Dlaczego ustawienie deskryptora w klasie zastępuje deskryptor?

Proste repro:

class VocalDescriptor(object):
    def __get__(self, obj, objtype):
        print('__get__, obj={}, objtype={}'.format(obj, objtype))
    def __set__(self, obj, val):
        print('__set__')

class B(object):
    v = VocalDescriptor()

B.v # prints "__get__, obj=None, objtype=<class '__main__.B'>"
B.v = 3 # does not print "__set__", evidently does not trigger descriptor
B.v # does not print anything, we overwrote the descriptor

To pytanie ma skuteczny duplikat , ale na duplikat nie udzielono odpowiedzi, a jako ćwiczenie edukacyjne wkopałem trochę więcej w źródło CPython. Ostrzeżenie: poszedłem do chwastów. Naprawdę mam nadzieję, że uda mi się uzyskać pomoc od kapitana, który zna te wody . Starałem się jak najdokładniej śledzić rozmowy, na które patrzyłem, dla własnej korzyści i korzyści dla przyszłych czytelników.

Widziałem dużo atramentu rozlanego na zachowanie __getattribute__stosowane do deskryptorów, np. Pierwszeństwo wyszukiwania. Python snippet w „Wywoływanie Descriptors” tuż poniżej For classes, the machinery is in type.__getattribute__()...grubsza zgadza się w moim umyśle, co moim zdaniem jest odpowiednie źródło CPython w type_getattro, które śledzone przez patrząc na „tp_slots” wtedy gdzie tp_getattro jest zaludnionych . A fakt, że B.vpoczątkowo drukuje, __get__, obj=None, objtype=<class '__main__.B'>ma dla mnie sens.

Nie rozumiem tylko, dlaczego przypisanie B.v = 3ślepo zastępuje deskryptor, a nie wyzwala v.__set__? Próbowałem prześledzić wywołanie CPython, zaczynając od „tp_slots” , następnie sprawdzając, gdzie jest wypełniony tp_setattro , a potem patrząc na type_setattro . type_setattro wygląda na cienkie opakowanie wokół _PyObject_GenericSetAttrWithDict . I jest sedno mojego zamieszania: _PyObject_GenericSetAttrWithDictwydaje się, że ma logikę, która daje pierwszeństwo __set__metodzie deskryptora !! Mając to na uwadze, nie mogę zrozumieć, dlaczego B.v = 3ślepo zastępuje, va nie wyzwala v.__set__.

Zastrzeżenie 1: Nie przebudowałem Pythona ze źródła za pomocą printfs, więc nie jestem całkowicie pewien, type_setattrojak to się nazywa B.v = 3.

Zastrzeżenie 2: VocalDescriptornie ma na celu zilustrowania „typowej” lub „zalecanej” definicji deskryptora. Mówienie mi, kiedy metody są wywoływane, jest pełne.

Masz rację, że B.v = 3po prostu nadpisuje deskryptor liczbą całkowitą (tak jak powinno).

Aby B.v = 3wywołać deskryptor, deskryptor powinien być zdefiniowany na metaklasie, tj type(B). Na .

>>> class BMeta(type): 
...     v = VocalDescriptor() 
... 
>>> class B(metaclass=BMeta): 
...     pass 
... 
>>> B.v = 3 
__set__

Aby wywołać deskryptor B, należy użyć instancji: B().v = 3zrobi to.

Powodem B.vwywołania gettera jest umożliwienie zwrócenia samej instancji deskryptora. Zwykle robiłbyś to, aby umożliwić dostęp do deskryptora za pośrednictwem obiektu klasy:

class VocalDescriptor(object):
    def __get__(self, obj, objtype):
        if obj is None:
            return self
        print('__get__, obj={}, objtype={}'.format(obj, objtype))
    def __set__(self, obj, val):
        print('__set__')

Teraz B.vzwróci jakieś wystąpienie, z <mymodule.VocalDescriptor object at 0xdeadbeef>którym możesz wchodzić w interakcje. Jest to dosłownie obiekt deskryptora, zdefiniowany jako atrybut klasy, a jego stan B.v.__dict__jest wspólny dla wszystkich instancji klasy B.

Oczywiście to od użytkownika zależy, B.vczy dokładnie zdefiniuje, co chce zrobić, zwracanie selfto tylko wspólny wzorzec.

Z wyłączeniem wszelkich przesłonięć, B.vjest równoważne type.__getattribute__(B, "v"), podczas gdy b = B(); b.vjest równoważne z object.__getattribute__(b, "v"). Obie definicje wywołują __get__metodę wyniku, jeśli została zdefiniowana.

Należy pamiętać, że wezwanie do __get__różni się w każdym przypadku. B.vprzechodzi Nonejako pierwszy argument, a B().vprzekazuje samą instancję. W obu przypadkach Bjest przekazywany jako drugi argument.

B.v = 3z drugiej strony jest równoważne z type.__setattr__(B, "v", 3), który nie wywołuje __set__.