Materiały dla początkujących administratorów Linuksa

Właśnie nabyłem dedykowany serwer linux, którego planuję użyć do wdrażania projektów i hostowania kilku witryn. W przeciwieństwie do wirtualnych lub współdzielonych usług hostingowych, z których korzystałem w przeszłości, w rzeczywistości jestem odpowiedzialny za całą maszynę i jej konfigurację! A teraz wydaje się to zniechęcającym zadaniem.

Mimo to chciałbym dowiedzieć się więcej na temat administracji linuksem i uczyć się na bieżąco, ale raczej wolę uczyć się na błędach innych ludzi niż na własnych. ;)

Jakie zasoby, samouczki i pierwsze kroki mogą bardziej doświadczeni administratorzy polecić administratorowi systemu Linux dla początkujących, gdy wkraczają na pustynię?

Kilka innych pytań i odpowiedzi ServerFault, które do tej pory uważałem za przydatne:

• Czy powinniśmy wyłączyć użytkownika root?
• Jak skonfigurować uwierzytelnianie ssh przy użyciu kluczy zamiast nazwy użytkownika-hasła?
• Jakie przydatne rzeczy można dodać do swojego .bashrc?
• Jakie są przydatne i przydatne podpowiedzi powłoki? (bash, csh, ksh itp.)
• Zabezpieczanie świeżego serwera Ubuntu

Zacznę od dobrej książki obejmującej typowe zadania administracyjne dla twojego systemu operacyjnego (CentOS, po wyglądzie znaczników, z którymi nie mam doświadczenia w dokumentacji). Jeśli chcesz być dobrym administratorem systemów, a nie „dobrym administratorem skrzynki CentOS tutaj”, naprawdę musisz otrzymać kopię „Praktyki administracji systemem i siecią”, 2ed, autorstwa Limoncelli, Hogan i Chalup. Nauczy Cię praktycznie wszystkiego, co musisz wiedzieć o administrowaniu systemami, od poziomu koncepcyjnego.

Skonfiguruj maszynę wirtualną (VirtualBox, Parallels, VMWare, Virtual PC) z dystrybucją Linix i zacznij grać!

Korzystając z maszyny wirtualnej, możesz bawić się w swoje serca, nie martwiąc się o nic. Jeśli masz problem - po prostu przywróć kopię zapasową maszyny wirtualnej i zacznij od nowa.

Mogę gorąco polecić Linux Administration Handbook autorstwa Nemeth i in. lub droższy Podręcznik administracji systemem Unix tych samych autorów.

Również The Rosetta Stone for Unix to strona, która uważam za przydatną jako odniesienie.

Dowiedz się, czy w Twojej okolicy jest grupa użytkowników systemu Linux (LUG). Od wielu lat jestem członkiem kilku grup LUG i zawsze były one fantastyczne, zwłaszcza że często istnieją możliwości fizycznej pomocy i wsparcia. Częściowa lista grup znajduje się tutaj: http://www.linux.org/groups/

Powinieneś także skontaktować się z listą dyskusyjną lub forami dystrybucji Linuksa zainstalowanej na serwerze. Różne dystrybucje często mają małe dziwactwa, które mogą zostać pominięte w ogólnym zapytaniu dotyczącym, powiedzmy, wsparcia online aplikacji (np. Apache, Postfix itp.). Nigdy nie korzystałem z CentOS, ale jest bardzo popularny, więc jestem pewien, że wokół niego powstanie świetna społeczność.

Większość dużych projektów Open Source i dystrybucji Linuksa ma również kanały IRC, które są oczywiście świetne do obsługi na żywo.

Z początku zabrzmi to zabawnie, a niektórzy pomyślą, że jestem żartobliwy, ale nie jestem.

• Znajdź innego doświadczonego administratora, usiądź, zdefiniuj jakiś cel i spróbuj go osiągnąć, podając wskazówki.

