Dlaczego nazywa się to „hash table” lub „hash function”? Hash nie ma dla mnie żadnego sensu [zamknięte]

Obecnie używam około 4 lat rozwoju, którego używam, słyszę, mówię i wdrażam tabele skrótów i funkcje skrótu. Ale tak naprawdę nigdy nie rozumiem, dlaczego nazywa się to hash?

Pamiętam pierwsze dni, kiedy zaczynałem programować, termin ten był dla mnie trochę nieporęczną terminologią . Nigdy nie zastanawiałem się, co to jest, na podstawie jego nazwy . Właśnie eksperymentalnie zrozumiałem, co robi i dlaczego i kiedy powinniśmy go użyć .

Jednak nadal czasem próbuję dowiedzieć się, dlaczego nazywa się to hash . Nie mam problemu z tabelą ani funkcją i szczerze mówiąc, są to dość dedukcyjne, racjonalne warunki. Myślę jednak, że zamiast skrótu można użyć lepszych słów, takich jak klucz lub wyjątkowość . Nie wpisuj tabeli ani tabeli wyjątkowości .

Według mojego słownika hash oznacza:

1. Smażone danie z ziemniaków i mięs (wysoce nieistotne)
2. # symbol (znak numeru AKA, znak funta itp.) (wciąż nieistotny, może po prostu błędna nomenklatura)
3. Zastosuj algorytm do łańcucha znaków (nadal nie ma to nic wspólnego z wyjątkowością , która jest najważniejszą cechą tabeli skrótów)
4. Pokroić jedzenie
5. Kolejny termin na haszysz

Czy ktoś wie, dlaczego nazywa się to hash?

Według wikipedii odnosi się do funkcji skrótu . Jeśli chcesz pójść o krok dalej, strona wiki dla funkcji skrótu mówi, że użycie słowa „hash” w funkcji skrótu pochodzi tak:

Termin „skrót” pochodzi od analogii z nietechnicznym znaczeniem, aby „posiekać i zmiksować”. Rzeczywiście, typowe funkcje skrótu, takie jak operacja mod, „rąbią” domenę wejściową na wiele subdomen, które „mieszają się” z zakresem wyjściowym, aby poprawić jednorodność dystrybucji klucza.

W języku francuskim tablica skrótów nazywa się „table de hachage”, powiązany czasownik „hacher” oznacza siekać / siekać (głównie jedzenie). Czasownik to hashma to samo znaczenie w języku angielskim.

Tak jak inni zauważyli, nazywa się to hash, ponieważ siekasz swój wkład, który wkładasz w kawałki w różnych miejscach (wpisy w tabeli).

Numer 3 ma z tym wszystko wspólnego. Z Wikipedii :

W sercu algorytmu tabeli skrótów jest prosta tablica elementów; jest to często nazywane po prostu tabelą skrótów . Algorytmy tabeli mieszania obliczają indeks na podstawie klucza elementu danych i używają tego indeksu do umieszczania danych w tablicy. Realizacja tego obliczenia jest funkcja skrótu , f:

index = f(key, arrayLength)

Funkcja skrótu oblicza w indexobrębie tablicy dane key. arrayLengthjest rozmiarem tablicy. W języku asemblera lub innych programach niskiego poziomu trywialna funkcja skrótu może często tworzyć indeks z jedną lub dwiema wbudowanymi instrukcjami maszyny .

Tak więc tabela skrótów tak naprawdę nie przechowuje wartości opartych na kluczu; przechowuje wartości na podstawie zaszyfrowanej wersji tego klucza.

tabele skrótów są nazywane w ten sposób, ponieważ używają kodu skrótu i są powiązane z „cut food”.

Pomyśl o tym w ten sposób - bierzesz swój ładny, ładny przedmiot, jak owoc, a następnie go haszujesz, aby zaczął wyglądać jak wszystko inne - tylko liczba - nie ma już w nim żadnej struktury. Ten kawałek „pokrojonego jedzenia” jest używany w tabeli mieszania, aby znaleźć ładny ładny obiekt.

• Wygląda brzydiej niż twój ładny obiekt? może - ale pomaga to szybko znaleźć - o to właśnie chodzi. och, i to na pewno nie jest wyjątkowe.
   
  Kod mieszający znajduje wiadro w tabeli, w której Twój ładny obiekt znajduje się w małej grupie innych osób z tym samym kodem mieszającym. W tej małej firmie obiekt jest sprawdzany przy użyciu funkcji sprawdzania równości - która powinna być znacznie wolniejsza niż wyszukiwanie mieszania, ale nie jest to wielka sprawa, ponieważ jest ich tylko kilka (większość innych obiektów jest już ignorowana dzięki szybkiemu skrótowi) .

Hashowanie (np. Krojenie na małe kawałki, niszczenie itp.) Wymaga wkładu (żywności lub czasem superwindykacji) i przekształca je w stosunkowo jednorodny wynik. Bez względu na to, co miałeś na początku, na końcu po prostu masz hash. I łyżka skrótu jest tak samo pomocna jak cały skrót w określaniu, co było wejściem (przy założeniu, że haszarka dobrze hashuje).
Tak więc haszowanie może zredukować dowolny jadalny lub zły przedmiot do łyżki haszu, w którym dwa różne obiekty dają różne hasze, podczas gdy dwa równe obiekty dają takie same hasze. Co oznacza, że ​​jeśli dwie supervillainy wpadną na twoją maszynę haszującą, wystarczy porównać ich hasze, aby ustalić, czy jedna była klonem drugiej.

W pewien sposób funkcje haszujące w informatyce są trochę podobne. Biorą cały wkład o różnej wielkości i semantyce, i - po prostu wkładają - po prostu kroją go na kawałki i mieszają te wokół, a następnie wycinają powstałą sekwencję z powrotem na kawałki i mieszają to wokół i tak dalej. Na koniec masz łyżkę (n bajtów) wprowadzonego hasła.