CentOS vs. Ubuntu [zamknięty]

Miałem serwer WWW z systemem Ubuntu, ale dysk twardy ostatnio się zepsuł i wszystko zostało wymazane. Postanowiłem wypróbować CentOS na komputerze zamiast Ubuntu, ponieważ jest on oparty na Red Hat. To skojarzenie wiele dla mnie znaczyło, ponieważ Red Hat jest komercyjnym produktem serwerowym i jest oficjalnie wspierany przez producenta mojego serwera. Jednak po kilku dniach zaczynam tęsknić za Ubuntu. Mam problem ze znalezieniem niektórych pakietów, które chcę w repozytoriach CentOS, a pakiety innych firm, z którymi próbowałem, były kłopotliwe.

Moje pytanie brzmi: jakie są zalety używania CentOS jako serwera w stosunku do Ubuntu? CentOS jest rzekomo zaprojektowany do tego celu, ale do tej pory wolałbym używać komputerowej wersji Ubuntu nad CentOS. Czy są jakieś zabójcze funkcje CentOS, które czynią go lepszym systemem operacyjnym serwera? Czy jest jakiś powód, dla którego nie powinienem przełączać się z powrotem na Ubuntu Server lub Xubuntu?

Nie ma żadnych korzyści, które mogę dostrzec, używając CentOS (lub RHEL) w stosunku do Ubuntu, jeśli znasz oba systemy operacyjne.

Używamy RHEL i CentOS w pracy, i to jest po prostu bolesne - budujemy niestandardowe pakiety w lewo i w prawo, ponieważ system operacyjny nie jest dostarczany z nimi, a płatne wsparcie RedHat jest gorsze niż bezużyteczne, ponieważ jest pełne „filarów” nieustępliwość ”, którzy uważają za swój obowiązek dopilnować, aby nigdy nie rozmawiać z kimkolwiek, kto mógłby odpowiedzieć na twoje pytanie. (Słyszałem, że jeśli wydasz wystarczająco dużo pieniędzy, ich wsparcie znacznie się poprawi, więc jeśli jesteś fortuną 500, prawdopodobnie będziesz mieć więcej szczęścia niż my - ale z drugiej strony, jeśli masz fortunę 500, to „ prawdopodobnie i tak są pełne bezużytecznych złodziei tlenu wewnętrznie, więc radzenie sobie z kolejną gromadą jest naturalne)

To bardzo chwalebne „wsparcie sprzętowe” prawie zawsze występuje w postaci godnych rzygania sterowników binarnych i narzędzi, których wolałbym unikać niemal za wszelką cenę. Sam wybór sprzętu, który ma odpowiednie wsparcie na początek, jest znacznie mniej kłopotliwy niż próba radzenia sobie z narzędziami do badziewia.

Długoterminowa stabilność platformy systemu operacyjnego nie jest czynnikiem różnicującym - Ubuntu oferuje wersje LTS (długoterminowe wsparcie), które są dostępne przez pięć lat (i które pojawiają się częściej niż wersje RHEL, więc jeśli chcesz najnowsze i najlepsze, że nie czekają tak długo), więc nie ma tam żadnych korzyści albo .

Oprogramowanie prawnie zastrzeżone również nie przynosi większych korzyści - instalacja Oracle na RedHat jest tak samo doświadczeniem „genitaliów w niszczarce” jak instalacja na Debianie, a Oracle nie uzyska żadnej przydatnej pomocy ( własna obsługa oprogramowania jest prawie bezwartościowa w moim długim i bolesnym doświadczeniu).

Tylko korzyści uruchomiony CentOS jest, jeśli są bardziej komfortowe pracy w tym środowisku i mają procesy i narzędzia dostrojone w ten sposób.

Wdrożenia serwerów „Enterprisey” to ogromne projekty z dużą inercją, a administratorzy chcą, aby działali przez wiele lat tylko z poprawkami błędów. Nigdy nowe funkcje bez dobrze przećwiczonej procedury testowej.

Do tego naprawdę warto mieć powolny fundament. Aby kilka dużych i wolno rozwijających się projektów można było zweryfikować w nowej wersji kilka miesięcy po wydaniu systemu operacyjnego, a wciąż masz lata, zanim zostanie uznany za przestarzały.

