Gdybym potrzebował wywołać 3 http API w kolejności sekwencyjnej, jaka byłaby lepsza alternatywa dla następującego kodu:

http.get({ host: 'www.example.com', path: '/api_1.php' }, function(res) { 
  res.on('data', function(d) { 

    http.get({ host: 'www.example.com', path: '/api_2.php' }, function(res) { 
      res.on('data', function(d) { 

        http.get({ host: 'www.example.com', path: '/api_3.php' }, function(res) { 
          res.on('data', function(d) { 


          });
        });
        }
      });
    });
    }
  });
});
}

Korzystanie z odroczonych, takich jak Futures.

var sequence = Futures.sequence();

sequence
  .then(function(next) {
     http.get({}, next);
  })
  .then(function(next, res) {
     res.on("data", next);
  })
  .then(function(next, d) {
     http.get({}, next);
  })
  .then(function(next, res) {
    ...
  })

Jeśli chcesz przekazać zakres, po prostu zrób coś takiego

  .then(function(next, d) {
    http.get({}, function(res) {
      next(res, d);
    });
  })
  .then(function(next, res, d) { })
    ...
  })

Podoba mi się również rozwiązanie Raynos, ale wolę inną bibliotekę sterowania przepływem.

https://github.com/caolan/async

W zależności od tego, czy potrzebujesz wyników w każdej kolejnej funkcji, użyłbym serii, równoległości lub wodospadu.

Serie, gdy muszą być wykonywane seryjnie, ale niekoniecznie potrzebujesz wyników w każdym kolejnym wywołaniu funkcji.

Równoległe, jeśli mogą być wykonywane równolegle, nie potrzebujesz wyników z każdej funkcji równoległej i potrzebujesz wywołania zwrotnego po zakończeniu wszystkich.

Wodospad, jeśli chcesz zmienić wyniki w każdej funkcji i przejść do następnej

endpoints = 
 [{ host: 'www.example.com', path: '/api_1.php' },
  { host: 'www.example.com', path: '/api_2.php' },
  { host: 'www.example.com', path: '/api_3.php' }];

async.mapSeries(endpoints, http.get, function(results){
    // Array of results
});

Możesz to zrobić za pomocą mojej biblioteki Common Node :

function get(url) {
  return new (require('httpclient').HttpClient)({
    method: 'GET',
      url: url
    }).finish().body.read().decodeToString();
}

var a = get('www.example.com/api_1.php'), 
    b = get('www.example.com/api_2.php'),
    c = get('www.example.com/api_3.php');

sync-request

Zdecydowanie najłatwiejszym, jaki znalazłem i użyłem, jest żądanie synchronizacji i obsługuje zarówno węzeł, jak i przeglądarkę!

var request = require('sync-request');
var res = request('GET', 'http://google.com');
console.log(res.body.toString('utf-8'));

To wszystko, bez szalonej konfiguracji, bez skomplikowanych instalacji lib, chociaż ma rezerwę lib. Po prostu działa. Wypróbowałem tutaj inne przykłady i byłem zaskoczony, gdy było dużo dodatkowej konfiguracji lub instalacje nie działały!

Uwagi:

Przykład, którego używa żądanie synchronizacji, nie działa dobrze, gdy używasz res.getBody(), wszystko, co robi get body, to zaakceptowanie kodowania i przekonwertowanie danych odpowiedzi. Po prostu zrób to res.body.toString(encoding).

