Czy snprintf () ZAWSZE kończy się null?

Czy snprintf zawsze przerywa bufor docelowy?

Innymi słowy, czy to wystarczy:

char dst[10];

snprintf(dst, sizeof (dst), "blah %s", somestr);

czy też musisz to robić, jeśli jakiś czas jest wystarczająco długi?

char dst[10];

somestr[sizeof (dst) - 1] = '\0';
snprintf(dst, sizeof (dst) - 1, "blah %s", somestr);

Interesuje mnie zarówno to, co mówi standard, jak i co może zrobić niektóre popularne libc, co nie jest standardowym zachowaniem.

Jak ustalają inne odpowiedzi: Powinien :

snprintf... Zapisuje wyniki w buforze ciągu znaków. (...) zostanie zakończone znakiem null, chyba że buf_size wynosi zero.

Więc wszystko, co musisz uważać, to aby nie przekazać do niego bufora o rozmiarze zerowym, ponieważ (oczywiście) nie może on zapisać zera „nigdzie”.

Jednak uważaj , że biblioteki Microsoftu nie posiada funkcję o nazwie snprintflecz historycznie tylko miał funkcję o nazwie _snprintf(uwaga wiodącym podkreślenia), które nie dołączania null obciążeniowy. Oto dokumenty (VS 2012, ~~ VS 2013):

http://msdn.microsoft.com/en-us/library/2ts7cx93%28v=vs.110%29.aspx

Wartość zwracana

Niech len będzie długością sformatowanego ciągu danych (bez kończącej wartości null). len i count są w bajtach dla _snprintf, szerokie znaki dla _snwprintf.

• Jeśli len <count, to len znaki są przechowywane w buforze, dołączany jest terminator null i zwracana jest wartość len.

• Jeśli len = count, to len znaki są przechowywane w buforze, nie jest dodawany żaden terminator null i zwracana jest wartość len.

• Jeśli len> count, to liczba znaków jest przechowywana w buforze, nie jest dołączany żaden terminator null i zwracana jest wartość ujemna.

(...)

Visual Studio 2015 (VC14) najwyraźniej wprowadził zgodną snprintffunkcji, ale jeden z wiodących Legacy podkreślenia i non zerowej kończącego zachowań nadal istnieje:

snprintfFunkcja obcina wyjście kiedy len jest większa niż lub równa ilość, umieszczając zerowej-terminator buffer[count-1]. (...)

Dla wszystkich funkcji innych niż snprintf, jeśli len = count, len znaki są przechowywane w buforze, nie jest dodawany żaden terminator null , (...)

Zgodnie ze stroną podręcznika snprintf (3).

Funkcje snprintf()i vsnprintf()zapisują co najwyżej sizebajtów (łącznie z końcowym bajtem zerowym („\ 0”)) do str.

Więc tak, nie trzeba przerywać, jeśli rozmiar> = 1.

Zgodnie ze standardem C, chyba że rozmiar bufora wynosi 0 vsnprintf()i snprintf()null kończy jego wyjście.

snprintf()Funkcją jest równoważna sprintf()z dodatkiem n argumentu, który stwierdza, rozmiar bufora określone przez s. Jeśli n wynosi zero, nic nie zostanie zapisane, a s może być pustym wskaźnikiem. W przeciwnym razie bajty wyjściowe poza n-pierwszym powinny zostać odrzucone zamiast zapisywania ich w tablicy, a bajt zerowy jest zapisywany na końcu bajtów faktycznie zapisanych w tablicy.

Tak więc, jeśli chcesz wiedzieć, jak duży bufor ma zostać przydzielony, użyj rozmiaru zerowego, a następnie możesz użyć wskaźnika zerowego jako miejsca docelowego. Zauważ, że linkowałem do stron POSIX, ale te wyraźnie mówią, że nie ma żadnej rozbieżności między Standardem C a POSIX, jeśli dotyczą tego samego zagadnienia:

Funkcjonalność opisana na tej stronie referencyjnej jest zgodna z normą ISO C. Jakikolwiek konflikt między opisanymi tu wymaganiami a normą ISO C jest niezamierzony. Ten tom POSIX.1-2008 odnosi się do standardu ISO C.

Uważaj na wersję Microsoft vsnprintf(). Zdecydowanie zachowuje się inaczej niż standardowa wersja C, gdy nie ma wystarczającej ilości miejsca w buforze (zwraca -1, gdzie standardowa funkcja zwraca wymaganą długość). Nie jest do końca jasne, że wersja Microsoft null kończy swoje wyjście w przypadku wystąpienia błędu, podczas gdy standardowa wersja C.

Zwróć także uwagę na odpowiedzi na pytanie Czy używasz bezpiecznych funkcji TR 24731? (zobacz MSDN dla wersji Microsoft vsprintf_s()) i rozwiązanie Mac dla bezpiecznych alternatyw dla niebezpiecznych funkcji biblioteki C?