Właśnie to zapewnia RHEL (i CentOS): producenci mogą sprawdzić, czy działa na sprzęcie, duzi niezależni dostawcy oprogramowania (na przykład Oracle) mogą go przetestować, a następnie około rok po ostatniej wersji RHEL można go użyć, wiedząc, że wszyscy wokół ciebie wiedzą to bardzo dobrze. Następnie instalujesz, konfigurujesz, a kiedy działa, będzie działał przez lata, bez niespodzianek. Możesz być (przeważnie) pewien, że po jego załataniu otrzymasz najnowsze poprawki błędów, ale nie nową funkcję.

oczywiście część „bez niespodzianek” oznacza również, że nie należy aktualizować prawie żadnej części dystrybucji przez cały okres istnienia wydania. Jest więc ograniczony i już przestarzały, gdy został wydany (według standardów innych dystrybucji).

Osobiście wolę czas Ubuntu. Bardzo rzadko zdarza mi się mieć aplikację przez ponad 3-4 lata bez konieczności jej przebudowywania (ze względu na zmieniające się wymagania), więc długoterminowa stabilność (w sensie „stagnacji”) nie jest tak istotna w większości przypadków.

Domyślnie CentOS jest dość restrykcyjny w wyborze pakietów i powolny w aktualizacjach nowych pakietów, ponieważ dosłownie jest to przepakowanie RHEL, a RHEL jest powolny i stały ze względu na niezawodność.

Biorąc to pod uwagę, masz możliwość dodawania innych repozytoriów, które oferują większy wybór i nowsze pakiety.

Sprawdź ten link, aby uzyskać więcej możliwości: http://wiki.centos.org/AdditionalResources/Repositories

Ja sam wykorzystałem EPEL do przyzwoitego sukcesu.

„Funkcja zabójcy” jest prawie identyczna z RedHat, która jest platformą najczęściej atakowaną przez zewnętrznych dostawców oferujących wsparcie.

RedHat ma wady, ponieważ główne nowe funkcje są wprowadzane tylko w przypadku „poważnych” wypukłości wersji; niewielkie nierówności wersji są zwykle tylko naprawą błędów i zabezpieczeń. (Firefox jest głównym, być może jedynym wyjątkiem od tej reguły). W związku z tym zmienia się bardzo powoli.

Ta wada jest również cechą polegającą na tym, że możesz zainstalować wczesną wersję danego strumienia i wiesz , że nic ważnego nie zmieni się w trakcie obsługiwanego okresu eksploatacji systemu operacyjnego. Mam więc systemy z RedHat 4, które są zasadniczo niezmienione, z wyjątkiem zabezpieczeń i poprawek błędów przez prawie dwa lata, kiedy system operacyjny był dostępny.

Rozumiem, że jest to także główna atrakcja debiana.

Inne dystrybucje, takie jak Fedora, bardzo szybko blokują nowe funkcje i wersje rzeczy - ale ponieważ ich żywotność jest tak krótka, takie dystrybucje nie nadają się do użycia na serwerach. Nie chcę odbudowywać wszystkiego co dwanaście miesięcy, ponieważ moja dystrybucja nie jest już obsługiwana.

Jeśli więc chcesz mieć stabilny i stabilny, RedHat / CentOS jest dobrze dopasowany. Jeśli chcesz „nowy i błyszczący”, to nie jest.

Ubuntu jest również wydawany z wersją serwerową, a wsparcie komercyjne można uzyskać od firmy Canonical.

jakie są zalety używania CentOS jako serwera w stosunku do Ubuntu?

Odkryłem, że CentOS lepiej wspiera wirtualizację pod Xenem - najpierw wypróbowałem Ubuntu, ale ciągle się zawieszał. Przez ostatnie kilka lat miałem 10 serwerów działających na CentOS, bez żadnych problemów. Jednak używam Ubuntu jako systemu operacyjnego dla maszyn wirtualnych.

Ostrzegam was, że jestem pijawką Linuksa, co oznacza, że ​​prowadzę małe konsultacje i świadczę usługi i wsparcie Linux dla kilku MŚP, które nie mogą sobie pozwolić na odpowiednie wsparcie dla systemu Linux, a także jestem freeloaderem w tym sensie, że używam tylko takie, które są bezpłatne zarówno w piwie, jak i w mowie i nie korzystają z zewnętrznych usług wsparcia.

