązków, są bardziej produktywni i mają tendencję do przyczyniania się do wydajności zespołu.

Pytanie o to, czego oczekujesz od pracy, daje ankieterowi pewien wgląd w to, dlaczego chcesz to stanowisko. Chcą wiedzieć, czy szukasz 40-50 godzin tygodniowo pracy na wypłatę, czy też pasjonujesz się swoją branżą. Chcą wiedzieć, czego szukasz od swojej firmy, w zakresie rozwoju osobistego i zawodowego. Znów wraca do kulturowego dopasowania do zespołu i organizacji. Firmy nie tylko szukają ludzi do obsadzenia biurka, ale raczej przyczyniają się do wiedzy i możliwości organizacji. Aby to zrobić, muszą wiedzieć, czego oczekujesz od szczęśliwego, produktywnego, wnoszącego wkład pracownika.

Pytania dotyczące poprzednich projektów mają na celu poznanie procesu podejmowania decyzji, przywództwa i osobistych interakcji. Jest to częściowo kwestia techniczna i dotyczy obaw związanych z umiejętnością podejmowania trafnych decyzji technicznych lub uczenia się na własnych błędach. Identyfikują także twoje możliwości pracy z innymi ludźmi, rozpoznawania własnych niedociągnięć i uczenia się na błędach.

Wszystkie te pytania dotyczą również umiejętności komunikowania się o sobie oraz swoich pragnieniach i celach z innymi ludźmi. Inżynieria oprogramowania dotyczy zarówno komunikacji, jak i projektowania i budowy systemów oprogramowania, dlatego umiejętność jasnego myślenia i wyjaśniania się ankieterowi jest ważna w przypadku tych subiektywnych, otwartych pytań.

Z perspektywy ankietera powinieneś udzielać odpowiedzi, które są uczciwe i kompletne. Nie wchodź w każdy drobiazg - ankieter poprosi o więcej, jeśli będzie tego chciał. Jednak omów wystarczająco dużo, aby dać im wyobrażenie o tym, jak myślisz, działasz i reagujesz na różne sytuacje. Właśnie o tym chcą wiedzieć.

Jestem fanem przykładów, więc spróbujmy. Którą osobę wolisz zatrudnić?

Dlaczego lubisz programować?

• Lubię programować, ponieważ lubię rozwiązywać problemy i lubię komputery.
• Programuję, bo to moja praca.

Czego nie lubisz w programowaniu?

• Nie lubię samego programowania, zdecydowanie wolę pracować w zespole.
• Nie lubię pisać komentarzy, testów jednostkowych i korzystania z VCS.

Czego oczekujesz od nowej pracy?

• Oczekuję wyzwania, nauki i osiągania sukcesów w nowej pracy.
• Spodziewam się podwyżki.

Inne odpowiedzi tutaj wyjaśniły, dlaczego pytania te są często zadawane podczas wywiadu. Mamy nadzieję, że da to bardziej konkretne pojęcie spektrum odpowiedzi.

Wow, odpowiedzi tutaj są świetne! Byłem nastawiony na zapewnienie własnych, ale znak został trafiony tak całkowicie, że mam tylko jedną lub dwie rzeczy do dodania!

Najpierw podstawowa zasada zarządzania zespołami - wynagrodzenie programisty nie jest tanie. Ważna jest też krzywa uczenia się pozwalająca dopasować nową osobę do zespołu. To nie tylko koszt osoby, która uczy się, jak wtopić się w zespół / firmę, ale także czas zespołu na przyspieszenie. Zespół powinien pomagać sobie nawzajem, więc kiedy dołącza nowa osoba, wszyscy powinni być przygotowani na odrobinę wsparcia, aby pomóc nowemu facetowi i spędzić trochę więcej czasu, upewniając się, że pierwsze próby komunikacji są jasne. Będzie to oznaczać spadek ogólnej wydajności - wartościowy handel, ale nie tani.

Więc ... kierownik musi wiedzieć:

1 - czy okres dostosowywania nowego faceta będzie minimalny - to, jak dana osoba podnosi problemy, co robi, gdy widzi problem, i jak osoba interpretuje to, co słyszy, są dobrymi wskaźnikami tego, jak ta osoba pracuje w środowisku zespołowym. UWAGA: Nie ma tu doskonałości, a czasem długi okres dostosowania jest całkowicie tego warty, w zależności od składu chemicznego zespołu.