Użyłbym funkcji rekurencyjnej z listą apis

var APIs = [ '/api_1.php', '/api_2.php', '/api_3.php' ];
var host = 'www.example.com';

function callAPIs ( host, APIs ) {
  var API = APIs.shift();
  http.get({ host: host, path: API }, function(res) { 
    var body = '';
    res.on('data', function (d) {
      body += d; 
    });
    res.on('end', function () {
      if( APIs.length ) {
        callAPIs ( host, APIs );
      }
    });
  });
}

callAPIs( host, APIs );

edycja: żądanie wersji

var request = require('request');
var APIs = [ '/api_1.php', '/api_2.php', '/api_3.php' ];
var host = 'www.example.com';
var APIs = APIs.map(function (api) {
  return 'http://' + host + api;
});

function callAPIs ( host, APIs ) {
  var API = APIs.shift();
  request(API, function(err, res, body) { 
    if( APIs.length ) {
      callAPIs ( host, APIs );
    }
  });
}

callAPIs( host, APIs );

edycja: wersja żądania / asynchroniczna

var request = require('request');
var async = require('async');
var APIs = [ '/api_1.php', '/api_2.php', '/api_3.php' ];
var host = 'www.example.com';
var APIs = APIs.map(function (api) {
  return 'http://' + host + api;
});

async.eachSeries(function (API, cb) {
  request(API, function (err, res, body) {
    cb(err);
  });
}, function (err) {
  //called when all done, or error occurs
});

Wygląda na to, że rozwiązania tego problemu nigdy się nie kończą, oto jeszcze jedno :)

// do it once.
sync(fs, 'readFile')

// now use it anywhere in both sync or async ways.
var data = fs.readFile(__filename, 'utf8')

http://alexeypetrushin.github.com/synchronize

Inną możliwością jest skonfigurowanie wywołania zwrotnego, które śledzi ukończone zadania:

function onApiResults(requestId, response, results) {
    requestsCompleted |= requestId;

    switch(requestId) {
        case REQUEST_API1:
            ...
            [Call API2]
            break;
        case REQUEST_API2:
            ...
            [Call API3]
            break;
        case REQUEST_API3:
            ...
            break;
    }

    if(requestId == requestsNeeded)
        response.end();
}

Następnie po prostu przypisz identyfikator do każdego z nich i możesz ustawić wymagania, dla których zadania muszą zostać zakończone przed zamknięciem połączenia.

const var REQUEST_API1 = 0x01;
const var REQUEST_API2 = 0x02;
const var REQUEST_API3 = 0x03;
const var requestsNeeded = REQUEST_API1 | REQUEST_API2 | REQUEST_API3;

Okej, to nie jest ładne. To tylko inny sposób wykonywania połączeń sekwencyjnych. Szkoda, że ​​NodeJS nie zapewnia najbardziej podstawowych wywołań synchronicznych. Ale rozumiem, czym kusi asynchroniczność.

użyj sekwencji.

sudo npm zainstaluj sekwencję

lub

https://github.com/AndyShin/sequenty

bardzo prosty.

var sequenty = require('sequenty'); 

function f1(cb) // cb: callback by sequenty
{
  console.log("I'm f1");
  cb(); // please call this after finshed
}

function f2(cb)
{
  console.log("I'm f2");
  cb();
}

sequenty.run([f1, f2]);

możesz również użyć pętli takiej jak ta:

var f = [];
var queries = [ "select .. blah blah", "update blah blah", ...];

for (var i = 0; i < queries.length; i++)
{
  f[i] = function(cb, funcIndex) // sequenty gives you cb and funcIndex
  {
    db.query(queries[funcIndex], function(err, info)
    {
       cb(); // must be called
    });
  }
}

sequenty.run(f); // fire!

Korzystanie z biblioteki żądań może pomóc zminimalizować problem:

var request = require('request')

request({ uri: 'http://api.com/1' }, function(err, response, body){
    // use body
    request({ uri: 'http://api.com/2' }, function(err, response, body){
        // use body
        request({ uri: 'http://api.com/3' }, function(err, response, body){
            // use body
        })
    })
})

Ale dla maksymalnej niesamowitości powinieneś wypróbować jakąś bibliotekę kontroli przepływu, taką jak Step - pozwoli ci to również na zrównoleglenie żądań, zakładając, że jest to akceptowalne:

var request = require('request')
var Step    = require('step')

// request returns body as 3rd argument
// we have to move it so it works with Step :(
request.getBody = function(o, cb){
    request(o, function(err, resp, body){
        cb(err, body)
    })
}

