Skuteczność pytań do wywiadu „jaka jest twoja największa siła / słabość” [zamknięte]

Jako ktoś, kto znajduje się teraz na drugim końcu tabeli rozmowy, zastanawiam się, jak przydatne są te pytania z perspektywy pracodawcy. Niektórzy z moich współpracowników uważają, że są dobrzy, ponieważ widzisz „jak reagują”, ale nie jestem przekonany, czy to mówi coś przydatnego z kilku powodów:

• To nie jest zbyt wygodne pytanie i może prowadzić do przekręcania odpowiedzi, nawet jeśli nie są celowe
• Ludzie mogą nie do końca poznać swoje największe mocne i słabe strony (tj. Osądzać ich na podstawie ich rówieśników)
• Wyjaśnienie, czym jest siła, nie jest tak dobre, jak jej pokazanie
• Później nie wiem już więcej o kandydacie

Uzasadnieniem moich współpracowników jest to, że może pomóc wyeliminować ludzi, którzy udzielają absurdalnych odpowiedzi, jak jeden facet, który powiedział, że jego największą siłą był „jego intelekt” lub ludzie, którzy próbują przekształcić pytanie o słabość w siłę taką jak „Pracuję zbyt ciężko. „ Myślę jednak, że istnieją bardziej skuteczne sposoby na określenie takich rzeczy. Jeśli chcesz sprawdzić, czy ktoś jest mądry, zadaj mu pytania techniczne. Jeśli chcesz sprawdzić, czy ktoś jest produktywny, spójrz na jego historię pracy. Jeśli chcesz zobaczyć, jak ktoś reaguje na stres lub zmianę, zapytaj go, jak sobie z tym poradził i poproś o konkretne przykłady.

Jakie są przemyślenia ludzi na te pytania z perspektywy ankietera? Co tak naprawdę mówią o kandydacie i jakie są lepsze alternatywy? Jak przekonać o tym moich kolegów?

Nie bardzo.

• Każde pytanie, na które spory odsetek kandydatów będzie miał odpowiedź w puszce, ma ograniczoną wartość, ponieważ często nie otrzymujesz ich prawdziwych. Wszyscy i ich kuzyn słyszeli o „jaka jest twoja największa słabość”.
• Odpowiedź zachęca do kłamstwa: uczciwi ludzie opisują usterkę i wyglądają źle, podczas gdy mniej uczciwi ludzie obracają siłę jako wadę i dobrze wyglądają.
• Pytanie jest na tyle datowane, że moim zdaniem źle wpływa na twoją firmę.

Kiedyś miałem rozmowę o pracę, w której wynajmującym był deweloper, a on poprosił mnie o wycięcie kodu w języku, którego potrzebowali, dokładnie tam i teraz na tablicy. Zrobiłem to, o co prosił, spojrzał na to, kiwnął głową i zapytał „Czy możesz zacząć jutro?”

Zadawanie pytań typu BS, takich jak „wymienić swoje największe zalety i słabości”, jest najbardziej rażącą stratą czasu, jaką kiedykolwiek wymyślili pseudointelektualni specjaliści ds. Zasobów ludzkich MBA.

Wartość tego pytania wydaje mi się oczywista.

Ktoś, kto zna swoją siłę i słabości, będzie o wiele bardziej wydajny niż ten, który nie wie, co może zrobić dobrze, a czego nie powinien (lub poprawić)

W sztukach walki jest to jedna z pierwszych rzeczy, których musisz się nauczyć. Ponieważ determinuje to, jak będzie twoja strategia ataku i obrony.

Myślę, że ogólnie tak samo jest w życiu, w tym w codziennej pracy.

Nie ma znaczenia, co powiedzą twoi koledzy. Nie ma znaczenia, co mówimy.

Jeśli ty nie znajdziesz żadnej wartości w pytając, co największa słabość kandydata jest, to nie proś go. Proszę nie czuć, że policja przesłuchująca uderzy w drzwi, jeśli nie zadacie przynajmniej trzech z następujących pięciu pytań:

• Dlaczego chcesz tu pracować?
• Jaka jest twoja największa siła / słabość?
• Gdzie chcesz być za pięć lat?
• Jaką byś był rośliną?
• Opowiedz mi o projekcie, który nie poszedł dobrze.

Zadaj pytania, które pozwolą Ci ocenić wartość kandydata w odniesieniu do Ciebie .

