Czy dyski twarde klasy konsumenckiej są odpowiednie dla ZFS?

Niedawno kupiłem nowy serwer HP DL380 G6. Podstawowy inteligentny kontroler P410 zastąpiłem LSI 9211-8i.

Mój plan polega na użyciu ZFS jako podstawowej pamięci masowej dla XEN, która będzie działała na tym samym baremetalu.

Powiedziano mi, że możesz używać dysków SATA z inteligentnymi kontrolerami macierzowymi, ale ponieważ dyski konsumenckie nie mają TLER, CCTL i ERC, nie jest to zalecane. Czy tak jest w przypadku?

Zastanawiałem się, czy użycie kontrolera LSI w JBOD (tryb przekazywania RAID) czy rodzaje dysków, których używam, mają tak samo duży wpływ, jak w przypadku inteligentnego kontrolera macierzy?

Wiem, że próba użycia systemu RAID nieobsługiwanego przez pamięć podręczną zapisu do wirtualizacji nie jest dobra dla wydajności. Ale kontynuowałem dodawanie dysku SSD dla ZFS. Czy to coś zmieni?

Myślę, że mam obsesję na punkcie używania ZFS do deduplikacji i kompresji. Nie sądzę, aby inteligentny kontroler macierzy mógł wykonać którąkolwiek z tych funkcji.

Proszę nie rób tego.

Jeśli zamierzasz uruchamiać ZFS na Linuksie, zrób to od zera bez warstwy wirtualizacji. Kompleksowe rozwiązania do wirtualizacji i ZFS są urocze , ale nie są warte wysiłku w produkcji.

Jeśli chodzi o dyski, możesz używać dysków SATA na kontrolerze HP Smart Array, a także na kontrolerze LSI 9211-8i. W konfiguracji ZFS awaria dysków SATA może mieć niekorzystny wpływ na system podczas pracy z kontrolerem LSI.

Używanie dysków konsumenckich jest właśnie tym, czym jest. Wejdź w to, znając zastrzeżenia.

Edytować:

Więc chcesz uruchomić system plików ZFS, aby zapewnić pamięć dla lokalnych maszyn wirtualnych?

HP Smart Array P410 jest kontrolerem RAID dobry. Co najważniejsze, Twój prawdopodobnie ma pamięć podręczną zapisu z podtrzymaniem bateryjnym lub flash. Jest to ważne ze względu na wydajność. Właściwe osiągnięcie tego samego na ZFS ( przy użyciu ZIL ) jest znacznie bardziej kosztowne i wymaga więcej przemyśleń . ZFS może nie oferować zbyt wiele w stosunku do tradycyjnego systemu plików, takiego jak XFS, do tego konkretnego celu.

Sytuacja wyglądałaby inaczej, gdybyś używał ZFS na dedykowanym serwerze w celu zapewnienia pamięci dla innych hiperwizorów.

Zobacz: Najlepsze praktyki ZFS dotyczące sprzętowej macierzy RAID

Używanie dysków klasy konsumenckiej w sprzęcie HW klasy serwerowej jest możliwe, ale nie zalecane, jeśli zamierzasz skorzystać z pomocy dostawcy. Będą cholernie dziwne, dlaczego zastąpiłeś doskonale obsługiwane dyski takimi nieobsługiwanymi. Poza tym nie ma problemu, aby to zrobić, a backblaze to udowodnił ( http://www.getoto.net/noise/2013/11/12/how-long-do-disk-drives-last/ ).

Jeśli chodzi o wybór napędu Poszukaj dysków, które obsługują NCQ i powinieneś być w porządku.

Używanie napędów w trybie JBOD wymaga problemów. Całkiem możliwe, że kontroler LSI pokaże tylko jeden duży dysk (i tego nie chcesz). Potrzebny jest tryb przejściowy (w zasadzie użyj kontrolera jako ekstendera dla liczby portów. Sprawdź, czy tak jest.

ZFS na Linuksie: nie jest gwiezdnym pomysłem. Nadal nie jest wystarczająco stabilny, choć nadaje się do użytku. Dedup na ZFS: całkiem duże „nie”, jeśli planujesz uruchomić poważne obciążenie komputera. Ma tendencję do zjadania dużej ilości pamięci ram (w zakresie 2-4 G na każde 200-500 GB deduplikowanych danych). Mogło ulec poprawie, ale wkrótce nie zostało sprawdzone. Kompresja może być dobrym dopasowaniem, choć zależy od danych.

SSD: Tak, to całkiem niezła różnica. Istnieje kilka obszarów (wspomniano już o ZIL), które znacznie się poprawią, jeśli zostaną umieszczone na osobnym dysku (a na SSD jeszcze więcej).

Jeśli jesteś nieugięty w ZFS, sugeruję użycie solaris / nexenta / opensolaris lub BSD jako hosta pamięci, a następnie wyeksportuj go do hostów XEN przez iscsi / ata-over-eternet / etc.

Zdecydowanie sugeruję, aby przynajmniej przejrzeć blog backblaze i poszukać pomysłów, których używają do budowy swoich POD