Tryb lustrzany RAM: czy warto?

Niezupełnie zaznajomiony z „trybem lustrzanego kanału” Intela dla konfiguracji serwera kasetowego (typowa, średnio obciążona baza danych MySQL OLTP działająca na gołym metalu; obecnie brak wirtualizacji).

Z dokumentów Intela mogłem znaleźć:

Procesory Intel Xeon z serii 5500 i Intel Xeon z serii 5600 obsługują dublowanie kanałów w celu skonfigurowania dostępnych kanałów modułów DIMM DDR3 w konfiguracji dublowanej. Konfiguracja lustrzana jest nadmiarowym obrazem pamięci i może nadal działać pomimo obecności sporadycznych błędów, których nie można naprawić. Mirroring kanału to funkcja RAS, w której utrzymywane są dwa identyczne obrazy danych w pamięci, co zapewnia maksymalną redundancję.

Na płytach serwerowych Intel opartych na procesorach Intel Xeon Processor z serii 5500 i Intel Xeon Processor z serii 5600, dublowanie jest osiągane we wszystkich kanałach. Aktywne kanały przechowują obraz pierwotny, a pozostałe kanały przechowują obraz wtórny pamięci systemowej. Zintegrowany kontroler pamięci w procesorach Intel Xeon z serii 5500 i procesorach Intel Xeon z serii 5600 przełącza się między oboma kanałami w celu odczytu transakcji. Transakcje zapisu są wysyłane do obu kanałów w normalnych okolicznościach.

Jednak tak naprawdę nie rozumiem, co tu leżą. Tracę połowę pojemności pamięci, ale zyskuję „nadmiarowość” pamięci i możliwe korzyści w zakresie wydajności odczytu / zapisu? Jak RAID 1 dla RAM? Czy ktoś ma jakieś praktyczne doświadczenie z tą konfiguracją?

Osobiście wolałbym raczej użyć jakiejś formy klastrowania niż tego poziomu odporności sprzętu. To ma sens, gdy tanie elementy, takie jak dyski, podwajają się na nich, ale pamięć lustrzana jest przyjemna, ale nie taka użyteczna. Mam na myśli to, co może bardziej zawieść; procesor, twój system operacyjny, twoje oprogramowanie, twoje mobo, twoje PSU / s. Wcześniej przeznaczam pieniądze na tworzenie klastrów.

„RAID 1 dla RAM” to dokładny opis. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​wydajność nie jest duża, ale w zależności od prędkości magistrali w porównaniu z prędkością modułów, przebieg może się różnić.

Jeśli chodzi o redundancję ... no cóż, nierzadko moduł się psuje.

Osobiście wyłączam dublowanie za każdym razem, gdy widzę, że jest włączony.

Czytałem, że tego rodzaju rzeczy (możesz to zrobić również z procesorami) są bardzo przydatne w ogromnych klastrach superkomputerów.

Niektóre z tych klastrów działają na tak wielu komputerach, że co kilka godzin nastąpi awaria maszyny. Szybciej niż zadania mogą być wykonane. To naprawdę psuje obliczenia. Dodanie takiej redundancji do każdego węzła może ponad dwukrotnie wydłużyć czas między awariami.

Ten tryb pamięci został naprawdę zaprojektowany dla sytuacji, w których potrzebujesz wysokiej dostępności. Nie powinieneś widzieć dużej różnicy w wydajności (ponieważ utrata jednego kanału prawdopodobnie nie jest zauważalna w normalnych operacjach), ale faktycznie tracisz dużo pamięci RAM. Po włączeniu kopii lustrzanej dostępna jest tylko jedna trzecia całkowitej pamięci, ponieważ dwa gniazda DIMM są kanałem podstawowym, dwa gniazda DIMM są kanałem zapasowym, a dwa gniazda DIMM nie są używane. (przynajmniej tak jest w IBM)

Zwykle zalecam, aby go wyłączyć (jeśli masz aplikację lub system operacyjny, który lubi RAM - i spójrzmy prawdzie w oczy: czy jest taki, który nie?) Lub oszczędzaj na aktualizacji do chipsetu ex5 od IBM (HP i inne wkrótce z podobnymi ofertami), który dodaje ładunek QPI więcej.

Czasami zdarza się, że „ten serwer musi działać bez względu na liczbę oddanych strzałów” i ten rodzaj redundancji pomaga. Dodatkowo zakupiony RAM o jakości niższej niż gwiezdny może uratować Cię od niebieskiego ekranu lub 2.