W przypadku innych pytań nie uważam, że jest zły sam w sobie. Jeśli szukasz kandydata na „jedno pytanie, by rządzić wszystkimi”, to nie jest to jedno. Idealnie, kandydat ma pewną świadomość tego, co dzieje się podczas wywiadów i będzie miał dobrą odpowiedź, w której przyznaje się do uczciwej słabości, którą ma (UWAGA: wszyscy mamy słabości - ktoś, kto twierdzi, że BRAK jest gigantyczną czerwoną flagą), ale także mówi ci, co starają się to rozwiązać.

Przykład: „Czasami mam obsesję na punkcie zdobycia każdej ostatniej informacji z wyprzedzeniem przed jakimkolwiek opracowaniem. W przeszłości doprowadziło to do powolnego rozpoczęcia projektu. Teraz staram się najpierw naszkicować podstawową funkcjonalność, a następnie iteracyjnie ją wypełnić w miarę otrzymywania opinii od użytkowników ”.

Przyznałeś słabość (zamiast „gotowy, celuj, strzelaj”, jesteś bardziej „gotowy, celuj, celuj, celuj, tylko trochę dla danych, celuj, celuj ...”), ale rozpoznaj ją i podejmuj kroki sobie z tym poradzić.

Pamiętaj - przez długi czas będziesz musiał pracować z tą osobą codziennie. Zobaczysz ich bardziej niż własną rodzinę. Cokolwiek możesz zrobić, aby dowiedzieć się o nich rzeczy, powinieneś zrobić.

Będę mówić ze stanowiska rozmówcy. Kiedy przygotowuję się do rozmowy, zawsze zastanawiam się nad tymi pytaniami. Odpowiedź na pytanie „Twoje mocne strony” może być łatwiejsza, ponieważ wszyscy jesteśmy dumni z własnych osiągnięć i możemy o nich mówić. W wywiadzie ludzie prawie zawsze będą próbować nadmiernie wychwalać swoje osiągnięcia, aby wyglądać lepiej. Jeśli chodzi o pytanie „twoje słabości”, bardzo trudno jest odpowiedzieć na nie całkowicie szczerze i powiedzieć o sobie coś konstruktywnego i negatywnego. Albo rozmówca wybierze słabość, która jest dość niewielka, i nie przekaże ankieterowi żadnych użytecznych informacji, ani nie spróbuje przekształcić słabości w „siłę”. Na przykład: „Myślę, że moją słabością jest to, że mam tendencję do przepracowywania się”. Tak czy inaczej, wszystkie słabości i mocne strony staną się oczywiste w okresie próbnym. Po to właśnie jest - sprawdzenie, czy relacja pracownik-pracodawca jest korzystna dla obu stron.

Poprzedni pracodawcy mogą być lepszym źródłem informacji dla tego rodzaju pytań. Poproś o referencje i kontynuuj.

Wywiady behawioralne niekoniecznie są jednak świetną rzeczą. Oto link do postu na blogu, który chociaż ma ponad kilka lat, warto o tym wspomnieć.

Odpowiedzi w puszkach zabijają skuteczność pytania, przynajmniej moim zdaniem. Większość ludzi szukała różnych odpowiedzi na to pytanie i po prostu wybrała jedną z nich, która wydaje się „Tak, jestem trochę, może trochę tak”.

Zweryfikowanie, jak ktoś coś zrobił, ma kilka punktów:

• Czasami robi się głupią rzecz, która prawdopodobnie się nie powtórzy. Kiedy ktoś po królewsku spieprzy, mogą istnieć alternatywy. Na przykład większość dorosłych nie dotknie gorącego pieca gołą ręką, ale dziecko może nie zrozumieć ostrzeżenia i po oparzeniu nauczy się tego nie robić.

• Referencje są tam, gdzie chciałbym przyjrzeć się niektórym rzeczom tutaj. Na przykład, jeśli chcesz zobaczyć, jak ktoś poradził sobie z nieudanym projektem, lepiej zapytać byłego szefa lub współpracownika, ponieważ osoba z zewnątrz może mieć inne podejście do sprawy. Jednak niektórzy ludzie mogą sfałszować swoje referencje, więc to niesie ze sobą ostrożność.

W tej chwili przechodzę osobistą ocenę i jestem w trakcie tego ćwiczenia. Jest tylko zwrot; muszę zapytać kolegów i znajomych, jakie są moje mocne i słabe strony, i nie patrzeć na wynik przed skompilowaniem własnej listy

Jest to bardzo interesujące, ponieważ powoduje pewne rozbieżności między tym, co myślisz, że jesteś, a tym, co inni postrzegają o tobie.

„Myślę, że jestem pracowity, jestem bardzo poważny i ...”