Step(
    function getData(){
        request.getBody({ uri: 'http://api.com/?method=1' }, this.parallel())
        request.getBody({ uri: 'http://api.com/?method=2' }, this.parallel())
        request.getBody({ uri: 'http://api.com/?method=3' }, this.parallel())
    },
    function doStuff(err, r1, r2, r3){
        console.log(r1,r2,r3)
    }
)

Od 2018 roku i używając modułów ES6 i Promises, możemy napisać taką funkcję:

import { get } from 'http';

export const fetch = (url) => new Promise((resolve, reject) => {
  get(url, (res) => {
    let data = '';
    res.on('end', () => resolve(data));
    res.on('data', (buf) => data += buf.toString());
  })
    .on('error', e => reject(e));
});

a potem w innym module

let data;
data = await fetch('http://www.example.com/api_1.php');
// do something with data...
data = await fetch('http://www.example.com/api_2.php');
// do something with data
data = await fetch('http://www.example.com/api_3.php');
// do something with data

Kod musi być wykonywany w kontekście asynchronicznym (przy użyciu asyncsłowa kluczowego)

Istnieje wiele bibliotek kontroli przepływu - lubię conseq (... ponieważ to napisałem). Ponadto on('data')może uruchamiać się kilka razy, więc użyj biblioteki opakowującej REST, takiej jak restler .

Seq()
  .seq(function () {
    rest.get('http://www.example.com/api_1.php').on('complete', this.next);
  })
  .seq(function (d1) {
    this.d1 = d1;
    rest.get('http://www.example.com/api_2.php').on('complete', this.next);
  })
  .seq(function (d2) {
    this.d2 = d2;
    rest.get('http://www.example.com/api_3.php').on('complete', this.next);
  })
  .seq(function (d3) {
    // use this.d1, this.d2, d3
  })

Na to dobrze odpowiedział Raynos. Jednak od czasu opublikowania odpowiedzi zaszły zmiany w bibliotece sekwencji.

Aby sekwencja działała, kliknij ten link: https://github.com/FuturesJS/sequence/tree/9daf0000289954b85c0925119821752fbfb3521e .

Oto, jak możesz to uruchomić po npm install sequence:

var seq = require('sequence').Sequence;
var sequence = seq.create();

seq.then(function call 1).then(function call 2);

Oto moja wersja @ andy-shin sekwencyjnie z argumentami w tablicy zamiast indeksu:

function run(funcs, args) {
    var i = 0;
    var recursive = function() {
        funcs[i](function() {
            i++;
            if (i < funcs.length)
                recursive();
        }, args[i]);
    };
    recursive();
}

...4 lata później...

Oto oryginalne rozwiązanie z frameworkiem Danf (nie potrzebujesz żadnego kodu do tego typu rzeczy, tylko trochę konfiguracji):

// config/common/config/sequences.js

'use strict';

module.exports = {
    executeMySyncQueries: {
        operations: [
            {
                order: 0,
                service: 'danf:http.router',
                method: 'follow',
                arguments: [
                    'www.example.com/api_1.php',
                    'GET'
                ],
                scope: 'response1'
            },
            {
                order: 1,
                service: 'danf:http.router',
                method: 'follow',
                arguments: [
                    'www.example.com/api_2.php',
                    'GET'
                ],
                scope: 'response2'
            },
            {
                order: 2,
                service: 'danf:http.router',
                method: 'follow',
                arguments: [
                    'www.example.com/api_3.php',
                    'GET'
                ],
                scope: 'response3'
            }
        ]
    }
};

Użyj tej samej orderwartości dla operacji, które chcesz wykonywać równolegle.

