Wysoki poziom We / Wy dysku, gdy używana jest pamięć podręczna?

Kilka dni temu zauważyłem oczekiwanie we / wy dysku i spadek aktywności dysku (co było świetne). Następnie zauważam również, że moja pamięć podręczna była pełna (*) i pofragmentowana. Potem opróżniłem pamięć podręczną. Następnie opóźnienie dysku i aktywność dysku przeskoczyły na poprzedni poziom (co było złe).

IOtop pokazuje, że [jbd2 / sda2-8] i [flush-8: 00] zawsze zajmują więcej miejsca na dysku. Jest to sprzętowy RAID 1 (H200) Dell R210 z dużą ilością wolnej pamięci (łącznie 16 GB, z czego około 8 GB to bufor / pamięć podręczna).

(*) Pamięć podręczna to pamięć podręczna kodu APC dla PHP, która ogranicza dostęp do dysku w celu wykonania skryptu PHP. Pamięć podręczna była pełna i pofragmentowana, ponieważ zawierała pliki z instancji programistycznej. Kiedy to zauważyłem, odfiltrowałem je.

Pytanie brzmi: dlaczego dyskowe operacje we / wy zwiększają się, gdy teoretycznie powinny się zmniejszać? Poniżej kilka wykresów z Munina. Pamięć podręczna była pełna od 6 do 8 lutego.

Zmień po tym, jak skomentowałem apc.mmap_file_mask, jak powiedział @ cyberx86

A po kilku dniach https://serverfault.com/a/362152/88934

Jeśli korzystasz z mapowania pamięci opartego na plikach (np. apc.mmap_file_mask=/tmp/apc.XXXXXX), Możesz zobaczyć podwyższone operacje we / wy.

Spróbuj ustawić apc.mmap_file_maskużycie pamięci współdzielonej (np. /apc.shm.XXXXXX) Lub /dev/zero(anonimowa pamięć mapowana). Utrzymanie niezdefiniowanego ustawienia powoduje, że używa anonimowej pamięci mapowanej na mapie.

Zwykle pliki mmapped to świetna rzecz:

• W porównaniu z przechowywaniem czegoś całkowicie w pamięci, pliki zmapowane zwykle wymagają mniej pamięci
• W porównaniu do zapisywania czegoś w pliku, pliki zmapowane wymagają mniejszej liczby operacji na dysku (ponieważ zapisy mogą być agregowane razem).

Jednak w porównaniu z przechowywaniem czegoś czysto w pamięci, powodują dodatkowe operacje wejścia / wyjścia - znacznie, gdy plik ciągle się zmienia. Minusem nieużywania plików mmapped jest brak trwałości - pamięć podręczna nie przetrwa ponownego uruchomienia, ponieważ jest przechowywana tylko w pamięci.

Można więc zasugerować, że podczas gdy pamięć podręczna zapełniała się i stabilizowała, przechodziła największą zmianę, którą trzeba było stale zapisywać na dysku; po zapełnieniu pamięci podręcznej ttl dla każdego obiektu spowalniał szybkość odwracania danych w pamięci podręcznej, zmniejszając zmianę i redukując zapisy na dysku.

Po kilku dniach chcę teraz wrócić z kilkoma wykresami. Zmiana znacznie poprawia tę sytuację. Zmniejsza wszystko, z wyjątkiem czasu obsługi IO (myślę, że dzieje się tak, ponieważ nie ma już trywialnego, małego pliku PHP, który jest tani).

Obciążenie serwera (było już dość niskie, więc nie odkryłem zmiany).