Czy dzięki wirtualizacji nadal ma sens używanie wielu punktów montowania?

Czy w 2013 r. Ma sens utrzymywanie wielu punktów montowania na nowym obrazie Linuksa, czy też przydzielanie całej przestrzeni do / ma większy sens?

Wolałbym unikać ponownego uruchamiania wymaganego do zwiększenia rozmiaru punktu montowania. Wolałbym również monitorować przestrzeń jednego wierzchowca. Wolę wiedzieć, że cały serwer zajmuje ponad 70% miejsca na dysku w porównaniu do pojedynczych punktów montowania.

Pewnie, że nadal jest przydatny. Nie chcesz, aby niekontrolowany proces wypełnił dziennik i spowodował / przejście na pełny dysk. Ponadto, jeśli używasz czegoś takiego jak LVM, możesz rozszerzyć wolumeny online.

W przypadku wielu maszyn wirtualnych i tak będziesz chciał rozdzielić operacje we / wy. Prawdopodobnie będziesz chciał mieć swoje bazy danych na osobnych wrzecionach, a jedynym sposobem na osiągnięcie tego jest posiadanie osobnego punktu montowania dla lokalizacji bazy danych. Poza bazami danych zapewnia to bardziej szczegółową elastyczność, jeśli przerośniesz swój pierwotny projekt.

Krótko mówiąc, tak, nadal istnieją dobre powody, aby zrobić to w 2013 r.

W dzisiejszych czasach nie używałbym zbyt wielu osobnych montowań, ale prawdopodobnie kilka kluczowych byłoby pomocnych w administrowaniu systemem.

Tylko 2 lub 3, szczególnie. z jednym, który różni się rozmiarem. To zależy od tego, czego używasz. Powiedziałbym tylko / (względnie stabilny) i / var (zmieniający się). W zależności od systemu operacyjnego i geometrii dysku może być również potrzebny / boot. / tmp jest prawdopodobnie montażem tmpfs skonfigurowanym przez instalatora.

Zmienne (głównie / var, ale mogą to być po prostu / var / log i / var / lib / mysql itp.) Zazwyczaj musisz się martwić i zaplanować rozszerzenie. Jeśli to możliwe, użyj lvm itp., Aby ułatwić zmianę rozmiaru.

Tak, nadal używam wielu partycji na maszynach wirtualnych i punktach montowania dla potrzeb monitorowania, bezpieczeństwa i konserwacji.

Nie jestem fanem pojedynczych lub ograniczonych maszyn wirtualnych mountpoint (chyba, że ​​są to maszyny wyrzucane). Traktuję maszyny wirtualne tak samo, jak traktuję serwery fizyczne. Wyrównanie partycji z niektórymi standardami Linux File System Hierarchy Standard nadal ma sens pod względem logicznego oddzielenia plików wykonywalnych, partycji danych, temp i przechowywania dzienników. Ułatwia to także naprawę systemu. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku maszyn wirtualnych i serwerów pochodzących z szablonu.

(BTW, nie lubię LVM na maszynach wirtualnych ... Planuj lepiej !! )

W moich systemach próbuję wykonać następujące czynności:

• / jest zwykle mały i nie rośnie zbytnio.
• /boot ma przewidywalny rozmiar, a wzrost jest kontrolowany przez częstotliwość aktualizacji jądra.
• /tmpjest zależny od aplikacji i środowiska, ale można go odpowiednio dopasować. Monitorowanie go osobno pomaga w zachowaniu nieprawidłowego licznika i chroni resztę systemu.
• /usr Powinny być przewidywalne, zawierające pliki wykonywalne itp.
• /varrośnie, ale ilość rezygnacji z danych może być mniejsza. Miło móc osobno go zmierzyć.
• I podział wzrostu. W tym przypadku jest to /data, ale jeśli to był system bazy danych, może to być /var/lib/mysqlalbo /var/lib/pgsql... Zauważ, że jest to inna urządzenie blokowe, /dev/sdb. Jest to po prostu kolejny VMDK na tej maszynie wirtualnej, więc można go zmienić niezależnie od VMDK zawierającego prawdziwe partycje systemu operacyjnego.

# df -h
Filesystem            Size  Used Avail Use% Mounted on
/dev/sda2              12G  2.5G  8.8G  23% /
tmpfs                 7.8G     0  7.8G   0% /dev/shm
/dev/sda1             291M  131M  145M  48% /boot
/dev/sda7             2.0G   68M  1.9G   4% /tmp
/dev/sda3             9.9G  3.5G  5.9G  38% /usr
/dev/sda6             6.0G  892M  4.8G  16% /var
/dev/sdb1             360G  271G   90G  76% /data

Oddzielenie niektórych z tych partycji znacznie ułatwia identyfikację trendów i wykrywanie anomalnych zachowań; np. zrzuty 4 GB rdzenia /var, proces, który się wyczerpuje /tmp,

Normalna

Nieprawidłowy. Nagły wzrost /varnie byłby łatwy do wykrycia, gdyby /użyto jednej dużej partycji.

Ostatnio musiałem zastosować koktajl parametrów i atrybutów montowania systemu plików (nodev, nosuid, noexec, noatime, nobarrier) dla szablonu VM o podwyższonym poziomie bezpieczeństwa. Partycjonowanie było bezwzględnie wymagane, ponieważ niektóre partycje wymagały określonych ustawień, których nie można zastosować globalnie. Kolejny punkt danych.

Upewnij się, że wiele punktów instalacji nadal ma swoje zalety, zwirtualizowany serwer, czy nie.

Ale dzięki wirtualizacji prawdopodobnie używasz również szablonów maszyn wirtualnych, prawda? A twój system monitorowania, taki jak Nagios (z NConf?) Obsługuje również szablony? Jeśli tak, to musisz przejść przez tę mentalną walkę o punkt zaczepienia tylko raz.

Powrót do tematu

Kiedyś podzielić moje systemy w ten sposób: /, /home, /usr, /var, /tmp(i ewentualnie jakiś inny punkt montowania dla danych), ale to była przesada i uciążliwe. W dzisiejszych czasach prosty sposób na posiadanie tylko jednego systemu operacyjnego /, może z osobnym, /varjest dla mnie sposobem; wtedy jeśli serwer wirtualny potrzebuje więcej miejsca na dane, to daję mu jeszcze jeden obraz dysku i montuję go w razie potrzeby.

W przypadku serwerów plików również wolę montować /homewolumin na własnej partycji / dysku i korzystać z tej noexecopcji podczas montowania. Paranoja, ale uniemożliwia użytkownikom wykonywanie plików z ich folderów domowych.

Poza tym wolę umieszczać /bootwolumin w lustrze RAID 1 na wszystkich dyskach, ale znowu, zgodnie ze starą praktyką, nie widzę jeszcze minusów