Usuwanie utworzonych plików tymczasowych w nieoczekiwanym wyjściu bash

Tworzę pliki tymczasowe ze skryptu bash. Usuwam je pod koniec przetwarzania, ale skoro skrypt działa dość długo, jeśli go zabiję lub po prostu CTRL-C w trakcie działania, pliki tymczasowe nie są usuwane.
Czy istnieje sposób, w jaki mogę przechwycić te zdarzenia i wyczyścić pliki przed zakończeniem wykonywania?

Czy jest też jakaś najlepsza praktyka dotycząca nazewnictwa i lokalizacji tych plików tymczasowych?
Obecnie nie jestem pewien między użyciem:

TMP1=`mktemp -p /tmp`
TMP2=`mktemp -p /tmp`
...

i

TMP1=/tmp/`basename $0`1.$$
TMP2=/tmp/`basename $0`2.$$
...

A może są jakieś lepsze rozwiązania?

Możesz ustawić " pułapkę " do wykonania przy wyjściu lub na control-c w celu wyczyszczenia.

trap "{ rm -f $LOCKFILE; }" EXIT

Alternatywnie, jednym z moich ulubionych unix-izmów jest otwarcie pliku, a następnie usunięcie go, gdy nadal jest otwarty. Plik pozostaje w systemie plików i możesz go czytać i zapisywać, ale gdy tylko program kończy pracę, plik znika. Nie jestem jednak pewien, jak to zrobiłbyś w bashu.

BTW: Jeden argument, który podam na korzyść mktemp zamiast używania własnego rozwiązania: jeśli użytkownik przewiduje, że twój program będzie tworzył ogromne pliki tymczasowe, może chcieć ustawić TMPDIRcoś większego, na przykład / var / tmp. mktemp rozpoznaje to, ale Twoje ręcznie tworzone rozwiązanie (druga opcja) nie. Na przykład często używam TMPDIR=/var/tmp gvim -d foo bar.

Zwykle tworzę katalog, w którym umieszczam wszystkie moje pliki tymczasowe, a następnie natychmiast po utworzeniu programu obsługi EXIT, aby wyczyścić ten katalog po zakończeniu działania skryptu.

MYTMPDIR=$(mktemp -d)
trap "rm -rf $MYTMPDIR" EXIT

Jeśli umieścisz wszystkie pliki tymczasowe pod $MYTMPDIR, w większości przypadków zostaną one usunięte po zamknięciu skryptu. Zabicie procesu za pomocą SIGKILL (kill -9) zabija proces od razu, więc twoja obsługa EXIT nie będzie działać w tym przypadku.

Chcesz użyć polecenia trap do obsługi wyjścia ze skryptu lub sygnałów, takich jak CTRL-C. Zobacz wiki Grega po szczegóły.

W przypadku basename $0plików tymczasowych dobrym pomysłem jest użycie , a także zapewnienie szablonu, który zapewnia wystarczającą liczbę plików tymczasowych:

tempfile() {
    tempprefix=$(basename "$0")
    mktemp /tmp/${tempprefix}.XXXXXX
}

TMP1=$(tempfile)
TMP2=$(tempfile)

trap 'rm -f $TMP1 $TMP2' EXIT

Pamiętaj tylko, że wybrana odpowiedź to bashism, co oznacza rozwiązanie jako

trap "{ rm -f $LOCKFILE }" EXIT

działałby tylko w bashu (nie złapie Ctrl + c, jeśli shell jest dashlub klasyczny sh), ale jeśli chcesz kompatybilności, nadal musisz wyliczyć wszystkie sygnały, które chcesz przechwycić.

Należy również pamiętać, że kiedy skrypt wychodzi z pułapki na sygnał "0" (aka EXIT) jest zawsze wykonywany, co skutkuje podwójnym wykonaniem trappolecenia.

To powód, aby nie układać wszystkich sygnałów w jednej linii, jeśli jest sygnał EXIT.

Aby lepiej to zrozumieć, spójrz na następujący skrypt, który będzie działał w różnych systemach bez zmian:

#!/bin/sh

on_exit() {
  echo 'Cleaning up...(remove tmp files, etc)'
}

on_preExit() {
  echo
  echo 'Exiting...' # Runs just before actual exit,
                    # shell will execute EXIT(0) after finishing this function
                    # that we hook also in on_exit function
  exit 2
}


trap on_exit EXIT                           # EXIT = 0
trap on_preExit HUP INT QUIT TERM STOP PWR  # 1 2 3 15 30


sleep 3 # some actual code...

exit 

To rozwiązanie da ci większą kontrolę, ponieważ możesz uruchomić część kodu na wystąpieniu rzeczywistego sygnału tuż przed końcowym wyjściem ( preExitfunkcja), a jeśli to konieczne, możesz uruchomić kod na rzeczywistym sygnale EXIT (końcowy etap wyjścia)

Alternatywą użycia przewidywalnej nazwy pliku z $$ jest ziejąca luka w zabezpieczeniach i nigdy, przenigdy nie powinieneś myśleć o jej użyciu. Nawet jeśli jest to zwykły osobisty skrypt na komputerze jednego użytkownika. Jest to bardzo zły nawyk, którego nie powinieneś nabywać. BugTraq jest pełen incydentów związanych z "niebezpiecznymi plikami tymczasowymi". Zobacz tutaj , tutaj i tutaj, aby uzyskać więcej informacji na temat aspektu bezpieczeństwa plików tymczasowych.

Początkowo myślałem o zacytowaniu niezabezpieczonych przypisań TMP1 i TMP2, ale po zastanowieniu prawdopodobnie nie byłby to dobry pomysł .

Nie mogę uwierzyć, że tak wiele osób zakłada, że ​​nazwa pliku nie będzie zawierała spacji. Świat się załamie, jeśli $ TMPDIR zostanie kiedykolwiek przypisany do „katalogu tymczasowego”.

zTemp=$(mktemp --tmpdir "$(basename "$0")-XXX.ps")
trap "rm -f ${zTemp@Q}" EXIT

Spacje i inne znaki specjalne, takie jak apostrofy i znaki powrotu karetki w nazwach plików, powinny być traktowane w kodzie jako wymóg przyzwoitego nawyku programowania.

Wolę używać, tempfilektóry tworzy plik w / tmp w bezpieczny sposób i nie musisz martwić się o jego nazewnictwo:

tmp=$(tempfile -s "your_sufix")
trap "rm -f '$tmp'" exit

Nie musisz martwić się usuwaniem tych plików tmp utworzonych za pomocą mktemp. I tak zostaną później usunięte.

Jeśli możesz, użyj mktemp, ponieważ generuje on więcej unikalnych plików niż prefiks „$$”. Wygląda na bardziej wieloplatformowy sposób tworzenia plików tymczasowych, a następnie jawne umieszczanie ich w / tmp.