Rozumienie listy bez [] w Pythonie

Dołączanie do listy:

>>> ''.join([ str(_) for _ in xrange(10) ])
'0123456789'

join musi mieć iterowalny plik.

Najwyraźniej joinargumentem jest [ str(_) for _ in xrange(10) ]i jest to zrozumienie listy .

Spójrz na to:

>>>''.join( str(_) for _ in xrange(10) )
'0123456789'

Otóż joinargumentem jest po prostu str(_) for _ in xrange(10)nie [], ale wynik jest taki sam.

Czemu? Czy str(_) for _ in xrange(10)tworzy również listę lub iterowalną listę?

>>>''.join( str(_) for _ in xrange(10) )

Nazywa się to wyrażeniem generatora i zostało wyjaśnione w PEP 289 .

Główna różnica między wyrażeniami generatora a wyrażeniami list polega na tym, że te pierwsze nie tworzą listy w pamięci.

Zwróć uwagę, że istnieje trzeci sposób zapisania wyrażenia:

''.join(map(str, xrange(10)))

Pozostali respondenci mieli rację, odpowiadając, że znalazłeś wyrażenie generatora (które ma notację podobną do wyrażeń listowych, ale bez otaczających nawiasów kwadratowych).

Ogólnie rzecz biorąc, geneksy (jak są czule znane) są bardziej wydajne w pamięci i szybsze niż rozumienia list.

JEDNAK w przypadku ''.join(), rozumienie listy jest zarówno szybsze, jak i bardziej wydajne w pamięci. Powodem jest to, że złączenie musi wykonać dwa przejścia przez dane, więc w rzeczywistości potrzebuje prawdziwej listy. Jeśli go podasz, może natychmiast rozpocząć pracę. Jeśli zamiast tego podasz mu genexp, nie będzie mógł rozpocząć pracy, dopóki nie utworzy nowej listy w pamięci, uruchamiając genexp do wyczerpania:

~ $ python -m timeit '"".join(str(n) for n in xrange(1000))'
1000 loops, best of 3: 335 usec per loop
~ $ python -m timeit '"".join([str(n) for n in xrange(1000)])'
1000 loops, best of 3: 288 usec per loop

Ten sam wynik zachodzi przy porównaniu itertools.imap z mapą :

~ $ python -m timeit -s'from itertools import imap' '"".join(imap(str, xrange(1000)))'
1000 loops, best of 3: 220 usec per loop
~ $ python -m timeit '"".join(map(str, xrange(1000)))'
1000 loops, best of 3: 212 usec per loop

Twój drugi przykład używa raczej wyrażenia generatora niż rozumienia listy. Różnica polega na tym, że przy zrozumieniu list lista jest całkowicie budowana i przekazywana do .join(). Dzięki wyrażeniu generatora elementy są generowane jeden po drugim i używane przez .join(). Ten ostatni zużywa mniej pamięci i jest generalnie szybszy.

Tak się składa, że ​​konstruktor listy z radością wykorzysta każdą iterację, w tym wyrażenie generatora. Więc:

[str(n) for n in xrange(10)]

to tylko „cukier syntaktyczny” dla:

list(str(n) for n in xrange(10))

Innymi słowy, rozumienie listy jest po prostu wyrażeniem generatora, które jest przekształcane w listę.

Jak wspomniano, jest to wyrażenie generatora .

Z dokumentacji:

Nawiasy można pominąć w przypadku wywołań z tylko jednym argumentem. Szczegółowe informacje można znaleźć w sekcji Zaproszenia .

Jeśli jest w parens, ale nie w nawiasach, jest technicznie wyrażeniem generatora. Wyrażenia generatora zostały po raz pierwszy wprowadzone w Pythonie 2.4.

http://wiki.python.org/moin/Generators

Część po złączeniu ( str(_) for _ in xrange(10) )jest sama w sobie wyrażeniem generującym. Możesz zrobić coś takiego:

mylist = (str(_) for _ in xrange(10))
''.join(mylist)

i oznacza to dokładnie to samo, co napisałeś w drugim przypadku powyżej.

Generatory mają kilka bardzo interesujących właściwości, z których najważniejszą jest to, że nie przydzielają całej listy, gdy jej nie potrzebujesz. Zamiast tego funkcja taka jak join „wypompowuje” elementy z wyrażenia generatora pojedynczo, wykonując swoją pracę na malutkich częściach pośrednich.

W twoich konkretnych przykładach lista i generator prawdopodobnie nie działają strasznie inaczej, ale generalnie wolę używać wyrażeń generatora (a nawet funkcji generatora), kiedy tylko mogę, głównie dlatego, że niezwykle rzadko generator działa wolniej niż pełna lista materializacja.

To jest raczej generator niż rozumienie listy. Generatory są również iterowalne, ale zamiast najpierw tworzyć całą listę, a następnie przekazywać ją do złączenia, przekazuje każdą wartość z zakresu x po kolei, co może być znacznie bardziej wydajne.

Argumentem twojego drugiego joinwywołania jest wyrażenie generatora. Tworzy iterowalny plik.