Niektóre starsze wersje SunOS robiły dziwne rzeczy z snprintf i mogły nie przerywać wyjścia NUL i zwracać wartości, które nie pasowały do ​​tego, co robili wszyscy inni, ale wszystko, co zostało wydane w ciągu ostatnich 10 lat, robiło to, co C99 mówi.

Niejednoznaczność zaczyna się od samego standardu C. Zarówno C99, jak i C11 mają identyczny opis snprintffunkcji. Oto opis z C99:

7.19.6.5 snprintfFunkcja
Streszczenie
1 #include <stdio.h> int snprintf(char * restrict s, size_t n, const char * restrict format, ...);
Opis
2 snprintfFunkcja jest równoważna fprintf, z tym wyjątkiem, że dane wyjściowe są zapisywane w tablicy (określonej przez argument s), a nie w strumieniu. Jeśli nwynosi zero, nic nie jest zapisywane i smoże być pustym wskaźnikiem. W przeciwnym razie znaki wyjściowe poza n-1st są odrzucane, a nie zapisywane w tablicy, a znak null jest zapisywany na końcu znaków faktycznie zapisanych w tablicy. Jeśli kopiowanie odbywa się między nakładającymi się obiektami, zachowanie jest niezdefiniowane.
Zwraca
3 snprintfFunkcja zwraca liczbę znaków, które zostałyby zapisanenbyły wystarczająco duże, nie licząc kończącego znaku null lub wartości ujemnej, jeśli wystąpił błąd kodowania. W związku z tym dane wyjściowe zakończone znakiem null zostały całkowicie zapisane wtedy i tylko wtedy, gdy zwrócona wartość jest nieujemna i mniejsza niż n.

Z jednej strony zdanie

W przeciwnym razie znaki wyjściowe poza n-1st są odrzucane, a nie zapisywane w tablicy, a znak null jest zapisywany na końcu znaków faktycznie zapisanych w tablicy

mówi, że
jeśli ( swskazuje na tablicę składającą się z 3 znaków i) nwynosi 3, to zostaną zapisane 2 znaki, a znaki poza drugim są odrzucane ; wtedy znak null jest zapisywany po tych 2 (a znak null będzie trzecim zapisanym znakiem) .

I to, jak sądzę, odpowiada na pierwotne pytanie.
ODPOWIEDŹ:
Jeśli kopiowanie odbywa się między nakładającymi się obiektami, zachowanie jest niezdefiniowane.
Jeśli nwynosi 0, nic nie jest zapisywane na wyjściu, w
przeciwnym razie, jeśli nie napotkano błędów kodowania, wyjście jest ZAWSZE zakończone znakiem null ( niezależnie od tego, czy dane wyjściowe mieszczą się w tablicy wyjściowej, czy nie ; jeśli nie, to niektóre znaki są odrzucane, tak że wynik tablica nigdy nie jest przepełniona), w
przeciwnym razie (jeśli wystąpią błędy kodowania) dane wyjściowe mogą pozostać niezerowe .

Z drugiej strony
Ostatnie zdanie

Zatem wyjście zakończone znakiem null zostało całkowicie zapisane wtedy i tylko wtedy, gdy zwrócona wartość jest nieujemna i mniejsza niż n

daje niejednoznaczność (lub mój angielski nie jest wystarczająco dobry). Mogę zinterpretować to zdanie na co najmniej dwa sposoby:
1. Wyjście jest zakończone wartością zerową wtedy i tylko wtedy, gdy zwrócona wartość jest nieujemna i mniejsza niżn (co oznacza, że ​​jeśli zwrócona wartość jest nie mniejsza niż n, tj. Dane wyjściowe (w tym kończący znak null) nie mieści się w tablicy, wtedy dane wyjściowe nie są zakończone znakiem null ).
2. Dane wyjściowe są kompletne (żadne znaki nie zostały odrzucone) wtedy i tylko wtedy, gdy zwrócona wartość jest nieujemna i mniejsza niżn .

Uważam, że powyższa interpretacja 1 jest sprzeczna z ODPOWIEDZI, powoduje nieporozumienia i długie dyskusje. Dlatego ostatnie zdanie opisujące snprintffunkcję wymaga zmiany w celu usunięcia wszelkich niejasności (co daje podstawy do napisania Propozycji na Standard języka C).
Uważam, że przykład niejednoznacznego sformułowania można znaleźć na stronie http://en.cppreference.com/w/c/io/fprintf (zobacz 4)), dzięki @ "Martin Ba" za link.

Zobacz także pytanie „ snprintf: Czy są jakieś propozycje / plany C Standardu zmiany opisu tej funkcji? ”.