To powiedziawszy, znalazłem CentOS / RH, szczególnie po kilku wydaniach punktowych, znacznie, znacznie bardziej stabilnych i mniej dziwacznych jako „konfiguracja raz, a potem pozostaw” serwer niż Ubuntu LTS. Pomnóż przez 5, jeśli jakieś oprogramowanie „comerciall OSS” jest w równaniu (pomyśl Zimbra, Alfresco i ilk lub Kolab, cokolwiek, co tak naprawdę nie korzysta z waniliowych pistoletów dystrybucyjnych, takich jak serwery aplikacji, dbms itp.).

Jeśli chcesz serwer „ubuntu”, przejdź do Debian Stable. Właściwie, ponieważ Linux Mint jest teraz na szczycie swojej gry i będąc ogólnie ładniejszym, nie mogę znaleźć ŻADNEGO zastosowania waniliowego Ubuntu / Kubuntu / Xubuntu, czy to serwera czy pulpitu, ale potem YMMV.

Jeśli chcesz łatwo skonfigurować serwery dla tych, którzy nie tak bardzo wiedzą, wybrałbym ClearOS (pod warunkiem, że spakowane oprogramowanie odpowiada Twoim potrzebom) zamiast Ubuntu - cokolwiek innego. W rzeczywistości po kilku wydaniach punktowych backports powinny również wiele zrobić dla Ubuntu LTS. Jestem więc prawie pewien, że Hardy jest teraz przyzwoity. Można uznać pakiety Linux pod klucz za dobrą alternatywę dla ClearOS, szczególnie dla maszyn wirtualnych.

Jeśli wiesz, jak samodzielnie pracować nad swoimi rzeczami, skorzystaj z CentOS lub DebStab, naprawdę nie ma innego (poważnego) wyboru. DebStab może być lepszym wyborem na sprzęcie whitebox b / c lepszych sterowników, podczas gdy CentOS może być lepszy, jeśli potrzebujesz używać komercyjnego oprogramowania OSS na urządzeniu i / lub używasz odpowiednich serwerów.

Tworzymy dla CentOS, ponieważ jest kompatybilny z RHEL, który jest jednym z najbardziej wspieranych komercyjnie dystrybucji. Kiedy niezależni dostawcy oprogramowania wytwarzają wersje Linuksa czegokolwiek (aplikacje, binarne sterowniki jądra itp.), Są spore szanse, że najpierw będzie obsługiwane na RHEL. Tylko z tego powodu trzymamy się tego, co najczęstsze.

Linux jest jądrem, a nie dystrybucją systemu operacyjnego, więc w sercu Ubuntu i Red Hat / Centos są takie same systemy operacyjne. Różnica polega na warstwach dodanych przez określony rozkład; Red Hat jest większym graczem, ponieważ profesjonalnie są dłużej włączeni i są nazwą dla przedsiębiorstw. Mają także wsparcie handlowe i narzędzia, aby ulepszyć swoją ofertę ...

Więc przede wszystkim są imieniem, które można rzucić dla spiczastych włosów szefów, którzy potrzebują imienia, aby rzucić się wokół, ponieważ nie wiedzą o czym mówisz.

Ubuntu ma wsparcie przez Canonical i oferuje długoterminową wersję wsparcia dla swojego produktu. Są tylko nowszym (i bardziej popularnym) dzieckiem na bloku.

Ogólnie rzecz biorąc, sprowadza się do korzystania z tego, co najlepiej pasuje do twoich nawyków i preferencji zawodowych. Jeśli nie masz nic przeciwko korzystaniu z dowolnej dystrybucji, skorzystaj z niej. Nie podoba ci się jakiś konkretny fragment jądra, możesz go ponownie skompilować i dostosować do swoich potrzeb, niezależnie od dystrybucji.

Pracuję również w stosunkowo małym sklepie. Mamy około 20 nieparzystych serwerów, wszystkie z systemem Ubuntu LTS - niektóre najnowsze pakiety zostały przeniesione z powrotem i hostowane w lokalnym repozytorium. Działa naprawdę dobrze.