Jeśli chcesz być jeszcze krótszy, możesz skorzystać z procesu windykacji:

// config/common/config/sequences.js

'use strict';

module.exports = {
    executeMySyncQueries: {
        operations: [
            {
                service: 'danf:http.router',
                method: 'follow',
                // Process the operation on each item
                // of the following collection.
                collection: {
                    // Define the input collection.
                    input: [
                        'www.example.com/api_1.php',
                        'www.example.com/api_2.php',
                        'www.example.com/api_3.php'
                    ],
                    // Define the async method used.
                    // You can specify any collection method
                    // of the async lib.
                    // '--' is a shorcut for 'forEachOfSeries'
                    // which is an execution in series.
                    method: '--'
                },
                arguments: [
                    // Resolve reference '@@.@@' in the context
                    // of the input item.
                    '@@.@@',
                    'GET'
                ],
                // Set the responses in the property 'responses'
                // of the stream.
                scope: 'responses'
            }
        ]
    }
};

Zapoznaj się z omówieniem struktury, aby uzyskać więcej informacji.

Wylądowałem tutaj, ponieważ musiałem ograniczyć http.request (~ 10k zapytań agregujących do elastycznego wyszukiwania w celu zbudowania raportu analitycznego). Następujące po prostu zakrztusiły moją maszynę.

for (item in set) {
    http.request(... + item + ...);
}

Moje adresy URL są bardzo proste, więc może to nie mieć zastosowania do pierwotnego pytania, ale myślę, że jest to zarówno potencjalnie możliwe, jak i warte napisania tutaj dla czytelników, którzy trafiają tutaj z problemami podobnymi do moich i chcą trywialnego rozwiązania JavaScript bez biblioteki.

Moja praca nie była zależna od zamówienia, a moim pierwszym podejściem do tego było zawinięcie go w skrypt powłoki, aby go podzielić (ponieważ jestem nowy w JavaScript). To było funkcjonalne, ale niezadowalające. Ostatecznie moje rozwiązanie JavaScript polegało na wykonaniu następujących czynności:

var stack=[];
stack.push('BOTTOM');

function get_top() {
  var top = stack.pop();
  if (top != 'BOTTOM')
    collect(top);
}

function collect(item) {
    http.request( ... + item + ...
    result.on('end', function() {
      ...
      get_top();
    });
    );
}

for (item in set) {
   stack.push(item);
}

get_top();

Wygląda na to, że wzajemna rekurencja między zbieraniem i get_top . Nie jestem pewien, czy to działa, ponieważ system jest asynchroniczny, a funkcja collect kończy się wywołaniem zwrotnym zapisanym dla zdarzenia o godzinie on. ('End' .

Myślę, że wystarczy odnosić się do pierwotnego pytania. Jeśli, tak jak w moim scenariuszu, sekwencja / zestaw jest znana, wszystkie adresy URL / klucze można umieścić na stosie w jednym kroku. Jeśli są obliczane na bieżąco , funkcja on ('end' może umieścić następny adres URL na stosie tuż przed get_top () . Jeśli już, wynik ma mniej zagnieżdżenia i może być łatwiejszy do refaktoryzacji podczas wywoływania interfejsu API zmiany.

Zdaję sobie sprawę, że jest to równoważne z prostą rekurencyjną wersją @ generalhenry powyżej (więc zagłosowałem za tym!)

Super żądanie

To kolejny moduł synchroniczny oparty na żądaniach i korzystający z obietnic. Super prosty w użyciu, działa dobrze z testami mokki.

npm install super-request

request("http://domain.com")
    .post("/login")
    .form({username: "username", password: "password"})
    .expect(200)
    .expect({loggedIn: true})
    .end() //this request is done 
    //now start a new one in the same session 
    .get("/some/protected/route")
    .expect(200, {hello: "world"})
    .end(function(err){
        if(err){
            throw err;
        }
    });

Ten kod może być użyty do wykonania tablicy obietnic synchronicznie i sekwencyjnie, po czym można wykonać swój końcowy kod w .then()wywołaniu.

const allTasks = [() => promise1, () => promise2, () => promise3];

function executePromisesSync(tasks) {
  return tasks.reduce((task, nextTask) => task.then(nextTask), Promise.resolve());
}

executePromisesSync(allTasks).then(
  result => console.log(result),
  error => console.error(error)
);

Właściwie dostałem dokładnie to, czego ty (i ja) chciałeś, bez użycia czekania, obietnic lub włączeń jakiejkolwiek (zewnętrznej) biblioteki (z wyjątkiem naszej własnej).