2 - jak długo nowy facet będzie się trzymał- co z tego, jeśli kochasz nowego faceta - jeśli opuści firmę za rok, straciłeś pieniądze na zatrudnianiu go. Nawet w przypadku cudownego pracownika, nowy mężczyzna zajmuje około 3 miesięcy ledwo produktywnego czasu, a następnie kolejne 3 najbardziej produktywne. Dopiero po około 6 miesiącach nowy facet jest gotowy do pracy. Pod koniec roku jego produktywność zaczyna amortyzować ten wczesny okres nieproduktywności i drenażu zespołu. Jeśli nowy facet złoży rezygnację w tym czasie, generalnie poniesiesz stratę netto. Zespół czuje się spalony, nie udało ci się uzyskać oczekiwanej wydajności od nowego zatrudnienia i zainwestowałeś w niego sporo kapitału. Pierwsze dwa pytania powyżej brzmią: „czy on zostanie” pytania - czy dana osoba chce radykalnie odmiennej kultury korporacyjnej, wtedy żadna ilość przekonujących go nie powstrzyma. UWAGA: To może być prawie niemożliwe do zdiagnozowania przy użyciu nowych stopni naukowych. 9 razy na 10 nie mają wystarczającego doświadczenia, aby naprawdę powiedzieć ci, czego będą chcieli - w końcu nie mają zdolności parapsychicznych!

Zadaję tego rodzaju pytania, ponieważ umiejętność kodowania lub rozwiązywania problemów technicznych jest tylko podstawową podstawą tego, co zamierzasz robić w firmie. Ankieter testował komunikację, motywację i zachowanie.

Ankieter w twoim przypadku wydaje się być zainteresowany:

• Czy ta osoba może skutecznie komunikować się ze swoimi kolegami z zespołu, aby pracować jako zespół?
• Czy ta osoba naprawdę interesuje się branżą IT i naprawdę kocha to, co robi?
• Czy ta osoba byłaby przyjemna do pracy?

Znajomość języka nie jest kryterium.

Jeśli jednak masz problem z opisaniem swojego projektu i zainteresowań, miałbym wątpliwości co do twojej zdolności do śledzenia złożonych dyskusji i sesji tablicy (przez głośny mostek konferencyjny) lub przedstawiania swojego projektu i rozwiązań członkom zespołu i menedżerom.

Umiejętności techniczne są bar trzeba przejść się być właściwy , ale dobra komunikacja w połączeniu z prawdziwego motywować tym, co naprawdę sprawia, że wybitny w dłuższej perspektywie, i to zależy nam najbardziej.

Oświadczenie: W żadnym wypadku nie wypowiadam się za polityką Amazon, a powyższe oświadczenie jest wyłącznie moją osobistą opinią.

Myślę, że przy takich pytaniach ankieter próbuje po prostu zachęcić cię do myślenia nieszablonowego (nie tylko technicznego) w zakresie rozwiązywania problemów i umiejętności komunikacyjnych. Ważne jest również, aby wiedzieć, że pracodawcy są zainteresowani nie tylko umiejętnościami technicznymi, które nabyliście na studiach lub uniwersytecie, ale także interesują się umiejętnościami interpersonalnymi i podejściem do różnych rzeczywistych scenariuszy. Podsumowując, powiedziałbym, że zanim ktokolwiek ubiega się o pracę w jakiejkolwiek firmie lub firmie, przeczytaj informacje o firmie, a także dowiedz się, jakie są najbardziej prawdopodobne umiejętności, których oczekuje się od ciebie w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej, a nie tylko umiejętności do swojej roli zawodowej.

Podobnie jak inni tutaj, zawsze zadaję takie pytania podczas wywiadu.

Trzy rzeczy, które staram się uzyskać z wywiadu to:
1- Pasja (miłość do rozwiązywania problemów i uzyskiwania rezultatów)
2- Umiejętność rozumienia i wyjaśniania problemów i rozwiązań na różnych poziomach różnym odbiorcom
3- Osobowość (Umiejętność dopasowania się do reszty zespołu)

Staram się również podchodzić do tych tematów, aby ton był zrelaksowany i konwersacyjny. Chcę wiedzieć, jaka będzie naprawdę ta osoba po tym, jak osiądą w zespole i w firmie.

Znajomość określonych technologii i składni nie jest najważniejszym czynnikiem w świecie, w którym technologie te zmieniają się co kilka lat. Wygląda na to, że wstępnie przefiltrowali cię przez telefon z kilkoma pytaniami technicznymi, aby upewnić się, że jesteś prawowitym kandydatem, a następnie, gdy osobiście, próbujesz dowiedzieć się, jakim jesteś programistą i jakie podejmujesz decyzje. Na dłuższą metę posiadanie kogoś, kto podejmuje dobre decyzje, jest o wiele ważniejsze niż ktoś, kto zna składnię języka programowania.