Linux: jak jednocześnie używać pliku jako wejścia i wyjścia?

Właśnie uruchomiłem następujące polecenie bash:

uniq .bash_history > .bash_history

a mój plik historii skończył się zupełnie pusty.

Chyba potrzebuję sposobu na odczytanie całego pliku przed jego zapisaniem. Jak to się robi?

PS: Oczywiście myślałem o użyciu pliku tymczasowego, ale szukam bardziej eleganckiego rozwiązania.

Polecam używanie spongez moreutils . Z strony podręcznika:

DESCRIPTION
  sponge  reads  standard  input  and writes it out to the specified file. Unlike
  a shell redirect, sponge soaks up all its input before opening the output file.
  This allows for constructing pipelines that read from and write to the same 
  file.

Aby zastosować to do swojego problemu, spróbuj:

uniq .bash_history | sponge .bash_history

Chciałem tylko przekazać kolejną odpowiedź, która jest prosta i nie używa gąbki (ponieważ często nie jest zawarta w lekkich środowiskach).

echo "$(uniq .bash_history)" > .bash_history

powinien mieć pożądany rezultat. Ta podpowłoka jest wykonywana, zanim plik .bash_history zostanie otwarty do zapisu. Jak wyjaśniono w odpowiedzi Phila P., do czasu odczytania .bash_history w oryginalnym poleceniu zostało już obcięte przez operatora „>”.

Problem polega na tym, że powłoka konfiguruje potok poleceń przed uruchomieniem poleceń. Nie chodzi o „dane wejściowe i wyjściowe”, lecz o to, że zawartość pliku zniknęła, zanim uniq się uruchomi. To idzie mniej więcej tak:

1. Powłoka otwiera >plik wyjściowy do zapisu, obcinając go
2. Powłoka ustawia się tak, aby mieć deskryptor pliku 1 (dla standardowego wyjścia) dla tego wyjścia
3. Powłoka wykonuje uniq, być może coś w rodzaju execlp („uniq”, „uniq”, „.bash_history”, NULL)
4. uniq działa, otwiera .bash_history i niczego tam nie znajduje

Istnieją różne rozwiązania, w tym edycja na miejscu i tymczasowe użycie pliku, o których wspominają inni, ale kluczem jest zrozumienie problemu, co właściwie nie działa i dlaczego.

Kolejną sztuczką, aby to zrobić bez użycia sponge, jest następujące polecenie:

{ rm .bash_history && uniq > .bash_history; } < .bash_history

Jest to jeden z kodów opisanych w doskonałym artykule „Edycja na miejscu” plików na backreference.org.

Zasadniczo otwiera plik do odczytu, a następnie „usuwa” go. Jednak tak naprawdę nie został usunięty: wskazuje na niego otwarty deskryptor pliku i dopóki jest on otwarty, plik jest nadal dostępny. Następnie tworzy nowy plik o tej samej nazwie i zapisuje w nim unikalne linie.

Wada tego rozwiązania: jeśli uniqz jakiegoś powodu zawiedzie, Twoja historia zniknie.

użyj gąbki z moreutils

uniq .bash_history | sponge .bash_history

Ten sedskrypt usuwa sąsiadujące duplikaty. Z tą -iopcją dokonuje modyfikacji na miejscu. Pochodzi z sed infopliku:

sed -i 'h;:b;$b;N;/^\(.*\)\n\1$/ {g;bb};$b;P;D' .bash_history

Jako ciekawą ciekawostkę sed używa również pliku tymczasowego (robi to za Ciebie):

$ strace sed -i 's/foo/bar/g' foo    
open("foo", O_RDONLY|O_LARGEFILE)       = 3
...
open("./sedPmPv9z", O_RDWR|O_CREAT|O_EXCL|O_LARGEFILE, 0600) = 4
...
read(3, "foo\n"..., 4096)               = 4
write(4, "bar\n"..., 4)                 = 4
read(3, ""..., 4096)                    = 0
close(3)                                = 0
close(4)                                = 0
rename("./sedPmPv9z", "foo")            = 0
close(1)                                = 0
close(2)                                = 0

Opis:
plik tymczasowy zmienia ./sedPmPv9zsię na fd 4, a foopliki na fd 3. Operacje odczytu są wykonywane na fd 3, a zapis na fd 4 (plik tymczasowy). Plik foo jest następnie nadpisywany plikiem temp w wywołaniu zmiany nazwy.

Inne rozwiązanie:

uniq file 1<> líneas.txt

Plik tymczasowy to w zasadzie, chyba że dane polecenie obsługuje edycję w miejscu ( uniqnie - niektóre seds do ( sed -i)).

Możesz używać Vima w trybie Ex:

ex -sc '%!uniq' -cx .bash_history

1. % wybierz wszystkie linie

2. ! Uruchom polecenie

3. x Zapisz i zamknij

Możesz również użyć tee, używając danych wyjściowych uniq jako danych wejściowych:

uniq .bash_history | tee .bash_history