Odczytywanie rdzenia GHC

Rdzeń jest językiem pośrednim GHC. Czytanie rdzenia może pomóc ci lepiej zrozumieć wydajność twojego programu. Ktoś poprosił mnie o dokumentację lub samouczki na temat czytania rdzenia, ale nie mogłem wiele znaleźć.

Jaka dokumentacja jest dostępna do odczytu GHC Core?

Oto, co znalazłem do tej pory:

• Napisz Haskell tak szybko, jak C: wykorzystując surowość, lenistwo i rekurencję
• Haskell tak szybko jak C: praca na dużej wysokości w celu uzyskania niskiej wydajności
• RWH: Rozdział 25. Profilowanie i optymalizacja
• Dyskusja Haskella o wysokiej wydajności na CUFP (slajd 65-80)

GHC Core to język System FC , na który przetłumaczono wszystkie Haskell. (Przybliżona) gramatyka rdzenia jest podawana przez:

Rdzeń jest ściśle związana z prostszą i bardziej znanego systemu F . Wszystkie transformacje, które GHC wykonuje na poziomie podstawowym są refaktoryzacjami typu tej reprezentacji rdzenia, aby poprawić wydajność. I, nie tak dobrze znane, możesz pisać bezpośrednio w Core do programu GHC.

GHC Core pasuje do potoku kompilatora (tak jak w 2002 r., Sans-LLVM i CMM):

Podstawowymi dokumentami do poznania GHC Core są:

• Zewnętrzna reprezentacja języka podstawowego GHC , Tolmach, 2001
• ghc / compiler / CoreSyn , sama definicja GHC
• Secrets of Glasgow Haskell Compiler inliner , Peyton Jones and Marlow, 1999. Rdzeń opisano w części 2.3, w tym szczegółowe informacje na temat adnotacji dotyczących analizy zdarzeń.
• Optymalizator oparty na transformacji dla Haskell , Peyton Jones i Santos, 1998. Rdzeń opisano w S3, w tym omówienie polimorfizmu i odczytów operacyjnych rdzenia.

Powiązany materiał, który może pomóc w zrozumieniu:

• Wyjście GHC -fext rdzeń
• Dużo czasu poświęciłem na naukę rdzenia, czytając źródło GHC. Niektóre są opisane w mojej pracy licencjackiej z 2002 roku, od strony 16.
• Od używania narzędzia ghc-core do generowania rdzenia w formacie, który mi się podoba.

Rdzeń z kolei jest tłumaczony na kod STG, który wygląda mniej więcej tak:

Śmieszne imiona w Core są zakodowane w „kodowaniu Z”:

Rodzaje i rodzaje GHC Core (z pracy Tolmacha):

Wreszcie, startery GHC pojawiają się regularnie w wynikach GHC Core, gdy zoptymalizujesz swój Haskell do podstawowych instrukcji, o których wie GHC. Zestaw pierwotny jest podany jako zestaw podstawowych funkcji we wstępnie przetworzonym pliku.

Wskazówka: jeśli nie zależy Ci na adnotacjach i koercjach, korzystaj -ddump-simplz -dsuppress-allopcji. Wyjście rdzenia powinno być znacznie bardziej czytelne.

Chociaż nie jest to dokładnie język GHC Core, jak wspomina Don, język STG jest dość podobny. Niedawno przeszedłem ćwiczenie sprawdzania bezpieczeństwa typu języka STG + maszyny, a potem odkryłem, że mogę łatwo zrozumieć Core.

Tekst, którego nauczyłem się STG, jest dość dostępny: Implementacja leniwych języków funkcjonalnych na standardowym sprzęcie: Bezobrotowa maszyna Tagless G autorstwa Simona Peytona-Jonesa. Znaczna część artykułu dotyczy szczegółów implementacji, ale zalecam sekcję 4, w szczególności jako ogólne wyjaśnienie języka STG, które daje motywację do niektórych sprzecznych z intuicją decyzji projektowych i dostarcza tłumaczenia podobnych przykładów map.

„Zewnętrzna reprezentacja języka podstawowego GHC” to dokument, który można znaleźć w instalacji ghc ( share/doc/ghc/core.pdf) lub w Internecie .