Czytałem o DNS kilka dni temu i dowiedziałem się, jak przetwarzane są żądania. Jeśli przejdziesz na stronę www.example.com, żądanie przejdzie do głównego serwera nazw, aby dowiedzieć się, kto jest właścicielem tego adresu .com, a następnie kolejne żądanie przejdzie na inny, bardziej lokalny serwer DNS, aby zobaczyć, kto jest właścicielem example.com adres i tak dalej.
W jaki sposób jest technicznie możliwe, że 13 głównych serwerów nazw może obsłużyć wszystkie żądania złożone przez miliardy użytkowników Internetu jednocześnie, bez konieczności wykonywania ddos: ed?
11
Nawiasem mówiąc, twoje podsumowanie działania DNS jest nieprawidłowe. Pytanie skierowane do głównego serwera nazw nie brzmi „kto jest właścicielem .com?” ale „jaki jest adres IP www.example.com?” (główny serwer nazw odpowiada przez odwołanie do właściciela .com). Główny serwer nazw widzi całe zapytanie (przydatne w statystyce, eksploracji danych itp.).
—
bortzmeyer
@bortzmeyer Głównym powodem, dla którego cała nazwa jest wysyłana do serwerów głównych, jest to, że nie każda kropka w nazwie niekoniecznie stanowi granicę władzy. W praktyce uważam, że zawsze granica władzy znajduje się tuż pod TLD, ale w zasadzie nie jest to gwarantowane. Dlatego w pewnym momencie w przyszłości może zostać podjęta decyzja o wprowadzeniu specjalnej TLD, w której druga warstwa jest obsługiwana przez serwery root, aby po zapytaniu o serwery root
—
kasperd
a.b.c.examplepowiedziano ci, kto jest odpowiedzialny, c.examplea nie kto jest odpowiedzialny example.