„Jest obsesyjnym maniakiem kontroli, który programuje tak defensywnie, że jego kod jest nieczytelny i ...”

W wywiadach myślę, że może to być rodzaj kontroli zdrowia psychicznego na niskim poziomie. „Czy znasz podstawy, przygotowałeś się?” zdają się mówić. A może po prostu to pytanie zwykło potrząsać ludźmi, wstrząsać nimi.

Ale teraz pytanie jest tak powszechnie znane, że stało się bezużyteczne; ankieterzy pytają o to z przyzwyczajenia, ponieważ tego się nauczyli. Rozmówcy próbują wyłapać go z samozachowawczości ...

Być może mógłby zostać zaktualizowany; zamiast „jaka jest twoja słabość” zapytaj „hej, gdybyś mógł cofnąć się w czasie o rok, co chciałbyś najbardziej zmienić?”

Możliwe, że rozmówca będzie miał okazję porozmawiać o chwili, w której nie udało mu się osiągnąć swoich standardów, ale w pozytywny sposób: „cóż, to nie wyszło, więc ... chciałbym to mieć osiągnąć sukces". Ankieter ma pojęcie o tym, co mu się nie podobało, i pokazuje, że nauczył się na błędach.

To samo można zrobić z mocnymi stronami: „gdybyś musiał pokazać jedną rzecz, którą zrobiłeś w zeszłym roku, co by to było?”

co myślisz? Czy utrzymuje cel pierwotnego pytania, ale w lepszych ubraniach?

Niedawno otrzymałem to pytanie (ale nie do pracy programistycznej), które mi się podobało:

„Jaki jest idealny /„ złoty standard ”[zawód]?” , a następnie „Jak to porównać?” i inni.

Jest bardzo podobny, ale nieco oddziela ich od opisywania siebie i opisywania ideału (największą słabością byłaby tam, gdzie jest największa różnica, siła: największe wyrównanie).

Myślę, że skuteczność tego pytania zależy od twojej umiejętności czytania ludzi. Facet, który oczywiście mówi bzdury *, ma większą szansę, by powiedzieć bzdury później, kiedy go zatrudnisz. Facet, który udziela odpowiedzi w puszce, rezygnuje również z nieświadomej wskazówki na temat swojej osobowości (zwykle wywołuje pewien strach przed autorytetem - co może być dobrą rzeczą - ale nadal można wnioskować o jego osobowości).

Więc nie, nie sądzę, aby pytanie było bezużyteczne, chyba że słabo czytasz ludzi (to umiejętność). Wszystkie delikatne pytania, takie jak to, mają na celu przede wszystkim poznanie faceta i sprawdzenie, czy jest dla ciebie odpowiedni. Być może nie jest to najlepsze pytanie na to i całkowicie nie jest zadawane, jeśli nie masz na to ochoty, ale nie sądzę, aby było tak bezużyteczne, jak ci się wydaje.

Cel pytania o „największą słabość” jest bardzo źle rozumiany!

Chodzi o to, aby nie mówić o swojej słabości jako osobie (np. „Chłopcze, jestem pracoholikiem!”), Ale aby dać ci szansę bycia z góry na temat tego, co już się dowiedzą. Chodzi o to, jak dobrze pasujesz do wymagań pracy.

Na przykład:

• „Twoja reklama mówi, że chcesz mieć doświadczenie administratora svn, ale pracowałem tylko z hg, ale szybko się uczę”.
• „Twoja reklama mówi, że wymagana jest płynna znajomość języka hiszpańskiego, ale w szkole średniej spędziłem dwa lata.”

Oczywiście powinieneś zrobić to samo porównanie swoich umiejętności / doświadczenia w przypadku pytania „największa siła”.

Ponadto, jeśli reklama naprawdę Cię doskonale opisuje, zapytany o twoją słabość po prostu powiedz „Nie sądzę, żeby takie były. Jestem odpowiedni do tej pracy”.

Próbuję sobie wyobrazić, jak pierwotne znaczenie tego pytania zostało błędnie zinterpretowane w odniesieniu do osobowości, i prawdopodobnie dzieje się tak, gdy młodszy ankieter otrzymuje listę pytań do zadania, a oni nie wiedzą, co to znaczy. Jeśli jesteś w stanie to zmienić w swojej firmie, ponownie sformułuj pytanie: „Ta praca wymaga A, B, C, jakie są twoje słabości w tych obszarach?” [Pytanie faktycznie robi przysługę rozmówcy: ich życiorys może nie wykazywać doświadczenia z X, ale możesz znaleźć coś, co to zrekompensuje.]