ZFS i urządzenia pamięci podręcznej

Zamierzam dodać dyski SSD do moich magazynów ZFS jako pamięć podręczną. Czy ktoś ma z tym jakieś doświadczenie? Co się stanie, jeśli urządzenie pamięci podręcznej zginie, czy wpłynie to na dane?

http://web.archive.org/web/20100911224754/http://www.solarisinternals.com/wiki/index.php/ZFS_Best_Practices_Guide

(Witryna internetowa Solaris już nie działa, ale WebArchive ma kopię)

Zasadniczo istnieją trzy typy pamięci podręcznej ZFS, wszystkie używane zarówno dla danych, jak i metadanych.

• ARC (Adaptive Replacement Cache) - Pamięć podręczna DRAM pamięci głównej do odczytu i zapisu.
• L2ARC (poziom 2 ARC) - bezpieczna pamięć podręczna odczytu: brak utraty danych / przerwania usługi po awarii urządzenia. Zwykle oparty na SSD.
• ZIL (ZFS Intent Log) - bezpiecznie przechowuje zapisy w pamięci trwałej, które również oczekują w ARC na zapisanie na dysk. Dane rzadko powinny znajdować się w tej pamięci podręcznej dłużej niż 30 sekund, a dane nigdy nie są odczytywane, z wyjątkiem awarii po odtworzeniu nieprzypisanych zapisów puli. W ostatniej najnowszej wersji ZFS awaria urządzenia Zil nie spowoduje utraty danych (wszystkie dane nadal są w ARC), ale awaria urządzenia + awaria lub awaria zasilania mogą spowodować utratę niektórych zapisów.

Najpierw zaktualizuj swój ARC, kup mnóstwo pamięci głównej. Uwaga: Zarówno L2ARC, jak i Zil również mają przydzielone koszty ogólne z ARC.

L2Arc jest zapełniany blokami buforowanymi do odczytu, ponieważ są one eksmitowane z ARC. ZFS domyślnie buforuje tylko losowe operacje we / wy (małe odczyty) do L2ARC i nie jest używany do przesyłania strumieniowego obciążeń ( chyba, że nakazano ). Możesz w zasadzie użyć do tego dowolnego urządzenia (w tym szybkiego HD 15k), ale najlepiej działa z dyskiem SSD, który z łatwością obsługuje wiele losowych odczytów IOPS.

ZIL przyspiesza obciążenia wymagające synchronicznych zapisów (procesy kontynuują czekanie na potwierdzenie, że zapisy zostały faktycznie zapisane na dysku). Zil pełni podobną rolę jak pamięć podręczna podtrzymywana bateryjnie w wysokiej klasy kontrolerach RAID. Chociaż opóźnienie zapisu i IOPS zapisu strumieniowego definiują dobry dysk SSD Zil, Zil przede wszystkim nie może nigdy utracić żadnych danych w przypadku utraty zasilania. Wiele odpowiednich urządzeń ma superkondensator, aby sfinalizować wszelkie oczekujące operacje bez zasilania systemu. Zalecane były dyski SSD SLC o wysokiej wytrzymałości na zapis (Intel X25-E), ale nowsze urządzenia używają pamięci RAM z baterią / superkapką do zapisywania z powrotem do NAND w przypadku awarii zasilania. ZIL nie muszą być duże, ale przy użyciu tylko niewielkiej części dużego urządzenia (np 8 GB z 300 GB Intel 320 MLC SSD) możesz uzyskać znacznie wyższą efektywną wytrzymałość na zapis. Dostawcy „Enterprise” zawsze zalecają lustrzane ZIL-y, moje obciążenia nigdy nie były tak ważne.

Jeśli chodzi o konkretne produkty, STEC stworzył pierwsze dyski SSD dla projektu Fishworks firmy Sun (zarówno Logzilla, jak i Readzilla) i ma obecne urządzenia dla ZIL ( ZeusRAM 2500 USD / 8 GB) i L2ARC ( Zeus IOPS 3 000 USD / 400 GB ), które są wysoce zalecane. Warto również rozważyć dyski SSD oparte na PCIe, takie jak specyficzny dla ZIL napęd DDR x 1 (2 tys. USD / 4 GB) lub dowolny duży dysk SSD PCIe dla L2ARC. Inne mniej wydajne (czytaj: tańsze) 2,5-calowe dyski SSD mogą również oferować znaczny wzrost wydajności, szczególnie gdy są używane łącznie dla L2ARC.