Jedynym momentem, w którym muszę rozważyć CentOS, jest kontakt z dostawcą w celu rozwiązania problemu - czas, w którym musisz zainstalować pliki binarne dostarczone przez dostawcę - posiadanie obsługiwanego stosu oprogramowania nie daje Twojemu pretekstowi do odrzucenia Twojego żądania wsparcia z powodu „nieobsługiwanego wsparcia” konfiguracja".

Innym przykładem użycia może być konfiguracja serwera aplikacji do obsługi komercyjnego oprogramowania. Po prostu nie chcesz robić zamieszania, aby wszystko działało po prostu dlatego, że wolisz dystrybucję niż inne.

Powiedziawszy, że jestem stronniczy - osiadłem z Debianem, kiedy zacząłem od Linuksa wiele lat temu. Ubuntu to (IMO) Debian z krótszymi i bardziej przewidywalnymi cyklami wydań. Zresztą nigdy nie lubiłem redhat / centos ...

Jedynym powodem, dla którego możesz zostać zmuszony do korzystania z RHEL (lub CentOS), jest to, że dostawcy oprogramowania gwarantują wsparcie tylko wtedy, gdy uruchomisz na nich ich produkt.

Mam teraz taki przypadek, w którym musimy rozważyć zakup produktu A i nauczyć się administrowania przedsiębiorstwem RHEL, albo zhakować go na Ubuntu i wykorzystać naszą obecną wiedzę.

Wydaje się, że wiele plakatów nade mną zapomina (lub nie wie), że Ubuntu ma wersję LTS Server. Jedyne aktualizacje, które otrzymasz, to poprawki i poprawki bezpieczeństwa, nic więcej. Jeśli desperacko potrzebujesz zainstalować coś nowszego z pakietów, możesz po prostu użyć repozytoriów oprogramowania innych firm (takich jak dotdeb dla najnowszych PHP / MySQL dla serwerów LAMP), ale naruszy to wszelkie istniejące umowy wsparcia z Ubuntu.

Próbowałem obu i jest to dla mnie to samo ... Istnieje pewna różnica w pakietach, ścieżkach itp., Ale pod koniec dnia wciąż jest to Linux Distro ...

Dla pojedynczego serwera nie ma to tak naprawdę znaczenia. Więc po prostu uruchom FreeBSD :) Otrzymasz ZFS i Dtrace.

Ale ma to znaczenie, gdy wdrażasz setki.

Główne zalety Centos to:

• Stabilne pakiety (np. Bind), które bardzo często są bardziej odpowiednie do pracy
• SELinux w pełni działa i jest zaimplementowany, co nie jest prawdą w przypadku AppArmor na Ubuntu
• Bardzo dobra platforma wirtualizacji, co nie jest prawdą w przypadku Ubuntu
• Wysokiej jakości pakiety innych firm, takie jak EPEL, odpowiednie do pracy w trudnych warunkach
• Bardziej stabilne i bezpieczne jądro niż Ubuntu (sprawdź aktualizacje z ostatnich 6 miesięcy)
• Lepsza obsługa sterowników dla wielu dostawców

Po prostu Centos jest bardziej stabilny.

Ubuntu jest również bardziej aktualne niż centos na wsparcie mono.

Przykład: pakiet libfontconfig RHEL 5 zawiera błąd i nie można zaktualizować pakietu do niczego wyższego z yum. To niezbyt stabilne. Uruchomiłem program na Ubuntu i RHEL, który zawiesił się na RHEL, ale nie na Ubuntu (chociaż był to spowodowane niewłaściwym fragmentem kodu w aplikacji).

W mojej firmie korzystam z serwera Redhat ... Na własne potrzeby uruchamiam Ubuntu w domu, aby załatwić sprawę lub łączę się z tym serwerem. Używam również systemu Windows 7 ... Więc tak naprawdę sprowadza się to do tego, z czym masz do czynienia. Korzystam z serwera Redhat, ponieważ jest bardzo stabilny i rzadko, jeśli go kiedykolwiek dotykam i nie planuję, nie ma też GUI i jest zoptymalizowany pod kątem konkretnego sprzętu do obsługi stron internetowych i poczty e-mail, a nie do jakiegokolwiek doświadczenia użytkownika.

Biorąc pod uwagę wybór, którego nigdy nie używałbym Redhat do codziennej pracy, ubuntu jest obecnie o wiele lepszym systemem operacyjnym IMHO dla komputerów stacjonarnych.