Czy użycie if (0) do pominięcia przypadku w przełączniku powinno działać?

Mam sytuację, w której chciałbym, aby dwa przypadki w instrukcji przełącznika C ++ przechodziły do ​​trzeciego przypadku. W szczególności druga sprawa przechodziłaby do trzeciej sprawy, a pierwsza sprawa również przechodziłaby do trzeciej sprawy bez przechodzenia przez drugą sprawę.

Miałem głupi pomysł, wypróbowałem go i zadziałało! I owinięty drugi przypadek w if (0) {... }. To wygląda tak:

#ifdef __cplusplus
#  include <cstdio>
#else
#  include <stdio.h>
#endif

int main(void) {
    for (int i = 0; i < 3; i++) {
        printf("%d: ", i);
        switch (i) {
        case 0:
            putchar('a');
            // @fallthrough@
            if (0) {        // fall past all of case 1 (!)
        case 1:
            putchar('b');
            // @fallthrough@
            }
        case 2:
            putchar('c');
            break;
        }
        putchar('\n');
    }
    return 0;
}

Po uruchomieniu otrzymuję żądany wynik:

0: ac
1: bc
2: c

Wypróbowałem to zarówno w C, jak i C ++ (oba z clang) i zrobiło to samo.

Moje pytania to: czy to jest poprawne C / C ++? Czy ma robić to, co robi?

Tak, jest to dozwolone i robi to, co chcesz. W przypadku switchinstrukcji standard C ++ mówi :

etykiety przypadków i domyślne same w sobie nie zmieniają przepływu kontroli, która przebiega bez przeszkód na takich etykietach. Aby wyjść z przełącznika, patrz przerwa.

[Uwaga 1: Zwykle podstacja będąca przedmiotem przełączenia jest złożona, a wielkość liter i domyślne etykiety pojawiają się na instrukcjach najwyższego poziomu zawartych w (złożonym) podstacji, ale nie jest to wymagane. Deklaracje mogą pojawić się w podrzędności instrukcji switch. - notatka końcowa]

Kiedy więc ifinstrukcja jest oceniana, przepływ sterowania przebiega zgodnie z regułami ifinstrukcji, niezależnie od występujących w nim etykiet przypadków.

Tak, to powinno działać. Etykiety przypadków dla instrukcji switch w C są prawie identyczne z etykietami goto (z pewnymi zastrzeżeniami dotyczącymi ich działania z zagnieżdżonymi instrukcjami switch). W szczególności same nie definiują bloków dla instrukcji, o których myślisz, że są „wewnątrz sprawy” i możesz ich użyć, aby wskoczyć do środka bloku, tak jak w przypadku goto. Podczas przeskakiwania do środka bloku obowiązują te same zastrzeżenia, co w przypadku goto, dotyczące przeskakiwania inicjalizacji zmiennych itp.

Mając to na uwadze, w praktyce prawdopodobnie łatwiej jest napisać to za pomocą instrukcji goto, jak w:

    switch (i) {
    case 0:
        putchar('a');
        goto case2;
    case 1:
        putchar('b');
        // @fallthrough@
    case2:
    case 2:
        putchar('c');
        break;
    }

Jak wspomniały inne odpowiedzi, jest to technicznie dozwolone przez standard, ale jest to bardzo zagmatwane i niejasne dla przyszłych czytelników kodu.

Dlatego switch ... caseinstrukcje powinny być zwykle pisane z wywołaniami funkcji, a nie z dużą ilością kodu wbudowanego.

switch(i) {
case 0:
    do_zero_case(); do_general_stuff(); break;
case 1:
    do_one_case(); do_general_stuff(); break;
case 2:
    do_general_stuff(); break;
default:
    do_default_not_zero_not_one_not_general_stuff(); break;
}