Kilka lat temu zbudowałem IBDOM: http://ibdom.sf.net/ | Od grudnia 2009 obsługuje wiązanie jQuery, jeśli otrzymujesz je bezpośrednio z pnia.
$("#foo").injectWith(collectionOfJavaScriptObjects);
lub
$("#foo").injectWith(simpleJavaScriptObject);
Ponadto możesz teraz umieścić wszystkie znaczniki „data: propName” w atrybutach class = „data: propName inne nazwy klas”, dzięki czemu nie musisz zaśmiecać zawartości aplikacji tymi znacznikami.
Nie zaktualizowałem jeszcze części dokumentacji, aby odzwierciedlić moje ostatnie ulepszenia, ale mam różne wersje tego frameworka w produkcji od 2007 roku.
Do sceptyków tego pytania:
Kiedy Microsoft wynalazł w IE5 coś, co teraz znamy jako XmlHttpRequest i wzorzec „ajax”, częścią tego obietnicy była czysta wymiana danych między przeglądarką internetową a serwerem. Te dane miały zostać zawarte w XML, ponieważ w latach 1999/2000 XML był po prostu bardzo gorący. Poza pobieraniem dokumentu xml przez sieć z mechanizmem oddzwaniania, komponent MSXML ActiveX MS obsługiwał również wstępną implementację tego, co teraz znamy jako XSL-T i XPath.
Połączenie pobierania HTTP / XML, XPath i XSL-T dało programistom ogromną kreatywność w tworzeniu bogatych „dokumentów”, które zachowywały się jak „aplikacje”, wyłącznie wysyłając i, co ważniejsze, pobierając dane z serwera.
Dlaczego jest to przydatny wzór? To zależy od tego, jak skomplikowany jest twój interfejs użytkownika i jak bardzo zależy Ci na jego utrzymaniu.
Podczas budowania wizualnie bardzo bogatego, semantycznie zaznaczonego interfejsu z zaawansowanym CSS, ostatnią rzeczą, którą chcesz zrobić, jest podzielenie fragmentów znaczników na „mini-kontroler / widoki”, aby móc .innerHTML fragment dokumentu do głównego dokument, a oto dlaczego.
Jedną z kluczowych zasad pozwalających na zarządzanie zaawansowanym interfejsem użytkownika html / css jest zachowanie jego walidacji przynajmniej w aktywnej fazie rozwoju. Jeśli twoje znaczniki się sprawdzą, możesz skupić się na błędach CSS. Teraz, jeśli fragmenty znaczników zostaną wstrzyknięte na różnych etapach interakcji z użytkownikiem, zarządzanie wszystkim stanie się bardzo nieporęczne, a całość stanie się krucha.
Pomysł polegał na tym, aby wszystkie konstrukcje UI ze znacznikami były w jednym dokumencie, pobierały TYLKO DANE przez sieć i używały solidnej struktury, która przynajmniej po prostu wstrzyknie dane do konstrukcji znaczników i co najmniej replikuje konstrukcje znaczników które oznaczyłeś jako powtarzalne.
Było to możliwe dzięki XSL-T i XPath w IE5 +, ale praktycznie żadnych innych przeglądarek. Niektóre frameworki przeglądarek F / OSS parały się z XPath, ale nie jest to coś, na czym jeszcze możemy polegać.
Więc jaka jest następna najlepsza rzecz do osiągnięcia takiego wzoru? IBDOM. Pobierz dane z serwera i umieść je w dokumencie. bez wysiłku.