Dlaczego MPIO zamiast zespołu 802.3ad dla iSCSI

Robię mój pierwszy serwer do celu iSCSI i pomyślałem, że zacznę od zera, łącząc moją kartę sieciową na serwerze (konwencjonalny zespół 802.3ad).

Jednak z wielu źródeł online widzę, że NIE jest to zalecane i zamiast tego powinno się stosować MPIO (w tym zaleceniu nie było specyficznego rozmiaru i zdawało się, że stosuje się go od klastra 3-węzłowego do dużych klastrów dziesiątek i więcej).

Wiem, że MPIO jest lepsze, ponieważ agreguje transfery na niezależnych trasach (podczas gdy konwencjonalny zespół NIC byłby na tym samym przełączniku), to poza tym istnieje inny powód (ryzyko uszkodzenia danych) dla Microsoftu i stan materiału szkoleniowego do korzystania z MPIO zamiast łączenia w zespoły ?

— morleyc
źródło

Czy możesz trochę rozszerzyć swoją architekturę iSCSI? Z iloma adresami inicjatora / celu docelowego pracujesz, z iloma fizycznymi przełącznikami, w jednej lub wielu podsieciach?

Podstawowa odpowiedź brzmi: ponieważ MPIO zarządza ścieżkami łączności typu end-to-end i jest lepszy w równoważeniu obciążenia i odporności na połączenie z pamięcią masową niż ogólne mechanizmy redundancji sieci i równoważenia obciążenia.

Konkretne przyczyny techniczne zależą od architektury, więc mogę być bardziej szczegółowy, jeśli podasz dodatkowe szczegóły dotyczące konfiguracji sieci iSCSI. Kilka ogólnych przykładów:

Bez MPIO konwersacja IP z inicjatorem na docelowy to tylko jedna rozmowa. 802.3ad nakazuje, aby kolejność pakietów w rozmowie nie była zmieniana (a i tak nie chcesz, aby ruch iSCSI był poza kolejnością), więc jesteś ograniczony do przepustowości pojedynczego łącza.
MPIO wykrywa i obsługuje awarie ścieżek, podczas gdy 802.3ad może zrekompensować tylko awarię łącza - i tylko wtedy, gdy awaria łącza zostanie poprawnie wykryta. Jeśli karta sieciowa zawiesi się, ale nadal zgłasza dobre łącze lub konfiguracja przełącznika zostanie zepsuta dla określonego portu, prawdopodobnie stracisz połączenie z pamięcią, mimo że drugie łącze nadal działa.
Jesteś przywiązany do pojedynczego przełącznika fizycznego, zamiast być w stanie przesyłać karty sieciowe hosta do różnych przełączników.

— Shane Madden
źródło

Cześć Shane, dzięki za odpowiedź - dla naszej konfiguracji jest to pojedyncza podsieć pamięci i 1 fizyczny przełącznik, jednak dokumentacja nie podała rozmiaru, o którym mówiono, że używa tylko MPIO. Z twoich komentarzy wynika, że z pewnością można korzystać z łączenia, ale MPIO jest lepsze. Dobre wyjaśnienie, chyba że chcesz je dodać, odpowiedziałeś na moje pytanie i oznaczysz je jako takie wkrótce.

— morleyc

@ g18c Tak - więc głównymi zaletami MPIO zamiast agregacji linków byłoby zwiększenie przepustowości (jeśli przepustowość wystarcza do nasycenia pojedynczej karty sieciowej), a także możliwość z wdziękiem obsługi szerszego zakresu stany awarii. Myślę, że pytanie brzmi: czy są jakieś szczególne powody, dla których wolisz używać 802.3ad zamiast MPIO?

— Shane Madden

MPIO staje się szczególnie przydatne, gdy konfiguracja ISCSI jest bardziej zalecana - ponieważ z MPIO masz oddzielne logiczne połączenia, które mogą przejść do redundantnych punktów końcowych. SAN może się replikować w tle, a 2-3 cele to tak naprawdę różne amchiny. Dopóki masz scenariusz „pojedynczej ścieżki, pojedynczej karty sieciowej”, zalety nie są tak brutalne.

— TomTom