Czy ktoś nadal używa [goto] w C #, a jeśli tak, to dlaczego? [Zamknięte]

Zastanawiałem się, czy ktoś nadal używa składni słowa kluczowego „goto” w C # i jakie są tego możliwe powody.

Zwykle postrzegam wszelkie stwierdzenia, które powodują, że czytelnik przeskakuje po kodzie, jako złą praktykę, ale zastanawiałem się, czy istnieją jakieś wiarygodne scenariusze użycia takiej składni?

Przejdź do definicji słowa kluczowego

Istnieją (rzadkie) przypadki, w których goto może faktycznie poprawić czytelność. W rzeczywistości dokumentacja, do której utworzyłeś łącze, zawiera dwa przykłady:

Typowym zastosowaniem goto jest przekazanie kontroli do określonej etykiety przypadku przełącznika lub etykiety domyślnej w instrukcji przełącznika.

Instrukcja goto jest również przydatna do wyjścia z głęboko zagnieżdżonych pętli.

Oto przykład tego ostatniego:

for (...) {
    for (...) {
        ...
        if (something)
            goto end_of_loop;
    }
}

end_of_loop:

Oczywiście istnieją również inne sposoby obejścia tego problemu, takie jak refaktoryzacja kodu na funkcję, użycie dookoła niego pustego bloku itp. (Szczegóły w tym pytaniu ). Na marginesie, projektanci języka Java zdecydowali się całkowicie zakazać goto i zamiast tego wprowadzić oznaczoną przerwę .

Pamiętam tę część

switch (a)     
{ 
    case 3: 
        b = 7;
        // We want to drop through into case 4, but C# doesn't let us
    case 4: 
        c = 3;
        break; 
    default: 
        b = 2;
        c = 4;
        break; 
}

Na coś takiego

switch (a)     
{
    case 3: 
        b = 7;
        goto case 4;    
    case 4: 
        c = 3;
        break;     
    default: 
        b = 2;
        c = 4;
        break;
}

Odnieś się do tego

Używam go szeroko w Eduasync, aby pokazać rodzaj kodu, który kompilator generuje dla Ciebie podczas używania metod asynchronicznych w C # 5. To samo można zobaczyć w blokach iteratorów.

Jednak w „normalnym” kodzie nie pamiętam, kiedy ostatnio go używałem ...

Goto świetnie nadaje się do przerywania wielu pętli, w których break nie działałby dobrze (powiedzmy, gdy wystąpił błąd), a jak powiedział Kragen, goto jest używany przez kompilator do generowania instrukcji przełączania i innych rzeczy.

Nie pamiętam, żebym kiedykolwiek używał goto. Ale może poprawia intencję wiecznej pętli, z której naprawdę nigdy nie chcesz wyjść (nie break, ale nadal możesz returnlub throw):

forever: {
  // ...
  goto forever;
}

Z drugiej strony while (true)wystarczy prosty ...

Ponadto użytkownik mógłby użyć w sytuacji, gdy chcesz pierwszej iteracji pętli rozpocznie się w środku pętli: Spójrz tutaj dla przykładu.

Kompilator używa gotoinstrukcji w różnych fragmentach generowanego kodu, na przykład w generowanych typach bloków iteratorów (generowanych przy użyciu yield returnsłowa kluczowego - jestem prawie pewien, że wygenerowane typy serializacji XML również mają gotogdzieś kilka instrukcji.

Zobacz szczegóły implementacji bloku iteratora: automatycznie generowane maszyny stanu, aby uzyskać więcej informacji na temat tego, dlaczego / jak kompilator C # obsługuje to.

Poza wygenerowanym kodem nie ma dobrego powodu, aby używać gotoinstrukcji w normalnym kodzie - sprawia, że ​​kod jest trudniejszy do zrozumienia, a w rezultacie bardziej podatny na błędy. Z drugiej strony, użycie gotoinstrukcji w wygenerowanym kodzie, takim jak ten, może uprościć proces generowania i zwykle jest w porządku, ponieważ nikt nie będzie czytać (ani modyfikować) wygenerowanego kodu i nie ma szans na popełnienie błędów, ponieważ maszyna pisze.

Zobacz instrukcję Go-to uważaną za szkodliwą dla argumentu przeciwko, gotoa także klasyczny fragment historii programowania.

Procesor implementuje co najmniej jedną instrukcję skoku i jestem pewien, że wiele instrukcji używa ich w swojej implementacji lub interpretacji.

Jedną z dobrych rzeczy w używaniu języka trzeciej lub czwartej generacji jest to, że te fizyczne szczegóły są od nas oderwane. Chociaż powinniśmy pamiętać o prawie nieszczelnej abstrakcji , myślę, że powinniśmy również używać naszych narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem ( przepraszam ). Gdybym pisał kod i gotowydawał się dobrym pomysłem, to byłby czas na refaktoryzację. Celem ustrukturyzowanego języka jest uniknięcie tych „skoków” i stworzenie logicznego przepływu w naszej inżynierii.

Powinienem unikać używania, breakale nie mogę przeoczyć korzyści związanych z wydajnością. Jeśli jednak mam zagnieżdżone pętle, które są wzajemnie potrzebne, breaknadszedł czas na refaktoryzację.

Jeśli ktoś może zaproponować zastosowanie tego goto, wydaje się lepsze niż refaktoryzacja, chętnie wycofam swoją odpowiedź.

Mam nadzieję, że nie jestem winny pośpiechu do „ szopy rowerowej ” tutaj. Jak mówi Kragen, to, co jest wystarczająco dobre dla Dijkstry, jest wystarczająco dobre dla mnie.

Goto nigdy nie jest lepsze. I kontynuuj, łam (z wyjątkiem przełącznika / przypadku), (wielokrotny) powrót i rzut również powinny być ograniczone do minimum. Nigdy nie chcesz uciec ze środka pętli gniazd. Zawsze chcesz, aby instrukcje sterujące pętli miały całą kontrolę pętli. Wcięcie zawiera informacje, a wszystkie te stwierdzenia odrzucają te informacje. Równie dobrze możesz usunąć wszystkie wcięcia.