Unix (i BSD i Linux i kto-wie-co-jeszcze) był pierwotnie środowiskiem, które zachęcało programistów i administratorów do komunikowania się ze sobą. Linux jest dość przyzwoitym przybliżeniem tego (nie w 100%, ale bardzo blisko).

W mojej niezbyt skromnej opinii, administratora Unix / Linux / BSD najlepiej uczyć się poprzez formę ustnej tradycji , w której wiedza jest przekazywana uczniowi przez tych, którzy są znacznie bardziej doświadczeni. W każdym przypadku, z jakim się zetknąłem, ta metoda uczenia się Uniksa (i jego kuzynów) była najbardziej pouczająca, zapewniając jednocześnie jak najwięcej informacji dla ucznia, szczególnie tych, których nie można uzyskać po prostu czytając książkę i posuwając się naprzód. Powodem tej „nieefektywnej” metody uczenia się jest w pewnym momencie, że ktoś gdzieś podjął decyzję o czymś, ale nie jest to formalnie udokumentowane (przeczytaj nagłówek tego linku). Oznacza to, że łatwo jest tam usiąść i podrapać się po głowie „dlaczego X jest zrobione tak, jak jest”, kiedy w rzeczywistościbardzo dobry powód. Posiadanie kogoś, kto tam był i zna historię tego, jak to się stało , pomaga „wypełnić luki”.

Tak, możesz usiąść z książką lub (tak jak ja), po prostu ją zainstalować i uderzyć głową kilkaset razy, podczas gdy ty rozgryziesz ją. Ale wiele można powiedzieć o uczeniu się od kogoś innego.

Nie jestem jakimś zaawansowanym administratorem Linuksa, ale oto moje rekomendacje:

• Czytanie dokumentacji ulubionej dystrybucji. Wszystkie dystrybucje są dość podobne.
• Przewodnik Bash dla początkujących
• Zaawansowany przewodnik Bash-Scripting
• Projekt dokumentacji systemu Linux

Ten zasób z biblioteki Linode powinien pomóc ludziom zacząć:

Podstawy administracji systemem Linux

Uważam, że ta książka - Linux Administration: Przewodnik dla początkujących - była bardzo pomocna, kiedy zaczynałem.

Obejmuje wszystko - od instalacji na komputerze po administrowanie podstawowymi usługami sieciowymi i serwerami. Również dość zwięzłe, więc mogłem go podnieść i przeczytać w ciągu ~ tygodnia

Zrób jak Nike - po prostu zrób to!

Podstawowy proces kompilacji to:

1. Zainstaluj system operacyjny przy minimalnej instalacji. Sugeruję użycie woluminów logicznych dla dysku.
2. Załataj to.
3. Włącz zaporę ogniową.
4. Wyłącz niepotrzebne usługi.
5. Zainstaluj / przetestuj swoje aplikacje i upewnij się, że w zasadzie działają, np. W razie potrzeby wykonaj dziury w zaporze, ustaw kontrolę dostępu do aplikacji.
6. Skonfiguruj poprawnie swoje aplikacje
7. Wykonuj kopie zapasowe i przywróć niektóre testy.

Skorzystaj z posiadanych zasobów:

1. strace i tcpdump są twoimi przyjaciółmi
2. logi
3. listy mailingowe
4. fora (błąd serwera !!!)
5. Google
6. IRC
7. LUGI
8. W wolnych chwilach czytaj strony podręcznika

Poważnie. Kiedy zaczynałem, kiedy nie miałem nic lepszego do roboty, wymieniłem / bin / sbin / usr / bin / usr / sbin i przeczytałem strony podręcznika dla każdego pliku binarnego. Oczywiście nie pamiętam ich wszystkich, ale dużo czasu pamiętałem na tyle, że mogłem powiedzieć „och, istnieje narzędzie, które nazywa się tak jak…”, kiedy utknąłem i potrzebowałem Zrób coś. Innymi słowy, był to łatwy sposób na zapoznanie się z dostępnymi narzędziami.

Przeczytaj także inne strony podręcznika później, kiedy będziesz miał czas.