Oto jak to zrobić:

Zamierzamy stworzyć moduł C ++, który będzie współpracował z node.js, a ta funkcja modułu C ++ wykona żądanie HTTP i zwróci dane jako ciąg znaków, a możesz użyć tego bezpośrednio, wykonując:

var myData = newModule.get(url);

CZY JESTEŚ GOTOWY, aby zacząć?

Krok 1: utwórz nowy folder w innym miejscu na swoim komputerze, używamy tego folderu tylko do budowania pliku module.node (skompilowanego z C ++), możesz go przenieść później.

W nowym folderze (umieściłem mój w mynewFolder / src w celu uporządkowania):

npm init

następnie

npm install node-gyp -g

teraz stwórz 2 nowe pliki: 1, nazwane coś.cpp i umieść w nim ten kod (lub zmodyfikuj, jeśli chcesz):

#pragma comment(lib, "urlmon.lib")
#include <sstream>
#include <WTypes.h>  
#include <node.h>
#include <urlmon.h> 
#include <iostream>
using namespace std;
using namespace v8;

Local<Value> S(const char* inp, Isolate* is) {
    return String::NewFromUtf8(
        is,
        inp,
        NewStringType::kNormal
    ).ToLocalChecked();
}

Local<Value> N(double inp, Isolate* is) {
    return Number::New(
        is,
        inp
    );
}

const char* stdStr(Local<Value> str, Isolate* is) {
    String::Utf8Value val(is, str);
    return *val;
}

double num(Local<Value> inp) {
    return inp.As<Number>()->Value();
}

Local<Value> str(Local<Value> inp) {
    return inp.As<String>();
}

Local<Value> get(const char* url, Isolate* is) {
    IStream* stream;
    HRESULT res = URLOpenBlockingStream(0, url, &stream, 0, 0);

    char buffer[100];
    unsigned long bytesReadSoFar;
    stringstream ss;
    stream->Read(buffer, 100, &bytesReadSoFar);
    while(bytesReadSoFar > 0U) {
        ss.write(buffer, (long long) bytesReadSoFar);
        stream->Read(buffer, 100, &bytesReadSoFar);
    }
    stream->Release();
    const string tmp = ss.str();
    const char* cstr = tmp.c_str();
    return S(cstr, is);
}

void Hello(const FunctionCallbackInfo<Value>& arguments) {
    cout << "Yo there!!" << endl;

    Isolate* is = arguments.GetIsolate();
    Local<Context> ctx = is->GetCurrentContext();

    const char* url = stdStr(arguments[0], is);
    Local<Value> pg = get(url,is);

    Local<Object> obj = Object::New(is);
    obj->Set(ctx,
        S("result",is),
        pg
    );
    arguments.GetReturnValue().Set(
       obj
    );

}

void Init(Local<Object> exports) {
    NODE_SET_METHOD(exports, "get", Hello);
}

NODE_MODULE(cobypp, Init);

Teraz utwórz nowy plik w tym samym katalogu o nazwie something.gypi umieść w nim (coś podobnego):

{
   "targets": [
       {
           "target_name": "cobypp",
           "sources": [ "src/cobypp.cpp" ]
       }
   ]
}

Teraz w pliku package.json dodaj: "gypfile": true,

Teraz: w konsoli node-gyp rebuild

Jeśli przejdzie przez całą komendę i na końcu powie "ok" bez błędów, jesteś (prawie) gotowy, jeśli nie, zostaw komentarz.

Ale jeśli to zadziała, przejdź do build / Release / cobypp.node (lub cokolwiek, o co ci chodzi), skopiuj go do głównego folderu node.js, a następnie do node.js:

var myCPP = require("./cobypp")
var myData = myCPP.get("http://google.com").result;
console.log(myData);

..

response.end(myData);//or whatever